"....?" หัวคิ้วเขาเหมือนจะเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่พลันเมื่ออีกฝ่ายเดินนำไป ในทางที่..... ข้างนอกมันอีกทางนะท่านเซอย่า??? แต่ในเมื่ออีกฝ่ายเดินนำไปแล้วเขาก็ไม่ได้ขัดอันใด กลับเดินเข้าไปชิดใกล้กว่าเดิมด้วยกลัวจะพลัดหลงกับกลุ่มผู้คนระหว่างทาง ...และเกรงว่าผู้ดูแลกิลด์ในตอนนี้ดูจะต้องการคนดูแลมากกว่าลูกกิลด์นัก (หลบคนตรงกระจกไปมุมอื่นแทนเหรอคับบ555555)

[Rursus Orbis week 6 : รูปวาดที่รอการเติมเต็ม ] [โรลปิด|กับก้อนหูหาง3ฟ!] @francesco-wyh.bsky.social @felicia-wyh.bsky.social นัดสัปดาห์หน้าแต่ว่าลืมถามเวลาซะได้ เจ้าแมวที่ตื่นเวลาแมวถึงจะไม่สายมากแต่ก็มาช้าอยู่ดี แถมบนบอร์ดก็ไม่ค่อยเหลืออะไรให้เลือกสักแล้วสิ... อันนี้หรอ... เงินน้อยจัง ไม่สิเอาเถอะ วันนี้เจ้าแมวกะว่าจะมาฟัดขนเจ้าเวสป้ากับเจอ2พี่น้องล่ะ!

ก็เพราะเป็นซะแบบนี้ อีกฝ่ายจะขาดเขาไปได้เช่นไร? มืออีกข้างที่ไม่ถูกกอบกุม เลื่อนขึ้นไปปิดตาของอีกฝ่ายไว้ ร่างขยับเข้าไปชิดกับเตียง ขาและเข่าข้างนึงงอขึ้น และทึ้งน้ำหนักลงบนขอบเตียง เมื่อเขาเอนตัวลง อยู่ในท่าที่คร่อมเกือบทับร่างของฟีอัส และแล้ว ริมฝีปากกดจูบลงหลังมือของตนเอง ใช่…มือที่ปิดดวงตาของอีกฝ่ายไว้ ไม่ให้รับรู้ถึงการกระทำของตน +

….สีหน้าใหม่ๆ? สองแขนที่ยื่นมาถูกกอบกุมไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ซิกฟรีดขยับเข้าไปใกล้เพื่อที่จะสำรวจบาดแผลเหล่านั้นให้ชัดขึ้นกว่าเดิม ร่องรอยส่วนใหญ่ถูกรักษาไปแล้วด้วยผู้เชี่ยวชาญอย่างดี เห็นแบบนี้แล้วเขาก็เบาใจขึ้นเล็กน้อย จากร่างอ่อนแรงในวันนั้น ลุกมาได้ไวขนาดนี้ก็นับได้ว่าไม่ธรรมดา “...งั้นพักอีกสองสามวันให้หายสนิท แล้วเราค่อยไปฝึกด้วยกัน ท่านเซอย่าตกลงไหม?”

(อาศัยจังหวะชุลมุนมาแปะด้วยคับ ว่าช่วงที่ผ่านมาสนุกที่ได้เล่นกับทุกคนมากๆๆ แล้วก็ยังอยากเล่นให้ครบกับทุกคนหรือมาเล่นด้วยกันอีกเยอะๆเลย🏃✨ เพราะฉะนั้นก็เลยยังมีเควสว่างที่ยังมาชวนกันเล่นได้อยู่นะคับ อยากเก็บครบ 100% Quest/Achievement 55555 แบบไม่รีบๆเก็บสตอรี่สบายๆด้วยกัน หรือจะเว้นอนาคต(?)ก็ได้ สามารถจิ้มดูใน Tab Event แล้วทักได้เลยคับ 🥺✨ bit.ly/Siegfried-WyH)

“—ข้า” เวทย์ถูกร่ายออกไปยังชายหนุ่มทั้งคู่ ฉีกอากาศก่อเป็นริ้วพายุ คล้ายเวทย์ยามใช้รักษา หนนี้เป็นดังแส้ที่จะฟาดทำลาย เป็นคำสาปจากสรวงสวรรค์

ร่างของเอลฟ์สาวแน่นิ่งตรงกลางรอยวงเวทที่สิ้นแสง เปลือกตาบางหลับลงอย่างอ่อนโยน ใบหน้าเรียบสงบราวกับเธอแค่หลับใหล ไร้เสียงร่ำไห้ ไร้คำร่ำลา ในท้ายที่สุด ลูซีลได้เปลี่ยนปัญญาและศรัทธาเป็นแสงสว่างให้โลกครั้งสุดท้าย [ ลูซีล โซเลซ เสียชีวิตในวัย 271 ปี ]

Story - สนธยาสุดท้าย แสงอาทิตย์สุดท้ายของวันสาดส่องผ่านรอยแยกของซากวิหารเก่าแก่ ละไล้ไหลรดลงบนร่างกายของเอลฟ์สาวที่นั่งคุกเข่าต่อหน้าร่องรอยแห่งหายนะครั้งอดีตอันแสนนาน ท่ามกลางเกล็ดน้ำแข็งเบาบาง แสงนั้นอบอุ่น เหมือนอ้อมแขนของผู้ใดสักคนที่หลงลืมไปในห้วงคะนึง เส้นผมเทาหม่นไหวสะบัดตามสายลมที่พัดราวกับจะปลิดสิ่งสุดท้ายจากผืนดิน

คืนวันแห่งเกียรติยศ | 23.50 น. ทว่า—เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่ คนสำคัญผู้หนึ่ง…กลับยังไร้เงา แม้กระทั่งจดหมายอาร์คานาที่ส่งไป ก็ยังไม่มีคำตอบใดย้อนกลับมาอย่างเช่นเคย ความรู้สึกแปลกประหลาดพลันแผ่ซ่านออกมาในทันที ทะลวงผ่านทุกสิ่งที่เขาเพิ่งปล่อยวางไปได้เมื่อครู่ ราวกับว่า…หัวใจของเขาเองก็ไม่ไว้ใจความสงบสุขในวันนี้เช่นกัน

“ จักเย็นได้อย่างไร นางเคยหายไปเช่นนี้ไม่ ” เสียงทุ้มเอ่ยสั่นไหวก่อนจะหันไปเห็นจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะทำงานพร้อมกับดอกไม้อันคุ้นเคย มันแตกต่างจากจดหมายฉบับอื่นอย่างชัดเจน มันเป็นจดหมายหนึ่งฉบับปิดผนึกไว้โดยไม่จ่าหน้าหรือประทับตราใดวางไว้บนโต๊ะไม้พร้อมดอกซัลเวียสีขาว และหากเปิดอ่าน จะพบข้อความเขียนด้วยลายมือบรรจง

#TheGrandFounding_Anniversary_WyH [โรลเปิด l แยกรูท] เลนาร์ทที่มาช้ากว่ากำหนดการเล็กน้อยทันช่วงที่เปิดงานเลี้ยงอย่างเป็นทางการพอดี ต้องขอบคุณพ่อแม่กับน้องสาวที่คอยจัดการเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมให้เขา ทำให้วันนี้เขาแต่งตัวดูดีเป็นพิเศษ โดยเฉพาะหน้ากากที่เหลือครึ่งเดียวของเขาที่ตอนนี้ได้ถูกขัดเอาส่วนที่เสียหายจากการปะทะก่อนหน้านี้ไปจนหมด "...ย...อย่าจ้องมาก...สิ..."

#TheGrandFounding_Anniversary_WyH [โรลปิด w/ @lenart-wyh.bsky.social ] Cms : seven day เวลางานก็ล่วงผ่านมาได้สักพักแล้ว เบรดาเลียพูดคุยกับมิตรสหายและคนรู้จักจนเริ่มสงสัยว่าคนที่ตนรอคอยอยู่หลงทางหรือเกิดเหตุใดขึ้นจึงมาสายกว่ากำหนด

(/ลงแล้วแกล้งตาย)

[ ⚔️ ภารกิจปราบมอนสเตอร์ - ตุ๊กตาที่(ลูกสาว)ข้าใฝ่ฝัน ] [ โรลปิด | @vicenya-wyh.bsky.social | 13 May ] หลังรับคำขอแล้ว เขาและวิเซเนียก็เตรียมตัวมุ่งสู่ดันเจี้ยน Forbidden ในวันรุ่งขึ้น แม้ว่าคำขอจะดูยากเป็นพิเศษเมื่อเทียบกับจำนวนค่าตอบแทน แต่ออสวอลด์ก็เข้าใจยามที่ต้องการจะมอบของขวัญวันเกิดให้ใครสักคนเช่นกัน [+]

#TheGrandFounding_Anniversary_Wyh งานเลี้ยงฉลองผ่านไปหลายชั่วโมง เสียงพูดคุย ดนตรี อันรื่นเริงอาจทำให้รู้สึกเหนื่อยไปบ้างจนต้องออกมาสูดอากาศข้างนอกก่อนจะกลับเข้าไปใหม่ เสียงครึกครื้นคลอเป็นเบื้องหลัง ลมเย็น ๆ พัดผ่านให้ได้ชื่นใจ “อ้าว ว่าไง! ออกมาพักเหมือนกันงั้นหรอ?“ เสียงหนึ่งเอ่ยทัก เป็นพ่อค้าคาราคัล “เบรัค” ที่ดูท่าจะเมาอยู่พอสมควรเลยล่ะ (แจมสั้น ๆ ได้นะคะ!)

[ เอ็นดูความละชื่อมาก ฮือ ขอบคุณสำหรับรางวัลค่ะ /โค้งรอบทิศ ]

((วิ่งมาทลายไหดองคับ🏃💥)) 📜 Rursus Orbis - Week 3 [ 👕 ภารกิจช่วยเหลือชาวเมือง - เสื้อผ้าใหม่แก่คุณด๊อบบี้ ] [ Comic Solo Quest | โกงเวลา w/ความช่วยเหลือจากคลังของ @berachwyh.bsky.social ]

“…..ข้าเคยบอกว่ามิชอบดอกไม้” กุหลาบสีขาวหนึ่งดอกปรากฏตรงหน้า ธัลวีเรธรับไว้โดยไม่ได้คิดอะไรมากนัก—คิดว่าคงเป็นกุหลาบขาวธรรมดาอีกเช่นเคย ทว่า สีหน้าของแพะหนุ่มกลับเปลี่ยนไปในบัดดล ริมฝีปากยู่ลง ดวงตาคล้ายหม่นแสงยากจะอ่าน จนกระทั่งใบหน้าทั้งหมดดูเศร้าสร้อยอย่างชัดเจน เห็นอย่างนั้นจึงพอจะคิดได้ว่ามันไม่ใข่กุหลาบขาวธรรมดา

“…..” เขาเม้มปากกลั้นขำยิ้มปากคว่ำ เมื่อเห็นท่าทีเมามายแหละเริ่มออกฤทธิ์ดั่งคนเมา ขณะที่ถูกยู่หน้าด้วยสองมือเล็กๆที่ไม่ต่างจากเด็กพยายามลูบขนหมา.. ไม่ได้ว่าอะไรที่อีกฝ่ายมีท่าทีแบบนี้กลับรู้สึกแปลกใจและตลกนิดหน่อย เพราะปรกติแล้วออไรอาร์จะมีสีหน้านิ่วกิ้วตลอดเวลา

[nephew krai why narakmak🤲]

[ ตุยตาหลับแล้ว ลูกเป็นฝั่งเป็นฝา😭 สะใภ้น่ารักเท่าบ้าน ขอบคุณสต๊าฟที่ช่วยเสกออกมาให้ทั้งแหวน รูปเวดดิ้ง ทะเบียนสมรส และการ์ดเชิญค่ะ /ร้องห้ายน่าเก่ด ]

[ คันปากอยากเล่าให้หลานฟังว่าเมื่อตอนนู้นคุณยายเห็น☀️🌙 ]

ทิวากรนิ่งเงียบไปครู่เมื่อถูกท้าทายให้พิสูจน์ ไม่ใช่ว่าไม่กล้า แต่เป็นเพราะกำลังไม่แน่ใจในตัวของนีลอาร์เสียมากกว่า “ ให้ข้าพิสูจน์นั้น..ข้าย่อมทำได้เสมอ ” มือแกร่งเลื่อนคว้าร่างของจันทรา จังหวะที่ปล่อยเนื้อตัวให้นั่งลงบนโซฟายาวกับเขา ก่อนจะขยับตัวในท่าที่ถนัดและโน้มตัวเข้าใกล้นีลอาร์เล็กน้อย “ แต่หลังจากข้ายอมทำให้เจ้าดูแล้ว.. จะเป็นเช่นไรต่อ? ” “ เจ้าจะ..รับรักข้าหรือไม่? “

เสียงนุ่มเอ่ยอย่างเรียบเฉย แม้จะเจือไหวบ้างเล็กน้อย ทว่า—หากไม่สังเกตุคงจะไม่รู้ได้ เรียวมืออีกข้างเอื้อนแตะกรอบหน้าคมคายของทิวากรอย่างแผ่วเบา ราวกับกำลังท้าทาย ” พิสูจน์สิมอทัส “ ” ว่าเจ้าคิดเกินเลยไปกว่านั้น “

#Guild_Tournament_Festival_WyH '𝔚𝔞𝔱𝔢𝔯𝔰 𝔬𝔣 𝔱𝔥𝔢 𝔢𝔫𝔡𝔩𝔢𝔰𝔰 𝔱𝔦𝔡𝔢, 𝔟𝔯𝔢𝔞𝔨 𝔞𝔫𝔡 𝔠𝔯𝔲𝔰𝔥 —' วงเวทสีฟ้าสว่างปรากฏขึ้นจากอักขระที่ร้อยเรียงของบทกลอนที่ถูกคะนึงถึง '𝔙𝔞𝔩𝔴𝔢𝔫 𝔱𝔦𝔯'𝔮𝔲𝔢𝔰𝔰𝔦𝔯' สายน้ำปลายแหลมพุ่งออกไปจากวงเวทนั้นรวดเร็วราวดั่งลูกเกาทัณฑ์ที่ถูกแผลงศรโจมตีศัตรูที่อยู่ตรงหน้าตามที่ผู้ร่ายประสงค์ CMS. QuaraFox (อาศัยจังหวะชุลมุนลงสกินวันประลองค่ะ 🥺✨)

#TheChangedDay_WyH ณ ย่านการค้าที่จุดประจำของพ่อค้าชาวหูสัตว์วันนี้ดูคึกคักแปลก ๆ แต่ไม่ใช่เพราะว่ามีสินค้าใหม่น่าสนใจหรือหายาก กลับเป็นเพราะตัวพ่อค้านั้นยอมให้ลูกค้าต่อราคาได้อย่างไม่อิดออดไม่ว่ามันจะต่ำกว่าที่ตั้งไว้มากก็ตาม "อา...น- นั่น 200 วูโรน่ะ" "โอ้ ท่าน...ให้ 100 วูโรงั้นหรอ..." "ด- ได้สิ ได้อยู่แล้ว ลูกค้าถูกเสมอนี่นา..." (มาจอยซื้อของเซลล์กันได้นะคะ🤣)

[ เข้ามาเจอความน่ารัก ก้อนมาก 😭 ]

[ผ่านมาแล้ว 56 ปี ได้แต่งงานกันแร้วจ้า😂🫶💕✨]

[ มันช่างจ้าซะเหลือเกิน ]

#TheChangedDay_WyH [โรลเปิด l แยกรูท] "เมี๊ยว" "อะ จะมาเล่นกับเลนนี่หรอ ได้สิ!" ราชสีห์ที่นั่งเล่นอยู่ตรงโต๊ะในระแวกนั้นส่งเทียงทักทายคุณ ไม่เพียงแค่เขาไม่ได้ใส่หน้ากาก วันนี้เขากลับยิ้มแย้มสดใสผิดปกติด้วย ซ้ำร้าย เขายังลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นสิงโต นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันนี่!!!!

#TheChangedDay_WyH (มาบวกขำๆแยกรูทได้นะคะ5555555) พวกคุณได้เห็นคือสตรีเผ่าเงือกนางหนึ่งที่ในชุดโทนสีหวาน ถักเปียเดี๋ยวพาดด้านข้าง ริมฝีปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มกว้างพร้อมดวงตาพราวระยับ พลางเอ่ยทักทายพวกคุณที่เดินผ่านไปผ่านมาอย่างอารมณ์ดี “ อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกท่าน” “ อากาศสดใสขนาดนี้ คงจะดีไม่น้อยเลยถ้าออกมาพบเจอผู้คนบ้าง” ใช่ เธอคนนั้นคือลีเธียเอง (…) Cms:Matha

[ ช่วยด้วยค่า5555555555555555555555555555555555555555 หัวเราะจยกล้าท้องขึ้น🤣 ]

#RemembrancDay_WyH โรลเปิด | แยกรูท | (โกงเวลา) 10.22 น. ณ ปราสาทร้าง Rolentelis 🍂 ยามสายวันหนึ่งของฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งเป็นวันแห่งการรำลึก ทิวากรในชุดและผ้าคลุมสีมืด ไม่ได้ปรากฏตัวที่สุสาน แต่เขาเดินทางมาเยือนโถงใหญ่ของปราสาทร้างเพียงลำพัง ในมือข้างที่ไม่ได้ใช้จับดาบ ถือดอกลิลลี่สดใหม่ พลางจ้องมองมันเงียบๆด้านหน้าบัลลังก์เก่าที่ผุพัง โดยไม่รู้ว่าคุณก็มาที่นี่เช่นกัน

[ ซีนโชโจมากช่วยด้วย555555555555555555555555555555555555 ]

(แถมคับ ทุบเข้าให้ )

[ ป่ะป๊าาาาาา 😭 ]

#BloodMoonNight_WyH "ปะป๊า...?" เสียงเล็กเอ่ยเรียกอย่างสงสัย น็อกซิเลียสได้แต่กระชับกอดแน่นขึ้นกว่าเดิม ไม่รู้ว่าเป็นการปลอบประโลมเด็กน้อยในอ้อมแขนหรือกำลังปลอบใจตนเองกันแน่ ค่ำคืนที่ราวฝันร้ายกลับมาอีกครั้ง เขากลัวเหลือเกิน กลัวที่จะต้องสูญเสียคนสำคัญไปอีก แต่เขาไม่อาจละทิ้งผู้คนด้านนอกได้

#GoldenApple_Festival_WyH [ โรลปิด | สมาชิก : @erevan-wyh.bsky.social @phias-wyh.bsky.social @xyros-wyh.bsky.social ]🍎 ช่วงบ่ายแก่ๆท่ามกลางสวนแอปเปิ้ลนํ้าทิพย์สีทองขนาดใหญ่ ดูเหมือนทีฟาจะมาถึงจุดนัดพบเป็นคนแรก ในมือข้างหนึ่งถือกล่องไม้ที่ข้างในมีแซนด์วิชขนาดพอดีคำอยู่หลายชิ้น ส่วนอีกข้างถือหนังสือเล่มใหม่ที่เธอตั้งใจจะอ่านระหว่างปิกนิกในวันนี้

"คราวนี้.. ข้าจะปกป้องให้ได้" "ข้าจะไม่ยอมเสียใครไปอีกแล้ว"

[ The Daliy News | Surthia Publisher ] ไทม์ไลน์ : หนังสือพิมพ์ฉบับนี้วางจำหน่ายหลังเหตุการณ์คืนสีเลือดประมาณ 1 สัปดาห์ หมายเหตุ : สามารถโควทเพื่อรีแอคชั่นของตัวละครหลังอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ได้

#Alliance_WyH (ลงใบโคไม่มีคำว่าสาย– อาศัยช่วงชุลมุนมาหย่อนค่ะ) ᴅᴏᴄ : bit.ly/WyH_Judith (ส่วนที่ไม่ได้ระบุลองมาคุยกันได้ ไม่ว่าจะอยากเป็นคนที่มาเอ็นดู คนที่เคารพ คนที่เคยเดินชน หรือจะเป็นพี่ชายของพี่สาวข้างบ้านที่รู้จัก เป็นป๊อปปี้เลิฟ อยากเป็นอะไรก็ลองมาคุยกันนะคะ สตอรี่เปิดกว้างมว้ากกกกกกกกกกก) 🔁- เนียนรู้จักน้อง 💚 - อยากรู้จักน้องแบบขั้นกว่า (จะไปก๊อกๆ DM นะคะ)

(แถมภาพปลากรอบด้วยค่ะ 🥺🫵)

#BloodMoonNight_WyH [w/ @seros-wyh.bsky.social ] จันทราโลหิตส่องสว่างฉาดฉาน ความโกลาหลปกคลุมอาณาจักร เสียงการต่อสู้ดังระงมทุกหย่อมหญ้า ความสุขสงบถูกทำลาย แปรสภาพกลายเป็นสนามรบชั่วคราว ลูกศรถูกบรรจุเข้ารัง สายเอ็นหน้าไม้ขึงตึง ส่งมันเจาะทะลุก้อนโลหิตน้อยใหญ่ที่เพ่นพ่านเบื้องล่าง กำจัด ฟาดฟัน เคียงบ่าเคียงไหล่กับนักรบภูผา จวบจนกว่าราตรีสีชาดจะสิ้นสุดลง

[ หลานกงโตแล้ว😭 ]

เขาไม่รู้ตัวเลยว่า ภายหลังที่ตนจะวิ่งหลบมาได้ ตนได้ผงกหัวย้อนหลังไปตามทิศทางแรงทับอย่างรุนแรงแล้วตนจึงสะบัดออก ก่อนจะรู้สึกได้ว่า ‘ทำไมรู้สึกโล่งๆจังเลยนะ‘ เขาโจมตีต่อในตำแหน่งเดิมที่สร้างความปลอดภัยให้เขา โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อครู่ “ ชักจะมากไปแล้ว เนื้อหนังมังสาเจ้ายังไม่มีเลย ” เขาสะบัดคฑาไปอีกรอบ แต่แปลกๆจังเลย ? @bredalia-wyh.bsky.social

#BloodMoonNight_WyH สิ่งมีชีวิตแสนแปลกใหม่, คงมิใช่ มันคงเป็นแค่ก้อนเลือดอันตรายไร้ชีวิตและไร้ประโยชน์ ส่งกลิ่นเหม็นแถมยังสกปรก นี่เป็นสิ่งใหม่ที่มังกรสาวเกลียดรองจากปลิงจุ๊บมัวะห์ อย่าริอาจมาเข้าใกล้หล่อนเชียว “หายไปซะ” กลุ่มโลหิตจากก้อนเลือดขนาดเท่าม้าที่เพิ่งใช้คาถาร่ายพื้นฐานกระเด็นมาเปรอะเปื้อนบนใบหน้า ไม่พอบางส่วนยังไหลเข้าปาก ช่างน่าขยะแขยง +

และแล้ว...เธอก็เห็นเขา ร่างสูงโปร่งของเอล์ฟหนุ่มนอนแน่นิ่งอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพังของวิหารไม้เก่า ใบหน้าเปรอะไปด้วยคราบเลือดทั้งของตัวเองและของมอนสเตอร์ เส้นผมยาวสลวยเลอะคราบฝุ่น ดวงตาที่เคยเปี่ยมไปด้วยชีวิตปิดสนิท ภาพตรงหน้าทำให้เลือดในกายเดือดพล่าน โทสะแล่นริ้วเดือดปุดอยู่ในอก จนธาตุมืดสั่นไหวราวคลื่นทะเลที่โหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง “เจ้าไม่มีสิทธิ์แตะต้องเขา!!!”

เขาอุทานอยู่ในใจพลางหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง, แต่นี่มันเป็นเพียงแค่อีกหนึ่งแผลจากสงครามสำหรับเขา มอร์ไบอัสบินขึ้นอีกครั้งและโจมตีลงมาจากเวหา @lenart-wyh.bsky.social

ดาวตกยังคงเดินทางแต่ตัวของเซอย่าเหมือนถูกตรึงให้ติดอยู่ในห้วงเวลา มุมปากเผลอยกขึ้นเล็กน้อยโดยที่เขาไม่รู้ตัว จนกระทั่งเสียงของอีกฝ่ายดังขึ้นสติของเขาก็หวนกลับ จึงเบียนใบหน้าหนี อุ้งมือยกขึ้นปิดมุมปากขวา สายตากลับไปมองดาวบนฟ้าเสียดื้อๆ “ ทำให้เป็นจริงหรอ.. ฟังดูเป็นภารกิจที่ยากจังเลยนะ ” บ่นอู้อี้พลางนั่งคิดทบทวนหาวิธีทำให้คำขอตัวเองจะเป็นจริง

"...เวร " เขากัดฟันแน่น ดวงตาไม่กระพริบ พยายามจับการเคลื่อนไหวอันปราดเปรียวและเล็งหาจังหวะโจมตีไปในตัว แต่ทว่า, เขาช้าเกินไป ปลายของก้อนเลือดแหลมเคลื่อนฝ่าเงาเข้ามาได้และมันทะลวงเข้าที่สีข้างเขาอย่างแม่นยำ ร่างของเขากระตุกเล็กน้อย เท้าก้าวถอยหลังไปครึ่งก้าว มือขวารีบยกมากดบนบาดแผล +