[カブミス夫夫] ぎゅっと🫂

HBD to me お祝いイラスト　その3 カブミス The Portrait of Tallman-Elf Couple

HBD to me お祝いイラスト　その2 龍羽

мне ўжо шчыра цікава, колькі я яшчэ вытрымаю. сутаргава шукаю хоць нейкія прычыны жыць (у першым сказе метавіта адна з такіх прычын)

даўно не фіксавала тут сваіх поспехаў у набыцці калекцыі прыгожых жанчын (іх ніколі не будзе зашмат)

аднойчы я навучуся механізму адкрыцця дазатараў без туторыялаў на ютубе (я ніколі гэтаму не навучуся)

не ведаю, гэта канчатковае выгаранне ці магній працуе, але ў звыклай сітуацыі, калі чалавек пакрыўдзіўся ні за что (бо з ім на рэдкасць не пагадзіліся), не адчула ліпкай віны і не падумала, што прасцей было пагадзіцца (на жаль звычайна я думаю менавіта так, хоць і разумею, што гэта маніпуляцыя)

зрабіла сабе падарунак у выглядзе лямпы зорнага неба. на ёй нават музыку можна ўключаць, адразу плюс 100 балаў да ўтульнасці ў пакоі

сёння мне напісала сяброўка дзяцінства, з якой мы страцілі сувязь год таму - яна была занятая пераездам у другую краіну, а мне было няма чаго расказаць аб сваім жыцці (у нейкі момант я пачала саромецца расказваць пэўным людзям аб тым, што баўлю час за гача-гульнямі, але гэта ўжо другая гісторыя)

у намаганні расфарбаваць жыццё ў нейкія іншыя колеры акрамя чорнага і шэрага які год запар сутыкаюся с праблемай: парады кшталт "заняцца чымсьці, што прыносіць задавальненне" не працуюць, бо мне нічога не прыносіць задавальнення, а дакладней - увогуле эмоцый. нават тое, што раней дакладна падабалася

Happy New Year 2025!🎉 明けましておめでとうございます！今年も宜しくお願いします🙇‍♀️ 今年はカブミスでお祝いします✨

апошнім часам адчуваю, што ў псіхалагічным стане нешта дакладна змяняецца, і гэта крыху пужае. бачу сябе тым самым кацяня з мему "я еду дахам", вось проста ідэальнае ўвасабленне майго стану

паслізнулася і амаль паляцела з лесвіцы, у думках зламаўшы ўсё косткі, галаву і любімыя навушнікі, але чамусьці ўтрымалася на нагах (што здараецца рэдка, бо я вельмі нязграбная). для чаго божанька мяне беражэ, не разумею

на нядзелю ў мяне быў выбар: прыбрацца ў кватэры (і адчуць сябе крыху лепш, бо "я зрабіла хоць нешта карыснае") ці скончыць прагляд аркейну (і адчуць сябе значна горш, бо я ненавіджу заканчваць глядзець/чытаць тое, што хоць трошкі выклікае эмоцыі). я мазахіст, таму, вядома, выбрала другі варыянт

мяне зрабілі прэзідэнтам маёй secret society у ptn з-за таго, што астатнія ўдзельнікі ці кінулі рабіць ахвяры, ці ўвогуле больш не заходзяць у гульню. то бок, я прэзідэнт суполкі, дзе з актыўных удзельнікаў толькі я. лепшая метафара майго жыцця

хацела пашукаць імёны актораў, якія граюць у аркейне вай і віктара, каб паглядзець іншыя фільмы з іх удзелам, а потым як зразумела. трэба паспаць

як жа мне шкада вай. лепшая дзяўчынка, якая не заслугоўвае ўсяго гэтага лайна, сэрца баліць за яе

мы з містэрам сандэем нарэшце дачакаліся яшчэ аднаго містэра сандэя 🪶 (брошка зроблена таленавітымі рукамі спадарыні @valoleto.bsky.social 💙)

добра, што вырашыла паглядзець першы сезон аркейну толькі зараз, калі выйшаў ужо другі, бо чакаць некалькі гадоў вырашэння такога кліффхэнгеру, які адбыўся ў фінале апошняй серыі, маё сэрца дакладна б не вытрымала

быццам ужо звыклася з большага жыць адным днём, але адчуванне перманентнай зменлівасці і няўпэўненасці на працы забірае занадта шмат сіл, нават больш, чым сама праца

у мяне апускаюцца рукі кожны раз, калі з віду адэкватны, адукаваны і прагрэсіўны чалавек пасуе перад выявай лгбт-сцягу, бо "навошта гэта прасоўваць, чаму яны не могуць проста ціхенька сядзець у сваёй бурбалцы і не лезці да нармальных людзей"

якая неверагодна прыгожая музыка гучыць у трэйлеры сандэя 🪽

як расцягнуць сваю новую гіперфіксацыю на больш доўгі час, калі ў ёй толькі два сезоны па 9 серый, а я ужо паглядзела 6 (дзякуй працы за тое, што стрымлівае заглынуць усё запар). хацелася б пажыць крыху больш без пачуцця абсалютнай пустэчы ўнутры

แว่บมาแปะฟรีเปเปอร์ (Textless) ของงานเมื่อวานค่ะ kbms - And We Lived Happily Ever After (แถมท้าย)

нарэшце здужыла і змерыла сваю вагу - не ўсё так дрэнна, як я думала, але ёсць з чым працаваць (я проста задаволена, што нарэшце зноў у жыцці з'явілася фіксацыя, на якой можна пабудаваць сваю асобу на пару тыдняў)

шмат пытанняў да людзей, якія пры ўзнікненні трывожных і цяжкіх думак проста вырашаюць пайсці спаць і запраўды засынаюць. да тых, хто глушыць трывогу бессэнсоўным скролінгам сацсетак і не можа заснуць да раніцы, пытанняў няма

Брошкі ў наяўнасці 🤗 Набывайце калі ласка й буду ўдзячная за рэпост ❤️

'застарэлая пяшчота' - метафара, якая лепш за ўсё апісвае для мяне адносіны паміж гінтокі і такасугі. гэта нешта настолькі кранальнае, глыбокае, балючае і інтымнае, што кожны раз б'е па сэрцу як у першы раз (мне зноў трапілася гэта старонка мангі 💔)

з аднаго боку шкада, што я закінула ў банер ванілі аж 78 арыштаў і так яе і не выбіла, а з другога да мяне прыйшла яна. _яна. каралева гэтай гульні

вось бы мяне крышку біла токам, калі я пачынаю раздражняцца па дробязям. гэта забірае занадта шмат сіл, якіх мала. а яшчэ абарончая рэакцыя псіхікі на жыццё з агрэсіўным чалавекам спрацавала так, што цяпер людзей, якія шмат абураюцца, я не баюся, а ўспрымаю як нешта камічнае, і мне смешна з сябе

забыла аб тым, што хурма можа вязаць, бо ў магазінах звычайна ляжыць тая, што не вяжа - амаль не задыхнулася, бо пачалася алергія. як гаворыцца, суіцыдальныя думкі былі хутчэй за яе

кажанчык!

Папрашу аб рэпосце, каб знайсцi новых заказчыц, заказчыкаў ды падпiсантаў :>

пэйрынг каміна і фрэмінэ называюць lionfish і гэта настолькі міла і арыгінальна, што я запісваюся ў аматары гэтай пары

заплакала ад таго, наколькі гэта відэа праўдзівае. што б не здарылася, колькі б рэсурсу ў мяне не засталося, якой бы глыбокай у мяне не была дэпрэсія - я заўсёды спачатку зраблю што заўгодна для другіх, а ўжо потым для сябе. але часцей сіл на сябе ўжо не застаецца vm.tiktok.com/ZMhvh1Mr7/

калегіня-суседка па працоўнаму месцу пайшла ў водпуск, і як жа камфортна і спакойна працаваць, калі бокавым позіркам нікога не бачыш люблю сваю сацыяфобію ўсім сэрцам (не)

аднойчы я канчаткова асэнсую для сябе, што людзі не павінны паводзіць сябе так, як мне падалося яны павінны сябе паводзіць. дакладна не сёння, але вельмі пажадана заўтра

寒すぎて今日なんもしてない…こたつでメタファーやってた… #カブミス

трэба неяк прымусіць сябе давучыць курс па коду. чым больш я яго адкладаю (па прычынам пракрастынацыі ў большасці), тым больш усё забываю, а калі нават пачатковы этап не змагу скончыць, канчаткова пераканаюся, што мой мозг атупеў

добра, гульня, я ўсё зразумела, оророн для майго акаунта заблочаны

カブミス夫夫 イチャイチャループ😇

якая прыгажуня, матка боска. спадзяюся, яе дадуць бясплатна за івент, іначай прыйдзецца зноў па традыцыі год намагацца злавіць любімых а-персанажак з гачы

хочацца хоць на раз стаць тым самым гульцом у геншын, які пайшоў круціць банер дзеля чатырохзорнага персанажу, і выпадкова выкруціў легу. я хутчэй за ўсё не выцягну ні таго, ні другога, але не магу не рызыкнуць

калі б існавала прылада, якая вымярае духату, яна б даўно ўзарвалася ад размоў дзвюх маіх калегінь. па іх крытэрыям толькі ідэальны чалавек, якога не існуе, не выклікае ў іх хоць нейкай крытыкі (і тое не факт)

сусвет у выглядзе транспартнай сістэмы гораду ўжо другі дзень супраць таго, каб я хадзіла на работу. я таксама не хачу, сістэма, але што зробіш

а сёння толькі панядзелак

якая шыкоўная музыка ў трэйлеры оророна. вось люблю гэтыя элементы тэхна (ці гэта неяк іначай называецца, хто б ведаў), таму трэкі арле, блэйда і вось цяпер оророна для мяне адны з самых лепшых

чаму жыццё не ланцужок квэстаў у відэагульні, які спакойна выконваеш у сваім тэмпе адзін за адным і можаш заўсёды вярнуцца, калі не атрымалася з першага разу, а вось гэтае ўсё, на што нерваў і сілаў ужо даўно не хапае

прысніла, што выступала на нейкім фэсце ў касплэі кукі сінобу. самае фантастычнае было тое, што фігура ў мяне была таксама як у кукі сінобу (мары-мары)

якія ж жыццёвыя стыкеры з ороронам (таксама вельмі моцна люблю капусту)