[20.10 P.M.]
คุณน้ำฟ้า: ยากุ ไม่กลับบ้านหน่อยหรอลูก
เขายืนอ่านข้อความจากแม่ที่ส่งมาเมื่อหลายชั่วโมงก่อน พลางพ่นควันนิโคติลสีขาวออกมาจนปกคลุมทั่วทั้งบริเวณ
แรงลมจากริมทะเล พัดเรือนผมสีเข้มปลิวไหวไปตามแรง นัยน์ตาสีเข้มเหม่อมองไปยังทิวทัศน์มืดมิดตรงหน้าพลางหัวเราะออกมาเบาๆ
ให้กลับไปเจอเด็กน้อยที่ยังไม่เกิดหรอ...ไม่มีทาง
เสียงฮัมเพลงแหบแห้งดังขึ้นเป็นระยะ จนกระทั่ง
+
11 months ago
