𝓡^᪲ (hiatus) (@ririnmeowx.bsky.social)

ในตอนนั้นเอง รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าซีดเซียวไร้เลือดฝาด…เป็นรอยยิ้มที่ราวกับว่าได้ห่างหายไปหลายร้อยปี ในวินาทีสุดท้าย ก่อนที่ร่างนั้นจะสลายไป น้ำตาหยดหนึ่งก็ไหลลงบนปรางแก้ม พร้อมกับเสียงแผ่วเบาที่เปล่งออกมา “หวังว่าคุณจะยกโทษให้ผมแล้วนะ…” สิ้นคำพูดนั้น ทั้งร่างกายโปร่งแสง และน้ำตาหยดนั้นก็มลายหายไป ทิ้งไว้เพียงกลีบดอกไม้สีขาวที่คอยย้ำเตือนว่าครั้งหนึ่งเขาเคยมีตัวตนอยู่…