Sist på 1400-talet var nedertysk prestigemålet i Norderlondom. Lidvord Aslaksson nøytte dei nedertyske skålordi ‘got sint ju’ i eit heilnorskt lag på Bø i Saudherad året 1489. Då ein annan nordmann fann åt ’om for det, drog Lidvord kniven og drap hin.

Vinje um ymis landsstjorn i Dølen 9. januari 1870.

«Forseinka» er i meste laget på norsk; me kjem langt med berre SEINKA. Men stundom er jamvel det keivelegt: «Eg vert seinka» – nei, eg vert sein, eg kjem for seint, er betre – beint fram.

ATTÅT er eit samansett styreord til liks med attmed, attpå, attil, attpåtil og attved, som alle leikar innpå ‘attåt’ i ulike tydingar. Det gjer ymis nytte i tydingi ‘saman med, dessutan’ og kann koma i staden for ordlag som «ved sida av» eller «i tillegg (til)».

GAUM (ein). Detta namnordet er eit merkesord i norsk målreising; med éi staving kjem det i staden for dansk ‘opmærksomhed’ (etter tysk ‘Aufmerksamkeit’) med fjore stavingar. Nær i tyding er: merksemd, ans, akt, gaumsemd.