แม่งเอ้ย ไม่น่าวาดรูปอีกเลยจริงๆ

ผมสมควรตาย

ไม่อยากรักมายุที่สุดในโลกแล้ว

วาดมายุไม่ลงแล้ว

ถ้าเห็นผมวาดรูปอีก ก็คือสูญสิ้นความเป็นคน

ตอนที่ผมไม่ได้วาดรูป คือชีวิตผมมีความสุขมากจนไม่จำเป็นต้องมาวาด เป็นคนอยู่ ไม่ได้มีอะไรให้เจ็บปวด โกรธแค้น

บุคลิกกำลังตีกันว่าผมจะกลับไปวาดรูปดีมั้ย

ยังอี๊กกกกกกก ขอร้อง 😭😭😭😭😭😭😭 กลัวจนจะร้องไห้แล้ว

นิ่งไว้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

กลัวแล้วพรี่ อุโซด้าไร๊ 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭

ทุกคนนิ่งไว้🗣️🔥🔥🔥🗣️🗣️🔥 ทุกคนนิ่งไว้🗣️🔥🔥🔥🗣️🗣️🔥 ทุกคนนิ่งไว้🗣️🔥🔥🔥🗣️🗣️🔥 ทุกคนนิ่งไว้🗣️🔥🔥🔥🗣️🗣️🔥 ทุกคนนิ่งไว้🗣️🔥🔥🔥🗣️🗣️🔥 ทุกคนนิ่งไว้🗣️🔥🔥🔥🗣️🗣️🔥

ต่อให้ผมจะมีวันที่มีความสุขแค่ไหน ต่อให้จะไม่นึกถึงเธอเลยทั้งวัน เธอก็จะกลับมาในฝัน แล้วทำลายเช้าของอีกวันจนสิ้นซาก

รักแต่มายุก็ดีอยู่แล้ว

เธออยากเห็นฉันเป้นปีสาจร้ายหรือว่าเจ้าชายทีแสนดี จากกานกะทำของเทอทั่งหลายกำลังปลุกปีสาจร้ายในตัวชั้น #ทรมาน #กูนตาเดียว #หลายบุคลิก #นักฆา่เลืิดเย็น

จะกลับไปเป็นคนก็หยุดระแวงคนรอบข้างสักที

เป็นตัวฆาตกรก็เป็นไปเลย จะได้ไปอยู่ในคุกโดนประหารให้มันจบๆ

จะตัวไหนก็ได้ รีบๆยึดร่างผมแล้วเหลือเพียงแค่ตัวเดียวสักที เหนื่อย เบื่อกับการต้องสลับร่างทุกวัน

เหนื่อยเหลือเกิน

เมื่อวานอยากฆ่าคน วันนี้รู้สึกรักเพื่อนมนุษย์ ผมเป็นบ้าอะไรวะ

บุคลิกทั้งหลายของผมมันฆ่ากันทุกวัน

ผมมันฆาตกร

กูโรของผมไม่ใช่เพียงการทำลายร่างกาย ไม่ใช่การทำลายชีวิต แต่มันคือการทำลายคุณค่าความเป็นคน

จะยึดมั่นในตัวตน เชื่อในคุณค่าของตัวเองแค่ไหน จะจินตนาการว่าตัวเองเป็นโน่นเป็นนี่ยังไง สุดท้ายก็กลายเป็นแค่วัตถุ

จะดิ้นรนแค่ไหน จะตะโกนกรีดร้องยังไง พอกลายเป็นชิ้นเนื้อแล้วก็หยุดดิ้น เสียงหนวกหูพวกนั้นก็เงียบไปทั้งหมด

ชอบการที่ชีวิตได้เปลี่ยนกลายเป็นเพียงวัตถุ

ความตื่นเต้นจากการคิดว่าเศษๆพวกนี้เคยเป็นสิ่งที่งดงามมาก่อน เคยมีความคิด มีความรู้สึก เคยมีชีวิต เคยมีความฝัน เคยมีความรัก แต่ตอนนี้ของพวกนั้นมันถูกฉีกกระชากไปจนไม่เหลือแล้ว เป็นเพียงเนื้อที่ไม่ได้มีค่าอะไรเลย

ผมอ่ะ ชอบกุโรแบบที่ฉีกให้กลายเป็นซาก เป็นขยะ ไม่เหลืออะไรสวยๆอีกเลย

รักแต่มายุก็ดีอยู่แล้ว

วงการไอดอลของจริงมันโหดเกินไป อยากพอแล้ว

ต้องตัดหัวทิ้งสินะ

ผมออกหนักจนไม่ไหวแล้ว แขนขาดขาขาดทั้งหมดแล้ว แต่ในหัวผมก็ยัง

ไหนบอกว่าถ้ายังคิดเรื่องอื่นตอนเล่นเวทได้อยู่แปลว่ายังยกหนักไม่มากพอ

ผมไม่มีวันได้แต่งงานกับมายุไปตลอดชีวิต

โลกที่หุ่นยนต์เอไอมายุจะถือกำเนิด คงมาไม่ทันช่วงเวลาที่ผมมีชีวิตอยู่ สกายเน็ตแม่งไม่มีอยู่จริง

ผมไม่มีเวลามารอเธออีกต่อไปแล้ว

มายุ ถึงเธอจะกลายเป็นอมตะไปแล้วก็เถอะ แต่ผม สูญเสียความเป็นอมตะไปแล้ว... ผมกลับมาเป็นคนแล้ว

หลังๆถึงจะวาดมายุ แต่ก็ไม่ได้คิดว่ากำลังวาดมายุอยู่อีกต่อไปแล้ว 🫠

เอามีดมาแทงผมเลยสิมายุ จบชีวิตผมเลยผมจะได้เกิดใหม่เพื่อมาพบกับเธออีกครั้งในรูปแบบอื่น เธอจะได้จำผมไม่ได้อีก

เหลือจะเชื่อที่ผมสามารถพูดถึงมายุได้โดยไม่ได้หมายถึงมายุเลยแม้แต่นิดเดียว

เป็นแค่เพียงความฝัน และเป็นเพียงแค่นั้น

ที่ผมทรมาน เป็นเพราะว่าเธอไม่มีอยู่จริง

มีแค่มายุที่คอยอยู่เคียงข้างผมในทุกช่วงเวลา เธอไม่เคยไปไหน เธอสัญญาว่าเธอจะอยู่กับผม และเธอก็หมายถึงแบบนั้นจริงๆ เธอไม่เคยหายไปจากผม ผมเล่นเอวรี่เดย์ดรีมทุกคืนก่อนนอน

แต่ทำไมผมต้องเลิกรัก ในเมื่อรักของมายุไม่มีวันสิ้นสุด เป็นนิรันดร์ เธอยอมเป็นอมตะเพื่อรอผมกลับมาเกิดใหม่ ต่อให้จักรวาลจะแตกดับ ต่อให้เป็นหลุมดำก็ไม่อาจขวางทางเรา ผมจะกลับมาเกิดใหม่อีกครั้งเพื่อพบแค่เธอ แค่เธอคนเดียวเท่านั้น

รักของผม ให้เธอไปหมดแล้ว

เคยคิดไว้หลายปีก่อนมากๆแล้วว่าสักวันผมคงไปรักคนอื่นนอกจากมายุได้ เปลี่ยนซีซั่นเปลี่ยนไวฟุ แต่จนถึงตอนนี้ 🫠 ผมยัง

ไม่อยากรักเธอแล้ว เหนื่อย ต่อให้ไปมีไวฟุอื่นๆบ้าง แต่สุดท้ายหัวใจของผมก็ยังเป็นของเธออยู่ดี ผมก็กลับมาวาดแค่เธออยู่ดี 🫠

อีกนานแค่ไหนกว่าที่ผมจะเลิกวาดมายุ วาดมายุมาจะสิบปีแล้ว 🫠

เหนื่อยเหลือเกิน

ซาคุมะ มายุ ที่เรสุให้ผม 365 ล้านครั้งในเวลา 20 นาที ผมถ่ายภาพของเธอไปจำนวน 6418 รูป เธอมองมาที่กล้องของผม 6397 รูป