Melek Celal Sofu (1896-1976) ‘Model, 1923’

Bedri Rahmi Eyüboğlu ‘Peyzaj Bahçe’ İRHM Koleksiyonu

#GününDetayı🎨 Bedri Rahmi’den

Işıkla birlikte derinlik etkisi nefis. Elif Naci (1898-1987) ‘Kompozisyon’

İlgimi çeken, ilk bakışta beni içine çeken soyut kompozisyonları seviyorum. Bu detayı da sevdim💙

Işığı içeri alalım ☀️ Joseph Rodefer DeCamp ‘Terzi, 1916’

Art Nouveau ve Alphonse Mucha💙 ‘Ay ve Yıldızlar: 'Akşam Yıldızı' için çalışma (detay), 1902’

Edward Hopper ‘Ay Işığında İç Mekân, 1921-23’

Yaşam kaynağımız Güneş’in ışınları her ressamın fırçasıyla farklı ve büyüleyici bir görsellik sunar izleyicilere. Hockney’nin tarzında, mavi arka plana kontrast limon sarısı şeritlerle tasvir edilen ışınlar masadaki bitkiyle temas kurarken, bir yaşam kaynağı olduğunu çarpıcı bir şekilde sergiliyor.

Daniel Arthur ‘Havalı Kediler Patlamaları Umursamaz’💥

‘Cassis, Cap Lombard, Opus 196’ Paul Signac'ın 1889 tarihli, Cassis köyünü tasvir eden yağlıboya tablosudur. Signac bu resmi Van Gogh'a yazdığı bir mektupta şöyle tanımlamıştı: "Beyaz, mavi, turuncu, hoş dalgalanmalarla uyumlu bir şekilde dağılmış. Her tarafta ritmik kıvrımlara sahip dağlar."

Noktacılık çılgınlıktır!

Claude Monet ‘Étretat: Sahil ve Amont Kayalığı, 1885’

🎶Ah, küçücük gemi, sulara attın şimdi kendini, delisin Ah, yakarlar seni, dönmezsin bir daha geri, delisin🎶 İzlenimci ressam Monet’nin doğada hızlı fırça darbeleriyle yaptığı minik yelkenli, şarkıdaki gibi sanki bir telaşla mavi sulara atmış kendini⛵️

Nuri Abaç ‘Boğaz Gemisi II, 1995’

🐈‍⬛😍

Abdülmecid Efendi ‘Rakipler’ adlı natürmortunda mis kokulu mor salkımlar ile parfüm şişesini yan yana koyarak adeta kokuları yarıştırmış ama kazanan belli sanki... İmpasto tekniği (kalın boya) ile vurguladığı mor salkımlar gururla kendilerini sergiliyorlar.

Abidin Dino ‘Köylü Kadın’ İş Bankası Resim ve Heykel Müzesi

Durma Ye Büfe :)) Mehmet Pesen (1923-2012) ‘Yaprak Döner’

Fahrettin Baykal ‘Kır Kahvesi, 1987’ İş Bankası Resim ve Heykel Müzesi

İş Bankası Resim ve Heykel Müzesi, Mihri Müşfik🤍

Lawrence Alma-Tadema’nın ‘Beklenti (Sabırsız)’ adlı eseri, serpantin mermer duvarları, porfir ve yaldızlı pencere çerçeveleri ile Grove End Yolu'ndaki güzel evinin bir köşesini tasvir ediyor. Sedefle kakmalı ve ipek bir yastıkla döşenmiş maun kanepe, Tadema tarafından 1893 civarında tasarlanmıştı.

Van Gogh’un yıldızlı gökyüzü gibi dalgalar. Biraz da Hokusai ekleyelim💙 David Hockney ‘Malibu’da Kahvaltı, Çarşamba, 1989’ 🫖☕️

Thiebaud resimlerinde diyet bozma gücü var😋 Wayne Thiebaud ‘Pankek ile Kahvaltı, 2008’

“Işığı bilmek için önce karanlığı deneyimlemek gerekir.” Carl Jung Resim: Rachelle Kearns

Carl Jung’un ölüm yıl dönümü bugün… Kayıp, yas ve nefretle kuşanmış bir kadının dinmeyen öfkesi ve bitmeyen yasını yazdığım bu yazıyı Jung ve Freud bağlamıyla ele almıştım… Sophokles’in Electra’sına mitoloji ve psikoloji birlikteliğiyle bir bakış. www.mukavemet.org/antik-traged...

Evelyn De Morgan’ın Gece ve Uyku eserinde Uyku‘nun merkezindeki kadın figürü, afyon haşhaşlarını çorak bir manzaranın üzerine döküyor ve Evelyn bu eseriyle kadınların afyondan türetilen bir ilaç olan laudanum’a bağımlı hale gelmesinin krizini gösteriyor.

İsviçreli ressam Albert Anker’in tabaklarında Proust’un meşhur madlen kekleri var😋 Fransızcadaki “Madeleine de Proust” kalıbı insanı geçmişteki bir anıya götüren bir koku veya tadı anlatmak için kullanılıyor. Madlen keki, Proust’un ‘Kayıp Zamanın İzinde’ kitabında yer alıyor.

Amerikan izlenimciliğinin ressamı Childe Hassam fırçasından ‘Çiçeklenen Lale Ağacı, 1932’

Giuseppe De Nittis ‘Bahçede Kahvaltı, 1884’

“Deniz benim hayatımdır, üçyüz yıl daha yaşasam, denizde her zaman yeni bir şey bulurum” Aivazovsky’nin sevdiğim eserlerinden biri. ‘Gün Batımında Gezinti Yolu, 1869’

💚💚💚

“Ben obsesif (takıntılı) bir sanatçıyım.” “Sanat eserlerim hayatımın, özellikle de ruhsal hastalığımın bir ifadesidir.” Yayoi Kusama On yaşından beri gördüğü halüsinasyonlardan etkilenerek benekler ve ağları resmeden sanatçı, yaşamını bir akıl sağlığı merkezi ile stüdyosu arasında geçiriyor.

Dijital fotoğraflar Aivazovski tablolarının ihtişamını yeterince yansıtmıyor. Yakından bakınca verdikleri duygu gerçekten tarifsiz.

Her ressamın fırçasından farklı bir Ay doğar… Chagall büyüsündeki Aylar bir başkadır. Bazen hilal, bazen parlak bir dolunay… Ama hep sevgi üzerinde parıldarlar. Marc Chagall ‘Pencerede İki Kafa, 1955-56’

Lucien Lévy Dhurmer ‘Boğaz’da Gece, 1897’

Geceye ay düşer, aklıma gözlerin, Bu nasıl özlemek... Özlemek ne demek, Ucu bucağı yok, dibi sonu yok, Koyusundan özledim... Nazım Hikmet 🖼: Ivan Aivazovsky ‘Dnieper’de Ay Işığı, 1858’

Félix Vallotton ‘Gece, Ay Etkisi, 1909’

Gottfrid Kallstenius ‘Ay Işığı, 1928’

Rusya'nın en büyük şairi Alexander Puşkin, Ivan Aivazovsky'nin şaşırtıcı derecede çok sayıda tablosunda yer alır. Ressam, şairle 1836'da tanışmış, fakat Puşkin bu tanışıklıktan birkaç ay sonra bir düelloda aldığı yaradan ölmüştü. ‘Aleksandr Puşkin, Gurzuf Kayalıkları'nda, 1899’

Aivazovsky’nin fırçasından tuvale şiirler dökülür hep💙

Caspar David eşleşmesi :)

Caspar David’in sis denizi eserindeki figürü belki de bu dağlara bakıyordu… Caspar David Friedrich ‘Yükselen Sis ile Dev Dağların Manzarası, 1819-20’

Aivazovsky / Abdülmecid Efendi

Haliç, şehrin önemli mimari simge yapılarının hemen hemen her birini kapsayan geniş perspektifi sayesinde Aivazovsky'nin en sevdiği seyir noktasıydı. Onun Ay ışığı altındaki manzarasında birçok tarihi yapı görülebilir.