پست ۲۲۲۲ رو مینویسم برای خودم برای هر باری که زمین خوردم و محکم تر بلند شدم تا ته سیاهی رفتم و زمین و زمان رو به هم ریختم تا به نور برسم شبهایی که هفته ها و ماه‌ها طول کشید اما دووم آوردم و صبح شد برای آدمی که تو خودم دوباره متولدش کردم که نترسه و پرروتر، قوی‌تر، جسورتر و امیدوار ادامه بده