روبه راهم, اما کسی از کوچه شهریوری ام خواب نخواست #احمدپایمرد

من، هک‌شده در نئون،با پیکسل‌های بی‌خواب، در بستر سردِ صفحه‌ها گم گشته،بی‌تاب. چشمان من روشن از برقِ بی‌معنایِ نور، انگار در زندانِ این شهرِ مجازی،مسحور. تو، گرفتار یه چت،با استیکرهای بی‌جواب،در حسرتِ یک واژه‌ی پنهان، غرقِ خواب.انگار سکوتی سنگین در صفحه‌ها جاری‌ست، این ارتباطِ تهی، پر از معنایِ واهی ست. #احمدپایمرد

طوفان می‌آید، منطق دیروز،لنگر، کشتی غرق شد. #احمدپایمرد

پیکسل‌های دعا،در ساحلِ گلیچ. معبدِ رندوم،با موج‌های اعتراف. خرچنگ‌های کد،در غروبِ 404، رستگاریِ تکه تکه. #احمدپایمرد

شب پرده‌ای سیاه بردلم کشید، دلتنگ تو بودم،اما جز خیالت،هیچ‌چیز در آغوشم نلغزید. سایه‌ات روی دیوارهای ترک‌خورده‌ی ذهنم رقصید، و من،با انگشتان سرد، هوای نبودنت را لمس کردم. ستاره‌ها خاموش،و ماه، خجالت‌زده ازاین همه تنهایی. دلم یک گوشه کزکرد، و اشک، تنها مهمان این شب شد. #احمدپایمرد #پنجشنبه_بی_او

نقش تو بر آب ، در باد گم می‌شود، و من هنوز تویی. #احمدپایمرد

ما، در دو سوی یک تنهاییِ واحد ایستاده‌ایم. یکی با کفش‌هایش، دیگری با نفس‌هایش... و هر دو، به نبودن هم عادت می‌کنیم. این تلخ‌ترین پیروزی‌ست. #احمدپایمرد

دل چون حروف راز، خونین نوشت غم. اشک، واژه‌خوانِ این دفترِ بی‌کلام شد. #احمدپایمرد

اتاقی در من که دیوارهاش، از صدایِ توست. هر صبح، در می‌شکنند. #احمدپایمرد

دریا، تو را چه شد که موجت در ساحل شکست و در ژرفای نگاهت، خدا هم گریه کرد. #احمدپایمرد

@pashmackz.bsky.social دو اندام، یک سایه، یک جان. فضایشان نفس #احمدپایمرد 🙏

باد، آهسته پرده را می‌لرزاند. انگار کسی می‌خواهد چیزی بگوید. اما، فقط سکوت است که در فنجان ته‌نشین شده. #احمدپایمرد

درونم سکوت، اما فریاد، دردی که با آن سنگین‌تر می‌شدم. #احمدپایمرد

این سینه جز درد تو، چیزی رو قاب نکرد. #احمدپایمرد

ریل ها دور شد، خاک، چمدانی که بست مرگِ یک لحظه. #احمدپایمرد

اینجا، پایانِ روشنِ نگاهِ توست. من، تصویری که در مه گم شد، خیره به سکوتِ شبِ بی‌فردایش. #احمدپایمرد

ایستگاه، زیر خاکستر باران خوابید. غریبه‌ای، با چشمان سوخته، مرا جا گذاشت. #احمدپایمرد

خالی‌ام،اما سنگین هر نفس، باری از هیچ بر دوشم می‌نهد #احمدپایمرد

گرم شد دیدهِ ستاره به خواب. در امواج مهتاب. و در این حس بی‌تاب، خیالت دور لبت سراب. #احمدپایمرد

نیمکت، انتظار را حک کرد، بی‌کران، غم #احمدپایمرد

چراغ، سایه‌ی مسافر خورد، ایستگاه، زمان را به خاک سپرد. #احمدپایمرد

بال خفاش می‌خورد، برکه‌ای که ماه را نوشید. #احمدپایمرد

بیاتو دم در بده. 😅

شب،سیاه. ستاره،پلک زد. صبح،نزدیک. #احمدپایمرد

سرمایِ فلز، زیر کف دست. بویِ دودی مانده از رفتنی دور. در سکوتِ مطلق، صدایِ کفش‌هایی می‌آید که نیستند. دیوارها، شاهدانِ کورِ هزاران وداعِ بی‌صدا. من، فقط یک عکسِ مات در آلبومِ این ایستگاهِ ابدی. #احمدپایمرد

ساعت، ایستاده بر دیوارِ غبارگرفته. سکو، سنگفرشِ خاطراتِ پاخورده. نه سوتِ آشنا، نه نورِ دور. فقط، هوایِ خالیِ جایی که باید کسی می‌آمد، و نَفسی می‌رفت. پوچیِ محتوم. #احمدپایمرد

@jigorokano.bsky.social هر قطار، روایتِ ناتمامِ کسی. هر آمدن، بدرودِ بی‌حرفِ دیگری. ایستگاه، فقط یک فاصله است. #احمدپایمرد

#پیشنهادفیلم shirinak182.com/tt23149780/E...

باران، چتر را بست. خیابان، خاطره شد. #احمدپایمرد

در کوچه، باد، عطرِ موهایش را برد. حالا، فقط سایه‌ام، روی سنگفرش‌ها قدم می‌زند. #احمدپایمرد

بی‌حرف، رفت. حالا، فقط بویِ باران و سیگارش مانده، در فضایِ سنگینِ کافه. نورِ بی‌رمقِ صبح، آرام، بر لیوانِ خالی و فنجانِ نیمه‌خورده می‌تابد. #احمدپایمرد

روی نیمکت سرد، عطرِ سوختِ دیزل، در هوایِ یخ‌زده. سایه‌ها می‌لغزند. فقط یک اسم، در ذهنم می‌پیچد. و قطارِ بعدی... معلوم نیست. #احمدپایمرد

پلک می‌بندی. جهان نیست. باز می‌کنی. همان تنهایی. این بود؟ #احمدپایمرد

ساعتِ کهنه، تیک‌تاکِ نامنظم. در ایستگاه، باد می‌پیچد لایِ سوتِ قطاری دور. چمدان‌ها، چشم‌به‌راه. #احمدپایمرد

نه رفتن، نه ماندن. فقط، عبور. #احمدپایمرد

هر آمدنِ قطار، خطی بر پیشانیِ پیرِ ایستگاه. و هر واگن، تکهٔ پازلی که هرگز کامل نشد. ما؟ فقط چشم‌هایِ خیره، به حرکتِ چیزی که شایدنامش زندگی بود. #احمدپایمرد

نبودنت، سمفونی سکوت است درگوش‌هایم زخمی که هر نت‌اش از جای خالی‌ات می‌سوزد. #احمدپایمرد

من، نشسته بر سکوی سنگ، با کوزه‌ای شکسته و سکوتی که فریاد است. تو، سرگردان در هیاهوی شهر، با جام شرابی سرد و خیالی که در باد گم شد. #احمدپایمرد

در تاریکی، دل به نوری می‌سپارم، که از تو آغاز می‌شود، و به هیچ‌گاه نمی‌رسد. #احمدپایمرد

@eiva.bsky.social شورِ روز و خنده‌های بی‌سبب و دل، خموش مانده در این تب به سینه‌ام نشسته سایه‌ی سکوت نه راهی است، نه پایان این شب #احمدپایمرد 🙏💚

من، خیره به ریل‌های زنگ‌زده، با سوت قطاری دور و دلی که در انتظار پوسید. تو، سرگردان در ازدحام ایستگاه سرد، با بلیتی پاره و خیالی که با آخرین واگن رفت. #احمدپایمرد

من، در گوشه‌ی کافه‌ای دنج، با فنجانی سرد و بخاری که از خاطره‌ها برخاست. تو، گم در شلوغی میزهای غریب، با طعم گس اسپرسو و رویایی که در دود سیگار گریخت. #احمدپایمرد

من، گم در پیچ‌وخم راهی بی‌انتها، با چراغی که در مه نورش شکست. تو، نفسی در سکوت سپیده‌دم، با فریادی که در سینه خاموش ماند. #احمدپایمرد

هر غروب، پشت پنجره‌ی ایستگاهِ دلم می‌نشینم؛ نبودنت، مقصد قطاری‌ست که هرگز نمی‌رسد. #احمدپایمرد

بی‌تو، دلم شبیه اسکله‌ای خالی‌ست جایی که هزاران قایق رفتند و هیچ کدامشان برای بازگشت بهانه‌ای نیافتند. #احمدپایمرد

دل بی تو چو کویری‌ست تشنه، غم بی‌حد و پایان جان را چه شود چون نَبودت، ای جانِ جهان، جان. #احمدپایمرد

بی تو کو هوایم این یه سوال ساده نیست نبودِ تو یه درده، یه غمِ بی نهایته، نیست؟ #احمدپایمرد