Doof het vuur.

Op alles wat je ooit zo mooi vond. Op alle prijzen die je kreeg.

Hij fluit heel vals en zwaait naar de portier.

Dingen zijn daar nooit voorbij en alles is een beetje jij.

Altijd samen zijn, de herfst en ik.

Ze was een Weegschaal en was nogal mooi.

En als de nieuwe zon dan opkomt ean zijn de straten groot en leeg.

De sterren in mijn hand zou ik ruilen voor een dag.

Mijn hart gaat. Mijn hart bonkt. Mijn hart bonkt krankzinnig.

Dag is om. Taxi's gaan.

Morgen nog misschien wat later koop ik een fakkel en een kruis daarmee loop ik over natgesneeuwde straten en 's avonds ga ik weer naar huis.

Zo zal het gaan. Zeker, maar nu nog niet.

Ik vind het best.

Kijk uit voor het geheim dat de flamingo heeft.

Dе doden zijn te mooi en de liеfde is gescript en achter het decor is er helemaal niks

God, wat een vreselijk einde.

Wat zou je lachen om mijn shirt en m’n huis en m’n oude hoofd.

Er is zo weinig tijd.

De anderen lachen. Het meisje, ze lacht niet. Ze tuft naar beneden.

Ze woonde in Madrid. Ze had een hele leuke baan.

Dе kat heet Picasso en alles heeft een reden.

En ik doe precies wat de dokter zegt.

Het meisje beweegt op het ritme. De galmende disco. De speakers vervormen.

En de grap die hij dan maakt is de beste grap ooit.

Vandaag knipte ik een muis in twee en die naaide ik toen mooi weer aan elkaar.

De muziek gaat maar harder.

Wist je dan niet, iedereen is precies even dom en onhandig en klein. Met woorden, met mensen, met alles wat had kunnen zijn.

Ik slaap tussen de haaien. Ze knarsen met hun tanden.

Laat je spullen maar hier staan. Die staan hier best.

Dat was goed en ze trok bij hem in rond de kerst. Hij was vond ik niet zo aardig. Hij was ook niet zo vaak thuis. Hij had veel kennis van zaken. Ik ben er nog een keer geweest, een kast van een huis.

Vecht met alles wat je hebt. Verlies het goed.

Hij maakt het feest compleet. Hij is zo populair en zo geestig soms.

Ik wil niet weten wat dat geintje nou uiteindelijk nog heeft opgebracht.

De waarheid is een raadsel en dat gaat als volgt: het is een goeie vriend maar altijd te laat.

Zeven jaar later gaan we weer gewoon naar Artis.

Het laatste wat je krijgt, het hoogste wat je scoort, is oogcontact van het eenzaamste soort.

Dat uw boek in alle harten woont en uw liefdes talrijk en van vuur.

U bevindt zich hier.

Ik ben een klusjesman.

Dag is om. Taxi's gaan.

Dan zal ik zeggen dat ik neergestoken ben toen ik een jaar of twaalf was.

Oh tu me manques, mon amour, toujours, toujours.

En de roulette spint.

Vreemd en bekend zal het zijn.

Ik hoor de wind hier vanuit mijn bed.

Een tijdje terug reed ik een fietser dood maar gelukkig heeft geen mens me gezien.

Wespen op de appeltaart. De koffie komt voorbij.

Hé, de stad houdt zich dom. Ze tikt als een bom.

Ze had vandaag geen tijd maar hij weet niet meer waarom.

Het bedrag wordt uitgekeerd.