It's true that progressives valorize "ugliness." But I think this person doesn't interrogate this position enough and thus lands at the wrong conclusion. Let me give you my perspective on ugliness. 🧵

Gedim qaşımı alım.

Neçə gündür intensiv şəkildə italyan dilinin üstünə düşmüşəm. Hər gün qulaq asıb yazıram, danışıram. Uje beynim italyan dilinə adaptasiya olmağa başlayır. Bayaq rus dilində bir post gördüm IG-da, beynimdən avtomatik “non mi xotite” cümləsi keçdi dəxilsiz lol.

Həyatımı puç edirəm.

Gedim qaşımı alım.

"Şabalıd kölgəsində" kafesi, demək olar ki, boş idi. Günəşin şüaları pəncərədən süzülüb üstünü toz basmış masaları işıqlandırırdı.

Gedim qaşımı alım.

2023-ün mayından bəri hər may göt günündə olur məndə. Bircə GS-ın çempionluğu üzümüzü güldürür.

Son vaxtlar qocalmaqdan elə qorxuram ki, buna yaşımın çatmamağına sevindim…

Push30 istifadə edən vaxtlarımda bir dəfə sırf iş yerimə yaxın idi deyə Kamil Zeynallının zalına getmişdim. Qaçış maşınının, alətlərin üstünə yazdığı xəbərdarlıqların tonundan, üslubundan bilinirdi ki, özü yazıb birbaşa. Məsələn, “QIRMA! CƏRİMƏSİ 5000 MANAT!!!!” Ahahahahaha

"Şabalıd kölgəsində" kafesi, demək olar ki, boş idi. Günəşin şüaları pəncərədən süzülüb üstünü toz basmış masaları işıqlandırırdı.

Keçən dəfə yuxumda gördüm ki, insanlar bir yerə getmək üçün uçurlar. Özü də evin pəncərəsindən tullanıb qanad çırpa-çırpa uçur hamı. Mən də 1-2 dəfə uçuram, qorxuram, amma sağ-salamat çatıram. Axırda görürəm hava çox küləklidir deyə pəncərənin qabağında gözləyirəm ki, külək yavaşlasın, uça bilim.

Tibb universiteti tərəfdə bir kafe gördüm, adı “Xızı dağları”. Qabağında sıra ilə Cəfər Cabbarlının, Mikayıl Müşfiqin, Nizami Rəmzinin və Rəşad Dağlının şəkillərini vurublar. Aahahhahaha. 10/10 ideya.

Son vaxtlar heç olmadığım qədər tək hiss edirəm özümü. Bakı ilə bağlı ürəyimi ən çox sıxan şey budur. Hər yer, hamı o qədər yeknəsəqdir ki, özünə uyğun kruq, adamlar, gediləsi yerlər tapmaq çox çətin olur. 3-5 nəfər adam var idi, onlar da xaricdədir. İş və idman olmasa çölə çıxmaram.

Gedim qaşımı alım.

Yâ Râb, bu uğursuz gecenin yok mu sabâhı? Mahşerde mi bîçârelerin, yoksa felâhı! Nûr istiyoruz... Sen bize yangın veriyorsun! Yandık diyoruz... Boğmaya kan gönderiyorsun!

Sünni kolası

Qayıdın da, nə olub sizə?

Gedim qaşımı alım.

Yuxumda gördüm Şamaxinka tərəfdən Biləcəriyə piyada düşürəm, qəfil gördüm qabağımdan Osimhen gedir. Heç kim də fikir vermir tanımırlar deyə. Sevinib “OSİMHEN” qışqırdım, dayanıb güldü. “Can we take a picture?”-i güclə deyə bildim həyəcandan, elə həyəcanlandım ki, yuxudan oyandım.

Coca Cola > Pepsi Pepsi Zero > Coca Cola Zero

Nə əcəbsə bu reels, TikTok aludəçiliyi məndə yaranmadı. Demirəm baxmıram. Təbii ki, baxıram. Amma uzağı 3-4 videoya baxıb sonra başını buraxıram. Məndə dəhşətli dərəcədə tvit oxumaq aludəçiliyi var. Video çox da mənlik deyil, videodan tez bezirəm. Amma tvit oxumaqdan bezmirəm.

İnsanın həyatda özünə edə biləcəyi ən böyük yaxşılıq vaxtında yatıb vaxtında durmaqdır. Arada elə bilirəm ki, bütün problemlərin həlli, bütün müşküllərin açarı bundadır. Vaxtında yatıb vaxtında dursan hər şey qaydasında gedəcək.

Həyatımda baş vermiş hər şeyi yaxşı ya da pis formada necəsə arada yada salıram. Ya darıxıram, ya da qəribə hisslər keçirirəm. BDU isə həyatımdakı yeganə səhifədir ki, ümumiyyətlə heç vaxt oturub yadıma salmıram. 4 illik bir boşluq kimi gəlir. Hətta pandemiya dövrünü belə xatırlayıram mənfi də olsa.

Bu əzbərçilik vərdişi məktəbdə, universitetdə uşaqları o qədər korlayır ki, əl çəkə bilmirlər. Dərsdə uşaqlara deyirəm ki, bəs baxdığınız videonun, oxuduğunuz məqalənin qısa məzmununu mənə izah edin. Gedib əzbərləyirlər o boyda mətni. Dərsdə də deyirlər ki, müəllim, olar təkrarlayım? :d

Zəif iştirak eləyirsiniz nəsə.

Mən Milli şuranın vahid namizədinə səs verəcəm.

Yenə o möhtəşəm günlərdən biridir

Neçə ildir “bekarçılıqdır, ediləsi bir işim yoxdur, boşam” demək üçün necə darıxmışam. Hansısa bir gün oyanım və fikirləşim ki, bu gün heç nə eləməyəcəm. Hər gün oyanıram ki, bu gün filan-filan şeyləri eləməliyəm, filan işləri görməliyəm, filan yerə getməliyəm. Ürəyim yatdı daha.

“Şabalıd kölgəsində” kafesi.

İbn Xaldun Yezid-Hüseyn söhbəti ilə bağlı maraqlı bir şey deyir. Deyir peyğəmbərin və ilk 4 xəlifənin vaxtında müsəlmanlar arasında iman, din qardaşlığı hissi çox güclü idi, çünki islamın o ilk dövrlərinin effekti hələ də hiss olunurdu. Amma sonrakı dövrdə artıq bu zəifləmişdi və

Havayı gedərəm.

Gedim qaşımı alım

Ümumiyyətlə, yaxşı zarafat odur ki, yerində və xüsusi cəhd göstərmədən özü avtomatik sənin ağlına gəlir. Yoxsa gülməli olmaq üçün oturub zarafat fikirləşirsənsə o zarafatı vur sikə tulla.

Realla adı eyni sırada çəkilmək və eyni dərəcədə nifrət səbəbi olmaq… Bu büyüklük şaka mı?

Gedim kombini 80-ə qoyum, odun peçini qalayım. 90-cı illərin Rusetdən alınma xəzli dublyonkası ilə qarşınızda olacam.

Neçə gündür güzgüyə baxanda özümü bəyənirəm. Rəngim-rufum düzəlib, üzümə nur gəlib elə bil. Yuxu rejimim düzəlib deyə olub yəqin ki.

Yeni il gecəsi, saat 3-də zadda evə qayıtmışdım. Binanın həyətində 2 dənə qaqaş məndən soruşdu ki, “Qaqaş, biz buranı tanımırıq, buralarda yaxşı pub var?” Mən də tanıdığım ən yaxın pub-ı göstərdim. Qaqaş dedi ki, elə pub olsun ki, qızlar zadlar olsun da, başa düşdün də necə.

Mary Elizabeth Winsteadin gecəsi xeyrə.