trafikte nadir yaşanan nezaket anı var ya; yol verenin başı hafifçe öne eğilir, yol alanın eli minnetle kalbine gider. işte o anı zehirleyen bir şüphe vardır: ya bu incelik hak edilmemişse? ya o samimi selam, soğuk bir kayıtsızlık duvarına çarpıp sessizce parçalanırsa?

Boeing, Uluslararası Af Örgütü'ne göre Gazze soykırımına açık destek veren 15 şirketten biri. Soykırım sürerken Boeing almayın. İhtiyaç varsa Airbus alın. Ekonomik kriz varken, emekliye ve yoksula para yokken, 114 milyar dolarlık döviz rezervini uçaklara vermek de akıl işi değil.

Sağlık Bakanı hep doktor, Adalet Bakanı hep hukukçu olurken, Z.Selçuk hariç son 10 eğitim bakanı eğitim kökenli olmayan siyasetçilerden (avukat, mühendis, iktisatçı) seçildi. Oysa eğitim, pedagoji ve sınıf tecrübesi ister.

Van, Batman, Diyarbakır, Mardin ve Urfa otobüslerinde defalarca yolculuk yaptım. Ancak hijyen eksikliği, iletişim sorunları, kurumsallaşamama, gecikme ve kötü hizmet kronikleşmiş durumda. Müşteri memnuniyeti yerine kaygı üreten bu firmalar yolculuğu pişmanlığa çeviriyor. Yazık!

İnsanlar, yanlış olduğunu bilseler bile dışlanma korkusuyla çoğunluğa uyar. Bu eğilim, derinlerdeki ait olma ve güvenlik ihtiyacından doğar. Kabul görmek için kişi kendi doğrularından vazgeçebilir, değerlerini yıpratabilir.

ABD ölçüsüne göre vekil seçsek TBMM’de 114 vekil olur ama temsil adaleti bozulurdu. Çözüm vekil sayısını kısmak değil; barajı %0–3’e düşürmek, iller arası dengeyi sağlamak ve maaşları şeffaflaştırıp yolsuzluk ve ahlaksızlığı önleyecek denetim mekanizmaları kurmaktır.

İşçi, memur, esnaf ya da köylü çocuğu olarak doğduysan %70 ihtimalle aynı sınıfta öleceksin; bu “sınıf kapanı”dır. Burjuva olma ihtimalin ise sadece %1. O halde burjuvalara özenmek yerine sınıfınla dayanışarak kapanı kırman en doğru yoldur.

Mağduriyet, haklılık ve şımarıklık üzerine...

Gazze’de olanları ne bir film anlatabilir, ne bir roman kaldırır. Çocukların korkusu, yıkılan evlerin tozu, sokakta çınlayan çığlıklar… Bu, korku filmi değil. Gerçek. Ve bu gerçeği mümkün kılan herkes, bir ömrü vicdan azabıyla geçirsin. Söz tükendi, ama fayda etmedi.

Gece üç buçukta bir pasajın zeminine 12 yaşında bir çocuk düşmüş, bıçakla beş yerinden delmişler. Yavaş çalışıyormuş. Yoksulluk değil bu; düzenin işlediği bir cinayet. Bu ülke, çocuklarını doğrayarak doyuyor. Eyüp Can, kaydıraktan kayacak, kumda kaleler yapacak yaştaydı. 😔🌱

Vadi kayıyor, açlık diriliyor. Gazzeliler, gri toz bulutları arasından ekmeğe uzanıyor—bir heyelan gibi, bir mahşer gibi. Tırların kapısı açılırken, umut da bedenler de suya kavuşan toprak gibi çatlıyor.

Türkiye'nin katıldığı ama imzalamadığı Bogota Bildirisi'nin ilk 2 maddesi: 1- İsrail’e silah, mühimmat, askeri yakıt ve çift kullanımlı malzeme aktarımını durdurmak. 2- Bu malzemeleri taşıyan gemilere liman yasağı getirmek. 15-16 Temmuz 2025 Kolombiya, Bogota

Üniversite diploması, kent hayatı ve masa başı bir işle şekillenen yeni orta sınıf, kendi başarısını kutsallaştırırken sistemin taşıyıcısı olduğunu fark etmiyor. Kazanımlarını hak, yoksulluğu ise kişisel kusur sayıyor.

Plana sadık kalın(!)

yazdıklarımı tasarıma döktüm, amatörce bulacaklar beni hoş görsün, geliştireceğim. (evet şablon kullandım ☺️)j

Güneşi gördü, suyu aldı ve sessizce çiçek açtı. Ne gösterişe boğdu kendini ne de unutulmaya içerledi. Georgia O’Keeffe’in resimlerindeki gibi: sade ama derin. Bu, vefanın ve şükranın sessiz ama zarif bir ifadesi.

Fanatik için yumuşaklık zayıflık, uzlaşma ihanettir. Kavgayla beslenir, öfkeyle yaşar. Taş kalpli gururuyla en sert kayaların bile zamanla kum olduğunu unutur. İnsan kinle değil, sabırla ayakta kalır. Oysa fanatik sadece kendi kızgın sesini duyar.

Kirazı sadece manavda gören, eti rüyasında bile yiyemeyen bir toplum yarattılar. Hayat pahalı değil, insan ucuz artık.

41 yıl kan aktı; kimi kaçtı, kimi tabutta döndü, kalanlar ağladı, kin tuttu. Şimdi barışanlara "tiyatro bu" diyorsunuz. Tamam, kimseye güvenmeyin. Silahlar patlarsa “ben demiştim” dersiniz. Ama kan akarken haklı olmak, kazandığın tek şeyin acı olduğu bir savaşı savunmaktır.

Lale Devri'nin şatafatı, halkın sefaleti üzerine kurulmuştu. Her köşkün bahçesinde açan bir lale, bir köylünün kuruyan tarlası demekti. İşte bu lale bahçelerinin zehirli güzelliği, Patrona Halil'i bir ateş topuna çevirmişti.

Yazıyorsun ya bol bol, “etme bulma dünyası” ya da "elbet bir gün devran döner" diye... O iş öyle değil aslında. Eden bulmaz, devran dönmez; sen sormazsan hesap sorulmaz, sen döndürmedikçe bu devran dönmez.

19 Mart’tan bu yana ülkede demokrasiye yönelik sistemli bir müdahale var. Seçilmiş belediye başkanları gözaltına alınıyor, muhalefet adım adım etkisizleştiriliyor. Cumhuriyet rejimi, çoğulculuktan uzak, otoriter bir çizgiye kayıyor.

İktidarın İzmir'deki tüm teşkilatlarını bir araya getirin, Tunç Soyer’in bilgeliğine, vizyonuna yaklaşamazlar. Sandıkta yenemediklerini hukuk kılığında linç etmeye çalışıyorlar. Bu hukukla makyajlanmış açık bir intikamdır.

Postacının bir günlük rotasına bakın; karıncanın ayak izleri gibi...

İzmir 🔥🔥🔥😔

Tarr Béla’nın 7,5 saatlik Sátántangó filmini izlemeyi başardım. Tıpkı Oğuz Atay’ın Tutunamayanlarını tamamladığımda olduğu gibi: yorucu, yoğun ama sarsıcı bir deneyim. Filmde insan ilişkilerine dair temel duygu: güvenmemek. Herkes birbirini kandırıyor ya da terk ediyor.

Temmuz 2025’te doğalgaza yapılan %24,6’lık zam, Haziran’da olsaydı enflasyona 0,5-0,7 puan eklerdi. Memur, 6 ayda yaklaşık 2.186 ila 3.061 TL; emekli memur ise 981 ila 1.373 TL eksik maaş alacak. Zam tarihi öyle belirlendi ki en çok zararı memur ve emekli görecek.

Madımakçılar yine sahada, kimse dur diyecek mi bunlara, yoksa 2 Temmuz'un arifesinde yeni bir katliam mı yaşayacağız?

Mutfak pervazında yuva kuran kumru, camın ardından hayatı hatırlatır. Göğsü umutla titrer, seni izler. Eşin kâğıttan perde yapar; çünkü bir kuş da olsa, ancak bir kadın anlar dişi bir kuşun mahremiyetini... Vicdanında sardunyalar açar.

Mutfak penceresinin önündeki sardunyalar arasına bir kumru yuva yapar, yumurtlayıp kuluçkaya yatar. Kahvaltı ederken izlendiğini fark eder, göğsü pırpır atar. Sen de beyaz bir kâğıtla perde yaparsın. Küçük bir mucize gibi, hadi gülümse şimdi.

Seçim zamanı cuntacının karşısına süpürge çıksa onu destekleyecektim, (tüm saçmalıkları ve yanlışlarını sineye çektim) o gün Kılıçdaroğlu'na bu yüzden oy verdim. Şimdi neden pişman olayım? Kemal efendi de kendini Abdurrahman Çelebi sanan bir keçiden öteye geçemedi.

Bu platform dahil asıl sorunlarımız yerine birbirine rakip partilerin geyiğini tartışıyoruz. Şehirler çetelere teslim olmuş, uyuşturucu ve kumar bağımlılığı can alıyor, intiharlar patlamış, pahalılık dayanılır gibi değil, işsizlik, kadına şiddet, ayrımcılık... konuşulmuyor.

Arzuladığımız hayatı kurmak için var olan siyasi partiler, iktidarda ya da muhalefette uzun süre kalınca, zamanla halkı araç haline getirir. Bizim taleplerimiz yerine kendi çıkarlarını öncelerler. Böylece gerçek sorunlar unutulur, halk uyuşur ve bu düzene bağımlı hale gelir.

Temmuz ayı geldi çattı, yine açlık sınırına 'zam' diyecekler. Emekli, memur ve asgari ücretli işçiden çıt çıkmıyor: herkes ya halinden memnun ya gücünün farkında değil! Ağlayacaksanız şimdi ağlayın; sonra 'geçinemiyoruz' diye sızlanmanın anlamı yok. Uyanın artık!

Yakaköy’deki yangını kaynak yapan üç sorumsuz çıkardı. Bozköy’de budama atığını yakan bir ahmak, Tire’deyse sigara atan bir aptal sebep oldu. Tutuklandılar, ceza alacaklar. Hâlâ sabotaj diyen, karşı ateş yakan itfaiyeciyi terörist ilan eden var. Toplumdaki ahmaklıkla yüzleşin.

İrfan Değirmenci'den neden bu kadar korkuyorsunuz?

Her yaz onca orman yangını can yakıyor, aylarca konuşuluyor, yine de ahmağın teki mangalla Foça'daki, öteki çöp yakarak Aliağa'daki ormanları kül ediyor. Akıl almaz bir sorumsuzluk! Böyle cahillik, böyle vurdumduymazlık arasında tesadüfen hayattayız. Yazık, çok yazık!

Şu sıcak ve kuru havada, ormanlık alanda mangal yakanlar zıkkımın kökünü yesin!

Okudukça seçici oluyor, vasata tahammül edemiyoruz. Yazarın emeğine saygı diye bitirmeye çalıştığım son iki kitabı yarım bıraktım. Garip bir suçluluk sardı beni. Oysa bu, yazarınkileri değil; kendi zihnimi yarım bırakmama çabasıydı. Sadakat ve saygı önce kendimizedir.

Asgari ücret 22.100 TL En düşük emekli maaşı 14.470 TL Açlık sınırı 25.100 TL Yoksulluk sınırı 81.750 TL Hükümet, vatandaşa aç kalmayı bile çok görüyor.

Susturulan çocuk ya çok susar ya çok bağırır. Toplum da öyle. Bastırılan ne varsa, bir gün taşar. Gürültü, duyulma özlemidir. Sesimiz duyulursa, öfke geçer, huzur sessizce varolur. Marifet çok söylenen sözde değil, yürekte kalan izdedir.

Asgari ücret 22.100 TL En düşük emekli maaşı 14.470 TL Açlık sınırı 25.100 TL Yoksulluk sınırı 81.750 TL Hükümet, vatandaşa aç kalmayı bile çok görüyor.

Okudukça seçici oluyor, vasata tahammül edemiyoruz. Yazarın emeğine saygı diye bitirmeye çalıştığım son iki kitabı yarım bıraktım. Garip bir suçluluk sardı beni. Oysa bu, yazarınkileri değil; kendi zihnimi yarım bırakmama çabasıydı. Sadakat ve saygı önce kendimizedir.

Yıllar geçmiyor, daha azını yaşıyoruz. Yeni olanı aramadıkça zaman hızlanmaya devam ediyor.

Çocuğumuzu sınava hazırlıyor, özel ders peşinde koşuyor, birlikte soru çözüyor, sınav günü okul kapısında bekliyoruz. Çok kalabalığız. Bizi de semt pazarına giden, çiçek seven, gölgede dinlenen, merhametli, dürüst ve güler yüzlü insanlar yönetsin. Çirkin suratlı yalancılar değil.

Bugün YKS’ye girecek milyonlarca öğrenciye başarılar, ailelerine sabır diliyorum. Ne yazık ki kuralları hiçe sayan çok sayıda saygısız insan var. Yine de uyaralım: Lütfen sessiz ve duyarlı olalım.

Semt pazarında karpuzu dilim, kirazı taneyle alıp da lüks yatlarda gezinenleri savunanlar... En güzel meyveyi yiyenlerin sizi anlaması, ayının nakış işlemesi kadar imkansız!

Selçuk Bayraktar'ın şirketi Baykar, İsrail'e silah satan Pratt & Whitney Canada ile ortaklık kurdu. Kurtla beraber öldürüyorlar... Çobanla beraber yiyorlar... Sahibiyle beraber de ağlıyorlar...

Hayat pahalılığı katlanılmaz boyutta. İktidar pahalılığı kontrol edemiyorsa, maaşları artırmak zorunda. Temmuzda emeklilere, asgari ücretlilere ve memurlara en az %20 zam şart. İnsanlar temel ihtiyaçlarını karşılayabilmeli; bu konuda acilen adım atılması için sesinizi yükseltin!

İsrail ve İran rejimlerinin suçlarını tartarsak, İsrail’in kefesi ağır basar. İlla bir taraf seçeceksek, Netanyahu’ya katil diyen İsraillilerle, mollalara başkaldıran İranlı kadınların yanındayım. Umudum, bu vicdanlı insanların ülkelerini daha insani rejimlere dönüştürmesidir.