اینجا که هنوز پارساله... په چه می‌کنید!

خداحافظ ای جان بر لب رسیده...

خوبی شب اینه که با درون‌مون سازگاری داره، روز بی‌خود و بی‌جهت فراخ و گرم و روشنه!

کاش همه خواننده‌های مورد علاقتون‌ لال بشن ولی داریوش‌۱۰۰ سال دیگه هم بخونه.

من که باور ندارم اون همه خاطره مرد... یکی به داریوش بگه بیخیال شو مرد!

بهترین راه فراری دادن یه آدم اینه که بیش از حد بهش محبت کنید... محتمل است که در حال رفتن در را با پا ببندد.

اگه دیدی راه رسیدن به چیزی که می‌خوای خیلی آسونه، شک نکن راه رو اشتباه اومدی...

لذت و زجر رابطه‌ی مستقیم دارند گویی، چنان است که زجر می‌کشی تا لذتی را حتا برای دیگری فراهم کنی و گاه لذت می‌بری از زجری که برای دیگری می‌سازی... شما کدام را انتخاب می‌کنید, لذت‌آفرین هستید یا ملکه‌ی زجر!

گاهی چیزی که فکرش را نمی‌کنی، مثلن یک پلتفرم شبکه‌ی اجتماعی، یا عکسی که غفلتن لای کتابی مانده یا حتا بوی عطر آدمی که در آسانسور کنارت ایستاده تبدیل می‌شود به زنگاربسته‌ترین و کندترین چاقوی دنیا که دارد گوشت و رگ و پی‌ات را می‌برد و گویی تا ابد کارش طول خواهد کشید...

در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود آن حجاب اجباری، این قرتی و کول باشد!

انسان با زخم نیست که بزرگ می‌شود، درسی که از آن زخم می‌آموزد او را می‌سازد... و چه بسیار جای زخم بی‌هوده بر روح و جسم ما.

به قول استاد هر مِیِ لعل کز آن دست بلورین سِتدیم آبِ حسرت شد و در چشم گهربار بِمانْد

سرود کلبه‌ی بی‌روزن شب سرود برف و باران است امشب ولی از زوزه‌های باد پیداست که شب مهمان توفان است امشب "اخوان"

شب یلدا یا روزگار یلدا... مسئله این است.

بیتابی از غبار نفس کم نمی‌شود مبنای دل به روی تپیدن شکسته‌اند "بیدل"

این مردمان می‌گزند و می‌درند، با دندان‌هایی که برای لبخند آفریده شده...

جهاز آتشین بر سطح کارون به ‌رقص افتاد چون می‌ خورده برنا "ملک‌الشعرای بهار"

سلامتی همه شراب پایان ژندان اوین

روزگاری که اوضاع به این وخامت و وضعیت به این ضخامت نبود، برای انتخاب قهوه کلی وسواس داشتم. برند محبوبی مثل استارباکس اصلن جزو گزینه‌ها به حساب نمیومد... این فنجون ریچارد یادگار دوران نسبتن خوش گذشته‌ست. اگر به #Cafés_Richard دسترسی دارید، از این نعمت الهی غفلت نکنید که موجب حرمان است!

مخور ایبو فریب فضل از این بلواسکای که در گنبد ز بی‌مغزی صدا بسیار می‌پیچد په چه خبره اینجا انقدر خالی از سکنه‌س! یه چی می‌نویسی، تا ساعت‌ها خودت تنها خواننده‌ی متنی...

اگر یک ساعتی فراغت داشتید، از آن وقت‌هایی که هیچ حسی غالب نیست، نه حال خنده هست و نه توان غصه، نه انرژی تحمل هیجان دارید و نه تمرکز تحلیل کردن؛ یانیک را ببیپید. یک دارک کمدی روان فرانسوی با موج‌های متناوب تلخ‌خنده‌های پشت دندان‌هایی که فشاری بر آرواره تحمیل نکرده‌اند... #Yannick

مِه؛ زبان سرد یک ابر مغرور است که از نباریدن خجل شده و زبان به دلجویی گشوده‌ست...

شرابی مست می‌خواهم که خرس‌افکن بود زورش

مِه داره کم‌کمَک کارون رو خیس می‌کنه...

ذکر مصیبت هم برای اونی که میگه لذت داره هم اونی که می‌شنوه و سر به افسوس تکون میده... کمی لذت مشترک هم برای زندگی لازمه

آخرین جوابی که واپسین لحظه‌ی عمر خواهی داد؛ پاسخ به نخستین سوالی‌ست که در زندگی بدان اندیشیده بودی.

یادم بماند فراموشتان کنم کمی...

چه خبره! چرا این‌همه آدم می‌شناسم من آخه...

هیچکس غیر از خودت نباید به این واقعیت اشاره کنه که توی این دنیای بزرگ تو اصلن مهم نیستی!

راه‌های بسیاری برای مردن هست و آدم معمولن سخت‌ترین مرگ را برمی‌گزیند...

میگن این روزها و شب‌ها به پرسش‌های مومنین پاسخ داده میشه... یا رب آن روی است یا برگ سمن یا رب آن قد است یا سرو چمن؟

مرا چشمی‌ست خون‌افشان ز دست آن کمان ابرو جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

هوس یکی از آهنگ‌های معین رو کردم...

این که پیرانه‌سَرَم صحبتِ یوسف بنواخت اجر صبری‌ست که در کلبه‌ی احزان کردم "استاد"

بلواسکای مثل شطرنج استقامته... یه حرکت انجام می‌دی، می‌ری توئیتر دو روز دیگه میای ببینی حریفت چه کرده و الخ

دلم یه تنهایی دونفره می‌خواد.

کـسی به فـهم حقیقت نمی‌رسد بیدل جهانیـان همه یک نارسایی ِ هوش‌انـد

بعد دو روز میام بلواسکای می‌بینم به آخرین پستی که دیدم، سه تا پست و یه ریپلای اضافه شده که اون ریپلای هم به اکانت بی‌شعوریه که احتمالن از روی لیست منو بلاک کرده ؛)

مرا که مستِ توام این خمار خواهد کُشت "سایه"

شاهرخ یه خش خوشگلی به صداش انداخته که: چشات از جنس مرغوبه چه‌قد حال چشات خوبه

آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم تا برفتی ز برم صورت بی‌جان بودم "سعدی"

حقّا کز این غَمان برسد مژدهٔ امان...

سال‌گَشتگی‌ست این که به خود درپیچی اَبروار بِغُرّی بی‌آنکه بباری؟ سال‌گشتگی‌ست این که بخواهی‌اش بی‌اینکه بیفشاری‌اش؟ سال‌گشتگی‌ست این؟ خواستن‌اش تمنایِ هر رگ بی‌آنکه در میان باشد خواهشی حتا؟ "شاملو"

به ادمی که هم بودنش آزارنده‌س هم نبودنش چی میگن...

مشکل ما احتیاج ما و استغنای توست "صبوحی"

با چون منی نازک‌خیال ابرو کشیدن از ملال زشت است ای وحشی غزال اما چه زیبا می‌کنی "شهریار"

به وفائی که نداری قسم ای ماه‌جبین هر جفائی که کنی در دل من عین وفاست "صبوحی"

خلد گر به پا خاری، آسان برآرم چه سازم به خاری که در دل نشیند! "طبیب اصفهانی"

غم ندارم که به بند تو گرفتار شدم غمم آن است که ترسم کنی آزاد مرا "صبوحی"

هایده داره می‌خونه: به چشمای تو سوگند... و دیگه هرچه که بعد از اون بگه مهم نیست.