－　霧崎山城 蓮　－ 🍁3 年 🍁186|72 🍁1997年 07月 17日 ➶ | ✙ ・ ・ ・ ・ 「話しかけてみな。俺、そんなに怖くないよ。」 「好きな動物？……パンダだな。」 → DOC : Bio

[ โรลเปิด | เหตุการณ์ก่อนเจอคุณคู่หมั้น | #KzK_Tanabata | #KzK_Roleplay ] พวกเรายังคงอยู่ ใช้ชีวิตกันต่อไปแทนผู้คนที่เลือนลางและจางหาย แต่คำอธิษฐานของเด็กสาวคนนึงจะไม่ถูกลืมเลือน เพราะเธอยังคงเชื่อว่าทุกคนจะกลับมา ความหวังแสนบริสุทธิ์แด่ดวงดาวบนฟากฟ้า +

#KzK_Tanabata | 7月7日 ท้องฟ้ายามค่ำคืนนี้สว่างสไวกว่าทุกครา การทับซ้อนของจันทร์สีครามกับช่วงเวลาที่เกิดขึ้นตอนภัยพิบัติยังคงฝังรากลึกในใจ ยูซูริฮะ ถือกระดาษเขียนคำอวยพรด้วยท่าทางที่แตกจากเดิม รอยยิ้มที่อ่อนโยนดูเศร้าหมองลงแลไม่มีชีวิตชีวาดั่งแต่ก่อน รอยยิ้มบางเหลือเพียงใบหน้าเรียบนิ่ง มือกำกระดาษแน่นขึ้นคิดคำอธิฐานที่จะเขียนเงียบเชียบท่ามกลางกลุ่มคน +

[ เหตุการณ์ช่วงกลางคืนทานาบาตะ : ??????? ]

#Kzk_Roleplay #Kzk_Story (( โรลเปิด )) (( หลังการแสดงสิ้นสุดลงสักพักใหญ่ )) ท่ามกลางความเงียบสงบของย่านบ้านซามูไร สายลมแผ่วเบาพัดโชย นำพากลิ่นอายของไม้เก่าและดินชื้นมาแตะจมูก ณ ศาลาริมทางที่ปลีกวิเวก ร่างหนึ่งในอาภรณ์โบราณยืนสงบนิ่งอยู่เพียงลำพัง บุคคลปริศนาไล้สายตาอ่านทุกถ้อยคำที่ถูกจารึกไว้...ราวกับกำลังซึมซับความปรารถนา ความลับ หรือคำสาปของใครบางคน

แต่เมื่อได้ยินคำที่อีกฝ่ายว่า อาซาฮิกลับยิ้มออกมา “พูดผิดแล้วล่ะฮะ!” “ ‘พวกเรา‘ ช่วยชีวิตมันต่างหาก!” เน้นย้ำคำว่าเราเหมือนกับตอนแรกก่อนที่พวกเขาจะได้ลงมือช่วยสัตว์ปีกตัวนี้ “ถ้าไม่มีอุปกรณ์ของเร็นซัง และก็ไม่ได้เร็นซังทำแผล เจ้านกตัวนี้คงแย่แน่ๆ” “เพราะงั้น คราวหน้าบินระวังๆ แล้วแข็งแรงไวๆนะคุณนก!” ก้มไปพูดกับสิ่งที่อยู่ในมืออีกฝ่าย มันมองตาใสกระพริบตาปริบๆ ไม่รู้ว่าเข้าใจที่พูดหรือไม่

ใช้เวลาเกือบสิบนาที、เด็กหนุ่มผมแดงก็กลับมา ไม่ได้ถือสิ่งของชิ้นใหญ่ติดไม้ติดมือมา "ขอมือครับ" โคกะส่งยิ้มกวนประสาทพร้อมกับออกคำสั่ง รอคอยให้อีกฝ่ายยื่นมืออย่างใจเย็น กระทั่งมาโคโตะยอมทำตาม เขาถึงวาง 「 ทังซะกุ 」ลงบนฝ่ามือข้างนั้น "ถ้าอยากได้อะไรก็อธิษฐานเอานะครับ" ^^

กลุ่มเฉพาะกิจ @kzkren.bsky.social @sochida.bsky.social @kanon-kzk.bsky.social @kzk-saichou.bsky.social

#KzK_JigokuKitchen w/ @natsumi-kzk.bsky.social @kzk-yume.bsky.social "สวัสดีกรรมการทุกท่านค่ะ สำหรับคอนเซปต์ ‘ฤดูร้อนแสนสดชื่น!’ วันนี้พวกเราขอนำเสนอเมนูที่ผสมผสานความเย็นสดชื่นของฤดูร้อน เข้ากับเสน่ห์ของวัตถุดิบในท้องถิ่นและ—เอ่อ อิเฮนค่ะ..."

#KzK_Tanabata ( อัพโหลดใหม่ ) ในค่ำคืนแห่งคำอธิษฐาน... ท้องฟ้าได้จำลองภาพฝันให้เป็นจริงด้วยดาวพร่างพราว เพื่อเฉลิมฉลองการโคจรมาพบกันของอัลแตร์และเวก้า และการแสดงหนึ่งก็ถูกจัดขึ้นภายใต้ท้องฟ้าผืนนั้น youtu.be/VcxSumVoT-U ( รีมาสเตอร์มาให้ตามคำเรียกร้อง! ไปฟังกันชัด ๆ ร้องตามแล้วโยนกล้วยมาให้ด้วยล่ะ !! ก๊าาฮ่าฮ่า!! ) ( รีแอค โควท ตามสะดวก เดะไปป่วน- )

#KzK_Tanabata #KzK_Roleplay [โรลเปิด|แยกรูท] ในงานทานาบาตะที่ผู้คนสวมยูกาตะเดินกันขวักไขว่ อาซาฮิที่ไม่มีชุดใส่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหงาหงอย คงเป็นความโชคดีที่เขาได้ไปเจอชุดยูกาตะที่ถูกทิ้งใกล้ ๆ กับโซนบ่อปลาคารฟ มองซ้ายขวาจนแน่ใจว่าไม่มีเจ้าของ จึงหยิบมาใส่โดยไม่ใส่ใจว่ามันจะเปื้อนฝุ่นหรือไม่ วิธีใส่ก็ผิดไปหมด ก็มันยังดูใหม่อยู่เลยนี่นา! “พอดีตัวเป๊ะเลย!” เขาตื่นเต้น +

#KzK_Roleplay โรลปิด @kzk-hakumo.bsky.social [ 6 กรกฏาคม ] บนสะพานไม้เล็กๆที่เป็นทางเชื่อมระหว่างบ้านนินจาและพื้นที่กว้างหน้าโรงละคร ร่มสีขาวลายดอกสึบากิถูกกางบังแดดสมหน้าที่หลังจากถูกใช้แทนไม้ค้ำมาหลายวัน เธอมายืนชมวิวที่อีกฝั่งของแม่น้ำ–หมู่บ้านโยวไค ก๊า! เงยมองหาต้นเสียงที่ได้ยินอยู่ไม่ไกล, ไม่เห็นตัวนั่นยิ่งทำให้คิ้วเริ่มขมวด รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี 'คงไม่มีอะไร..?'

#KzK_Tanabata ค่ำคืนแห่งคำอธิษฐาน… คำขอของฉัน มีเพียงขอให้ท้องฟ้าในคืนนี้ปลอดโปร่ง เพื่อที่ฝูงนกกางเขนบินมาสร้างสะพานให้คู่รักได้พบพานกันในปีนี้ แม้ว่าโลกเบื้องล่างจะวุ่นวายมากมายก็ตาม

#KzK_Kaidankai 08.07.2016 | โรลปิด @kzk-yuzuriha.bsky.social @kzk-hanare.bsky.social @kzk-hakumo.bsky.social ค่ำคืนที่เหมือนจะเงียบสงัดกลับมีเด็กหนุ่มหญิงสาวจำนวนหนึ่งเดินแหวกแมกไม้เข้าไปในผืนป่า เสียงหวีดหวิวของสายลมพัดให้กิ่งไม้กระทบเกิดเสียงบางอย่างที่ไม่น่าไว้ใจ "มันจะไม่มีอะไรออกมาใช่ไหมครับ..?" +

#KzK_Tanabata #KzK_Story 2016.07.07 | ลานกว้าง สายลมเย็นพัดไหวปลอบประโลมจิตใจที่เคยร้อนรนก่อนหน้าให้สงบลง ผู้คนยังคงออกมาร่วมเทศกาลเยี่ยมชมแสงสีเหมือนอย่างที่เคยเป็นแม้โลกนี้จะไม่เหมือนเดิมแล้วก็ตาม โชคดีที่ดวงจันทร์สีน้ำเงินยังคงสาดส่องในค่ำคืนนี้ทำให้บรรยากาศความน่าหวาดกลัวจางหายไป ทิ้งไว้เพียงความสงบของพื้นป่าและละอองดาวงดงามให้พอมีความหวัง +

#KzK_DayOne | #KzK_Story [อัพย้อนหลัง] Chapter 1 : No Longer Here 2016 年 04 月 05日 ยูไดนั้นเดิมทีไม่ใช่พวกที่สนิทชิดเชื้อกับผู้คนสักเท่าไหร่ จะเรียกว่าเป็นพวกไร้ญาติสนิทมิตรสหายก็ไม่ผิดนัก แต่ก็ยังมีบุคคลหนึ่งที่ใกล้ชิดเขามากกว่าใคร คนคนนั้นคือหนึ่งในเพื่อนร่วมหอพักของเขา ーนิชิมุระ มาซากิ

#KzK_Tanabata ใต้แสงจันทร์สีน้ำเงิน ผู้คนตั้งมั่นเขียนคำอธิษฐาน โบกสะบัดไฟเย็นสว่างไสว มีคนกำลังบันทึกภาพบรรยากาศไว้อย่างเงียบเชียบผ่านนัยน์ตาสีอวกาศ รอยยิ้มราบเรียบประดับใบหน้ามอบให้แก่ทุกคนที่หันมองมา เธอคนนั้นก็คือชิซุย คนที่เลือกแต่งตัวมาแตกต่าง เพียงเพราะความอยากทำมากกว่าอยากเป็นเป้าสายตา จึงเลือกยืนอยู่ห่างจากผู้คน… ( แปะสกินโยวไคปริศนาไปเดินงานค่ะ 🥰 )

#Kzk_roleplay｜#KzK_Tanabata 7月7日｜โรลเปิด มาเล่นกานค่ะ! ลมเย็นโปรยพัด เจ้าของร่มสีแดงตัดกับผืนฟ้ายามราตรีนั่งนิ่งราวกับว่า —ใครนำตุ๊กตาญี่ปุ่นโบราณมาตั้งไว้ ทั้งร่มที่ถูกกางตอนกลางคืน ทั้งชุดที่ไม่คุ้น ไม่อาจมั่นใจได้ว่า เธอ คือใครกันแน่ หากคุณเข้าใกล้หรือเผลอมองเธอนานไปด้วยเพราะสงสัยหรืออะไรก็ตาม ใบหน้าน่ารักแสบๆนั่นคงหันมาหยุดที่คุณเองคล้ายจะสื่อว่า 'มองนานไปแล้วมั้งคะ'

#KzK_Kaidankai 9️⃣ CW: ซากสัตว์ เสียงหวีดร้องแหลมสูงดังก้องไปทั่วป่า พลันเมื่อปลายเท้าขาเทียมเผลอเหยียบบนก้อนเนื้อเละเหมือนกดสับสวิตช์ ตาชั่งเบี่ยงเบนไปทางความจริงมากกว่าสิ่งลวงตาด้วยน้ำหนักผ่านขาเทียมและกลิ่นเหม็นเน่าที่แจ่มแจ้ง ณ วินาทีนี้ แต่ฮิโซกะนั้นนึกประหลาดใจ —ว่านั่นคือ 'หลักฐาน', 'เหยื่อ' หรือ 'ของตกแต่ง' กันแน่นะ?

#KzK_Story #KzK_Tanabata ยามค่ำ ร่างสีพิสุทธิ์เยื้องย่างไปตามถนนที่ประดับประดาไปด้วยดวงไฟ หลังจากผลัดเปลี่ยนอาภรณ์เป็นชุดยูกาตะเรียบง่าย หากแต่งดงามด้วยลวดลายดอกสึบากิที่ระบายอยู่บนผืนผ้า แสงจันทราสีน้ำเงินอาบย้อมผืนฟ้าพร่างดาว เธอแหงนมองท้องนภาที่เต็มไปด้วยระยะห่างระหว่างความจริงกับความฝันนั้น “อธิษฐานเหรอ…” ได้โปรด…บอกฉันทีว่าสีอื่นนอกจากขาวกับดำนั้นเป็นเช่นไร

ในขณะที่กำลังคิดว่าจะไปหาชุดอะไรดูสักหน่อย ดันเจอคนหน้าตาคุ้นๆ แต่จำหน้าไม่ได้พยายามจะเหมาซื้อทั้งร้านซะงั้น ' ทำอะไรเนี่ย..? ' เขาคิดแบบนั้นก่อนจะนึกสนุกเข้าไปยุ่งวุ่นวายด้วยซะหน่อย " ร้านนี้เช่าได้ตามครั้งนะ น้องสาว " " เช่าก็เหมือนกับการยืมนั่นแหละนะ~ " เขาพูดในขณะที่ถือวิสาสะแปะไหล่ของคุณ " ถ้าคะยั้นคะยอจะเหมาซื้อขนาดนั้น.. " " คุณผู้หญิงจะลำบากใจเอาได้นะ~ "

#KzK_Tanabata " คำอธิษฐานงั้นเหรอ... ตอนนี้ คงไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้ว " ค่ำคืนที่พร่างพราวด้วยดวงดาว แสงไฟ และเรื่องเล่าของวันนี้ —เมื่อครั้นก่อน คงจะมีความสุขและสนุกกับสิ่งเหล่านั้นได้เต็มที่ แต่ตอนนี้ กลับรู้สึกเงียบเหงา— มือที่ถือปากกา หยุดนิ่งก่อนจะวางลง— แล้วผูกกระดาษเปล่า บนกิ่งไผ่ตรงหน้า—

#KzK_Story ขอให้ได้หัวเราะเยอะๆ? ขอให้มีความสุข? ขอให้ปลอดภัย? คนส่วนใหญ่จะเขียนอะไรกันนะ ... ปลายดินสอถูกตวัด ตัวอย่างหงุดหงิดบางอย่าง เธอรู้ตัวดีว่าตัวเองนั้นเแ็นคนลังเลมากแค่ไหน เธอเขียนครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะถูกลบซ้ำไปมา สุดท้ายก็ได้คำตอบแล้วล่ะ บางทีนี่แหละ อาจจะเป็นคำขอที่เหมาะกับฉัน ก็เพราะว่าฉันเป็นคนโลภมากนี่นา..

🚬

#KzK_Tanabata โมเม้น นั่งฟังเพลงโรแมนติกที่หมอนั่นร้อง แล้วมันก็...รู้สึกหนาวแปลกๆ....

(ขอบคุณท่านประธานที่เป็นตัวเอกโอชิซามะที่เดินผ่านตัวประกอบคนนี้ ขออนุญาติวาดเก็บโมเม้นต์ค่ะ😭)

เห็นอีกฝ่ายกินจนหมดเขาก็ยิ้มตามไปด้วย จนตัวเองก็คีบคาราเกะชิ้นสุดท้ายเข้าปากก่อนจะรู้ตัวว่ากำลังถูกจ้องอยู่ "ดีใจที่ถูกปากนะครับ" "ถ้าอยากกินอีกก็บอกได้ตลอดเลยนะ^^" เขาเท้าคางเชกเช่นเดียวกันกลับ เขาไม่ได้ถามว่าอีกฝ่ายจ้องเพราะอะไร เพียงยื่นผ้าเช็ดหน้าปักลายดอกเหมยไปให้เช็ดรอยเปื้อนที่มุมปากอีกฝ่าย

#KzK_Kaidankai 12th ความคิดของอิจิเอะ [เมื่อกี้คืออะไร?] [เสียงใคร?] [ควรเดินกลับที่พักดีหรือไม่?]

#KzK_Tanabata “ดีจังเลยนะคะ” “ที่ยังคงมีเทศกาลที่สวยงามแบบนี้” (แวะมาแปะซึสึรันสกินทานาบาตะที่วาดๆ ไว้ด้วยค่ะ🎋 ถ้าเจอกันในงานหลังจากการแสดงชมรมจะอยู่สกินนี้ค่ะ สามารถมาบวกสั้น/ยาว ได้หมดเลยค่ะ!)

(fun fact : เก็นจังเป็นแมวที่ฉลาดมาก มาก มาก มาก มาก)

หากแต่ที่เขายังไม่ไปนั้น เพราะรอใครบางคนที่กำลังแต่งตัวอยู่ข้างในออกมา เมื่อเสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามาเขาทำเพียงปรายตามอง ก่อนจะพูดเอ่ยทักคนมาสายด้วยน้ำเสียงเฉยชา “ช้า”

#KzK_EdoTown @kzk-tskryuu.bsky.social "ผมต่างหากล่ะที่ต้องขอบคุณน่ะ" "ถ้าไม่มีริวคุง ผมก็คงต้องเดินเล่นคนเดียวก็ได้"

#KzK_Tanabata #KzK_Roleplay | โรลเปิดค่าา ตะกี้ลืม ตั้งแต่ที่เกิดภัยพิบัติ โลกใบนี้ได้สอนให้เรารู้ว่า การอยู่ท่ามกลางความมืดมิด คือสิ่งอันตรายที่สุด มันได้พรากชีวิตไปจากผู้คนไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ แต่ในยามนี้ มันกลับต่างออกไป เมื่อดวงจันทรากลายเป็นสีน้ำเงิน สว่างจ้าไปทั่วนภา และดันมาตรงกับวันทานาบาตะพอดิบพอดี

oO0( ยังดีกว่าชื่อทั้งหลายที่เสนอมา /ปาดเหงื่อ )

#KzK_WhatsinMyBag (เที่ยวมาตั้งหลายวัน ลืมไปเลยว่ายังไม่ได้กางกระเป๋า(......)

เขายื่นตะเกียบให้อีกฝ่ายและแกะของตัวเอง เป็นจังหวะเดียวกับที่อีกฝ่ายถามออกมา ["วันนี้เป็นวันพิเศษอะไรรึเปล่า?"] "ก็ไม่เชิง" "แต่มันต้องมีเหตุผลด้วยหรอครับ?" "แค่อยากทำให้เองนี่หน่า"^^ เขาเผยรอยยิ้มหวานเหมือนทุกครั้ง ไม่แน่การที่เขาบอกไม่มีเหตุผลอาจจะมีก็ได้โดยเฉพาะเรื่องนี้เกิดหลังจากวันที่ทั้งคู่ไปสารภาพบาป

มือที่กำช้อนวางลงเมื่อของกินหมดเกลี้ยง อาซาฮิที่ท้องอิ่มเอนหลังพิงเก้าอี้สบายใจ มองไปที่โชวเฮย์อย่างพินิจ ทั้งกิริยาท่าทาง คำพูด การวางตัว ช่างรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก ประโยคนั้นที่อีกฝ่ายพูดมา ทำให้เขานึกถึงความทรงจำเลือนลางที่ชะโลมจิตใจของเด็กหนุ่ม อาซาฮิท้าวคางมองเพื่อนพร้อมรอยยิ้มอ่อน ๆ 'เหมือนคุณแม่เลย' คิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไป อาจด้วยเหตุผลนี้ เขาถึงพึ่งพาอีกฝ่ายบ่อยๆละมั้ง

[pin] #KzK_Commu “ นี้ คานาตะอยู่นี้ “ “ ยามาดะ คานาตะ ช่วยจำทีนะ เพราะตอนนี้ เราคงจะต้องรู้ตักกันใหม่ล่ะ ”  山田永遠 | ยามาดะ คานาตะ Y1 | 16Y | ชมรมถ่ายภาพ DOC ; in bio

(อัพเดตสกินในภาพของทั้งคู่จะเป็นชุดนี้นะคะ ภาพเปิดโรลคือวาดมาก่อนกาลมาก 🥺)

โรลปิด / @kzk-amika.bsky.social warning : สัตว์(อิเฮน)ตาย เหล่าผู้มาเยือนคงกำลังแวะเวียนไปตามซุ้มกิจกรรม พบปะผู้คนในเมืองโบราณ และคงกำลังสร้างความทรงจำดีๆ ร่วมกัน หากตั้งใจเงี่ยหูฟัง นอกจากเสียงจ้อกแจ้กจอแจแล้ว ยังมีเสียงชายคนหนึ่งนับเลขแผ่วเบาคลอไปด้วย “หนึ่ง… สอง… สาม…” นับเรื่อยไปจนถึง “แปด…เก้า…สิบ…” แล้วเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น วนไปเรื่อยๆ

(ลงเก็บ)​ โทโมโยะ​ เอมิกะ​ มารับบทเป็น​แม่น้ำ​ นอนขวางความรัก- ขอบคุณ​คอสตูมจาก​ ซึสึจังค่ะ!

#KzK_Story | Memory(?) ภาพของเธอและครอบครัว หนึ่งในภาพความทรงจำที่ถูกเก็บไว้ตลอด ภาพที่หวงแหนยิ่งกว่าสิ่งใด คิดถึงจัง รอยยิ้ม ดวงตาที่เป็นประกายแบบนั้น คิดถึงจัง เสียงที่คอยขับกล่อมยามค่ำคืน คิดถึงชะมัด ทั้งหมดเลย..

เคยได้ยินหรือเปล่า? ตำนานปรัมปราที่เล่าขานกันมาช้านาน ตำนานแห่งความรัก ของชายหนุ่มและหญิงสาว ที่ถูกคั่นกลางไว้ด้วยสายน้ำที่พาดผ่านท้องฟ้า ที่จะหวนกลับมาพบกันใหม่อีกครั้ง ในวันงานเทศกาล วันนี้ ⭒ ⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒⋆｡˚ 𓇼 ⋆｡˚. ⭒ ชมรมการแสดงละครแห่งคิโบวซากุระ จะนำตำนานนั้นมาเล่าขานอีกครั้ง เป็นของขวัญให้ผู้ชมทุกท่าน ผ่านเทศกาลแห่งดวงดาว ! 🌟

#KzK_Edotown หลังจากเออออตามคุณน้าร้านเช่าชุดที่เรียกให้เขาแวะดู ตอนนี้ก็เลยอยู่ในการแต่งกายที่ไม่ค่อยได้สวมใส่เป็นปกติจนได้ จิซึยุจดจ่อกับกระดาษในมือ ถึงจะเหนื่อยนิดหน่อยกับการรับมือเหล่าสิ่งมีชีวิตพลังงานล้น แต่พอเห็นว่ามีโอกาสได้รางวัลเป็นพวงกุญแจแมวน่ารักก็ดันรู้สึกว่าต้องพยายามให้เต็มที่ซะงั้น "ว่าแต่อันนี้นับว่าบิงโกแล้วยังนะ..."

#KzK_Roleplay | #KzK_Tanabata [ + ได้ทุกคนค่ะ! ] วันทานาบาตะ ไม่นึกเลยว่าแม้แต่หลังภัยพิบัติแบบนี้ยังมีการเฉลิมฉลองอยู่ด้วย ผู้คนต่างสังสรรค์ งานเทศกาล เสียงหัวเราะ แสงสีสดใส ทุกอย่างล้วนดูวิเศษไปเสียหมดจนคุณอาจจะไม่ทันสังเกตชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ลำพัง เขาเป็นใครกัน? ไม่เคยเห็นหน้าเลย แต่ถึงอย่างนั้นกลับคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก อยากจะลองเข้าไปทักไขข้อสงสัยสักหน่อยไหม?

#KzK_Tanabata โรลปิด w/ @kairo-kzk.bsky.social เด็กสาวในชุดยูกาตะเฝ้าคอยวันที่ท้องฟ้าประดับแสงดาวมาเนิ่นนาน...และวันนี้ก็มาถึง วันที่ทุกอย่างร้อยเรียงกันด้วยเสียงของความฝันอันแสนสุข กักเก็บความทรงจำด้วยรอยยิ้มตราบเท่าที่จะทำได้ และความหวังว่าจะได้พบผู้คนที่จากลาไม่จางหาย +

#Kzk_Roleplay บิงโกส่องสัตว์.. เร็นกำปากกาแท่งเดียวที่มีอยู่พร้อมกับใบบิงโกที่พึ่งได้รับมาไว้ในกำมือ เขาเพียงแค่อยากมองท้องฟ้าให้เต็มอิ่ม รู้สึกถึงสิ่งมีชีวิตที่กำลังโผบินอยู่ จนกระทั่งสายลมที่พัดเข้าหน้าพาสิ่งๆหนึ่งมาฝากฝัง หน้ากลมมนปากแหลม ดูไร้ซึ่งแรงสยายปีกสีขาว สีของเลือดแย่งพื้นที่ในร่างกายไปมากกว่าครึ่ง ก่อนมันจะร่วงลงมาสิ้นใจตรงหน้าของเขา พร้อมกับ‘คุณ‘ คนที่บังเอิญยืนอยู่ในจุดนั้น

[สุ่มเมนูจากสุธาปลายธารดาว💫] หากคุณเลือกไม่ถูก ลองปล่อยให้โชคชะตาของคุณช่วยเลือกดูไหม? 🎇 th.shindanmaker.com/1251146