02:10
เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้พอตื่นมาอีกทีก็ดึกมากแล้ว มองคนข้างๆที่ไม่รู้ว่าหลับสนิทไปแล้วรึยังขยับเข้าหาก่อนจะโน้มหน้าลงหอมปอยผมนั่นเบาๆหัวแนบชิดกันอยู่พักถึงผละออก ใบหน้าที่มองเท่าไหร่ก็ยังไม่รู้เบื่อ น่าแปลกใจทั้งที่… หากมองไปในจุดเริ่มต้นแล้วก็คงไม่มีโอกาสที่จะรู้จักกันด้วยซ้ำ แต่เพียงแค่มองรูปเพียงแค่ได้คุยก็กลายเป็นว่า ทำเอาใจเต้นอย่างไม่รู้ตัว
“ ฝรรดีนะครับ คนเก่ง ”
12 months ago
