#KMI_PiPoPiPo โดนเข้าแล้วล่ะ ! สาวน้อยที่อ้างว่าเอเลี่ยนไม่มีอยู่จริง ! (แวะมาแปะไมจังค่า า าา ไม่ได้แตะน้องนานเลยTvT 👽 )

#KMI_ShinyaNoTeaParty (แวบมาแปะชุดก่อน คิกๆๆๆ)

#KMI_ShinyaNoTeaParty 🫖งานเลี้ยงน้ำชายามวิกาล🌗 (unofficial event) “จดหมายเชิญไปงานเลี้ยงน้ำชา?” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_YABAIKitchen (คำหนึ่งขั้นสมอง คำสองขึ้นสวรรค์ โปรดกันปลาโค่ยตัวส้มๆให้อยู่ห่างจากฟืนไฟและหม้อต้ม หรือถ้าทำไม่ได้ก็มารับผิดชอบมื้อมรณะนี้ไปด้วยกันเถอะ)

#KMI_YABAIKitchen อาสึชิเกิดอาการคุ้มคลั่งกับอาหารพูดได้ เลยไล่ยัดอาหารจานนั้นใส่เพื่อนทุกคน …แต่เขาดันทำพลาด และกลับต้องแลกมาด้วยเพื่อนของเขาเช่นกัน

#KMI_Show_RanNoHagaba #KMI_Bunkasai ละครเวทีเรื่อง สุสานกล้วยไม้ (蘭の墓場) ดุจกล้วยไม้แย้มบานใต้ชายคา เพียงสบตาดุจศรรักปักที่อก TW : มีการกล่าวถึง ความตาย ไม่เหมาะกับผู้ที่อ่อนไหว รับชมคลิปเต็มได้ที่ : youtu.be/Y4SsxYlPsqc?...

หลังจากที่อามามิยะ นางิออกจากคูเมอิไป บางครั้งจะได้เห็นเด็กสาวไปยืนอยู่ใต้กันสาดของร้านหนังสือที่ถูกปิด ถ้าได้เข้าไปพูดคุย เจ้าตัวจะตอบเพียงสั้น ๆ ว่ามาหลบฝน ทั้งที่วันนั้นไม่มีแม้แต่เมฆด้วยซ้ำไป

「友情仮説 」 (Yuujou Kasetsu) “ สมมติฐานความเป็นเพื่อน ” Vocal: 重音テト (Kasane Teto) Music&lyrics : Tianpansa ———————————- (มาลงเก็บ PV ตรงนี้ด้วยค่ะ เพลงสตอรี่ของอาราตะที่ไปจ้างคอมมิชคุณหมอยูริมาค่ะ✨ ยืมตัวเพื่อนๆมาร่วมซีนกันด้วย แฮะๆ🥺)

#KMI_KurisumasuIvu ☃️🎁ตุ๊กตาหิมะกับของขวัญ งานเฉลิมฉลองในคืนคริสต์มาสอีพ🎄 กลิ่นของคุกกี้อบใหม่ลอยมาตามลมหนาว แสงไฟโทนอุ่นถูกประดับไว้ทั่วเมืองตัดกับหิมะขาวโพลนบนพื้นและหลังคา ผู้คนเดินขวักไขว่ในท้องถนนแสนอบอุ่นท่ามกลางเพลงคริสต์มาสอันคุ้นหู “ มาใช้เวลาให้เต็มที่ในคืนคริสต์มาสอีฟกันเถอะ! ” รายละเอียด : bit.ly/4jIC5Sl

ข้อความในจดหมายมี 2 แบบ คือข้อความด้านลบกับข้อความแสนธรรมดา (บวกโดยเลือกได้เลยว่าจะเจอข้อความไหน)

#KMI_KokoroNoTegami (อ่านขวาไปซ้าย) ความรู้สึกด้านลบที่ฝังลึกอยู่ในใจ ถูกขุดรากถอนโคนออกมาในรูปแบบกระดาษที่ปลิวไปที่ไหนบ้างก็ไม่รู้ เธอที่คิดว่าตัวเองไม่จำเป็นต้องหาจดหมายของตัวเอง...สุดท้ายก็ต้องวิ่งวุ่นตามหาจนทั่ว

#KMI_TsunagiNoYoru คำคืนแห่งสายใย : มิติห้วงฝัน (4/END)

#KMI_Nyugakushiki วันแรกในโรงเรียนคูเมอิ : ชิวสุดๆไปเลย ☺️✨ [END]

#KMI_KokoroNoTegami 'วันนี้ก็ยังไม่ปกติเหมือนเดิมสินะ' 'เหงาจังเลย' 'ปีนี้จะได้มีเพื่อนเพิ่มไหมนะ?' 'อยากหนีไปสักที่จัง' 'บางทีฉันอาจจะไม่เหมาะกับที่นี่ก็ได้...' . . . เจ้าตัวได้แต่เงยหน้ามองดูกระดาษที่ผุดออกมาเรื่อยๆจากความในใจพร้อมชื่อของตน ก่อนจะพูดออกมาอย่างปลงๆ "คงไม่ต้องตามเก็บแล้วล่ะ...ถ้าจะเยอะขนาดนี้🧍"

[STORY] Chapter 3: END จะขอให้... .... (เนื้อหาและไทมไลน์ต่อเนื่องจาก : bsky.app/profile/ryui...) อ่านได้ที่ : copper-lens-3af.notion.site/CHAPTER-3-3-... 🙏🙏🙏

#kmi_KokoroNoTegami “จดหมายของใครบ้างละเนี่ย?” “ถ้าพับเป็นจรวดกระดาษแล้วปาไปมันจะกลับไปหาเจ้าของมั้ยน้า” อาสึกะ “..ต้องเอาไปคืนหรือเปล่านะ?“ อาราตะ ________________ @kmi-arata.bsky.social ✉️💌

[CV] [ยาตะตัดพ้อเรื่องเกี่ยวกับความตาย] _____________________________ cms เสียง : โจ้น้อย พาเพลิน

(โรลเปิดสมองไหล ไทม์ไลน์ช่วงเทอม1ก่อนบุงคะไซ) คุณกำลังเดินอยู่ดีๆ อยู่ๆก็เจอกับสาวน้อยคนนึงยืนชูกำปั้นอยู่ แล้วบอกคุณว่า “ เป่ายิงฉุบกัน ใครชนะได้100เยนค่ะ ” คุณที่ยืนตรงหน้าก็เหมือนถูกอะไรดลใจเข้าสิง เลยต้องเล่นกับเธอ ( ใช้ระบบd100ใครได้แต้มมากกว่าชนะ )

#KMI_Nyugakushiki วันเปิดเทอมใหม่ สายลมและกลีบซากุระปลิวว่อน ฉันยืนมองไปนอกหน้าต่าง พร้อมคำพูดหนึ่งที่เอ่ยออกไป เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินมันในฐานะนักเรียนใหม่ และเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เอ่ยมันในฐานะรุ่นพี่... “พยายามเข้านะ“

[ตัวอักษรสีดำ] เจ้าของจดหมายฉบับนี้อาจจะตามหาคุณไม่เจอ หรือไม่คิดตามหา คุณถึงไม่เห็นหัวคนที่ชื่อโคโบะ ริวอิจิ โผล่มาทวงจดหมายคืนเลย [ตัวอักษรสีแดง] เจ้าของจดหมายฉบับนี้จะตามมาขอกระดาษจากคุณคืนตอนท้ายวัน (ถ้าคุณเปิดโอกาสให้เขารู้) [พื้นหลังสีดำ] ไม่มีใครโผล่มาขอจดหมายฉบับนี้คืน แต่คุณจะรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองจากทางไหนก็ไม่รู้ไปตลอดทั้งวัน

#KMI_KokoroNoTegami วันศุกร์ของฤดูใบไม้ผลิวนมาอีกคราว วันนี้มีจดหมายแผ่นหนึ่งลอยผ่านมาตรงหน้าคุณ ลายมืออ่านยาก ดูเขียนขึ้นแบบขอไปที แต่กลับมาปรากฎในมือคุณได้อย่างกับจงใจ มุมขวาล่างของแผ่นกระดาษดังกล่าวประทับชื่อผู้เขียนไว้ว่า [ โคโบะ ริวอิจิ ] ใครกันนะ ? [กดหยุดgif/วิดีโอเพื่อดูจดหมายที่ได้รับได้ที่ด้านล่างโพสนี้] CW/TW : มีผลลัพธ์ที่อาจสร้างความไม่สบายใจได้บางอัน

#KMI_KokoroNoTegami กระดาษมากมายปลิวว่อนไปทั่ว ซึ่งเจ้าของของมันก็วิ่งไล่เก็บแทบตายเพราะไม่อยากให้ใครรู้ความในใจ น่าแปลกที่กระดาษส่วนใหญ่ล้วนมีชื่อผู้รับและผู้ส่งเป็นชื่อเดียวกันอย่างน่าประหลาด

#KMI_KokoroNoTegami ✉️ ยามความในลอยล่อง 🌸 (unofficial event) “ จดหมายสีขาวลอยล่องสวนกระแสลม นักเรียนชายหญิงวิ่งสวนกันเพื่อไล่ตามจดหมายความในใจอันน่าอาย ” “ มาแฉกันแบบนี้ใครจะยอมเล่า !? ” รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

(3/???)

#KMI_Nyugakushiki #Nori_story [เปิดเทอมวันแรก] (1/??)

(2/??)

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล [วันปฐมนิเทศ / ช่วงบ่าย / ตรงบันได] "เหนื่อย เหนื่อย.." เดินมาไม่รู้เท่าไหร่ แต่ยังไม่ถึงจุดหมายสักทีจนเริ่มท้อ นั่งลงระหว่างขั้นบันไดด้วยสีหน้าท้อถอย ถึงมันจะเป็นเรื่องปกติสำหรับโรงเรียนคูเมอิก็เถอะ "เหนื่อยแล้ว ถึงสักทีเถอะ..."

#KMI_Nyugakushiki | #KMI_เปิดโรล “ ? ” รอยยิ้มที่ดูไม่ไปกับแววตามองคุณมาพอดี ดูเหมือนเขาจะเป็นรุ่นพี่ของที่นี้ล่ะ.. ปี3 แล้วสินะ.. “ ว่า? ” น้ำเสียงห้วนตอบคุณที่เหมือนจะบังเอิญมาแถวนี้พอดี “ สายลมแรก.. ตอนแรกก็ตื่นเต้นแหละ ตอนนี้ก็เริ่มชินแล้ว ” “ แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่ามันสวยละนะ ” “ อะ ว่าไปนั้น อาซากาวะ วาตารุ ” “ ยินดีที่ได้เจอ อยู่ปี3น่ะ ปีนี้ ”

(มามะ) "อะ" ขณะกำลังเคลื่อนตัวออกจากสถานที่ไปตามฝูงชน เขาก็โดนหยุดด้วยเสียงร้องขอความช่วยเหลือเสียก่อน เด็กชายผู้เป็นน้องใหม่ของที่นี่เหมือนกันเมื่อได้ยินคำถามนั้นก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหันมาตอบเธอ "นั่นสินะครับ"

ในอีก 10 ปีข้างหน้า พวกเราจะอยู่ที่ไหนหรือทำอะไรอยู่กันนะ?

23.30 น. | สวนสาธารณะ เวลาดึกดื่นมืดค่ำขนาดนี้ แทนที่จะรีบกลับบ้านไป ใครบางคนกลับเลือกที่จะมาทำตัวลับๆล่อๆอยู่ที่สวน เขาเดินไปมาระหว่างพุ่มไม้สองสามแถวที่เรียงรายติดกัน ซักพักก็ไปมุดดูใต้ตู้กดน้ำต่อ... แต่ท่าทางจะไม่เจออะไรที่ตามหาในเร็วๆนี้ เลยหยุดมานั่งพักที่ม้านั่งแทนแล้ว

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล 11:30 ในขณะที่คนมากหน้าหลายตาพากันทยอยเดินออกไปจากโรงยิม กลับมีเด็กสาวคนนึง เดินตรงเข้ามาหาคุณ สีหน้าร้อนรนไม่น้อย “ ขอโทษนะคะ.. ” “ คุณพอรู้รึปล่าวว่าตึกของปี1 ต้องตรงไปทางไหน “

#KMI_โรลปิด w/ @a-kira-kmi.bsky.social | ช่วงหลังเรียนจบ ช่วงเวลาปิดเทอม เหล่าเด็กปี3 คงย้ายกันไปพักผ่อนไม่ก็เตรียมสอบเข้ามหาลัย.. นั้นสิ ตอนนี้คงจะผ่านช่วงสนามสอบกันมาหมดแล้ว ดูเหมือนว่าจะนัดใครไว้ซะด้วยสิ ไหนๆก็ไหนๆ ก็หาเวลาเที่ยวสักนิดก็ดี และเมื่อเจอคนที่กำลังรออยู่ก็รีบเถรตรงเข้าไปหา “ บู้ม-! ” “ ว่าไง รอนานไหม ”

#KMI_Nyugakushiki #kmi_เปิดโรล ช่วงเวลาเริ่มต้นภาคเรียน ใครหลายคนก็ต่างตื่นเต้นกับวันนี้ และเขาก็เช่นกัน นอนไม่หลับจนใต้ตาคล้ำไปหมด ไหนๆ ก็ปีสองแล้ว คงไม่มีพิธีกงพิธีการอะไรมาก วันนี้เลยขอทำตัวแย่ๆ โดยการมาแอบงีบหลบมุมหน่อยละกัน เขาเดินหลบมาที่ผู้คนบางตา หลังจากแน่ใจว่าไม่มีคนแล้ว ก็เอนหลังนอนเอาหมวกปิดหน้าเสียหน่อย .oO(งีบเอาแรงแปปนึงละกัน) (บวกได้นะคะ☝🏻)

#KMI_Nyugakushiki ถึงจะเจอเรื่องแปลก ๆ ไม่ครบก็เถอะ แต่อย่างน้อยเสื้อคลุมพิธีการ(ของเอคุง)ก็เป็นของมุกิแล้วล่ะ

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 (สุขสันต์วันเกิดสภานักเรียนคุเมอินะ!!!)

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 🥳🎂🎁

#KMI_SeitokaiTanjoubi2016 (สุขสันต์วันเกิดเหล่าประธานนักเรียนทุกคนนะคะ🥺🎂🩵)

เมื่อประตูเปิดออกก็พาลให้แสงสลัวพาดทับลงบนเงาร่างหนึ่ง ชายคนนั้นก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก มุ่งตรงไปยังที่นั่งของเพื่อนเจ้าปัญหาขณะส่งข้อความหารุ่นน้องที่กำลังเป็นกังวล “ ไม่ใช่ว่าเดือนนี้มันบ่อยกว่าปกติเหรอ? ” ไม่ทันที่จะได้รับคำตอบเขาก็ทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ อย่างถือวิสาสะ “ รู้ไหมว่าฉันนั่งอยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแล้ว...? ” ชายหนุ่มมองอีกฝ่ายด้วยสายตาคาดโทษ

ตี 2.48 นาที ของวันอาทิตย์ มีบางคนยังไม่ยอมนอน พลิกตัวไปมาจนเสียงนาฬิกาเดินดูจะดังกว่าปกติ ถอนหายใจก่อนจะยอมแพ้ให้กับอาการนอนยากที่กลายเป็นสภาวะปกติ สุดท้ายก็ลุกขึ้น คว้าเสื้อคลุม เดินออกไปสู่ถนนร้างผู้คน และก้าวขาขึ้นรถเมล์รอบดึก ปล่อยให้ล้อหมุนไปเรื่อย ๆ โดยที่ปลายทางจะเป็นที่ไหนก็ไม่สำคัญ หากว่าคุณเองบังเอิญขึ้นรถเมล์สายเดียวกัน เราคงได้มีบทสนทนาสั้น ๆ เพื่อฆ่าเวลา

#KMI_Undoukai @ryuichi-kmi.bsky.social @kmi-tamago.bsky.social

( แวบมาลงรูปสมัยอยู่ปี 1 🙌🌻)