(ยังจีบได้อยู่นะคะ😍🥰🥰🥰❤️😍😍😍)

#KMI_ShinyaNoTeaParty 🫖งานเลี้ยงน้ำชายามวิกาล🌗 (unofficial event) “จดหมายเชิญไปงานเลี้ยงน้ำชา?” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_SotsugyoShiki ⚠️CW การสูญเสีย⚠️ [ ก่อนวันจบการศึกษาหนึ่งวัน ]

#KMI_Suiei copper-lens-3af.notion.site/KMI_Suiei-20...

ขณะกำลังจะเดินผ่านก็เห็นคนถ่ายภาพพอดีเลยรีบวิ่งมาชูสองนิ้วถ่ายภาพด้วยพอเสร็จก็หัวเราะออกมาเบาๆ แล้ววิ่งหนีไปซะเลย

“เสียใจด้วยนะครับ ยูริคุง” ชื่อที่เป็นเสียงเดียวกับดอกไม้แต่ต่างตัวเขียนสะกดผ่านริมฝีปากราวกับถ้อยคำแสดงความอาลัยที่ผ่านการฝึกซ้อมมาหลายต่อหลายครั้ง ปลายร่มสีสุภาพยกขึ้นเผยนัยน์ตาสีอำพันที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง มันยังคงเคลือบด้วยความเยือกเย็นไว้เช่นทุกครา โนกามิปรายมองร่างที่ตนกำลังพูดด้วยซึ่งซูบซีดไม่ต่างไปจากคราวที่พบกันตรงข้ามแผงกั้นหนาเตอะ ระยะห่างระหว่างทั้งคู่ลดลงจากคราวนั้น

#KMI_KokoroNoTegami กระดาษมากมายปลิวว่อนไปทั่ว ซึ่งเจ้าของของมันก็วิ่งไล่เก็บแทบตายเพราะไม่อยากให้ใครรู้ความในใจ น่าแปลกที่กระดาษส่วนใหญ่ล้วนมีชื่อผู้รับและผู้ส่งเป็นชื่อเดียวกันอย่างน่าประหลาด

#KMI_JugyoSankan | ย้อนหลัง ริรุโกะหัวโค้งเบาๆรับคำหญิงสาวตรงหน้า ก่อนเอ่ยขอบคุณด้วยรอยยิ้มเช่นทุกครั้ง ทั้งๆที่ในใจรู้สึกว่างเปล่าจนไม่ได้สังเกตุเสียด้วยซ้ำ ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับศรีษะของหญิงสาว . ...ปีสุดท้ายแล้วก็ยังผิดสัญญาสินะ .

[ตัวอักษรสีดำ] เจ้าของจดหมายฉบับนี้อาจจะตามหาคุณไม่เจอ หรือไม่คิดตามหา คุณถึงไม่เห็นหัวคนที่ชื่อโคโบะ ริวอิจิ โผล่มาทวงจดหมายคืนเลย [ตัวอักษรสีแดง] เจ้าของจดหมายฉบับนี้จะตามมาขอกระดาษจากคุณคืนตอนท้ายวัน (ถ้าคุณเปิดโอกาสให้เขารู้) [พื้นหลังสีดำ] ไม่มีใครโผล่มาขอจดหมายฉบับนี้คืน แต่คุณจะรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองจากทางไหนก็ไม่รู้ไปตลอดทั้งวัน

#KMI_KokoroNoTegami วันศุกร์ของฤดูใบไม้ผลิวนมาอีกคราว วันนี้มีจดหมายแผ่นหนึ่งลอยผ่านมาตรงหน้าคุณ ลายมืออ่านยาก ดูเขียนขึ้นแบบขอไปที แต่กลับมาปรากฎในมือคุณได้อย่างกับจงใจ มุมขวาล่างของแผ่นกระดาษดังกล่าวประทับชื่อผู้เขียนไว้ว่า [ โคโบะ ริวอิจิ ] ใครกันนะ ? [กดหยุดgif/วิดีโอเพื่อดูจดหมายที่ได้รับได้ที่ด้านล่างโพสนี้] CW/TW : มีผลลัพธ์ที่อาจสร้างความไม่สบายใจได้บางอัน

#KMI_Commu “เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?” “เอ๋…พูดถึงอะไรน่ะ?” “แต่จะว่าไป…ขอฉันลองวาดดูได้ไหม—「ภายใน」ของเธอ” 黒瀬 明璃香 | Kurose Arika คุโรเสะ อาริกะ | 1-B | ชมรมศิลปะ doc • bit.ly/Arika_KMI 🖌

#kmi_KokoroNoTegami “ฮะๆ— เจ้านี่น่ะ” “จะให้เธอรู้ไม่ได้หรอกนะครับ” สีชมพูหวนคืนมาอีกเป็นครั้งที่สอง ครานี้เขาอมยิ้มหวาน มือเอื้อมคว้ามันไว้ไม่ให้ลอยปลิวไปหาเธอ เจ้าจดหมายจากดวงใจฉบับนี้ 💌 🌸 ?

(กรี๊ด……😭😭😭)

#KMI_KokoroNoTegami ✉️ ยามความในลอยล่อง 🌸 (unofficial event) “ จดหมายสีขาวลอยล่องสวนกระแสลม นักเรียนชายหญิงวิ่งสวนกันเพื่อไล่ตามจดหมายความในใจอันน่าอาย ” “ มาแฉกันแบบนี้ใครจะยอมเล่า !? ” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล ท่ามกลางผู้คนที่พลุกพล่านหลังจบพิธีปฐมนิเทศ เสียงจ้อกแจ้กจอแจจากเหล่านักเรียนที่พูดคุยทำความรู้จักกันอย่างตื่นเต้นดังอยู่ทั่วทุกมุม กลบเสียงหอบแฮ่กของเด็กชายคนหนึ่งที่กำลังยืนกำเสื้อตัวนอกไว้จนยับยู่ยี่ +

(3/???)

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล ช่วงเวลาเริ่มต้นภาคเรียน ใครหลายคนก็ต่างตื่นเต้นกับวันนี้ และเขาก็เช่นกัน นอนไม่หลับจนใต้ตาคล้ำไปหมด ไหนๆ ก็ปีสองแล้ว คงไม่มีพิธีกงพิธีการอะไรมาก วันนี้เลยขอทำตัวแย่ๆ โดยการมาแอบงีบหลบมุมหน่อยละกัน เขาเดินหลบมาที่ผู้คนบางตา หลังจากแน่ใจว่าไม่มีคนแล้ว ก็เอนหลังนอนเอาหมวกปิดหน้าเสียหน่อย .oO(งีบเอาแรงแปปนึงละกัน) (บวกได้นะคะ☝🏻)

(2/??)

#KMI_Nyugakushiki #Nori_story [เปิดเทอมวันแรก] (1/??)

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล 11:30 ในขณะที่คนมากหน้าหลายตาพากันทยอยเดินออกไปจากโรงยิม กลับมีเด็กสาวคนนึง เดินตรงเข้ามาหาคุณ สีหน้าร้อนรนไม่น้อย “ ขอโทษนะคะ.. ” “ คุณพอรู้รึปล่าวว่าตึกของปี1 ต้องตรงไปทางไหน “

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล [วันปฐมนิเทศ / ช่วงบ่าย / ตรงบันได] "เหนื่อย เหนื่อย.." เดินมาไม่รู้เท่าไหร่ แต่ยังไม่ถึงจุดหมายสักทีจนเริ่มท้อ นั่งลงระหว่างขั้นบันไดด้วยสีหน้าท้อถอย ถึงมันจะเป็นเรื่องปกติสำหรับโรงเรียนคูเมอิก็เถอะ "เหนื่อยแล้ว ถึงสักทีเถอะ..."

#KMI_Nyugakushiki [ 3 เมษายน 2015 | ปฐมนิเทศ] ณ ที่แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้ ความจอมปลอมหลอกลวงถูกสับเปลี่ยนแทนที่ด้วยใบหน้าที่แท้จริง รอยยิ้มและความอัธยาศัยดีตลอดทั้งวันเป็นแค่ภาพลักษณ์ที่สร้างมาเท่านั้นเองหรอโนริ? (รูปปิดท้ายวันปฐมนิเทศค่า🌻🫶)

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 🥳🎂🎁

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 (สุขสันต์วันเกิดสภานักเรียนคุเมอินะ!!!)

เมื่อประตูเปิดออกก็พาลให้แสงสลัวพาดทับลงบนเงาร่างหนึ่ง ชายคนนั้นก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก มุ่งตรงไปยังที่นั่งของเพื่อนเจ้าปัญหาขณะส่งข้อความหารุ่นน้องที่กำลังเป็นกังวล “ ไม่ใช่ว่าเดือนนี้มันบ่อยกว่าปกติเหรอ? ” ไม่ทันที่จะได้รับคำตอบเขาก็ทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ อย่างถือวิสาสะ “ รู้ไหมว่าฉันนั่งอยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแล้ว...? ” ชายหนุ่มมองอีกฝ่ายด้วยสายตาคาดโทษ

(รูปที่ทำโปสการ์ดแจกตอนงาน CQ ฮะ 🫶)

น้ำหนักแขนวางพาดลงบนหน้าตัก ตามด้วยศีรษะแนบลงมาราวกับคาร์เมนเดินลงจากเวทีมารับบทล่อลวงดอนโฮเซในที่นั่งผู้ชม “คุณถามคำถามนั้นทั้งที่อยู่ในเสื้อผ้าของคาร์เมน มันทำให้ผมไม่แน่ใจว่าคุณมองหาการเปิดรับจากผมจริงหรือคุณแค่กำลังโปรยเสน่ห์อย่างที่จะทำให้ดอนโฮเซเสียการเสียงาน” โนกามิวางมือลงบนไหล่ที่กำยำดั่งบุรุษของยิปซีสาวแล้วเงียบไปครู่สั้นๆ "แน่ใจเหรอว่าอยากจะมองเห็นผมให้มากกว่านี้”

(เก็บตกภาพประกอบโรลกับคุณนักสืบครับ คดีคืบหน้าด้วยการสงสัยคนใกล้ตัวซะได้)

#KMI_Nyugakushiki #KMI_2-H ห้อง 2-H ช่วงแนะนำตัวหน้าชั้นเรียน เสียงแนะนำตัวมั่นใจและฉะฉานจนเกินไป อีกทั้งยังพูดเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องพูดอีก "ขอฝากตัวด้วยนะ!" หลังกล่าวแนะนำตัวเสร็จยกมือขึ้นตะเบ๊ะและส่งยิ้มกว้างสดใสให้ทุกๆ คน (2-H แวะมารีแอคสั้นๆ ได้นะฮะ 🫶)

ป้ายอากะ มีอีกชีวิตยังไม่นอนเข้าร่วมทาง "ประธาน ?" "สวัสดีครับ" สบตาอีกหนึ่งผู้โดยสารปากก็ส่งเสียงแปลกใจ เขาโค้งให้เล็กน้อยและทักทายตามเคย เอ่ยจบก็ไม่พูดต่อ สองขาก้าวไปจับจองที่ ไม่ใกล้ไม่ไกล ฝั่งตรงข้ามที่ติดกระจก ห่างสองเก้าอี้หนึ่งทางเดิน เว้นระยะไม่ต่างที่โรงเรียน ภาษากายอาจบอกคุณ..ว่าเขาทั้งประหม่า ทั้งให้พื้นที่ส่วนตัวกับคุณเสียเต็มเปี่ยม ไม่เปิดปากไถ่ถามอะไรใดๆ +

#KMI_Nyugakushiki ( @arika-kmi.bsky.social ) | 1 ผมไล่สายตาไปบนกระดานประกาศชื่อ—อิจิโนะเสะ ไทเซย์ เป็นหนึ่งในรายชื่อของนักเรียนปี 1 ห้อง A ข้างกันนั้นมีชื่อที่คุ้นเคยปรากฏอยู่ +

#KMI_SotsugyoShiki (ลงรูปเก็บตกโรลครับ) @ryuichi-kmi.bsky.social

#KMI_Nyugakushiki [ 3 เมษายน 2015 | ปฐมนิเทศช่วงเช้า] ฤดูใบไม้ผลิเวียนมาอีกครา รู้ตัวอีกทีก็เลื่อนจากน้องเล็กในโรงเรียนมาเป็นรุ่นพี่บ้างแล้ว "สวัสดีครับ เธอเองก็มาชมซากุระเหมือนกันรึเปล่า?" เจ้าตัวฉีกยิ้มสดใสให้กับคนที่ตนเองบังเอิญเจอ มือรับกลีบดอกซากุระที่ร่วงโรยลงมาก่อนเป่าไปทางนั้นเบาๆ "ขอให้เป็นวันที่ดีนะครับ^^"

ตี 2.48 นาที ของวันอาทิตย์ มีบางคนยังไม่ยอมนอน พลิกตัวไปมาจนเสียงนาฬิกาเดินดูจะดังกว่าปกติ ถอนหายใจก่อนจะยอมแพ้ให้กับอาการนอนยากที่กลายเป็นสภาวะปกติ สุดท้ายก็ลุกขึ้น คว้าเสื้อคลุม เดินออกไปสู่ถนนร้างผู้คน และก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก ปล่อยให้ล้อหมุนไปเรื่อย ๆ โดยที่ปลายทางจะเป็นที่ไหนก็ไม่สำคัญ หากว่าคุณเองบังเอิญขึ้นรถเมล์สายเดียวกัน เราคงได้มีบทสนทนาสั้น ๆ เพื่อฆ่าเวลา

#KMI_SotsugyoShiki [ ความทรงจำสุดท้าย ] Cr. Fusato San , Emakai

#KMI_JinshinJiko [ทุกสองวินาทีบนโลกนี้จะมีคนตายหนึ่งคน] อาริกะยืนนิ่ง จ้องมองภาพตรงหน้า ดวงอาทิตย์เหนือศีรษะที่ทอแสงจ้ากระทบกับหินแวววาวในมือบนพื้น สีเข้มสดที่สาดกระเซ็นไปทั่วบริเวณฉายสะท้อนอยู่ในแววตา ภาพเหล่านี้จะติดตาเธอไปจนวันตาย เสียงสัญญาณหยุดรถดังก้องเป็นจังหวะเดียวกับก้อนเนื้อในอกข้างซ้าย เธอเบิกตารับ มือกำดินสอกับสมุดไว้แน่น

[ขอบคุณสำหรับCQ8!💖] [คลิปกับรูปสามารถนำไปลงกันได้เลยไม่ต้องเครดิตผมครับ! ขอบคุณทุกคนมากๆที่มาจอยกันนะ สนุกสุดๆถึงจะเหนื่อยก็ตาม วันนี้พักกันเยอะๆนะ ไว้พบกันใหม่ในอนาคต!]

(ตามปฏิทินจริง วันนี้เป็นวันไวท์เดย์และวันเกิดมานาบุค่ะ! 🥳💝🎂)

(มาแปะรูปเซนเซย์เวอร์ชั่นแอร์ผู้ช่วยสายการบินคับ แน่นอนว่าไม่ได้เป็นเนื้อเรื่องและเกี่ยวใดๆ แค่อยากวาดเฉยๆ "สายการบินของเรา คุณจะนั่งโดยสารอย่างสบายใจ ไม่มีจานบินหรือ UFO หรือภูติผีใดๆมารบกวนค่ะ" )

⚠️CW/TW : มีเนื้อหาเกี่ยวกับการ Suicide⚠️

#KMI_JinshinJiko 👾 人身事故 👾 (mini event 5th) ช่วงปิดเทอมฤดูร้อนที่อากาศอบอ้าว จู่ๆ สายตาของคุณก็สะดุดเข้ากับเครื่องเกมเก่าสีสันสดใสที่ไม่เคยเห็นมาก่อน และเหมือนว่าแรงดึงดูดบางอย่างชักพาคุณให้หยิบมันขึ้นมา และก่อนที่จะรู้ตัว คุณก็กดเริ่มเกมไปเสียแล้ว TW: ภายในเกมมีภาพและเนื้อหาที่เกี่ยวกับการฆาตกรรม เลือด และเหตุการณ์สะเทือนใจ รายละเอียด: bit.ly/3ZUvGfq