Hoe woorden, zinnen, teksten in hun samenhang aanvoelen, dat noemen we voortaan hun “tekstuur”, akkoord? 😇❤️📚

@stephandewinter.bsky.social herkennen ✅ Theodorus op goodreads to-read lijst zetten ✅ @wimvanhaecke.bsky.social verwittigen dat dat nieuwe boek van Hendrik Callewier uit is ✅

Deze boekhandelaar zit officieel op het punt dat hij vindt dat er teveel interessante boeken verschijnen (of toch op z’n minst tegelijkertijd). Echt, het is onmogelijk nog te kiezen uit het aanbod; ach, het leven is zo kort voor een lezer…

Er verandert veel als je tegenspraak niet beschouwt als kritiek maar als aanvulling.

Ik las dit gedicht op de trein, tranen zo dichtbij, en er zat een meisje naast me en ik wilde haar gewoon aanklampen en zeggen: “Heb je ooit zoiets moois gelezen? Hoe kan dit bestaan? Wist je dat dit bestaat?” Niet gedaan, niet sociaal aanvaardbaar en zo… Maar wat een gedicht!

Zelfde ochtend, zelfde tijdstip.

Verhalen bestaan om wat we als mens belangrijk vinden memorabel te maken.

Hoera, mijn debuutroman is 1 jaar oud! Het was een jaar vol heerlijke interviews en ontmoetingen met ontroerde lezers. En hoewel ik nog steeds grenzeloos hou van mijn “boekbaby”, schrijf ik ondertussen onverdroten voort aan alweer het volgende boek! ❤️📚

Smachten jullie soms ook naar een boek waarbij je regelmatig naar een woordenboek moet grijpen? Waar je tussen die greep en uiteindelijk begrip kan proeven van de loutere klank van het onbekende woord, verlangend om bij te leren? Wat ouderwets, misschien… Ik vind het heerlijk ❤️📚

‘Theodoros’ wordt de ‘Alkibiades’ van 2025. Mark my words! Al wekenlang kijk ik uit naar de verschijning van dit historisch epos, en nu—eenmaal aan het lezen geslagen—kan ik enkel zeggen: wat een glorieuze leeservaring! De ouverture alleen al is magistraal… ❤️📚

Wat ik wil zien, zijn mensen met principes. Consequente stemmen. Wie (terecht) moord en brand schreeuwde over linkse cancel-culture, wil ik nu horen over de toenemende book-bans en bedreigingen aan bibliothecarissen in de VS. Wie boeken verbiedt, smoort de vrijheid van de ziel.

Als je de Nobelprijs voor de literatuur wilt winnen loont het blijkbaar wel om gewoon alle leestekens te vervangen door komma’s.

Voor de volgende Nobelprijs literatuur hoop ik vurig op een meer uitspreekbare auteursnaam. László Krasznahorkai klinkt alsof de drukker een kop koffie op zijn toetsenbord liet vallen.

Wie straks ook de Nobelprijs voor de literatuur wint, bedenkt dat er talloze fantastische auteurs zijn die de Nobelprijs niét zullen winnen. Auteurs waar je misschien net zoveel leesplezier aan kan beleven, en soms zelfs nog even meer. Blijf vooral lezen wat je doet opleven!

Het is er altijd, als je het wilt zien.

Ik zit in Sydney, Australië op restaurant en de staff heeft mij een crème-brûlée gegeven voor mijn verjaardag (en da’s kei emotioneel want mijn oma gaf mij dat ook altijd) en dan besef ik echt AMAI ik heb zo’n zalig leven en ik hoop dat ik op mijn beurt veel terug kan geven ❤️

Ik zit in de befaamde leeszaal van de Victoria State Libary in Melbourne. Het is hier heerlijk lezen en schrijven… … toch word ik geen klein beetje slechtgezind door de honderden toeristen die hier drie minuten komen doen ALSOF ze lezen, een selfie maken, en dan afdruipen.

Pro tip: als je op reis gaat, vul dan je rugzak nooit helemaal. Je hebt die ruimte nog nodig om boeken te kopen, bij voorkeur van lokale auteurs.

Stoofbuis zit hier al meteen tussen de boeken in Melbourne! Omdat het hier winter is en ik ‘s nachts gearriveerd ben, heeft hij me ‘If on a Winter’s Night a Traveller’ van Italo Calvino uit de rekken doen plukken. Een heerlijk ‘meta-fictioneel’ verhaal over verhalen! ❤️📚

Oké, Stoofbuis is gearriveerd in Australië! Hij snuffelt zoekend rond, de hele tijd al… Dat kan maar één ding betekenen: op naar de allereerste Australische boekhandel!

Veel lezers van mijn boek ‘Voor Altijd Geleden’ zeiden dat ze het verhaal niet helemaal begrepen, maar toch tot tranen toe ontroerd waren. Heerlijk vind ik dat; het was ook de bedoeling— iets te maken dat ultiem onbevattelijk is, maar je ten diepste raakt. Zoals het leven zelf.

Het voordeel aan lange vluchten is natuurlijk dat je alle Lord of the Rings films in één zit kan bekijken. Héérlijk was dat!

Raynor Winn onder vuur omdat haar bestseller ‘Het Zoutpad’ toch niet waargebeurd zou zijn. Liegen is niet mooi, da’s waar. Maar de ware literatuurliefhebbers, die hun appreciatie van boeken sowieso niet lieten afhangen van de waarheidswaarde van het verhaal, lezen rustig verder.

Rugzak ingepakt voor anderhalve maand Australië. Nu nog van alle boeken in huis INDIVIDUEEL afscheid nemen!

‘Hoe vreemd en opmerkelijk, die verbeelding!’ bedacht ze zich. ‘Alsof ik me de ervaringen van anderen kan herinneren.’ Ach, wat hou ik ervan om een personage zulke gedachten te laten verwoorden. Joy is haar naam. You’ll love her ❤️📚

Zou het niet handig zijn mocht er een “geschatte leestijd” op boeken gedrukt staan?

Als je mij nu zou vragen naar de belangrijkste trends in het boekenvak, dan zou ik antwoorden: er worden tegenwoordig erg veel rooskleurige boeken uitgegeven. Voilà!

“De meester van de plottwist keert terug met een nieuwe bestseller.” Promo voor een boek dat nog niet eens verschenen is. Toch nu al een bestseller! Straf he? 😄

Er zijn veel redenen waarom een boek je uiteindelijk niet kan bekoren, maar “er staan minder prentjes in dan ik had gehoopt”, die had ik nog niet gehoord.

Neemt ons tijdsgewricht nog voldoende de tijd om kunst te laten bezinken? Elk boek, elke film, elk muziekalbum wordt zo gauw gerecenseerd, krijgt zo snel sterren toebedeeld, wordt zo vluchtig beoordeeld. Morgen alweer het volgende... Is kunst dan niet wat zich langdurig laat her-denken?

Ik zag hier net in de boekhandel een boek binnenkomen over ‘Doeltreffend Schrijven’ (hoofdtitel), weliswaar de ‘geüpdatete, herwerkte editie’ (ondertitel) 😂👍

Als ik ooit een boot koop, dan noem ik hem ‘F = MA’ want dan kan ik tegen iedereen zeggen dat hij de ‘drijvende kracht’ is, hahahahihihihoehoe, ahum, ja, sorry, mijn hoofd doet vreemde dingen op vrije dagen.

De wolken verwonden de hemel niet wanneer ze voorbijglijden. Met onze gedachten en de geest is het precies hetzelfde.

Voor wie een spitsvondig alternatief zoekt voor “Dat kwam als een slag in het gezicht”: ik mocht merken dat “Dat kwam als een swaffel op mijn snuffel” zéér geanimeerde reacties losweekt 👍

Weet je wat ik ga doen? De film ‘The Conclave’ bekijken terwijl het échte conclaaf aan de gang is, en wie weet, op het einde van wat ongetwijfeld een fabuleuze film wordt: HABEMUS PAPAM! 👍

Ik blijf schrijffouten maken die mijn liefde voor literatuur verraden. Ik wilde ‘bips’ schrijven maar schreef onbewust ‘bibs’. Oeps.

“Verwar vrede nooit met haat die niet durft uit te barsten.” Zinnetje uit het volgende boek 😇

Komt een man voor de derde keer op korte tijd de boekhandel binnen: “Jaja, ik weet het, maar deze keer is het gewoon om eens te kijken!” 😂

Om elk bezoek interessant te houden, probeer ik het zwerfkatje dat bij ons langskomt elke dag een andere bijnaam te geven. Vandaag zitten we aan KoyaanisKATsi, wat betekent: de inspiratie begint op te geraken 😅

Me on Independent Bookstore Day

Ik wil een koffiemolen kopen, om koffiebonen te malen en dan in de ochtendzon met dampende koffie naar muziek te luisteren. Voor zo’n werktuig bestaat natuurlijk maar één gepaste naam. Inderdaad, binnenkort verwelkomen wij in huis: Gustav (koffie)Mahler!

Groetjes van STOOFBUIS en @riskfreak.bsky.social (en mezelf ook een klein beetje) uit het adembenemende Japan! 🇯🇵 🌸

In mijn volgende boek moet ik voortdurend het woord ‘lenzen’ gebruiken (het is een belangrijk plot-element). Het probleem is: let ik niet goed op, dan schrijf ik het consequent verkeerd. Altijd verschijnt in de plaats het woord ‘lezen’. De liefde voor het lezen kruipt zelfs in m’n schrijffouten.

Ik vind weinig zo confronterend als eens per ongeluk, tersluiks, meekijken op iemand anders z’n feed, op hun Smartphone. Vandaag leven we echt allemaal in onze eigen vernauwde, gefilterde, voorgekauwde werkelijkheid.

Veel boeken over de actualiteit bestaan toch ook gewoon uit eeuwige klachten over de mensheid, maar dan telkens met het woord ‘tegenwoordig’ toegevoegd.

Sinds mijn boek gepubliceerd is, krijg ik dagelijks dit soort berichten van mensen die ik (zeer belangrijk) absoluut niet ken. Nooit negatief, nothing but good vibes. Maar wel echt hilarisch bij momenten 😂

We leven (terug) in een tijdperk waarin macht, niet recht, laat staan rechtvaardigheid, de orde van de dag én de wereldorde bepaalt. De tijd om de waarde van waarheid en waardigheid te verdedigen is nu.

Waarom verzinnen we verhalen? Hierom, geloof ik: we willen voor onszelf een aanleiding bedenken, om te kunnen zeggen wat we vanuit de grond van ons hart geloven.

Het aantal boeiende boeken over de (politieke) actualiteit is nauwelijks bij te houden, maar deze pas verschenen uitgaven over het Midden-Oosten vormen alvast een goede combinatie. Motto: geïnformeerde betrokkenheid is onmisbaar in deze tijden…

Langverwacht, maar nu eindelijk in de boekhandel: ‘Taal is een kat’, een bundeling essays ‘over de schoonheid, humor en lenigheid van het Nederlands’! Proficiat met je nieuwe boek, en deze mooie ode aan onze taal, lieve @anndecraemer.bsky.social! Ik zit het nu al met véél taalplezier te lezen 😘