มุปิ๊ โฮกปิ๊ #KMI_PiPiPoPo

#KMI_PiPoPiPo 🌟 ปิ๊ปโปะ ปิ๊ปโปะ เอเลี่ยนน่ะมีอยู่จริงนะ ! 👽 (unofficial event) “ ยูโฟ่ ! ครอปเซอร์เคิล ! พีระมิดกีซ่า ! ทฤษฎีที่เธอเคยเยาะเย้ยว่าตื้นเขินกลับกลายเป็นสิ่งที่เธอเชื่ออย่างสุดหัวใจ ” “ ตัวตนที่ค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความคลั่งไคล้… ” “ ฉันจะพาเธอกลับมาได้หรือเปล่านะ … ? ” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

วาดตอบ ❌ วาดต่อให้ ✔️

“ฉันชอบรุ่นพี่มากๆเลยค่ะ” (ซีนสารภาพรักสุดโรแมนติกค่ะ ><)

[🦊🍪]

#KMI_ShinyaNoTeaParty 🫖งานเลี้ยงน้ำชายามวิกาล🌗 (unofficial event) “จดหมายเชิญไปงานเลี้ยงน้ำชา?” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_Bunkasai #KMI_2-H #KMI_2H_YokaiCafe [ช่วงเตรียมงาน] (มาลงย้อนหลังคับ เด็กแดงลองชุดผีนับจาน)

#KMI_KurisumasuIvu ☃️🎁ตุ๊กตาหิมะกับของขวัญ งานเฉลิมฉลองในคืนคริสต์มาสอีพ🎄 กลิ่นของคุกกี้อบใหม่ลอยมาตามลมหนาว แสงไฟโทนอุ่นถูกประดับไว้ทั่วเมืองตัดกับหิมะขาวโพลนบนพื้นและหลังคา ผู้คนเดินขวักไขว่ในท้องถนนแสนอบอุ่นท่ามกลางเพลงคริสต์มาสอันคุ้นหู “ มาใช้เวลาให้เต็มที่ในคืนคริสต์มาสอีฟกันเถอะ! ” รายละเอียด : bit.ly/4jIC5Sl

(โรลเปิดสมองไหล ไทม์ไลน์ช่วงเทอม1ก่อนบุงคะไซ) คุณกำลังเดินอยู่ดีๆ อยู่ๆก็เจอกับสาวน้อยคนนึงยืนชูกำปั้นอยู่ แล้วบอกคุณว่า “ เป่ายิงฉุบกัน ใครชนะได้100เยนค่ะ ” คุณที่ยืนตรงหน้าก็เหมือนถูกอะไรดลใจเข้าสิง เลยต้องเล่นกับเธอ ( ใช้ระบบd100ใครได้แต้มมากกว่าชนะ )

#kmi_KokoroNoTegami “จดหมายของใครบ้างละเนี่ย?” “ถ้าพับเป็นจรวดกระดาษแล้วปาไปมันจะกลับไปหาเจ้าของมั้ยน้า” อาสึกะ “..ต้องเอาไปคืนหรือเปล่านะ?“ อาราตะ ________________ @kmi-arata.bsky.social ✉️💌

#KMI_Nyugakushiki วันเปิดเทอมใหม่ สายลมและกลีบซากุระปลิวว่อน ฉันยืนมองไปนอกหน้าต่าง พร้อมคำพูดหนึ่งที่เอ่ยออกไป เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินมันในฐานะนักเรียนใหม่ และเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เอ่ยมันในฐานะรุ่นพี่... “พยายามเข้านะ“

ระหว่างที่กำลังวิ่งตามกระดาษของตัวเองก็มีกระดาษอะไรปลิวเข้ามาแปะที่หน้า "อ๊ะ- อะ ห๊ะ?" เสียงร้องบ่งบอกถึงระดับความตกใจได้ดี เขาหยิบมันออกจากหน้าก่อนที่จะปลิวตามลมอีกรอบ แต่พออ่านแล้วก็มีแต่ความสงสัยที่เพิ่มขึ้น "เอ๋....?" "เอ๊ะ........"

「 ไปเที่ยวกันเถอะ 」

[ทล.หลังจบ] (03.00) สวนสาธารณะ นั่งไกวชิงช้าที่สวนสาธารณะ มองซากุระที่ค่อยๆ ร่วงลงตามลม กิ่งก้านเริ่มมีใบเขียวปรากฎขึ้นแทนที่ มีแค่เสียงเอี๊ยดอ๊าดของชิงช้าที่แรงขึ้นตามรอบที่เพิ่มขึ้น

#KMI_JugyoSankan | ย้อนหลัง ริรุโกะหัวโค้งเบาๆรับคำหญิงสาวตรงหน้า ก่อนเอ่ยขอบคุณด้วยรอยยิ้มเช่นทุกครั้ง ทั้งๆที่ในใจรู้สึกว่างเปล่าจนไม่ได้สังเกตุเสียด้วยซ้ำ ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับศรีษะของหญิงสาว . ...ปีสุดท้ายแล้วก็ยังผิดสัญญาสินะ .

ตุบ ตุบ ครืด เสียงนั้นไม่ดังไม่เบา แต่เธอก็หันไปเพ่งมอง แต่ก็ไม่เห็นอะไรตรงนั้นอยู่ดี ยกมือขึ้นกุมปาก กลัวว่าเสียงที่ออกมาจากเธอมันจะดังเกินไป ก่อนจะหันมามองคุณ “ ริว.. ตรงนั้น.. ไม่สิ.. นาย.. ” “ นาย.. พึ่งได้ยินเสียงนี้รึปล่าว.. ใช่มั้ย– “ ” ออกจากตรงนี้ก่อนดีมั้ย “

#KMI_Show_RanNoHagaba #KMI_Bunkasai [ช่วงการแสดงโชว์]

#KMI_KokoroNoTegami วันศุกร์ของฤดูใบไม้ผลิวนมาอีกคราว วันนี้มีจดหมายแผ่นหนึ่งลอยผ่านมาตรงหน้าคุณ ลายมืออ่านยาก ดูเขียนขึ้นแบบขอไปที แต่กลับมาปรากฎในมือคุณได้อย่างกับจงใจ มุมขวาล่างของแผ่นกระดาษดังกล่าวประทับชื่อผู้เขียนไว้ว่า [ โคโบะ ริวอิจิ ] ใครกันนะ ? [กดหยุดgif/วิดีโอเพื่อดูจดหมายที่ได้รับได้ที่ด้านล่างโพสนี้] CW/TW : มีผลลัพธ์ที่อาจสร้างความไม่สบายใจได้บางอัน

#KMI_KokoroNoTegami กระดาษมากมายปลิวว่อนไปทั่ว ซึ่งเจ้าของของมันก็วิ่งไล่เก็บแทบตายเพราะไม่อยากให้ใครรู้ความในใจ น่าแปลกที่กระดาษส่วนใหญ่ล้วนมีชื่อผู้รับและผู้ส่งเป็นชื่อเดียวกันอย่างน่าประหลาด

#KMI_Commu “เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?” “เอ๋…พูดถึงอะไรน่ะ?” “แต่จะว่าไป…ขอฉันลองวาดดูได้ไหม—「ภายใน」ของเธอ” 黒瀬 明璃香 | Kurose Arika คุโรเสะ อาริกะ | 1-B | ชมรมศิลปะ doc • bit.ly/Arika_KMI 🖌

#kmi_KokoroNoTegami “ฮะๆ— เจ้านี่น่ะ” “จะให้เธอรู้ไม่ได้หรอกนะครับ” สีชมพูหวนคืนมาอีกเป็นครั้งที่สอง ครานี้เขาอมยิ้มหวาน มือเอื้อมคว้ามันไว้ไม่ให้ลอยปลิวไปหาเธอ เจ้าจดหมายจากดวงใจฉบับนี้ 💌 🌸 ?

#KMI_KokoroNoTegami ✉️ ยามความในลอยล่อง 🌸 (unofficial event) “ จดหมายสีขาวลอยล่องสวนกระแสลม นักเรียนชายหญิงวิ่งสวนกันเพื่อไล่ตามจดหมายความในใจอันน่าอาย ” “ มาแฉกันแบบนี้ใครจะยอมเล่า !? ” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

🌌ค่ำคืนแห่งสายใย🌟 #KMI_TsunagiNoYoru [ เรื่องราวในความฝันแห่งนั้น ] ________________ docs.google.com/document/d/1...

(4/???)

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 🥳🎂🎁

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 (สุขสันต์วันเกิดเหล่าประธานนักเรียนทุกคนนะคะ🥺🎂🩵)

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 (สุขสันต์วันเกิดสภานักเรียนคุเมอินะ!!!)

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 🎁🎁🎁🎁🎂🎁🎁🎁🎁 (แฮปปี้เบิร์ดเดย์สภาทุกคนคับผม)

(3/???)

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล ท่ามกลางผู้คนที่พลุกพล่านหลังจบพิธีปฐมนิเทศ เสียงจ้อกแจ้กจอแจจากเหล่านักเรียนที่พูดคุยทำความรู้จักกันอย่างตื่นเต้นดังอยู่ทั่วทุกมุม กลบเสียงหอบแฮ่กของเด็กชายคนหนึ่งที่กำลังยืนกำเสื้อตัวนอกไว้จนยับยู่ยี่ +

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล ช่วงเวลาเริ่มต้นภาคเรียน ใครหลายคนก็ต่างตื่นเต้นกับวันนี้ และเขาก็เช่นกัน นอนไม่หลับจนใต้ตาคล้ำไปหมด ไหนๆ ก็ปีสองแล้ว คงไม่มีพิธีกงพิธีการอะไรมาก วันนี้เลยขอทำตัวแย่ๆ โดยการมาแอบงีบหลบมุมหน่อยละกัน เขาเดินหลบมาที่ผู้คนบางตา หลังจากแน่ใจว่าไม่มีคนแล้ว ก็เอนหลังนอนเอาหมวกปิดหน้าเสียหน่อย .oO(งีบเอาแรงแปปนึงละกัน) (บวกได้นะคะ☝🏻)

(2/??)

#KMI_Nyugakushiki #Nori_story [เปิดเทอมวันแรก] (1/??)

#KMI_Nyugakushiki [ 3 เมษายน 2015 | ปฐมนิเทศ] ณ ที่แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้ ความจอมปลอมหลอกลวงถูกสับเปลี่ยนแทนที่ด้วยใบหน้าที่แท้จริง รอยยิ้มและความอัธยาศัยดีตลอดทั้งวันเป็นแค่ภาพลักษณ์ที่สร้างมาเท่านั้นเองหรอโนริ? (รูปปิดท้ายวันปฐมนิเทศค่า🌻🫶)

#KMI_Nyugakushiki | #KMI_เปิดโรล “ ? ” รอยยิ้มที่ดูไม่ไปกับแววตามองคุณมาพอดี ดูเหมือนเขาจะเป็นรุ่นพี่ของที่นี้ล่ะ.. ปี3 แล้วสินะ.. “ ว่า? ” น้ำเสียงห้วนตอบคุณที่เหมือนจะบังเอิญมาแถวนี้พอดี “ สายลมแรก.. ตอนแรกก็ตื่นเต้นแหละ ตอนนี้ก็เริ่มชินแล้ว ” “ แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่ามันสวยละนะ ” “ อะ ว่าไปนั้น อาซากาวะ วาตารุ ” “ ยินดีที่ได้เจอ อยู่ปี3น่ะ ปีนี้ ”

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล [วันปฐมนิเทศ / ช่วงบ่าย / ตรงบันได] "เหนื่อย เหนื่อย.." เดินมาไม่รู้เท่าไหร่ แต่ยังไม่ถึงจุดหมายสักทีจนเริ่มท้อ นั่งลงระหว่างขั้นบันไดด้วยสีหน้าท้อถอย ถึงมันจะเป็นเรื่องปกติสำหรับโรงเรียนคูเมอิก็เถอะ "เหนื่อยแล้ว ถึงสักทีเถอะ..."

ซากุระที่โปรยปรายไปตามสายลม บนเส้นทางที่คุ้นเคย ถ้าได้เดินเคียงข้างฮินะจังแบบนี้ ทุกวัน ตลอดไป มันจะเป็นไปได้ไหมนะ? … (แวะมาลงภาพคอมมิชเก็บไว้ค่ะ🌸)

#KMI_โรลปิด w/ @a-kira-kmi.bsky.social | ช่วงหลังเรียนจบ ช่วงเวลาปิดเทอม เหล่าเด็กปี3 คงย้ายกันไปพักผ่อนไม่ก็เตรียมสอบเข้ามหาลัย.. นั้นสิ ตอนนี้คงจะผ่านช่วงสนามสอบกันมาหมดแล้ว ดูเหมือนว่าจะนัดใครไว้ซะด้วยสิ ไหนๆก็ไหนๆ ก็หาเวลาเที่ยวสักนิดก็ดี และเมื่อเจอคนที่กำลังรออยู่ก็รีบเถรตรงเข้าไปหา “ บู้ม-! ” “ ว่าไง รอนานไหม ”

#KMI_Nyugakushiki ถึงจะเจอเรื่องแปลก ๆ ไม่ครบก็เถอะ แต่อย่างน้อยเสื้อคลุมพิธีการ(ของเอคุง)ก็เป็นของมุกิแล้วล่ะ

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล 11:30 ในขณะที่คนมากหน้าหลายตาพากันทยอยเดินออกไปจากโรงยิม กลับมีเด็กสาวคนนึง เดินตรงเข้ามาหาคุณ สีหน้าร้อนรนไม่น้อย “ ขอโทษนะคะ.. ” “ คุณพอรู้รึปล่าวว่าตึกของปี1 ต้องตรงไปทางไหน “

เมื่อประตูเปิดออกก็พาลให้แสงสลัวพาดทับลงบนเงาร่างหนึ่ง ชายคนนั้นก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก มุ่งตรงไปยังที่นั่งของเพื่อนเจ้าปัญหาขณะส่งข้อความหารุ่นน้องที่กำลังเป็นกังวล “ ไม่ใช่ว่าเดือนนี้มันบ่อยกว่าปกติเหรอ? ” ไม่ทันที่จะได้รับคำตอบเขาก็ทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ อย่างถือวิสาสะ “ รู้ไหมว่าฉันนั่งอยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแล้ว...? ” ชายหนุ่มมองอีกฝ่ายด้วยสายตาคาดโทษ

น้ำหนักแขนวางพาดลงบนหน้าตัก ตามด้วยศีรษะแนบลงมาราวกับคาร์เมนเดินลงจากเวทีมารับบทล่อลวงดอนโฮเซในที่นั่งผู้ชม “คุณถามคำถามนั้นทั้งที่อยู่ในเสื้อผ้าของคาร์เมน มันทำให้ผมไม่แน่ใจว่าคุณมองหาการเปิดรับจากผมจริงหรือคุณแค่กำลังโปรยเสน่ห์อย่างที่จะทำให้ดอนโฮเซเสียการเสียงาน” โนกามิวางมือลงบนไหล่ที่กำยำดั่งบุรุษของยิปซีสาวแล้วเงียบไปครู่สั้นๆ "แน่ใจเหรอว่าอยากจะมองเห็นผมให้มากกว่านี้”