Zomaar licht tussen de tegels iets op wat ik graag omarm: aan dichten gewijde regels (hoezo herfst? Ik krijg het warm). #dagdicht

Twijfelde weer als een dolle, wat is wijsheid als ik kies, en besefte weer ten volle, wat is winst zonder verlies? #dagdicht

Kijk die zon zich lekker stallen, in een herfstig wolken dek, en de avond dito vallen, alles valt weer op z'n plek. #dagdicht

Hoe waarachtig kun je wezen, als een leven je zó raakt, noem het een biosynthese, dat je iemand eigen maakt. #dagdicht

Twijfel: ooit een bron van kennis, past informateurs dus niet, sterker: wordt benut voor stennis, zoals je bij Wijers ziet. #dagdicht

Sitalsing heeft weer gelijk: de kwestie Wijers toont aan hoe banaal het gesteld is met de bescherming van de rechtsstaat in dit land. Dat er zelfs een oud privé-appje misbruikt wordt om een democratische politicus mee te chanteren zodat die opstapt. www.volkskrant.nl/columns-van-...

Goede politieke analyse.

Zie de schemerdagen komen, voel het schuren van de wind, kijk ze kalen nou, die bomen: tussentijd, iets nieuws begint. #dagdicht

Wat kan wel, zie je hem denken, even klaar met mevrouw Nee, die maar niet aandacht kan schenken, aan wat bindt, naar mijn idee. #dagdicht

Wouter houdt wel van verbinden: over eigen schutting heen, met elkaar uit zien te vinden, wat goed is voor iedereen. #dagdicht

Ook al zou je het graag willen: ongemak hoort er echt bij, je krijgt juist dankzij verschillen, de boel beter op een rij. #dagdicht

Goud en rood blikken de bomen, blaadjes ritselen zich blauw, preluderen op wat zal komen, kou, ja dat vooral, kou. #dagdicht

Tussen strijders op de flanken, neemt een flink tussengebied, straks plaats op de meeste banken, stil op zoek naar wie hen ziet. #dagdicht

Soms staan we met angst en beven, muisstil bij het stemlokaal, bang een voorkeur prijs te geven, leert althans de Zwijgspiraal. #dagdicht

Buitelend over belangen, houden ze het amper droog, zie je lijsttrekkers verlangen, naar een echte dialoog. #dagdicht

Wind schaaft met kracht zes of zeven, hele stukken van het strand, en we genieten weer even, de strijd tussen zee en land. #dagdicht

De Staat wil nog niet sluiten, en legt dus met gezag, gewoonweg niet te stuiten, dapperheid aan de dag. #dagdicht

Rembrandt maakte vast een grapje, of misschien liet hij een scheet: het blijft steeds weer gissen, weet je, wat die schilder zoal deed. #dagdicht

Stad van doen in plaats van kleppen, schreeuwt op de Schiedamse vest, Make it nou gewoon maar happen, toeval doet meestal de rest. #dagdicht

Soms is herfst louter een blaadje, of een vrucht die weerloos ploft, een voorbijgankelijk praatje, elk seizoen heeft zo z'n doft. #dagdicht

Alsof er trompetten schallen, resoneert op het Voorhout, terwijl duizend blaadjes vallen: warm is nergens zonder koud. #dagdicht

Tijd is amper vast te houden, bepaalt ondertussen wel, wat we doen, willen en zouden, wat mij betreft veel te snel. #dagdicht

Zijn het de herfstige sferen? Misschien klinkt het wat gelikt, maar ik vind de meeste peren, goedbeschouwd weer zo geschikt. #dagdicht

Heerlijk met het oog op morgen, op wat zich ontvouwt gericht, met vakantie, dus ontzorgen, en dus even geen dagdicht. #dagdicht

Wie heeft er niet van die zinnen, die je helpen te verstaan, waar komt, ergens diep van binnen, toch mijn handelen vandaan? #dagdicht

Hand noch hart nam ooit de horde, om als straat, laan, plein of weg, te stralen op straatnaamborden: hoofd is best een slimmerd, zeg. #dagdicht

Toen-ie me zag pootje baden, begon de meeuw ook verheugd, door de zilte stroom te waden, stil - en dat vooral doet deugd. #dagdicht

Reigâh!, zit niet zo te kijken, monkelde de ooievaar, dat wij op elkander lijken, denken Hagenezen maar. #dagdicht

Afscheid nemen is beschouwen, van wat was, wat wordt, wat is, en temidden van getrouwen, krijgt pensioen betekenis. #dagdicht

Soms word je gewoon gezogen, met je broekie naar de zee, en terwijl je leg te drogen, rijpt in de zon een idee. #dagdicht

Soms lijkt het of ChatGTP, iets zelf zou kunnen vinden: denk toch dat ik het anders zie, en laat me niet verblinden. #dagdicht

Soms dan doe ik dus geen donder, ervaar ik trots wat ik fix, ben ik wonder boven wonder, in staat tot hoegenaamd niks. #dagdicht

De rechtsstaat: een transparant vlies, zo kwetsbaar en doorzichtig, ben ik bang dat ik het verlies, en dan ook medeplichtig? #dagdicht

En famille passagieren, lekker in je zwanensas, leren langs de randen zwieren, van de ongekende plas. #dagdicht

Plato leerde de ziel kennen, als twee paarden (slecht en goed), plus iemand die ze kan mennen, en iets evenwichtigs doet. #dagdicht

Hoop is tijd de ruimte geven, om iets te laten ontstaan, niet met ‘dit’, maar ‘dat’ te leven, niet voor ‘wat’, maar ‘wie’ te gaan. #dagdicht

Soms dan loop je wat te dralen, fladdert een vlinder voorbij, lijkt d’r schouders op te halen, waarom zegt ze er niet bij. #dagdicht

Thymos staat voor onverschrokken, eigenwaarde, trots en moed, iets waardoor je bent vertrokken, en weet waar je wezen moet. #dagdicht

Struiken die je schaduw geven, voelen soms net als een zin, die voor jou lijkt opgeschreven, hul je je dan even in. #dagdicht

Enerzijds stelt hij zich open, anderzijds toont hij de vrees, waarheden te laten lopen, en dan weet hij: ‘neem en lees’. #dagdicht

Om het afschuwelijk lijden, om het veilige bestaan, en om erger te vermijden, spreken leiders elkaar aan. #dagdicht

Lieveheersbeestjes beseffen, naar een voedselplaats op zoek, dat je het soms zo kunt treffen, op een blauwe korte broek. #dagdicht

Stadsrechten zijn uitgebleven, Den Haag kent dus ook geen muur, nu tot vestingstad verheven, zij het maar van korte duur. #dagdicht

Noem het traagheid, wegbewegen, luiheid, afzien of gemak: kan ik inmiddels wel tegen, vind mijn weg gewoon als slak. #dagdicht

Meestal, als ik ze hoor schreeuwen, wuif ik ze weg met een zucht, en toch fladderen die meeuwen, best wel sierlijk door de lucht. #dagdicht

Zo’n stilleven van wat schelpen, zeewier en een voetafdruk, tja, ik kan het ook niet helpen, daarin schuilt soms al geluk. #dagdicht

Kom maar, lijkt de zee te vragen, zak maar lekker naar de kim, kunnen we de dag verdagen, onze eindeloze gym. #dagdicht

Toe nou, mag ik, vroeg de buffel, op de fiets een stukje mee: de gazelle kreeg een knuffel, (je maakt wel wat mee aan zee). #dagdicht

Coquelicot klinkt verheven, ken je zelf althans altoos, eigenlijk m’n hele leven, onder de naam van klaproos. #dagdicht

Moet je nou toch zien spelen, met het algemeen belang, als een markt de boel verdelen (eigen weg is vaak niet lang). #dagdicht