อิชิกาวะ อาซุมะ (@atsuma-kmi.bsky.social)

ตี 2.48 นาที ของวันอาทิตย์ มีบางคนยังไม่ยอมนอน พลิกตัวไปมาจนเสียงนาฬิกาเดินดูจะดังกว่าปกติ ถอนหายใจก่อนจะยอมแพ้ให้กับอาการนอนยากที่กลายเป็นสภาวะปกติ สุดท้ายก็ลุกขึ้น คว้าเสื้อคลุม เดินออกไปสู่ถนนร้างผู้คน และก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก ปล่อยให้ล้อหมุนไปเรื่อย ๆ โดยที่ปลายทางจะเป็นที่ไหนก็ไม่สำคัญ หากว่าคุณเองบังเอิญขึ้นรถเมล์สายเดียวกัน เราคงได้มีบทสนทนาสั้น ๆ เพื่อฆ่าเวลา

loading . . .