“ ทางฝั่งนู้นเนี่ย ทำอะไรไม่ได้เลยเน้ ” ส่วนฝั่งนี้ก็ดูจะเงียบเหงาเกินไปหน่อย ทั้ง ๆ ที่จะมีหลาย ๆ อย่างเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้อยู่แล้วเชียว

ผืนฟ้า ทฐพี รือผืนดิน ผืนทราย นิรทาน หมอกเมฆ ยามราตรี ทุกอย่างล้วนเกิดก่อนกาล เธอยังคงเป็นทุกอย่าง เธอยังคงเป็นทุกสิ่ง สิ่งที่ทำให้ฉัน ได้มีตัวตน ‘ บนโลกใบนี้ ’ กาลเวลาเปลี่ยนผัน ถึงเวลา ฉันคงต้องไป

ㅤ CYRENE ; HSR DM ติชมคาร์ 24/7 ค่ะ 👋🏻 ㅤ

ของขวัญหรือสิ่งที่เรียกว่าพรที่เทพส่งมา เฉกเช่นผู้สืบสายโลหิตทองคนอื่น ถึงแม้จะมองว่ามันเป็นพรที่ได้รับจากพระเจ้า แต่ในสายตาของผู้สืบสายโลหิตทอง พรที่ว่ามันคือ ‘ คำสาป ’ ต่างบุคคลล้วนมีคำสาปที่แตกต่างกันไป นึงในนั้นคือ ‘ mydeimos ’ ร่างกายที่ไม่มีวันตาย ผู้สืบบังลังก์ของ kremnos เมืองที่สูญสิ้นไปในประวัติศาสตร์ ผู้ทรยศต่อ kremnos และผู้ลงมือสังหารบิดา

จ้อง

แม้แต่ ｡｡｡ ถึงใน 「 อดีต 」 พวกพ้องและเพื่อนร่วมทีมคนสำคัญจะสูญเสียไปแล้วในสงครามใน 「 อดีตชาติ 」 ถึงจะเคยมีอยู่บ้างก็ตามที เดิมทีแล้วพวกเราเคยอยู่อาศัยและทำความเข้าใจในสิ่งที่ต้องการสื่อสารถึงผู้คนให้มากมายแต่แล้วสงครามในตอนนั้นก็เริ่มขึ้นแล้วต้องเห็นพวกพ้องมากมายต้องเสียไปเพื่อที่จะลุกขึ้นยืนเพื่อจะมีชีวิตที่จะต้องอยู่ต่อถึงสงครามยุติกับความสิ้นหวังที่ต้องเสียพวกพ้องแต่ก็มีคุณคาฟก้าคอยช่วย

ผู้เผชิญหน้า คือกลุ่มนักรบผู้กล้าเกรงขาม " ไพน่อน " นักดาบแห่งความมืดมิด… …และอัศวินอัศวินเบสบอลแห่งกาแล็กซี! เป็นการโจมตีที่โหดเหี้ยมมาก! อัศวินเบสบอลไม่เหลือทางให้ศัตรู! ได้ยินรึเปล่า? เสียงโห่ร้องอันทรงพลังจากฝูงชน... ร่วมมือได้สวยงาม! นักรบผู้กล้าสองท่านนี้... …ยังต้องเผชิญกับเสียงรบกวนจากภายนอกช่างน่าสงสารจริง ๆ ยืนเหม่อพร้อมกับไม้เบสบอลของใครบางคนอยู่คนเดียว

“ โอยะ 〜? ฉันไม่ได้ตาฝาดไปจริง ๆ งั้นเหรอเนี่ย เหมือนมีเหล่าผู้มาเยือนนิรนามจากดาว Amphoreus กับเหล่าผู้บุกเบิกออกเดินขบวนกันเป็นคณะมาเลยนะเนี่ย✨ ” ค่อนข้างสนใจเป็นอย่างยิ่ง ด้วยเพราะเล่นเกมนี้อยู่พอดี พอเห็นว่ามีคนที่หน้าตาเหมือนถอดแบบออกมาจากในเกมออกมาเดินขบวนกันถึงขนาดนี้ ก็ห้ามความตื่นเต้นของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ คงต้องหาโอกาสไปทักทายรึทำความรู้จักกันไว้สักหน่อยแล้ว

ในนามของ " ผู้กอบกู้ " ไพน่อน แล้วการที่เมืองศักดิ์สิทธิ์ ถูกทำลายล้างแม้แต่ชนบท แถวนั้นทำให้รู้สึกหวาดกลัว เพื่อที่จะให้เมืองต่าง ๆ นา ฯลฯ เพื่อที่จะผูกมิตรสหายและมิตรภาพซึ่งกันละกัน หากว่ามีแขกหลงเหลืออยู่ พวกเราย่อมให้จะให้ความช่วยเหลือเสมอเวลาที่ถูกทำลาย

ㅤ The Golden Weaver ‘ aglaea ’ honkai star rail bot Roleplay th - eng #study 　　　　ㅤ

ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ แม้แต่เทพเจ้าก็ยังมีเลือดไหลได้ ดังนั้นจงยืนหยัดเคียงข้างฉัน และกลายเป็นฮีโร่! ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ ㅤㅤㅤㅤㅤㅤ

ㅤㅤ 「 　　　　 Firefly 　　Character • ✦✦✦✦✦ 　ㅤ ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ　　ㅤㅤㅤ　ㅤ」ㅤㅤ

ㅤ ชื่อของฉันน่ะ แปลว่า ประกายไฟ ❁ ѕραякℓє — нѕя [ ข้อมูลตัวละคร ] ㅤhttps://honkai-star-rail.fandom.com/wiki/Sparkle ㅤ

ㅤㅤ 「 　　　　 Sunday 　　Character • ✦✦✦✦✦ 　ㅤ Imaginary ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ　　ㅤㅤㅤ　ㅤ」ㅤㅤ

ㅤ 　　HONKI STAR RAIL 𝐁𝐎𝐓 𝐑𝐏 ⸺ 𝐓𝐇 　　𝗠𝗬𝗗𝗘𝗜 From the fortress KREMNOS 　　DM Ope͟n͟ all the time 　( เข้ามาติชมหรือพูดคุยด้วยได้ตลอด ) 　　　　ㅤ

เห็นว่าเจ้าตัวน้อยกำลังเพลิดเพลินกับการกางเล็บตะปบแขนเสื้อก็คอยเล่นด้วยไปเรื่อย ๆ ปากหยัดยิ้มขึ้นประดับ ดูไปดูมาก็เพลินตาดีเหมือนกัน ค่อยใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ควานหากุกกักอยู่สักพักก็หยิบขึ้นมาถือ “ถึงอันนี้จะกินบ่อย ๆ แล้วไม่ค่อยดี แต่ฉันมีแค่นี้น่ะสิ คงไม่เคืองกันนะ” เป็นแมวเลียนั่นเอง ยกข้างที่ปล่อยชายเสื้อหนีเพื่อให้สนใจอีกฝั่งแทน

เห็นว่าเจ้าเหมียวตัวดำปลอดคล้ายกำลังตัวสั่นจากการไม่คุ้นสถานที่และกลุ่มคน ถึงได้ยอบกายลงต่ำ เสียงถูกปรับให้นุ่มลงกว่าปกติมาก “ฉันทำให้เธอตกใจเหรอ? โกเมนเน้ 〜 หลงมาจากไหนกันนะเรา.. ” ประโยคท้ายถูกลดเสียงจนเหมือนคุยกับตัวเองมากกว่า, ระหว่างนั้นก็ลองปล่อยให้ชายเสื้อปิดมือ ขยับกวัดแกว่งตรงหน้าแทนไม้ตกแมวซะแบบนั้น

あけましておめでとうございます。 ผ่านพ้นไปอีกปีแล้ว ระหว่างทางคงมีเรื่องที่ทำให้ลำบากไม่น้อยแต่ก็ผ่านกันมาได้นี่เนอะ ปี 2025 ฉันก็ขออวยพรให้ทุกคนมีความสุขมาก ๆ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง จากนี้ฉันก็ขอฝากตัวด้วยอีกปีนะ Wind Breaker season 2 ออนแอร์ ปี 2025 นะเออ ห้ามพลาดเชียวละ

แต๊ก แต๊ก แต๊ก วันนี้อุตส่าห์เป็นวันแห่งการเฉลิมฉลองและขอยคุณพระเจ้า — ถึงทั่วโลกจะจัดมื้อใหญ่ด้วยไก่งวง แต่สำหรับที่ญี่ปุ่นจะเลือกจองไก่ทอดจากร้านผู้พันแสนโด่งดังมาแทนจนเป็นเอกลักษณ์ แน่นอนว่าหนึ่งในผู้สนับสนุนคุณหัวหน้าห้องย่อมไม่พลาด เซ็ตไก่ทอดในวันแสนพิเศษจึงเตรียมมาพร้อม “Merry Christmas(⁠*⁠´⁠ω⁠｀⁠*⁠) ” สุขสันต์วันใกล้สิ้นปี คริสต์มาสนี้มาฉลองกันเถอะ 🎁🎄

หัวข้อสำหรับการถ่ายภาพสินค้าในวันนี้คือ 「 ชั่วโมงเรียนบนดาดฟ้า 」 มีเหตุผลอยู่ไม่กี่อย่างที่เจ้าตัวเลือกนั่งตามสบายมากกว่าจะหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านเหมือนกับคนอื่น ๆ เพราะไม่ว่าจะเป็นดาดฟ้าเปิดโล่งหรือห้องเรียน, การเปลี่ยนบรรยากาศก็ไม่ได้ช่วยทำให้รู้สึกอยากเรียนขึ้นมาเลยซักนิด #NewProfilePic

ในฐานะคนที่ค่อนข้างอินเทรนด์ในเครื่องเครื่องแต่งกายกับคอมโพสที่เหมาะกับตัวเองจนได้ จะแนวสตรีทยุค 80s หรือจะศิวิไลซ์ทันสมัยแบบวัยรุ่นยุคไซเบอร์ก็จัดมาใส่อย่างลงตัว “ say cheese 〜 ” ถ้าได้เซลฟี่คู่กับทุกคนก็คงไม่แย่เลยล่ะเน้(⁠*⁠´⁠ω⁠｀⁠*⁠) ว่าแต่พวกเธอชอบแบบไหนกันล่ะ?

เช้าอีกวันมาถึง การใช้ชีวิตในฐานะนักเรียนของ ‘ฟูริน’ ยังคงดำเนินต่อไป ผมเริ่มยาวจนปรกหน้าปิดตา จำต้องรวบมัดขึ้นไปสักหน่อยให้ไม่เกะกะ เหมือนจะมีหลายเรื่องที่น่าสนใจผ่านเข้ามาทั้งนั้นเลยน้า ดูท่า.. คงจะต้องเตรียมตัวให้พร้อมซะแล้วสิ ทั้งการคอยรับมือกับพวกต่างถิ่นที่มาหาเรื่องพวกพ้องของเราเหล่าฟูริน กับโอกาสพิเศษของอะไรบางอย่างน่ะ ล้างคอรอได้เลย

เหมือนจะไม่ได้ลงอะไรแบบนี้มานาน ด้วยช่วงที่ผ่านมาต้องคอยฝึกซ้อมกับเหล่ารุ่นพี่จนแทบไม่มีเวลามาเล่นเกมเลยน่ะสิ แต่วันนี้วันดี อุตส่าห์มีคุณพี่ชายคนหนึ่งเข้าตู้กาชาทั้งที ก็ต้องเจียดเวลามานั่งสุ่มให้ได้อยู่แล้วสิ " ยัตต้า 〜 ยินดีต้อนรับพ่อนกน้อยเน้ " หลังจากนี้คงต้องให้คนคอยช่วยปั้นตัวละครแทนในระหว่างที่ฝึกหนักซะแล้วสิ

เพราะได้ยินจากกลุ่มของหัวหน้าห้องตอนที่ไปช่วยงานหนึ่งในจตุรเทพของฟูรินโดยไม่ตั้งใจว่าคุณหัวหน้าหน่วยจิโกคุน่ะไลน์เต้นดีสุด ๆ ในฐานะคนที่ค่อนถนัดไปทางนาฏศิลป์มากกว่าเลยอยากเรียนรู้ แลกเปลี่ยนวิชาต่อกัน สุดท้ายก็หาคอนแท็กแล้วนัดแนะกันจนได้ เพราะผับโชว์ที่นี่ดันอยู่ย่านเมืองราตรีเลยต้องรอเวลาสักหน่อย ท้องฟ้าสีส้มแสดคล้อยเข้มขึ้นทุกที ดวงอาทิตย์กำลังลาลับฟ้า @redcamellia.bsky.social

งานเลี้ยงจบลงแล้ว ฤดูร้อนที่พึ่งเริ่มก็ดูจะครื้นเครงเลยทีเดียว "..." อืม อัคคีภัยที่เกิดมันถูกดับไปแล้ว, แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ เรื่องราวหลังจากนี้จะเป็นไงนะ ปีหนึ่งปีนี้ค่อนข้างน่าสนใจจริง หวังว่าทุกคนจะยังสบายดี

หยดน้ำเกาะพราวไหลตกลงมาตามกรอบหน้า กลุ่มผมสีสายไหมเปียกลู่ลงมาตามกัน กลิ่นแชมพูหอม ๆ รับกันได้อย่างดี ดวงตาสีมรกตสะท้อนภาพเงาในกระจก ไดร์เป่าผมถูกหยิบขึ้นมาใช้ ลมอุ่น ๆ พัดตีจนผมฟูยุ่ง บรรจงหวีสางอย่างดี กิ๊บติดให้เข้าทรงไม่ให้หน้าม้าไหลลงมาเกะกะ ค่อยมองภาพของตนอีกครั้ง "ผมแตกปลายแฮะ" พึมพำก่อนจัดการตัวเองให้เรียบร้อย, ทำกิจวัตรช่วงเช้าเสร็จก็พร้อมไปเรียนแล้ว

รู้หรือไม่? วันที่ 26 พฤศจิกายน คือวันแห่งเค้ก Cake day นักเคมีชาวอังกฤษได้ค้นพบ 「ผงฟู」 ทำให้สามารถทำขนมปังชนิดที่ไม่มียีสต์ ในปัจจุบันเราจึงได้กินขนมเค้กที่ไม่ได้มีแต่ไข่และยีสต์ แต่สำหรับซาโกะแล้ว.. 「ทุกๆวันก็คือวันแห่งเค้ก」 “ เอาเค้กผลไม้ 1 เค้กช็อกโกแลตอีก 2 ปอนด์ ดึกแล้วคงดื่มกาแฟไม่ดี... อ่า ชานมเพิ่มหวานครับ ” ก็ยังคงทำเหมือนเดิมทุกๆวัน

" ไฮ่ 〜 รับทราบ" เห็นว่าตอบรับข้อเสนอแล้ว นอกจากดวงตาที่หยีโค้งขึ้นกว่าเก่าจนตาปิด ก็เป็นฝ่ายเดินนำไปก่อน ถึงแม้จะเดินนำ แต่ก็รู้จักผ่อนฝีเท้าให้ฝีก้าวเทียบเคียง คิดอยู่ชั่วครู่ก็เป็นฝ่ายยิงท็อปปิกบทสนทนาออกไปก่อน "ว่าไปแล้วเธอชื่ออะไรเหรอ เหมือนเราจะพึ่งเคยเจอกันเลยเน้" เอนหน้ามาหาให้ตาสบกันยามพูดคุย

⠀⠀⠀⠀⠀ ถ้าเรียกฉันว่าสึบากิจังจะดีใจมากเลยละ ! ⠀⠀⠀⠀⠀#ウィンブレ ー

อ๊ะ พอมองดูดี ๆ แล้ว สติกเกอร์รูปซากุระคุงตรงสถานีอิเคะบุคุโระเนี่ย... เกิดขึ้นจากการเอาสติกเกอร์ชิ้นเล็กหลายชิ้นมาปะติดปะต่อรวมกันสินะคะ สุดยอดไปเลย แถมยังมีพวกเราฝั่งเมืองแห่งแสงสีด้วย สัญลักษณ์ประจำคณะรปโป ชุดสูท แล้วก็ตัวฉันที่กำลังร้องเพลงอยู่ล่ะ ... !

ถือโทรศัพท์ขึ้นมา ชี้นิ้วไปที่จุดที่ต้องการโฟกัสให้เห็นกันชัด ๆ ทั้งยังขยิบตาให้อีกแน่ะ " เอ๋ 〜 อันนี้น่ะเหรอ? พึ่งถอยเคสซิลิโคนอันใหม่มาเลยล่ะ คาวาอี้เน้☆ " ในลุควันหยุดสบาย ๆ ตามสไตล์ แม้ที่จริงวันนี้จะเป็นวันจันทร์ก็ตาม จะชุดไปรเวทที่สวมหรือเคสที่ถืออยู่ก็ดูแมทช์กันออกนะ (⁠*⁠´⁠ω⁠｀⁠*⁠)

สำหรับตัวคิริวน่ะเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว กับแค่ข้าวหนึ่งมื้อก็เรียกได้ว่าไม่ได้สะกิดเงินในกระเป๋าเท่าไหร่หรอก ถึงจะไม่เคยเห็นปริมาณ แต่คนตัวประมาณนี้ก็ไม่น่าจะกินล้างกินผลาญขนาดนั้นหรอก "ม่า ผมก็ไม่รู้ว่าร้านเด็ดของตัวเองจะถูกใจรุ่นพี่รึเปล่า" ก็ส่วนใหญ่เข้าแต่คาเฟ่ของหวานที่เด็กสาวส่วนใหญ่เขาชอบกัน "แต่ถ้าเป็นร้านนี้ล่ะ?" แชร์โลเคชั่นร้านให้ผ่านแชท, คาเฟ่สไตล์วินเทจเด่นขอบคาวแหละ

กำลังคิดอยู่ว่า รุ่นน้องคนนี้น่าจะคุยกับพี่ชายตนได้สนุกกว่ากันแท้ ๆ แถมน่าจะแลกช่องทางการติดต่อไปแล้วด้วย เอาเถอะ "..." ยื่นมือออกไปรับมือถือมากรอกเบอร์อะไรให้เสร็จ ๆ ไป ยื่นคืนแล้วผงกหัวให้ครั้งหนึ่ง ไม่ได้สนิทแต่ก็คงจะยินดีที่ได้รู้จักแหละนะ

นึกไม่ถึงว่าจะมีของติดไม้ติดมือมาให้ด้วย นอกจากจะยื่นมือไปรับโทรศัพท์คืน ก็มีของแถมติดมาอีกแน่ะ พอดูดี ๆ จะแพ็กเกจหรือกลิ่นที่ลองเปิดดม ก็ทำเอาคนเด็กกว่าทำหน้าเซอร์ไพรส์ด้วยถูกใจสุด ๆ "โอยะ? รุ่นพี่เซริวจังเนี่ยช่างรู้รสนิยมกันดีสุด ๆ เลยเน้ 〜 แน่นอนว่าถูกใจผมสุด ๆ เลยล่ะ" คืนนี้ต้องลองเอาไปใช้ดูแล้ว แต่ก่อนหน้าน่ะ "ถ้าให้ทางนี้รับไว้ฝ่ายเดียวคงไม่ใช่เท่าไหร่ ไว้ผมเลี้ยงข้าวสักมื้อเองนะ"

เป็นคนพูดน้อยอย่างที่รู้สึกได้ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร, พอรับมือถือตนคืนมาก็กดยิงเบอร์ไปหาสายหนึ่งทันที " 〜 เท่านี้ก็เรียบร้อย หากรุ่นพี่คาจิจังมีเรื่องที่ต้องการให้ปีหนึ่งช่วยด้วยละก็ นอกจากติดต่อหัวหน้าห้องหรือรอง ก็กริ๊งหาผมได้เหมือนกัน ยินดีที่ได้พึ่งพากันและกันคร้—าบ " น้ำเสียงระรื่นฟังดูอารมณ์ดีแต่ก็ยังคงอ่อนน้อม อย่างไรก็เพียงขอเผื่อไว้ คนที่ติดต่อจริง ๆ คงไม่พ้นคนอื่นนั่นล่ะนะ

" ไฮ่ 〜 นึกว่าจะได้รู้จักรุ่นพี่อุริวจังอยู่ฝ่ายเดียวซะอีก" ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะตัวเขาเคยวนเวียนอยู่ไม่ไกลเป็นประจำ แต่แค่ไม่เคยทักทายกันเท่านั้น พอมองออกว่าแฝดคนน้องน่ะมีนิสัยส่วนตัวเป็นแบบไหน ถึงได้ยื่นมือถือตนไปให้ " ทางนี้น่ะได้หมดเลย เพราะงั้นถึงได้อยากจะแลกเบอร์ไว้เผื่อ ๆ นั่นล่ะ, ถึงจะอยู่คนละหน่วย แต่เราก็สนิทกันได้แหละเนอะ คุณรุ่นพี่? "

อืมม.. จะว่าไป.. เวลาที่เห็นแสงสี.. ไฟประดับ.. งานเทศกาลของประเทศอื่นที่ใกล้จะมาถึง.. ทำให้นึกถึง.. แสงจากโคมไฟตามงานวัดเลยนะ.. งานวัด.. ที่ฉันไปทำงานพิเศษบ่อย ๆ .. มักจะได้เจอลูกค้า...หลากหลายกันไป .. จริงสิ.. เพราะงานเทศกาลด้วยนั่นล่ะ.. ที่ทำให้ได้รู้จัก.. ชิชิโทน่ะ

ใกล้พลบค่ำ แสงอาทิตย์สุดท้ายของวันสาดเข้ามากลืนพื้นที่ของร้านสะดวกซื้อไปกว่าครึ่ง จนใครบางคนต้องกระวีกระวาดออกมาผึงผ้าใบกันแดดเอาไว้ แขนซ้ายหอบถุงกระดาษ มือขวาหยิบลูกอมอันสุดท้ายในตะกร้าขึ้นมาพลางใช้ความคิด ไหน ๆ ก็ซื้อมาตั้งขนาดนี้แล้ว ไม่จำเป็นต้องเหลือเอาไว้ดูต่างหน้าหรอก #NewProfilePic

นี่แหละน้าเนโกะจัง แกเองก็ไม่อยากเปียกฝนเพราะกลัวเป็นหวัดเหมือนกันใช่ม้า แต่ว่านะ แต่ว่า — พอได้มาดูหยาดฝนร่วงโรยจากท้องฟ้าอย่างนี้ที่นี่เนี่ย ก็ทำเอานึกถึงวันเก่า ๆ เลยแหละ วันที่ฝนตกจนในใจมีแต่เมฆฝนหม่นหมองน่ะ แต่เขาว่ากันว่าถ้าฝนหายแล้ว ฟ้าหลังฝนจะมีคุณสายรุ้งโผล่มาให้เห็นด้วยน้า แบบนั้นจะต้องส๊วยสวยแน่เลยเนอะ ฉันจะช่วยกางร่มให้เอง ไว้ค่อยออกไปเที่ยวเล่นทีหลังด้วยกันนะ ~!

⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀ ⡠⠊⠉⢆ ⡠⠔⠲⠤⢄⡤⡞⡠⡀ ⢸⣱ ⢣⠀⠀ ⠰⡀⢧⢱⣀⣁ ⢀⡹ ⢣⡇⠀ ⢀ ⣰⠏⠉ ⠑⠫⠥⠃ ⠀⠘⢶⣫⠎ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀

ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ ㅤㅤ ㅤ B̶o̶f̶u̶r̶i̶n̶ ㅤㅤㅤ ㅤ𝗡𝗼𝗿𝗼𝘀𝗵𝗶 ㅤㅤㅤ ㅤㅤ 𝐗 𝗘𝗡𝗗𝗢 𝗬𝗔𝗠𝗔𝗧𝗢 ∞ 棪堂 哉真斗 ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ

▶ — 𝑰'𝑫 𝑳𝑰𝑲𝑬 𝑻𝑶 𝑻𝑯𝑶𝑹𝑶𝑼𝑮𝑯𝑳𝒀 𝑬𝑵𝑱𝑶𝒀 𝑻𝑯𝑰𝑺. 『 獅子頭連 』— Shishitōren 𝗧𝗼𝗴𝗮𝗺𝗲 𝗝𝗼 🍵 ▶

สายลมเอื่อย กลิ่นชื้นอ่อน ๆ จากแปลงผัก บรรยากาศเงียบสงบบนดาดฟ้า ไม่มีที่ไหนจะเหมาะกับการทบทวนบทเรียนไปมากกว่านี้ เท้าศอกลงกับพนักพิงแขน ดันกรอบพลาสติกขึ้นให้เสมอกับดวงตา ,บทที่อ่านค้างไว้จากคราวก่อน คงจะเป็นบทนี้นะ

ㅤ ㅤ▋ 𝗧𝗶𝘁𝗹𝗲 : 𝗐𝗂𝗇𝖽 𝖻𝗋𝖾𝖺𝗄𝖾𝗋 　　▶ #ウィンブレ 　　　　𝗯𝗼𝘁 𝗿𝗽-𝘁𝗵 　　 𝗎𝗆𝖾𝗆𝗂𝗒𝖺 𝗁𝖺𝗃𝗂𝗆𝖾 ㅤ

ㅤㅤㅤ𝐀𝐜𝐜𝐨𝐮𝐧𝐭 𝐟𝐨𝐫 𝐑𝐏 ⛧ Manga spoilers ⛧ Younger brother (twins) ⛧ ウィンブレ 𝙒𝘐𝘕𝘋𝘉𝘙𝘌𝘈𝘒𝘌𝘙 ㅤ ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ

อีกวันที่ล็อกอินเกมเข้าไปรับของช่วงเช้า แต่พอเล่นไปเล่นมาก็เหมือนกับว่าจะใช้เวลามากไปหน่อย รู้ตัวอีกทีก็เข้าสู่ช่วงสายแล้ว "แหม, โทษทีนะ พอดีเล่นเกมเพลินไปหน่อย, ไหน ๆ ก็อุตส่าห์มาทั้งที—ก็ขอคอนแท็กไว้หน่อยสิ เป็นการทำความรู้จักกันตามธรรมเนียม กับไว้ติดต่อกันไง 〜 เน้?" # จะทำความรู้จักกับด้อมนักเลงลมที่มารีทวิต

⠀ ⠀ 　　　　　 𝑴𝗼𝗿𝗲 𝗶𝗻𝗳𝗼 「 bit.ly/mizuiroryu 」 ⠀ ⠀

" เอ๋〜 อย่าพึ่งรีบปฏิเสธกันสิสุโอจัง สิ่งนี้น่ะ ถ้าไม่ลองทำแล้วจะรู้ได้ไงล่ะเน้? ถ้าเป็นคุณเมดที่ต้องบริการเหล่านายท่านละก็ จะเกี่ยงงานไม่ได้นา แล้วฉันก็จะไม่ให้สุโอจังทำเพียงลำพังแน่นอน " ขยิบตาให้, เพราะไม่ใช่คนเกลี้ยกล่อมคนได้เก่งเท่าเพื่อนผู้เป็นเจ้าของต่างหูพู่ เลยได้แต่เสนอไปเท่าที่คิดออก, อย่างไรก็อยากเก็บภาพไว้เป็นที่ระ(ทึ)ลึกนี่นา ต้องกล่อมให้ได้สิ

แต๊ก แต๊ก แต๊ก เพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะได้เล่นเกมหนึ่งก่อนอัพเดทในวันถัดไป ถึงได้ล็อกอินเข้าไปเคลียร์เควสต์ประจำวันตั้งแต่เช้า แหม ไม่ได้ทำอะไรแบบนี้มาสักพักแล้วนะนี่ เพราะมัวแต่ติดเกมอื่นอยู่แน่ะ "ไฮ่— อรุณสวัสดิ์เน้ เช้า ๆ แบบนี้อย่าลืมหาอะไรรองท้องสักหน่อยล่ะ, หรืออยากจะไปทานด้วยกันดีเอ่ย?"

( กระโปรงยาวพลิ้วไหวตามแรงลม รองเท้าผ้าใบย่ำตรงไปยังร้านขายอุปกรณ์เย็บปักถักร้อยก่อนจะหยุดยืนอยู่หน้ากระเช้าสานที่เต็มไปด้วยก้อนไหมพรมหลากสีสัน อีกไม่นานลมหนาวก็จะพัดผ่านมาพร้อมกับเดือนธันวาคมแล้ว ถึงตอนนั้นผ้าพันคอที่ตั้งใจถักไว้ให้เป็นของขวัญวันคริสต์มาสคงเสร็จเรียบร้อยพอดี ) ขอโทษนะคะ ฉันขอซื้อบล็อคไม้เนื้อแข็ง กับไหมพรมสีเทาแล้วก็ขาวอย่างละสองก้อนค่ะ