#KMI_Astrielle (บ้านทามุระร่วมงาน)

#KMI_PiPoPiPo (ไม่นะ จะโดนมนุษย์ต่างดาวหัวขาวจับไปทดลองแล้ว!?)

#KMI_PiPoPiPo (คุณชินระพูดปิ๊ปโปะไม่หยุดเลยครับ)

#KMI_PiPoPiPo หลบมาได้ตั้งนาน

#KMI_PiPoPiPo 🛸🛸🛸

#KMI_PiPoPiPo "ดูนั่นสิครับ นั่นคือบุคคลที่มีซอฟต์แวร์ล้ำหน้าที่สุดในคูเมอิ" " หากเราเข้าไปพูดคุยกับเขา เพื่อขอแนวทางการก้าวล้ำเช่นเดียวกัน☺️☝️...." /ผายมือไปทางลุงอ้วนสายลับในพุ่มไม้

#KMI_PiPoPiPo โรลปิด w/ @kmi-kuroshinra.bsky.social ลมหนาวของเดือนมกราคมยังคงทำให้ปลายนิ้วมือเย็นเฉียบ แต่ความเย็นจากฤดูกาลนั้นก็ไม่อาจทำให้เออิจิรู้สึกเสียวสันหลังได้มากกว่าเสียงจากคนคุ้นเคยที่ตอนนี้กำลังนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น ท่าทางแบบนั้น...เกิดอะไรขึ้นกันนะ...? "ชินระซัง" เรียกพร้อมกับก้าวเข้าไปหาโดยไว "เป็นอะไรไปน่ะครับ มีเรื่องอะไรรึเปล่า?"

#KMI_PiPoPiPo เอเลี่ยน..ฮิฮิ!

#KMI_PiPoPiPo "อย่างนี้นี่เอง! ที่แท้เจ้าพวกนั้นก็เป็นเอเลี่ยนสินะ!" (จากคนบ้าเรื่องลี้ลับก็เลยกลายเป็นเนิร์ดเอเลี่ยนแทนจนได้!?)

#KMI_PiPoPiPo 🌟 ปิ๊ปโปะ ปิ๊ปโปะ เอเลี่ยนน่ะมีอยู่จริงนะ ! 👽 (unofficial event) “ ยูโฟ่ ! ครอปเซอร์เคิล ! พีระมิดกีซ่า ! ทฤษฎีที่เธอเคยเยาะเย้ยว่าตื้นเขินกลับกลายเป็นสิ่งที่เธอเชื่ออย่างสุดหัวใจ ” “ ตัวตนที่ค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความคลั่งไคล้… ” “ ฉันจะพาเธอกลับมาได้หรือเปล่านะ … ? ” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

มุปิ๊ โฮกปิ๊ #KMI_PiPiPoPo

jump!

#KMI_ShinyaNoTeaParty (ขอหล่อด้วยคน)

[🦊🍪]

#KMI_ShinyaNoTeaParty 🫖งานเลี้ยงน้ำชายามวิกาล🌗 (unofficial event) “จดหมายเชิญไปงานเลี้ยงน้ำชา?” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_Suiei copper-lens-3af.notion.site/KMI_Suiei-20...

“ รู้รึเปล่าคะ? ” “ จริงๆจิ้งจอกชอบสตรอว์เบอร์รี่มากกว่าเต้าหู้แหละค่ะ “ 🍓

#KMI_SotsugyoShiki ⚠️CW การสูญเสีย⚠️ [ ก่อนวันจบการศึกษาหนึ่งวัน ]

"หลบฝนในวันที่ไม่มีฝนอย่างนี้น่ะเหรอ" "คิก...." "งั้นให้ผมยืนเป็นเพื่อนเธอซักพักดีมั้ย"

หลังจากที่อามามิยะ นางิออกจากคูเมอิไป บางครั้งจะได้เห็นเด็กสาวไปยืนอยู่ใต้กันสาดของร้านหนังสือที่ถูกปิด ถ้าได้เข้าไปพูดคุย เจ้าตัวจะตอบเพียงสั้น ๆ ว่ามาหลบฝน ทั้งที่วันนั้นไม่มีแม้แต่เมฆด้วยซ้ำไป

Very late Fumiaki birthday comic (ไทม์ไลน์ช่วงเทอมแรก มาแบบเหงาๆ เพราะผปค.ลืมไปอาทิตย์นึงจริงๆ 🥲 เกิดจริงวันที่ 21 พฤษภา ฮื่อ โตมาแฮปปี้นะลูกนะ แพทๆ)

#KMI_Bunkasai #KMI_2-H #KMI_2H_YokaiCafe [ช่วงเตรียมงาน] (มาลงย้อนหลังคับ เด็กแดงลองชุดผีนับจาน)

มองหน้านายหลังจากฟับคำนั้น นิ่งเงียบไปซักพัก ปล่อยให้เกิดช่องว่างเกิดขึ้น ดูอึดอัดเล็กน้อย แต่ก็ดูอยากจะพูดอะไรต่อ “ บอกอะไร.. ก็ได้เลยหรอ " ทวนคำนั้นซ้ำ ยื่นกลีบดอกไม้ที่จับได้ให้คุณไป “ แล้วถ้าฉันบอกว่า “ เว้นไปซักพัก มองใบหน้าของคุณที่ดูจะชะงักค้างไป “ ฉันจะไปจากที่นี้ล่ะ “ พูดจบแค่นั้น มองหน้านายต่อเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง “ ว่าไปนั้น.. ไม่มีอะไรหรอก “

#KMI_KokoroNoTegami (อ่านขวาไปซ้าย) ความรู้สึกด้านลบที่ฝังลึกอยู่ในใจ ถูกขุดรากถอนโคนออกมาในรูปแบบกระดาษที่ปลิวไปที่ไหนบ้างก็ไม่รู้ เธอที่คิดว่าตัวเองไม่จำเป็นต้องหาจดหมายของตัวเอง...สุดท้ายก็ต้องวิ่งวุ่นตามหาจนทั่ว

(รีวาดริวงะค่ะ คิดถึง...💔)

#KMI_KokoroNoTegami 'วันนี้ก็ยังไม่ปกติเหมือนเดิมสินะ' 'เหงาจังเลย' 'ปีนี้จะได้มีเพื่อนเพิ่มไหมนะ?' 'อยากหนีไปสักที่จัง' 'บางทีฉันอาจจะไม่เหมาะกับที่นี่ก็ได้...' . . . เจ้าตัวได้แต่เงยหน้ามองดูกระดาษที่ผุดออกมาเรื่อยๆจากความในใจพร้อมชื่อของตน ก่อนจะพูดออกมาอย่างปลงๆ "คงไม่ต้องตามเก็บแล้วล่ะ...ถ้าจะเยอะขนาดนี้🧍"

“เสียใจด้วยนะครับ ยูริคุง” ชื่อที่เป็นเสียงเดียวกับดอกไม้แต่ต่างตัวเขียนสะกดผ่านริมฝีปากราวกับถ้อยคำแสดงความอาลัยที่ผ่านการฝึกซ้อมมาหลายต่อหลายครั้ง ปลายร่มสีสุภาพยกขึ้นเผยนัยน์ตาสีอำพันที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง มันยังคงเคลือบด้วยความเยือกเย็นไว้เช่นทุกครา โนกามิปรายมองร่างที่ตนกำลังพูดด้วยซึ่งซูบซีดไม่ต่างไปจากคราวที่พบกันตรงข้ามแผงกั้นหนาเตอะ ระยะห่างระหว่างทั้งคู่ลดลงจากคราวนั้น

(โรลเปิดสมองไหล ไทม์ไลน์ช่วงเทอม1ก่อนบุงคะไซ) คุณกำลังเดินอยู่ดีๆ อยู่ๆก็เจอกับสาวน้อยคนนึงยืนชูกำปั้นอยู่ แล้วบอกคุณว่า “ เป่ายิงฉุบกัน ใครชนะได้100เยนค่ะ ” คุณที่ยืนตรงหน้าก็เหมือนถูกอะไรดลใจเข้าสิง เลยต้องเล่นกับเธอ ( ใช้ระบบd100ใครได้แต้มมากกว่าชนะ )

[CV] [ยาตะตัดพ้อเรื่องเกี่ยวกับความตาย] _____________________________ cms เสียง : โจ้น้อย พาเพลิน

(ลงเก็บ/)

(??????????????คุณจะมาซุ่มโจมตีไม่ให้ตั้งตัวแบบนี้ไม่ได้นะ เดี๋ยวเถอะ! /เคี้ยวหมวก)

(POV คุณเปิดตู้ล็อคเกอร์มาเจอคนนั่งจุ๋ง)

「 ไปเที่ยวกันเถอะ 」

#KMI_JugyoSankan | ย้อนหลัง ริรุโกะหัวโค้งเบาๆรับคำหญิงสาวตรงหน้า ก่อนเอ่ยขอบคุณด้วยรอยยิ้มเช่นทุกครั้ง ทั้งๆที่ในใจรู้สึกว่างเปล่าจนไม่ได้สังเกตุเสียด้วยซ้ำ ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับศรีษะของหญิงสาว . ...ปีสุดท้ายแล้วก็ยังผิดสัญญาสินะ .

[ตัวอักษรสีดำ] เจ้าของจดหมายฉบับนี้อาจจะตามหาคุณไม่เจอ หรือไม่คิดตามหา คุณถึงไม่เห็นหัวคนที่ชื่อโคโบะ ริวอิจิ โผล่มาทวงจดหมายคืนเลย [ตัวอักษรสีแดง] เจ้าของจดหมายฉบับนี้จะตามมาขอกระดาษจากคุณคืนตอนท้ายวัน (ถ้าคุณเปิดโอกาสให้เขารู้) [พื้นหลังสีดำ] ไม่มีใครโผล่มาขอจดหมายฉบับนี้คืน แต่คุณจะรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองจากทางไหนก็ไม่รู้ไปตลอดทั้งวัน

ช่วงเวลาบ่ายสองของวันหยุด เดินไประหว่างสองข้างทางทุ่งนา เท้าก้าวข้ามรางรถไฟจนเสียงของรถบัสโดยสารวิ่งผ่านข้างกาย หันมองไปดูท่าทางราวกับรถหลงยุค ช่างแปลกที่ถนนยังมีรถเช่นนี้วิ่ง แต่บางที ในเมืองแห่งนี้ เรื่องแปลกอะไรแบบนี้ก็เป็นปกติ? จนกระทั่งมองผ่านไปเห็นทั้งคนขับและคนนั่งแต่งกายราวกับคนละยุคสมัยยิ้มให้อย่างมีไมตรี จึงช่างความคิดสงสัย และยิ้มไปให้อย่างไมตรีเช่นกัน

#KMI_Suiei | ย้อนหลัง รู้ตัวอีกทีก็ใกล้จะถึงเวลาเลิกชั่วโมงเรียนว่ายน้ำเสียแล้ว ริรุโกะดันตัวเองขึ้นจากสระเป็นคนสุดท้ายอย่างคล่องแคล่ว แต่น่าแปลกใจนัก ทั้งๆที่เพิ่งขึ้นมาจากน้ำแท้ๆ กลับมีสีดำคล้ายรอยมือแปะอยู่ตามตัวซะอย่างนั้น "สีอะคริลิครึเปล่านะคะ? หรือว่าจะเป็นสีน้ำมัน?" ริรุโกะนั่งริมขอบสระ สำรวจรอยมือสีดำบนแขน อย่างสนอกสนใจ

#KMI_Commu “เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?” “เอ๋…พูดถึงอะไรน่ะ?” “แต่จะว่าไป…ขอฉันลองวาดดูได้ไหม—「ภายใน」ของเธอ” 黒瀬 明璃香 | Kurose Arika คุโรเสะ อาริกะ | 1-B | ชมรมศิลปะ doc • bit.ly/Arika_KMI 🖌

#KMI_KokoroNoTegami ✉️ ยามความในลอยล่อง 🌸 (unofficial event) “ จดหมายสีขาวลอยล่องสวนกระแสลม นักเรียนชายหญิงวิ่งสวนกันเพื่อไล่ตามจดหมายความในใจอันน่าอาย ” “ มาแฉกันแบบนี้ใครจะยอมเล่า !? ” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_เปิดโรล ศูนย์ฌาปนกิจ | บ่ายคล้อย พิธีศพของทาเนดะ ดาเลียถูกจัดขึ้นที่ศูนย์ฌาปนกิจเมืองคูเมอิ และจะพำนักอยู่ที่นี่ไปตลอดกาลตามความประสงค์ของเจ้าตัวในสมัยยังมีชีวิต เหล่าญาติผู้ใหญ่จากฮอกไกโดก็มาด้วย พวกเขานิ่งขรึมระหว่างพิธี แต่เมื่อออกมานอกบริเวณ เสียงขรมกับควันบุหรี่ก็เริ่มผสมกันเป็นรสเฝื่อน “พวกฮาซามะไม่มาเลยหรือไง?“ “แต่ ‘ฮาซามะ‘ ก็เหลือแค่เด็กนั่นคนเดียวนี่” +

(เก็บภาพประกอบ3)

(เก็บภาพประกอบ2)

#KMI_Nyugakushiki ถึงจะเจอเรื่องแปลก ๆ ไม่ครบก็เถอะ แต่อย่างน้อยเสื้อคลุมพิธีการ(ของเอคุง)ก็เป็นของมุกิแล้วล่ะ

(เก็บภาพประกอบ1)