เมื่อเรื่องราวทั้งหมดสิ้นสุดลง และร่างกายได้รับการเยียวยา แม้จะมีบาดแผลแต่ก็ไม่ถึงขั้นสาหัส สการ์เล็ทจึงฟื้นตัวได้ค่อนข้างรวดเร็ว ในห้องพักอันเงียบสงบ แสงแดดอ่อนยามเย็นลอดผ่านบางๆ เส้นผมของเธอซึ่งพันกันยุ่งเหยิงจากการต่อสู้นานวันดูใกล้หลุดเปียเต็มที เธอจึงนั่งลงข้างหน้าต่าง มือค่อย ๆ สางปมเส้นผมทีละช่อด้วยความใจเย็น ก่อนจะเริ่มถักเปียใหม่ช้า ๆ ( cms : Jarwkai )

[ ประกาศปิดคอมมู ]

[ คีอันพบเข้ากับยาดมเฉพาะกิจ——💐]

#ROC_beta02 [ Trial of the Fearless ] ยอมอยู่ในถ้ำเลี้ยงลูกไวริกซ์ยังคงจะดีเสียกว่า... แม้ว่าจะไม่ถูกกับอากาศหนาว แต่ร้อนขนาดนี้ก็ใช่ว่าจะโปรดปราน หลังจากปล่อยให้ตัวเองนั่งนิ่งอยู่บนผืนทรายมานาน และรับรู้ได้ว่าเด็กคนนั้นที่เขาไม่รู้จัก ถูกหนอนยักกลืนกินไปเรียบร้อย เจ้าหนอนนั่นหายไปแล้ว หายไปในโพรงหลุมดำที่มองไม่เห็นจุดหมายปลายทาง

ชั่วขณะแห่งความเป็นตายนั้น บางสิ่งพุ่งแหวกผ่านอากาศ ปักลงคั่นกลางระหว่างคุณกับอสูรร้ายอย่างแม่นยำ สะบั้นเมือกเหนียวที่พันธนาการคุณไว้ให้ขาดออก คือดาบอันปราณีตเล่มหนึ่ง ประกายจากคมของมันส่องสะท้อนยามต้องแสงแดด ดอกเฟยาริสผลิบานอย่างผิดแผกกลางทะเลทราย “จับมือข้าไว้ เร็วเข้า!” ร่างของผู้ช่วยเหลือปรากฏขึ้นหลังม่านฝุ่นควัน ยื่นมือให้คว้าจับหวังพาสหายออกจากที่ตรงนี้ให้ได้โดยไว

#ROC_beta02 | โรลปิด ชั่วพริบตาหลังวางรูเบธีสลงบนแท่น ทัศนียภาพ​กลับเปลี่ยนแปร​ ดาร์ลีนปรากฏตัวอีกครั้งกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ลมแรงพัดทรายปะทะผิวหน้า รุนแรงเสียจนจังหวะแรกเธอโงนเงนไป สูดหายใจลึกขณะหันมอง​ กลับไม่พบสหายร่วมทางแม้สักคนเดียว "ทุกคน…?"​ กวาดตามองรอบตัว ผืนทรายทอดยาว ไร้เงาผู้ใด แต่เธอเชื่อว่าทุกคนยังมีชีวิตอยู่ 'ต้องหาพวกเขาให้พบ' +

#ROC_beta02 #โรลปิด ก่อนหน้าสหายเอลฟ์ร่วงลงในพื้นดินแตกแยก แม้จะออกตัวหมายคว้าร่างนั้นแต่ก็ช้าไป และเหมือนมันก็เกิดกับเธอด้วย วิเวียน? สการ์เล็ท? "—!" แรงสั่นใต้พื้นทรายบางสิ่งกำลังเคลื่อนไหว หรือว่า—! ซู่ม! เม็ดทรายและไอร้อนระเบิดพุ่งขึ้นทางด้านหลัง เสี้ยววิสิ่งที่ไม่อยากได้ยินที่สุดคำรามกู่ก้องพาสั่นสะท้านไปทั่วร่าง ที่เลวร้ายยิ่งกว่ามันพ่นเมือกออกมา ระยะห่าง—ไม่เหลือแล้ว! +

#ROC_beta02 [โรลปิด] สติดับวูบไปชั่วครู่ในขณะที่มีใครพยายามจะช่วยรักษาแผลให้ก่อนหน้า แต่กลับกลายเป็นว่าเขาต้องถูกปลุกอีกครั้งด้วยแสงแดดจ้าที่แยงตาและไอระอุที่ร้อนเกินกว่าจะนอนพัก เขาลืมตาขึ้น ดวงตาสีเขียวอ่อนจับจ้องไปทั่วบริเวณ ไม่เข้าใจแม้แต่น้อยว่าตนมาอยู่กลางทะเลทรายแห่งนี้ได้อย่างไร แต่มีบางสิ่งที่ดึงดูดสายตาเขาไว้ ณ สุดปลายม่านฝุ่นที่ปกคลุม +

#ROC_commu "เรา​ ‘ดาร์ลีน’​ เรียกแค่นี้ก็พอ​" "หูนั่น​...น่ารัก​ ૮₍ •⤙•˶ ให้เราแตะมันได้ไหม​?" "ถ้าอยู่ด้วยกันต้องไม่เป็นไรแน่​" ₊˚ ✧ ‿︵‿୨୧‿︵‿ ✧ ˚₊ 𝘋𝘢𝘳𝘭𝘦𝘯𝘦 𝘷𝘰𝘯 𝘊𝘢𝘴𝘵𝘦𝘭𝘭𝘢𝘯𝘦 ♀️ | 10𝘠 | 140 𝘵𝘢𝘭 | 𝘈𝘭𝘥𝘢𝘳𝘪𝘢𝘯 𝘏𝘪𝘥𝘥𝘦𝘯 𝘭𝘪𝘯𝘦𝘢𝘨𝘦 : 𝘏𝘢𝘭𝘧-𝘦𝘭𝘧 ︶⊹︶୨୧︶⊹︶୨୧︶⊹︶ Doc : bit.ly/3S733H8 (เน้นเล่นหน้าไมค์​ แต่ใครมีไอเดียอยากทักโคโรลเวิ่นก็สะกิดได้ค่ะ✨)

#ROC_beta02 | โรลปิด เธอรู้—รู้ดีอยู่แก่ใจ แต่ไหนแต่ไรแล้ว หากเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับโชคชะตา... วิเวียนนับได้ว่าเป็นผู้ที่ไม่เคยถูกเหลียวมองโดยเหล่าเทพหรือเทพีองค์ไหน แต่ ณ ตอนนี้ ในสถานที่ชั่วร้ายนี่ ไม่ว่าตัวการของลมกรรโชกก่อนหน้าที่เกิดขึ้นทันทีหลังจากที่เดินทางมาถึงทะเลทรายจะเป็นฝีมือของอะไร ไม่ว่าจะด้วยจุดประสงค์ใดก็ตาม เธอ...ขอสาปแช่งมัน

#ROC_beta02 ท่ามกลางทะเลทรายที่มองไปก็มีเพียงเส้นขอบฟ้า บททดสอบคือการอดทน? ไม่ใช่ ทะเลทรายเป็นสถานที่ที่เกินไปกว่าคำว่าอดทนอีกทั้งสัตว์ประหลาด ยากเด็กคนหนึ่งจะเอาชนะหรือหนีไปที่ไหนซักแห่ง แสดงว่าสิ่งเราต้องทำไม่ใช้การสู้ หรือการเดินแบบไร้จุดหมาย ทว่ามันคือการหา 'ทางออก' ไม่ใช่บนดินอย่างแน่นอน ไม่ใช่บนฟ้าเป็นแน่ชัด เหลือเพียงอย่างเดียว.. " ตามอสูรกายใต้พิภพไป "

ก่อนจะได้ทำอะไรมันกฌพ่นใยใส่ร่างของเธอไม่ทันได้กลิ้งหลบ ทว่ากลับเสียการทรงตัวโดนใยของมันกำลังลากเข้าปากเตรียมตกเป็นมื้ออาหารอันโอชา มือของเธอพยายามตะเกียกตะกายไปตามพื้นทรายร่วนที่ไร้ที่ยึดเกาะ พยายามไขว้คว้าคันธนูที่ตกอยู่บนพื้นตอนเสียการทรงตัว แต่ทุกอย่างล้วนไร้ผล "ช่วยด้วย..ใครก็ได้" เสียงสั่นเครือร้องออกมาขณะที่ร่างกำลังไหลเข้าไปใกล้เรื่อยๆอย่างหมดหวัง

#ROC_beta02 #โรลปิด [TW: ความรุนแรงกับเด็ก] เป็นเวลามากกว่าสองวันหลังจากผ่านบททดสอบแรก และคารินใช้เวลาทั้งหมดไปกับการหลบหนอนทราย และเดินไปอย่างไม่มีจุดหมาย โชคยังดีที่เธอเจอกับเพื่อนร่วมทางสองคน ได้พบกับซากปรักหักพังกลางทะเลทรายให้พวกเธอค้างแรมสำหรับวันนี้

#roc_beta01 | โรลปิด บททดสอบแรกเริ่มขึ้นมาแล้ว เธอยังคงยืนพิจารณาสิ่งที่ตัวเองจะทำหลังจากเห็นใครตายไปต่อหน้า ไคลีธยืนมองเด็กคนอื่นๆทยอยเดินออกไป เจ้าตัวกำอาวุธในมือตัวเองแน่น หันไปก็เจอใครคนหนึ่งยืนแผ่ออร่าไม่น่าคุยอยู่เหมือนกัน 'ใครวะ...' "ไปกับข้าไหม" เด็กคนแคระไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอย่างไร แต่ถ้าอย่างน้อยมีคนคอยช่วยก็คงจะดี @lavinia-roc.bsky.social

ลิงก์ชินดัน : th.shindanmaker.com/1241552 ส่งเช็คแอคทีฟ : bit.ly/3Zt3UWG

#ROC_beta02 [ Trial of the Fearless ] bit.ly/45GBf4e ตะวันเจิดจ้าแผดเผา พายุทรายซัดกระหน่ำ หลังวางรูเบธีสลง​ เพียงพริบตา​ คุณถูกส่งมายังทะเลทรายอันเวิ้งว้าง ใต้ฝ่าเท้าคือผืนทรายที่พร้อมกลืนกินทุกชีวิต เบื้องหน้าที่ปรากฏพาดผ่านคือเงาทมิฬคืบคลาน​ ไร้ทางหนี ไม่มีแม้ที่หลบ คุณต้องเป็นผู้หาทาง​ 'ผ่าน' แม้ไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ว่าต้องทำสิ่งใด

[ แจ้งปิดระบบและอัพเดตดอค ] แจ้งปิดดอคอีเวนต์ 1 เพื่อทำการอัพเดตข้อมูลการสำรวจ หลังจากเรียบร้อยแล้วจะประกาศอีกครั้งค่ะ สำหรับลูกมูที่ลงทะเบียนแต่ยังไม่จบ สามารถโรลต่อเนื่องจากรูทนั้นได้โดยไม่ต้องเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น เพียงแต่จะไม่มีระบบดำเนินการให้ แล้วพบกันใหม่พร้อมการทดสอบถัดไปในวันพรุ่งนี้ค่ะ

(รวมมิตรจากการสังเกตุไอ้เด่กจากอีเวนต์ที่ผ่านมาค่ะ เหมือนจะนิ่งน้อยกว่าที่คิด แต่ก็ยังแปลกเสมอต้นเสมอปลาย)

หลังจากเริ่มเฝ้ายามได้ไม่นาน ดูเหมือนว่าการปล่อยให้เวลาไหลผ่านไปอย่างสูญเปล่าจะทำให้เด็กสาวรู้สึกไม่สบายใจ—วิเวียนจึงเลือกหยิบเอาไม้ท่อนหนึ่งที่ถูกเก็บไว้ใช้เป็นเชื้อเพลิงขึ้นมานั่งเหลาปลายแหลมเล่นฆ่าเวลา ...เป็นไม่กี่ครั้งที่ใบหน้านั่นไร้รอยยิ้มประดับตกแต่งไว้ เป็นไม่กี่ครั้งที่จะมีโอกาสได้เห็นความเดียงสาของเด็กน้อยที่ยังหลงเหลืออยู่ +

((แก๊งป๊อกกาแลตพจญภัย in a nutshell))

#ROC_beta01 ((รัคชา0 ไวริกส์1 แต่น้องยังรอดมาได้คับ สภาพมอมแมมหลังอยู่ในป่ามา6วัน 🥺🤏🏻))

(นี่สินะ ที่เค้าบอว่า ร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือด....)

ลูคัสที่น้ำตาไหลอาบสองแก้ม...เขามองหน้าเบรน่าก่อนจะเดินเข้าไปจับไหล่เบาๆ ...ก่อนจะบีบ " เอาละ... จากที่ง่ายเกินมาสู่โหมดยากเกิน...แหละ" " ผมว่าที่นี้คงไม่มีอะไร ซิก... ให้เราหาหรอก...ซิกๆ.. "

'เจ็บ..' เมื่อถึงปากถ้ำรัคชาก็ทิ้งตัวนั่งลงกดแผลที่แขนไว้อย่างนั้น แม้เธอมักจะได้แผลเป็นประจำจนชิน แต่ก็ไม่เคยได้แผลใหญ่ขนาดนี้มาก่อน 'เจ็บกว่าเวลาท่านแม่โมโหอีก.. ' เด็กน้อยกัดฟันแน่นสู้กับความเจ็บปวด •บาดเจ็บหนัก •หนีมาที่ปากถ้ำ

เสียงงึมงำดังมาจากคาริน เธอเองแม้จะนอนหลับได้ ก็ไม่ได้นอนหลับสบายนัก พอตื่นขึ้นมาอีกที ดาร์ลีนก็หลับปุ๋ยไปแล้ว ทำให้เธอรู้ว่าถึงเวลาของเธอที่จะต้องเฝ้ายาม คารินลุกไปนั่งไม่ห่างไกลจากเพื่อนมากนัก ก่อนจะแอบหยิบตุ๊กตาไม้ม้าและตุ๊กตาไม้คนมาตั้งเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน > คารินตื่น > คารินทำหน้าที่เฝ้ายามให้กับกลุ่มต่อ

เอลินดร้าตื่นไม่ยากนัก แม้จะหลับไปเพราะความเหนื่อนล้า และรู้สึกตึงผมแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไรผลัดกะกับ ฮิลด์และดาร์ลีน เดินไปนั่งข้างๆคาริน ถ่างตาเฝ้ายามให้เพื่อนทั้งสองคนนอนหลับ "เจ้าทำเองหรือ?" ขยี้ตาไล่ขี้ตา หากคารินสังเกตจะรู้ว่าทรงผมเอลินดร้าเปลี่ยนไป ส่วนคนทำได้หนีไปนอนเรียบร้อยแล้ว ถามเสร็จก็นั่งจุ้มลงข้าง พูดคุยทำความรู้จักกัน หรืออาจจะลิ้มลองเนื้อปลาที่ฮิลด์เหลือไว้ให้

จากสภาพทางและกลิ่นไม่น่าอภิรมย์ที่ผ่านมาทำให้เขาคิดในใจว่าที่นี่ไม่ปลอดภัยแน่ แต่คีอันยังไม่หยุดสงสัยใคร่รู้เสียนี่ อัซฮันเลยหยุมหลังเสื้อเพื่อนร่วมทางไปทีหนึ่งเป็นการเตือนให้เขาลดเสียง ก็พอดีกับไม่ไกลจากปากทางก็เจอมอนส์เตอร์ตัวใหญ่เข้าจริงๆ

...เด็กหนุ่มมองหินตรงหน้าด้วยความระแวงสุดๆ คงเพราะมันง่ายเกินไปที่จะเป็นของจริง หรือถ้าเป็นของจริง...ก็อาจจะมีอะไรออกมากินเราก็ได้.... . ยังไงก็ต้องเสี่ยงเข้าไปเอามา....เพราะงั้นเขาเลยขอยืมโล่จากเบรน่ามาถือไว้ข้างนึง ส่วนอีกข้างถือดาบ . " ข้าระวัง เธอหยิบนะ..." . > ลูคัสตั้งท่าป้องกันแล้วค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ รูเบธีสที่วางอยู่ตรงหน้า

(คนละมุมป่า แต่มอมเหมือนกันเรย 😭🤝)

((อุอิ้อาอิ้อิ้))

ไหแรกเหมือนจะไม่มีอะไร แต่เมื่อเทไหที่สองลง แค่เพียงปรายตาเห็นสิ่งมีชีวิตเคลื่อนไหว ค้อนที่ถือไว้ก็ทุบในทันใด ไม่ได้มองว่ามันคือตัวอะไรแต่ใจมันสั่งมาให้ทุบไว้ก่อน แน่นอนว่าเธอทุบซ้ำ ค่อนข้างจะหลายทีคนมั่นใจว่ามันตายแน่ๆถึงจะหยุด จนมือดึงค้อนออกมาดู ก็ดูไม่ออกแล้วว่ามันคือตัวอะไร แต่ดูจากรอยเมือกคงไม่พ้นพวกหนอนกระมั่ง... media1.giphy.com/media/v1.Y2l...

#ROC_beta01 [โรลปิด แก๊งช็อคโกแลตพจญภัย] @kaelen-roc.bsky.social @azhurroc.bsky.social หลังจากผ่านสถานการณ์ชวนให้ใจหาย กว่าที่คีอันจะยอมรับและกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็ใช้เวลาพอควร สุดท้ายเขาก็ได้จับกลุ่มอยู่กับคาเอลันและอัซฮัน "สรุปแล้วเราจะไปที่ถ้ำกันใช่มั้ย? นี่อัซฮัน เจ้าเงียบจัง ยังตกใจเรื่องเมื่อครู่อยู่หรือ?" เด็กทั้งสามก้าวเข้ามาในป่า มุ่งหน้าสู่ทางที่คิดว่าจะไปถึงถ้ำ

#ROC_Commu “ไม่ให้ซุ่มให้เสียง? สัญชาตญาณเจ้านี่ทื่อจริง…” “ข้าไหว อย่าได้คิดว่าตัวเล็กแล้วข้าจะอ่อนแอ” ———————————————— Azhur(อัซฮัน) | Male | Human | 10y | 128 Tal 🏜️Bahlum Doc: bit.ly/44ElJpf (ผปคแอคทีฟดึก/วันหยุด)

#ROC_beta01 [โรลปิด] [ Lucas x 𝐵𝓇𝑒𝓃𝒶 ] @roc-brenastra.bsky.social ในจุดเช็คพอยท์ที่เหล่าเด็กน้อยเริ่มรวมกลุ่มกัน . ลูคัสที่กำลังยืนคิดไม่ตกกับสถานการณ์ตอนนี้ และการเปิดตัวอย่างอลังการโดยสังหารคนให้เห็น เหมือนเชือดไก่ให้ลิงดู... ทำเอาคิดว่าที่นี้มันโหดชะมัด...

#ROC_BETA01 เด็กสาวผิวสีจดจ้องร่างจมกองเลือดอยู่ครู่ ถอยไม่ได้สินะ ถึงได้เธอก็ไม่คิดจะถอยอยู่แล้ว ท่ามกลางพื้นที่กว้างใหญ่แบบนี้จะมีอะไรอยู่บ้าง แค่คิดก็หยุดตื่นเต้นไม่ได้ "ทางไหนดีนะ.." ซากโบราณสถานหรือถ้ำหิน เธอคิด ซากสิ่งปลูกสร้างนั่นก็น่าสนใจอยู่ไม่น้อย สิ่งปลูกสร้างในสิ่งปลูกสร้างอีกทีข้างในนั้นจะมีอะไรอยู่กันนะ แต่ถ้าจะหาก้อนที่เหมือนแร่ก็อาจจะอยู่ในถ้ำรึป่าว..

[ //คนหลังจอกรี๊ด ]

(เอ็นดูตะหนูขออนุญาตวาดเก็บนะคะ)

(เด็กนี่มันร้ายค่ะหัวหน้า)

( แวะมาา ) นอร์วีเอลเผลอสบตากับมนุษย์เด็กคนนึง ผู้ซึ่งตนจำได้ว่าพูดเยอะ เจื้อยแจ้วทักทายคนไปทั่วราวเพื่อนข้างบ้านนานครั้งกลับมาเจอกัน เอลฟ์น้อยมองรอยยิ้มนั่น ทั้งที่กายสั่นสะท้าน มันตลก แต่ไม่อยากหัวเราะให้มนุษย์เห็น จึงเชิดหน้า จัดแจงเสื้อผ้าให้อีกฝ่ายเห็นชัด บ่งบอกให้รู้ผ่านสายตา ว่าตนคุ้นชินกับอากาศเช่นนี้เสียยิ่งกว่าอะไร

ช่วยไม่ได้ อย่างน้อยก็มีอะไรหนุน เขาคิดในใจก่อนนะนอนหนุนลงไป

#ROC_beta01 #โรลเปิด_ROC [เพื่อหาทีม​ โรลสั้น​ รวมรูทหลายคน] ภาพโหดที่เกิดขึ้นตรงเบื้องหน้าของบาสท์นั้นทำให้เขาคิดถึง"บ้าน"ที่เขาจากมา ทำให้คิดถึงบ้านไม่น้อย...

คารินสังเกตเห็นดวงตาของฮิลด์ เข้าใจในทันทีว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรและมันทำให้ใจของเธอตกไปอยู่ตาตุ่ม เธอไม่มั่นใจนักว่าพรุ่งนี้เธอจะรอดจากอะไรก็ตามที่จะเกิดขึ้น แค่นึกมันขึ้นมาก็อยากจะร้องไห้อีกรอบ น้ำตาของเธอเริ่มก่อตัว แต่เธอฮึบไว้ อีกฝ่ายกำลังเสียกำลังใจ อย่างน้อยๆ ก็กล่าวคำที่ช่วยให้ความหวังบ้าง "..." "อื้ม...!" เธอสูดน้ำมูกดังระหว่างพูด "..จะผ่านไปให้ได้!" "สัญญา!"

(แร่อะไรนะรัคชา)

บังอาจมาก่อกวนการนอนของข้า! .......แย่ล่ะเอาไปมัดเจ้านั้นแล้วข้าจะเอาอะไรนอน

#ROC_commu “ลุกขึ้นเถอะ มันยังไม่จบ” "จะต้องกลับบ้านให้ได้..." Kassidy Roshanmehr (แคสซิดี้ โรชานเมห์) มนุษย์เพศหญิง | 149 tal/ 43 bram | 10 ปี Vaelden 3rd Celestial moon แคว้นลุนด์เบิร์ก (Lundberg) | Roshara (โรชารา) *คิดขึ้นเอง* DOC : bit.ly/KASSIDYROC

#ROC_beta00 ณ ค่ายพักแรม ในช่วงเวลากดดันที่ทุกคนต่างรอคอยอย่างไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรนั้น....... ..........มันก็ยังมีเด็ก(คนแคระ)คนนึง.... .......ที่ดูเหมือนจะยังนอนได้ดี และเตะเพื่อนข้างๆได้ด้วย........... (ต่อได้จ้า มันก็จารั่วๆหน่อย...)

"มองอะไรน่ะ" เด็กคนแคระตัวเท่าเมี่ยงเดินอาดๆมายืนบังวิวท้องฟ้าประหลาดๆนั่น สักพักเจ้าตัวก็หันไปมองบ้าง แล้วก็หันกลับมามองคนที่นั่งกินขนมปังอยู่ สลับไปมาแบบนั้น "ขนมปังเจ้าจะอร่อยขึ้นตอนมองท้องฟ้าแบบนั้นเหรอ?" สงสัยเป็นอย่างยิ่ง

ลงชื่อภายในวันที่ 23-24 พ.ค. : forms.gle/yGrGZMCWfvnc... ตรวจสอบ : bit.ly/43vllr4

#ROC_beta01 [ Echoes of Solitude ] bit.ly/4mstpBf เมื่ออรุณแรกสาดแสง ผู้เข้าทดสอบ​ถูกต้อนให้เดินเรียงราย มุ่งหน้าสู่หอคอยอาร์เทม ท่ามกลางบรรยากาศ​บิดเบี้ยว ไอความลับแผ่ซ่านกดดัน เมื่อก้าวผ่านธรณีประตูนั้นไป ชะตาแบบใดกันที่กำลังรั้งรออยู่ บททดสอบแรก​เริ่มขึ้นแล้ว