อยากเขียนวิลเลินเดกุ แต่จะขอเวลาร่างพล็อตใหญ่ก่อน จะต้องทำให้ได้

แต่ที่ไม่เปลี่ยนคนจะชอบพระเอกใจร้ายเหมือนเดิมนะ พระเอกธงเขียวก็ดี ไม่ติด แต่ชอบคนที่ใจร้ายนี่สิ ชอบให้นานเอกเป็นพวกแนวพระอาทิตย์ ไม่ก็ทรงหวานอ่อนแอเลย โคตรจะฟิกตัวละคร แต่ในบางครั้งก็คนละด้าน เพราะเรามันย้อนแย้งอยู่ละ อิอิ

แต่ถ้าเทียบลักษณะบุคลิกภาพที่ชื่นชอบตอนเด็ก คนที่มุทะลุหุนหันพลันแล่น พร้อมลุย ไม่ตลก จริง ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ ตอนนี้หรอ จะแก่ไงถ้าถูกใจก็เซเยสละ ไม่สนแม่งโลกเฮงซวย

เพราะเมื่อก่อนไม่ชอบทรงที่ดูเป็นผู้ใหญ่เจนโลกอ่ะ มันแก่ไป แต่ตอนนี้เร่มรู้สึกชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่ เกิดจากการที่สมองเริ่มมองมุมที่กว้างขึ้นแล้ว วุฒิภาวะเริ่มมี เข้าใจโลก

เจอคนวาดรูปพวกแก่ๆทรงเคะยั่วแล้วเขิน เมื่อก่อนไม่ชอบทรงคุณลุงเลย ตอนนี้เออเปิดรับมากจนอึ้งอยู่นะเนี่ย

ไม่ไหวลั กูกำลังทำงานด้วยแพชชั่น แล้วตอนนี้ก้ทำอยุ่ทำต่อ แพชชั่นกุนี่มันเหี้ยจริงๆ

กูมอบความรักให้ทุกคนได้หมดเลยนะ ถ้ามันจะทำให้กูมีเป้าหมายในชีวิต

คงได้ตายก่อนเรียนจบ

แต่อยากเจียนพล็ตออ่ะ เห็นแล้วน่ารัก ทาเคมิจิวัยเด็กจำความได้ก็เลยเอาน้ำเอาขนมจีบไมกี้ตั้งแต่เด็กเลย แต่ไมกี้มันฟิลไม่ชอบเธอว่ะ จนถึงช่วงวันนีงทาเรมิจิก็ย้ายล้านไม่บอกอะไร กลับมาเจอกันอีกตอนโตแต่งงานละ(แต่หย่าแล้ว ลํก1)แม่ก็ชวนไปกินข้าวบ้านไมกี้ก็เล่าว่าตอนเด็กทาเคมอจิชอบมานอนเฝ้าไมกี้ รีบแต่งตัวตื่นแต่เช้า ทาแป้งหอมๆมาหา ไมกี้ได้ยินก็ยิ้ม แต่ทาเคมิจิไม่ได้ยิ้มอีกแล้ว อิอิ

ฝันว่าไปกินชาบูแล้วมีคนมานั่งกินด้วยก็ให้เขานั่งด้วย ละเป็นผู้ชายจ้องหน้าสักพักเขาถามว่าชอบผู้หญิงหรอ นี่ก็บอกใช่แล้วทั้งโต๊ะงงว่าอีกคนรู้ได้ไง บอกมองแค่ตาก็รู้

ละครตอนเช้าวันเสาร์อาทิตย์ให้อะไรคุณ ให้ความสุขไงล่ะ

พล็ตอคิดไว้ละ เดี๋ยวทยอยแต่ง แต่งเสร็จจะแต่งด้อมดาบพิฆาตอสูรบ้างละ อยากเขียน

อยากกรี๊ด อยากสงบจิตใจที่กระจัดกระจายให้กลับมา

โยริอิจิกับมุซันแม่ง ทำไมอยากเขียนก็ไม่รู้ แต่ชอบอ่ะ แล้วก็อยากเขียนฟิลรักสามเศร้าจังกับแฝดพี่อีกคน ฮือ ไปวางพล็อตแล้วใาเขียนใหม่ เซ็ตติ้งปัจจุบันดีกว่า

พล้อตมาแต่ไม่อยากแต่ง

อยากเป็นหนูตกถังข้าวสารจังน้าา อย่างน้อยก็มีเงินใช้

หิว

ละขำตัวเองมา อิโนะสุเกะสำหรับนี่เป็นเคะกล้ามขี้วีนอ่ะ5555 แต่ก็หล่อนะ5555

แล้วคู่ที่รู้กสึถูกใจมาก็คือ ซาบิโตะกิยู อันนี้เป็นอะไรที่รู้สึกว่าชอบมากนะ มันดูเศร้าๆ หม่นๆ

ละร้องตั้งแต่สิบเอ็ดโมง ตอนนี้หนุดแล้วก็กลับมาร้องใหม่ตอนเจอฉากเศร้า ก็สมควรที่จะปวดหัวอ่ะ55555

ในโรงภาพยนตร์นี่ก็ร้องไห้แล้วร้องไห้อีก กลับห้องมาดูในเน็ตฟิกก็ร้องเหมือนเดิม คือมันอินอ่ะ

กลับไปดูดายพิฆาตอสูร เพราะวันนี้ไปดูมูฟวี่ในโรงมา แล้วคือคิดถึงซาบิโตะ อาจจะนั่งคิดพล็อต คือมีความสุขได้ย้อนกลับไปดูจำได้ว่าดูครั้งแรกตอนมอต้นเลย แล้วชอบ มีความสุขอ่ะ

พล็อตในหัวตอนนี้ทำไมอยู่ในช่วงฮาร์ดโหมดป้ะ รู้สึกไม่สดใจเลยยย

อยากนอนนน

เงินหายากจังเลย

อากาศร้อนมากเลย

#สุโอนิเร พล็อตรักหวาน(มั้ง) อยากเขียนสุโอหนุ่มหล่ออิเคเม็งในเกมจีบหนุ่มที่นิเรต้องการจะเคลียร์รูทนี้ให้ได้ แต่ว่าไม่เคยเคลียร์ได้สำเร็จเลยเพราะว่ามันยากมาก ด้วยความที่ตัวละครสุโแจัดได้ว่าคือตัวละครสำหรับช่วยผู้เล่นให้ได้ไปเจอกับหนุ่มหล่อคนอื่น และนิสัยของสุโอคือใจดี เข้าถึงง่ายแต่ว่าดันจีบได้ยากมากเำราะมีกำแพงของหัวใจปิดกั้นไว้อยู่ไม่ว่าตะทำยังไงก็ค่าหัวใยไม่เต็ม100สักที

แด่ตัวฉันในอดีต เธอได้เติบโตมาถึงวันนี้ เก่งมาก ขอให้มีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยนะ

อยากกินของหวานมาก

การอ่านนิยายช่วยให้ใจเย็นขึ้นสมองประมวลผมความคิดจากสิ่งที่ผู้เขียนรังสรรค์ขึ้นมา แต่คือตอนนี้กำลังคลั่งเพราะมันสนุกมากนอนไม่ได้55555

ปวดหลังอ่ะ เพราะเล่นเกมนานแน่เลย

I finished the last drawings on this site and, perhaps, that's enough. It's time to return to regular drawings. #art #artwork #fearandhunger #fearandhungertermina #marinadomek #wplace

เรื่องยาวก็คือขกจัด แต่เรื่องสั้นเป็นไงเป็นกันวะ

มีพล็อตเยอะนะ ว่าจะเขียนอัพลงละไม่งั้นจะลืมความรู้สึกไป ถึงมันจะพล็อตเสว แต่มันคือความคิดที่มาจากความอยากลองเขียนทั้งนี้น ไม่รีบทำมีหวังหายไปแน่

จำได้ว่าตอนเด็กอยากเป็นเด็กตลอดไปนะ

รู้สึกได้ว่าตัวเองโตขึ้น แต่ บางครั้งต้องการกลับไปเป็นวัยเด็ก

ไม่อยากไปเรียนอ่ะ

อยากแต่งนิยายนะ พล็อตวิทพอน

เรากำลังเป็นอะไร เมื่อเสียงในหัวบอกว่าให้เธอหยุดและตายจากไปสักที แต่เธอกลับหันหน้าหนีไม่รับฟังเสียงนั้นดังก้องในหัวเธอยังต้องการใครสักคนอยู่สิ่งที่เธอปรารถนา เมื่อวันใดเธอปล่อยมือมันจะหายไปและว่างเปล่า

อยากแต่งพล็อตฆาตกรต่อเนื่องจัง วิวาห์สังหารอ่ะ แต่งงานชิงทรัพย์

อยากนอนตลอดไปป

โดยเกมสูบชีวิตดูดวิญญาณ เกมของค่ายไคโรซอฟอ่ะ คือนี่มีแค่สี่เกมนะ แต่กูเล่นวนเกมนึงออกไม่ได้เกือบตายอ่ะพอจะไปเล่นอีกเกม เห็นเย็นละเลยไปอีกเกมสรุปตอนนี้เล่นแล้วสามเกมถึงสองทุ่มแต่เล่นวน55555 ละเกมที่สี่เพิ่งติดตั้ง เก็บเงินซื้ออีกดีกว่า ชอบจริง

ไม่ว่างเขียนนิยายเลยอ่ะ

อยากนอน

ขาเจ็บ

ทำไมความรู้สึกของคนที่กำลังพูดถึงเรื่องความตายออกมาง่ายราวกับว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเองถึงตายแล้วมันยังไงคืออาการอะไร ความรู้กสึกอะไร พอคิดถึงความตายเราควรรู้สึกกลัวสิแต่ทำไมมันไม่ได้กลัวกลับเป็นความรู้สึกที่ว่าธรรมดาสามัญ อันนี้ยากนะตัวละครแบบนี้ควรเขียนออกมายังไงดี

อยากมีแฟนอ่ะ เห้อ

ชอบความคิดตัวเองจังเลย อ่านจนหลอน5555

โลกที่ฉันกำลังอยู่คือนิยายเรื่องนึงที่ฉันคือตัวประกอบ และในโลกนี้คนที่ตายจะถูกดุงตัวไปในนิยายบางเรื่องให้ฐานะนักแสดงเล่นตามบทบาทสะสมแต้มไปเกิดใหม่ในโลกจริง คำถามคือ อะไรคือโลกจริงกันแน่ ถ้าตายแล้วไปเกิดจริงๆมันก็ดูเหมือนเกิดในนิยายแค่เราไม่ตื่นรู้ว่าเราคือตัวละครในนิยายป่ะ

เชื่อว่าคนที่ตายไปแล้วมาเกิดใหม่ในนิยายค่ะ ไม่รู้ว่าพวกคุณไปเกิดในที่ไหนแต่ขอให้สะสมแต้มบุญโดยการเป็นนักแสดงให้หนูแล้วไปเกิดในโลกจริงได้นะคะ