Eigenlijk zou ik mijn fiets van Athene naar Kreta brengen maar de afgelopen week werd een rollercoaster. Een overleden vriend hier en een herdenking van een vriend op Kreta. Ik moest combineren zonder fiets. Voor het eerst ontmoette ik mijn aangetrouwde Griekse familie. Ik ben een gelukkig mens ❤️

Ik heb al honderden dode mensen in mijn armen gehad maar voor het eerst hoorde ik vanochtendvroeg de laatste adem van een vriend. Sterven heeft zoveel overeenkomsten met geboren worden. Het gaat gepaard met heel veel strijd en is zo indrukwekkend om te zien. Memento Peter ❤️🙏

Altijd zoek ik al dromend op oude foto's van Utrecht naar mijn moeder, lang geleden overleden. Mijn broer en ik weten het zeker. De jonge vrouw die wil gaan oversteken is onze moeder. De houding, het postuur, het haar, de uitstraling. Geen poeha maar vangt wel de aandacht.

Ik ben even in Zuid Frankrijk. Iedere ochtend begint met een fietstocht langs bakkers in de streek. Vandaag was de eerste dicht, de tweede had geen patisserie maar de derde was geweldig. De buit is weer binnen.

1/- Draadje "Epilady" Ik zit op mijn plaatsje en hoor onrustig overleg bij de buren. Mijn naam valt zelfs. Een van de twee jonge vrouwen komt naar buiten. Ze vraagt ietswat genegeerd vanaf het balkon: “Uh Radboud, mijn zus kwam tijdens het scheren vast te zitten in haar epilady.

Maar er gebeuren ook mooie dingen. Voor mijn sociale uitvaart van laatst zocht ik een ruimte die niets kostte. Er was te weinig geld. Via via bood een school hun kleine aula aan en kwam de overleden dakloze tussen de kinderboeken en zijn vrienden van de straat te staan. #uitvaart

Ik fiets naar huis en besef als geboren en getogen Utrechter dat de stad nog nooit zoveel terrassen heeft gehad. Nog nooit zo mooi is geweest en eigenlijk nog nooit zo vriendelijk. Maar dat laatste komt waarschijnlijk omdat er meer vrouwen dan mannen wonen.

Laatste stukje Rome-Athene 69 km Mijn fiets ga ik weer een tijdje parkeren voordat ik hem verder fiets. Mijn oppas is een vrouw die boten bouwt buiten Athene aan de kust (vertel ik later nog meer over) Bedankt iedereen voor het volgen. Ontzettend leuk voor een eenzame fietser 🚴🏿‍♂️

Ik fiets vanochtend dwars door het fantastische Athene. Het lukt me mijn meest favoriete hotelletje ooit te vinden (1981) . Het heeft Corona denk ik niet overleefd. Nog steeds zo’n mooi gebouw op zo’n goede plek.

Dag 10 Rome -Athene 106 km Aangekomen in Piraeus de haven van Athene. Tijdens mijn bakkers en supermarkt praatjes vragen mensen vaak wat ik van Griekenland vind. Schitterend zeg ik dan maar het mooist zijn de mensen !

Dag 9 Rome - Athene. Waarom ik mijn koffie zelf zet? Ik hou nou eenmaal van hele slappe oploskoffie en die hebben ze nergens 😬

Dag 8 Rome - Athene 115 km Het land is er volgens mij goed bovenop gekomen na 2008 . Dat weerhoudt me er niet van kleine weggetjes te nemen .Ik eindigde in een plaatsje vlakbij Patras

Dag 7 Rome-Athene 98 km. In 1981 kwam ik voor het eerst in Griekenland. Liftend op doorreis naar Egypte. Ik was meteen verliefd. 30 Jaar geleden was ik er voor het laatst er is veel veranderd maar de liefde is er nog steeds.

Dag 6 Rome - Athene 91 km een dag als andere maar opeens aangekomen in Igoumenitsa (noord Griekenland) Er wordt meer gezwaaid en de vriendelijkheid is er ook alleen een andere dan van de Italianen.

Dag 5 Rome - Athene 166 km Ik kwam niet goed uit dus fietste wat door zodat ik nu de nachtboot heb vanaf Brindisi in de hak van Italië naar Griekenland. Morgenochtend fiets ik gewoon weer door.

Dag 4 Rome - Athene 144 km. Niet omdat ik dit wilde maar omdat ik een paar keer verkeerd reed. Maar wat is het zuiden mooi. Kom urenlang niemand tegen maar als ik hem tegen kom begint ie te zwaaien. Wat een vriendelijke mensen!

Dag 3 Rome - Athene 101 km Ik eindigde in Monteleone di Puglia waar ik mijn airbnb adres niet kon vinden. Ik vroeg 1 Italiaan om hulp en binnen no-time hielp het halve dorp. Iedereen weet nu wel waar de sleutel verstopt ligt😬

Rome -Athene dag 2 135 km geëindigd in Amorosi . Zie kaartje zo. De benen doen het goed. Italianen zijn nog steeds heel vriendelijk. Het is heerlijk warm. Wind tegen en veel koeken en pizza.

Rome- Athene dag 1 121 km Ik eindigde in het dorp Castro dei Volsci. Het was 1 mei en dat wordt hier gevierd. Geen kip op de weg toen ik Rome uit fietste.

Aangekomen in Rome om mijn fiets die daar 2 maanden op mij stond te wachten, verder te fietsen naar Athene . Zo ontzettend fijn hem weer te zien en voelen. De route wordt Brindisi in het zuiden. De boot naar Noord Griekenland en verder fietsen naar een bijzonder adres in Athene.

1/- Een Oekraïense man en vrouw kwamen vandaag in de werkplaats de urn van hun (schoon)moeder ophalen. Zij overleed vorig jaar in de noodopvang, temidden van een paar honderd andere Oekraïners op veldbedden. Gewond door de oorlog, verdreven uit hun gebied en pas net een paar dagen in Nederland.

Draadje 1/- Vanmorgen zat ik heerlijk in de zon voor mijn werkplaats, met een kop koffie in de hand en de laptop op schoot om mijn boekhouding te doen. Opeens stond er een onverzorgde man met een Oost-Europees uiterlijk naast me, met vier grote supermarkttassen. “Oh nee,” dacht ik ,“nu even niet.”

Over mijn AirPod oortjes heb ik vaak nog gehoorbescherming op. Als ik deze af doe moet dat met beleid want anders lanceer ik zo’n oortje. Maar toen ontdekte ik thuis de “zoek” functie en zag dat mijn rechter oortje in de werkplaats lag en ik hem geluid kon laten maken. 😃

Ik had een gesprek met een vrouw uit het verslaafden circuit die weet dat ze dit jaar zal overlijden. Haar hulpverlener zei dat ze erg tegen dit gesprek opzag. Ik belde aan. Ze deed open. Keek me aan en zei ‘Oh gelukkig je hebt geen stropdas om’. Het werd een mooie ontmoeting.

1/- 40 Jaar geleden was ik op dit uur nog steeds aan het schaatsen in het pikkedonker. Als 24 jarig jochie had ik één van de laatste startbewijzen van de 13e Elfstedentocht kunnen bemachtigen. Ik startte als één van de laatste. Ook die dag was het voor een schaatstocht warm, het dooide zelfs.

Dag 9 33 km door Rome gefietst. Mijn fiets mag ik parkeren bij een Romaanse vrouw die ik nog nooit ontmoet had. Italianen zijn bijzonder. Over een paar maanden kom ik terug en fiets ik verder naar Griekenland. Bedankt voor de aandacht en leuke reacties 🙏❤️

1/3 dag 8 Jaaaaaa Rome 😃 Ik had zo graag een bord gefotografeerd met mijn fiets maar er stond geen bord. Ik ben er echt. Het was al donker dus morgen fiets ik door het centrum en zal dan voorlopig een laatste filmpje posten. Wat zijn die Italianen toch leuk !!

1/3 Dag 7 95 km. Toscana heb ik nooit zo gezien. Schitterend. Ik volgde een pelgrimsroute naar Rome En bijna niemand op de weg. De zee is geen zee maar een meer. De airbnb host is de broer van Springsteen . Wederom zulke vriendelijke mensen.

1/3 Dag 6 Zon, wind mee, een goede bakker en een appartement in een middeleeuws klooster hospitaal. De aangeschoten host heeft een wijnwinkel ernaast. Ik moet eerst proeven voordat ik mag gaan douchen. Kortweg een mooie dag in Toscane.

1/3 Dag 5,  112 km .  Italianen en fietsers is wel een dingetje . Ze doen echt hun best maar als jezelf niet fietst weet je niet waar je rekening mee moet houden. Als ze me zien dan zijn ze ontzettend vriendelijk.

1/3 Dag 4 92 km. Begonnen met een klim van 18 km. Zoals elke tocht voel ik mijn benen opeens sterker worden. In Italië kun je overal koffie drinken. Het kost bijna niets. Maar zo sterk dat mijn maag dat niet trekt. Vandaar dat ik onderweg heerlijke oploskoffie zet.

1/3 Dag 3. 118 km Nog even langs de kust. Je leest wel eens van een Japanner die met z’n fiets op de A 10 rond Amsterdam rijdt. Vandaag was ik zo’n type. De rondweg van Genua. Moeten ze maar niet zo vaak fietspaden afsluiten 😬 Helaas te druk om te filmen. Verder heel mooi …..

1/3 Dag 2 117 km Alleen maar langs de kust en dat was mooier dan ik verwachtte. Veel fietspaden. En na wat technische problemen met mijn telefoon zeer behulpzame Italianen. In winkels voel ik me in een film.

1/2 Een lange reis naar Noord Italië. Toch nog even 25 km naar de kust (Ventimiglia) kunnen fietsen. De tocht van 3 km door een tunnel was illegaal. Werd staande gehouden maar er was geen andere optie. Ok als je dan maar hard fietst dan zien we niets. Over een week wil ik in Rome zijn.

Maandag arriveer ik op de plek in Noord Italie waar mijn fiets staat . De bewoonster is niet thuis daarom ontving ik vandaag de huissleutel.   Wat is dat eigenlijk bijzonder. We vergeten het soms maar  er is zoveel meer vertrouwen dan wantrouwen in de wereld.

1/2 Mijn dochters cijferlijst stond ook op magister maar ik heb er nooit naar gekeken. Ik zou dat zelf ook vervelend hebben gevonden. Ik vroeg altijd hoe het op school ging. 'Goed!' was het vaak, maar de waarheid kreeg ik natuurlijk niet altijd te horen. Uiteindelijk bleek het helemaal niet goed >

Laatste maanden had ik geen tijd maar over 2 weken reis ik naar dit gehucht in Noord Italië waar mijn fiets staat geparkeerd om hem door te fietsen naar Rome. Het weer houd ik angstvallig in de gaten …..#ikwilzon

Wanneer je zonder uitvaartondernemer een uitvaart wil organiseren is misschien nog wel het moeilijkste dat sommige in je omgeving zeggen dat dit helemaal niet kan. Je bent kwetsbaar zo’n week dus mijn advies is om het samen te doen. De verantwoordelijkheid delen en dan is makkelijker dan je denkt

Als je weet dat je door ziekte binnen een afzienbare tijd zal sterven is misschien nog wel het ergste dat veel mensen in je omgeving je al als “overleden” zien. Je bent pas dood als je hart stopt met kloppen. Vergeet dat nooit in contact met zieke mensen.

De vlinder in het logo was me eigenlijk helemaal niet opgevallen. Hoe is dat toch mogelijk?