ผมไม่อยากให้ทุกคนรู้สึกว่าอยู่โดยไม่มีผมไม่ได้
ไออยู่น่ะมันอยู่ได้ ใช้ชีวิตให้แฮปปี้ได้ ยังยิ้มและหัวเราะได้เหมือนเดิม แต่การจัดการกับแผลใจที่มันปริทุกวันนี่สิ ไซเคิลแห่งการทำแผลมาก เปิดแผล ล้างแผลเจ็บๆ ทายาแสบๆ ปิดแผล ดีขึ้น แล้ววันต่อไปก็ทำเหมือนเดิมอีกจนกว่าแผลจะเล็กลง ตกสะเก็ด และเป็นรอย รู้อยู่แล้วว่ายังไงเราก็ต้องดีขึ้นในสักวัน แต่ระหว่างทางขอคร่ำครวญจนเหนื่อยดีกว่า เผื่อมันรู้สึกดีขึ้น
about 1 year ago
