(น่ารักมากกก😭😭✨)

(หล่อไม่ไหวครับฮือออออ😭😭😭🙏🏻✨)

#TWD_commu “ เรียกผมแค่ชาริลก็พอ.. ” “ ไม่ต้องใส่ใจว่าผมอยู่ตรงนี้ก็ได้ มัน..สบายใจกว่า ” ( - ขอโทษนะ.. ผ ผมคุยไม่เก่ง TT ) 💠 Charyl Willis • Human 172 cm. Ignihyde Y.2 🎵 🎶 • ───────────────── • Doc :: bit.ly/3NxeDcu co/role dm 24/7

#TWDmagicame [Bar.tho💸] เอาล่ะพวก ฉันมีคำถามระดับภัยพิบัติมหันตภัย4K ฉันใส่ชุดไหนดีสำหรับวันเปิดเทอมพรุ่งนี้ 1-2-3 ขอแบบไม่เด่นมากแต่โดนทัก

ยกมือสดับฟังเสียงลมอยู่บนริมหน้าต่างชั้นสูง ดวงตาสีหวานพริ้มหลับฟังเสียงคำรามอ่อนๆ "ฮ่ะๆ วันนี้ก็ครื้นเครงกันจริงๆเลย UvU" อิลเลย์นั่งยิ้ม แกว่งเท้าฟังเสียงขบขันท่ามกลางลมยามค่ำอย่างสบายใจ

"ฮะฮะฮะ ดูเหมือนว่าขนมฟรีเนี่ยมันมักจะมากับอะไรแปลกๆ อย่างที่คิดเลยนะ ให้ตายสิน่า ถึงได้มีคำพูดที่ว่าห้ามรับขนมจากคนแปลกหน้าไงล่ะเนอะ~" แมวทรายหนุ่มกำลังลอยสูงขึ้นจากพื้นดิน ในตานั้นสะท้อนเป็นคำว่า ช ช่วยด้วย ; (วอนผู้มีจิตเมตตาผ่านไปผ่านมา ช่วยสอยแมวลงจากฟ้าได้ครับผม🥲)

[เปิดโรล | หลังจบพิธีการ | แยกรูท ] หลังจากที่เผชิญมรสุมมนุษย์มามากมาย ในที่สุดเขาก็ได้พักหายใจ แต่พูดได้หรือไม่ เขาว่าเขาหลงทางกลับหอตัวเอง... เฟลินจึงตัดสินใจนั่งลงนั่งลงตัวติดกำแพงแล้วถอนหายใจเบาๆ ‘เหนื่อยจัง..’

“ สวัสดีเหล่าเด็กๆปี1 ดีใจที่ได้พบกันนะครับ ” ชายผมสีเทาอ่อนในฮู้ดสีดำเอ่ยเสียงนุ่มเรียบ “ ฉัน ซิกนัส อาทันเบิร์ก อยู่ปี3 ถ้าต้องการความช่วยเหลือก็มาหาได้เสมอนะครับ ” “ …อย่าแหกกฎหอกันล่ะ อย่าว่าฉันไม่เตือนนะ.. ” เขาเอ่ยเตือนเหล่ารุ่นน้องด้วยความหวังดี พลางทำสีหน้านิ่งๆแต่ภายในใจกลับกำลังรู้สึกดีที่ได้เจอเหล่ารุ่นน้องทั้งหลาย

(โรลแล้วรู้สึกน่าสนใจ….ปาด—โอบีรอนตอนเอาผม)

#TWD_Orientation [โรลเปิด / โกงเวลา] [โถงกระจก] ช้างหนุ่มกำลังรอพิธีเริ่มเช่นเดียวกับคนอื่นๆ หัวเอนเกือบพิงเสาแววตาเกือบเหม่อลอยเพราะการรอ คนที่อยู่ใกล้ไม่ระวังตัวนักเลยเผลอชนเขาจนหน้าผากประทะกับเสาตรงหน้า โป้ก—!! "—!" ความรู้สึกแปล๊บแล่นไปทั่วหน้าผากจนรู้สึกชาหน่อยๆ เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บมากนักขณะที่เขายังประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้น ૮( . . )ა⁩??

[Story ?] 12.00 กว่าจะได้ตื่นอีกที ดันไปมองพระอาทิตย์ที่สว่างจ้าก็คงจะเที่ยงวันแล้ว อิลเลย์ลุกมาพร้อมกับอาการปวดศีรษะ แถมยังรู้สึกเหนื่อยแปลกๆ มือเรียวยกขึ้นคลึงขมับและท้ายทอยเบาๆ เมื่อคืนก็หลับลึกดี...แต่คงนอนมากไปหน่อย เขาลดมือลง อิลเลย์ส่งยิ้มเมื่อมองเห็นตัวเองผ่านกระจก ก่อนจะลุกไปยังบริเวณบานหน้าต่าง เสกสรรลมเย็นทอดยาวไปไกล "ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดี ทั้งผมและทุกคน"

(ม๊ายน้าาาาา😭😭😭🫳🏻)

#TWD_Orientation (โกงเวลา | วันปฐมนิเทศ ) ในระหว่างที่พิธีกำลังดำเนินการ เขาก็ได้ทำการสอดส่องเหล่าน้องใหม่ในปีนี้อยู่ตรงบริเวณมุมเสาในแถวของนักเรียนหอพอมฟิโอเร่ “ มีแต่เด็กที่น่าสนใจทั้งนั้นเลยนี่นา~☆ “ “ ปีนี้คงเป็นปีที่ครึกครื้นน่าดู ชักตื่นเต้นแล้วสิ “

#TWD_Orientation โรคเปิด | แยกรูท ในระหว่างพิธีแสนสำคัญ มีแฟรี่ตัวหนึ่งลอยไปมาในงานด้วยท่าทีราวมองหาเรื่องสนุก ก่อนเรือนร่างเล็กจะหยุดและหันมามองไปยังคุณ รอยยิ้มและแววตาราวกับเด็กน้อย "สนุกไหม เด็กน้อย?"

"สวัสดีครับปี1 ดีใจที่ได้เจอกันนะครับ" บุรุษผิวสีกาแฟคลี่รอยยิ้มกว้างพลางโบกมือน้อยๆให้รุ่นน้องเบื้องหน้า "ผมเจดีไดอา เมบลี เรียกพี่ไดอาก็ได้ ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรก็วิ่งมาหาได้เสมอเลยนะครับ" เขากล่าว "อ๊ะ แต่ถ้าโดนหัวหน้าหอดุมาอันนี้ผมช่วยไม่ได้นะ เพราะงั้นระวังอย่าทำผิดกฎกันล่ะ" ว่าจบก็ขยิบตาให้อย่างขี้เล่น (ปี1 มารีแอคสั้นๆได้นะคะ✨️)

“สวัสดีเหล่าเด็กปี1 ฉันดีใจจริงๆที่ได้พบพวกเธอทุกๆคน“ เสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นจากร่างสูงเพียว เขาถอดฮู้ดออกก่อนจะใช้มือสางเส้นผมเพื่อจัดแต่งทรงให้เข้าที่ “ฉัน ‘โซนาต้า เอลาซูล‘ ปี3 ถ้ามีอะไรสงสัยก็มาปรึกษากันได้นะจ๊ะ“ “อยู่ที่นี่ก็อย่าลืมรักษาความงามอย่าให้ขาดตกล่ะ ไม่งั้นคงเสียชื่อหอแย่เลย“ เขาเอ่ยแนะนำตัว นัยน์ตาสีม่วงปนฟ้ามองไปยังเหล่ารุ่นน้องเบื้องหน้า พลางส่งยิ้มบางๆให้

#TWD_Orientation [โกงเวลาก่อนเริ่มพิธี] เรย์รีบเดินเข้ามาที่โถงกระจก เขาเร่งรีบเพราะดันนอนเพลินไปหน่อยเลยต้องตามมาที่โถงกระจกทีหลัง เมื่อเข้ามาถึงเขาก็รีบมองหาคนในหอตัวเอง โดยที่ไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่าบนใบหน้าของตนมีอย่างอื่นนอกจาก เครื่องสำอางอยู่ด้วย (บวกมาลบรอยให้เจ้าแมวได้นะคะ) (ใช้ภาพให้คุ้มค่ะ😂)

#TWD_orientation [ โรลเปิด | โกงเวลา พิธีปฐมนิเทศ ] " ผ้านิ่มก็ดีอยู่หรอก แต่หลายชั้นมันแน่น แถมตรงปลายก็รุ่มร่ามจังเลยนะ " เอ็ดวินบ่นพึมพัมกับตัวเองเบาๆ พลางเอามือจับแต่งเสื้อพิธีการให้คลายออกเพื่อลดความอึดอัด (( มาแปะๆงานปฐมนิเทศ ผปค.ต่อยตีกับโปรแกรมวาดรูปแต่ไม่สำเร็จ แปะรูปสำรองที่วาดเล่นก่อนหน้านี้ไปแทนค่ะ งี้ด😭 ))

(น้องแมวพ้มมาแล้วววว😭🖐🏻✨️✨️✨️🫳🏻)

“อ่ะ...ยังมีติดมาอีกหรอเนี่ย...” อิลเลย์หลังจากทานคัพเค้กไปก็เพิ่งสังเกตว่ามีกลีบดอกกุหลาบโรยลงมา “แต่เอ้ะ...ผมก็ไม่ได้ไปนอนในทุ่งดอกกุหลาบนี่หน่า มาจากไหนกันนะ” พูดไปก็ใช้มือรองกลีบดอก แปลกจัง

#twd_orientation [ โรลเปิด | โถงกระจก] นัยห์ตาสีฟ้าซีดกวาดตามองไปรอบทิศในโถงกระจก มีทั้งผู้คนที่คุ้นหน้าคุ้นตาจากบรรดาเพื่อนๆและรุ่นน้องปี 2 และเด็กใหม่ทั้งหลายในปี 1 ยืนกันอย่างละลานตา และไม่ว่าด้วยความอัธยาศัยดีหรืออะไร เขาก็มองมาที่คุณแล้วจับชายชุดขึ้นมาโค้งตัวให้อย่างนอบน้อม “ฮ่ะๆ.. สวัสดีค่ะที่รัก ปีนี้ขอฝากตัวด้วยนะ💜“ (++มาบวกได้นะคะ!!🥺🫵)

#TWD_Orientation หลังจากจบการปฐมนิเทศ เฟลินที่ยืนอยู่ท่ามกลางคนมสกมายได้แต่ถอนหายใจ ใบหน้าเห่อร้อสขึ้นเล็กน้อยแต่ไม่ได้มาจากการเขินอายแต่เป็นความอบอ้าว “..คน..เยอะจัง” (+บวกได้นะคะ🥺👉👈)

#TWD_Orientation [ โรลเปิด | ช่วงหลังจบพิธีการ ] เข้าช่วงที่ต้องพาปีหนึ่งเยี่ยมชมหอแล้ว หากแต่พี่ปีสามคนหนึ่งยังนั่งสัปหงกไม่รู้ร้อนหนาว เป็นเพราะถูกลากตัวไปแต่งองค์ทรงเครื่องให้สมฐานะ จากเพื่อนต่างหอทั้งสองคนอย่างอินดิโก้กับโซนาต้า ถึงถูกย้ำนักหนาว่าอย่าหลับก็ตาม แต่ก็อย่างที่เห็น “ 💤 ” ไม่มีทีท่าจะตื่นเสียด้วย

เอ้ะ..!? มีแบบนี้ด้วยหรอ!? ไม่ยักจะจำได้ว่าต้องพูดท่ามกลางฝูงชนแบบนี้ด้วย อิลเลย์มองล่กเมื่อกลายเป็นที่จับตามอง เกาแก้มแก้เขินเล็กน้อยสองสามทีก่อนจะเอ่ยพูด "ผมอิลเลย์ อลันดี เดอกัลเตส ครับ...“ ”ถ้าพวกคุณเจอผม อยากมาขอคำปรึกษาก็มาได้นะครัย ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของผมแล้ว...“ ”มาสร้างความทรงจำดีๆกันเถอะครับ✨“ เขาเอ่ยด้วยสีหน้าแป้นยิ้ม

[ 13:00 น. ] โถงกระจก รองเท้าส้นสูงก้าวข้ามผ่านกระจก ก่อนปรากฏร่างของชายหนุ่มในชุดสีดำ โซนาต้ากลับเข้าสู่รั้วไนท์เรเวนอีกครั้ง พร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ข้างกาย

[Story ?] หนึ่งวันผ่านไป ไวเหมือนทุกวัน บรรยากาศครื้นเครงมากมาย ได้เห็นเหล่าเด็กปีหนึ่งปีสองก็อดไม่ได้ที่จะนึกทวน "?" เขาหลับตา นึกถึงความสุขที่เคยมีมาแต่ก่อนหน้า ลึกลงไปก็มีแต่ความมืด แม้กระทั่งบทสนทนา รอยยิ้ม ผู้คน เขาลืมตา 'ทำไมจำอะไรไม่ได้เลยล่ะ'

#TWD_Orientation ภายในงานก่อนเริ่มนั้น สีหน้าบับเบิ้ลไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่ ดูเศร้าหมองเป็นพิเศษ ในหัวของเธอเองก็พลางคิดในหัวว่า 'อยากออกไป' 'อึดอัด' 'หายใจไม่ออก' ที่เธอเป็นแบบนี้ เธออาจจะนึกถึงตัวเองในอดีตอยู่ก็เป็นได้... แต่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่แบบนั้นแล้ว และไม่ใช่คนตรงนั้นแล้ว 'เดี๋ยวจบงานก็คงจะดีขึ้นน่า..' เธอคิดปลอบใจตัวเองไปพลาง ๆ [ch.0 -check!]

#TWD_Orientation [ +แจมมาคุย/เซฮายได้คับ ] “ ‘โทษที เพลงกำลังสนุก ไม่ได้ฟังที่นายพูดสักนิด ” ( ͡° ͜ʖ ͡°)? “ งา—ย เล่นดนตรีป้ะ ?✨ ” --------- เหมือนจะมีรุ่นพี่ปีสองคนนึงแอบอู้ไม่ฟังพิธีการสักนิดเลยล่ะ-

[ #TWD_Orientation | โรลเปิดแยกรูท ] พิธีการดำเนินไปจนถึงเวลาไขโลงให้เหล่านักเรียนใหม่ออกมา เด็กใหม่คนแล้วคนเล่าทยอยออกจากโลง ทีละคน ทีละคน จนเหลือเพียงผู้เดียว เด็กชายผู้นั้นจับจ้องมอง [คุณ] ไม่วางตา ทั้งยังไม่มีทีท่าจะออกจากโลงเสียที ไม่รู้ว่ากำลังตื่นตาตื่นใจหรือกลัวที่จะออกไปกันแน่ หรือบางที…อาจจะทั้งคู่

#TWD_Orientation (เด่กปีสองบ้านสคา ยืนเข้าแถวปฐมนิเทศค่ะ❤️✨)

#twd_orientation [ 20:30 น. | ณ ห้องกระจก ] หลังจากจบพิธีการแล้ว หัวหน้าหอจะนำรุ่นน้องไปทัวร์แต่ละหอ ส่วนรุ่นพี่อย่างพวกเขานั้น...ขอไปพักหลังจากช่วยเตรียมงานมาหลายวันล่ะนะ " ลูกเจี๊ยบปีนี้เจี๊ยวจ๊าวเสียจริง " สะบัดผ้าคลุมคลายร้อน พร่ำบ่นทุกอย่างในใจเพราะอยากกลับห้องเต็มที (ยินดีต้อนรับปี 1 ทุกคนนะคะ มาบวกทักทายเล็กๆน้อยๆได้น้าาาา 🫳✨)

#TWD_Orientation [ โรลเปิด | โถงกระจก ] ในระหว่างที่ทุกคนกำลังวุ่นวาย [คุณ] ก็เผลอไปสบตากับร่างที่แอบมาเนียน นั่งพักผ่อนอยู่ข้างหลัง อ๊ะ โดนเจอตัวเสียเเล้วซี่ “ ฮ้าย ฮาย~ สุขสันต์วันเปิดเรียน อยากมานั่งพักผ่อนกับเราไหมเอ่ย~ “ (+ทักทาย +ทำความรู้จักได้นะคะ )

(คุกกี้😭🤲🏻❤️❤️❤️❤️❤️)

#TWD_Orientation [ โถงกระจก ] ท่ามกลางเสียงจอแจของเหล่าผู้คนที่กำลังเฝ้ารอการมาถึงของนักเรียนใหม่ กลุ่มคนจากหอเดียซอมเดียก็พากันเดินเข้ามาในงานพิธีเช่นเดียวกัน ไอริสกวาดสายตามองบรรยากาศโดยรอบ หวังว่าปีนี้จะเป็นปีที่ไม่วุ่นวายเกินไป

#twd_orientation [+แจมได้นะคั้บ จะทะยอยตอบฮะ-) ดูเหมือนจะช้าไปแล้วสิ ชายหนุ่มในชุดพิธีการโรยตัวลงมาจากฟ้าด้วยหนึ่งคันร่ม สภาพค่อนข้างยุ่งเหยิงเมื่อเห็นใบไม้และดอกไม้ที่ประดับอยู่บนหัว เดาได้ไม่ยากว่าเขาเพิ่งกลับมาจากไหน ในขณะที่กำลังจะเนียนอยู่นั้น... ”โอยะ... โดนจับได้สะแล้วสิ“

(หล่อเกินไปมาก😭😭😭)

(ที่สุดของห่วงโซ่อาหาร😭😭😭😭)

#TWD_Orientation เรียวโจเดียซอมเนียได้นำพาลูกหอทั้งหมดกลับมา ณ ที่ห้องโถง ก่อนจะเริ่มเปิดการสนทนา “ งั้นผมจะแนะนำตัวสั้น ๆ อีกครั้งละกัน ผม ซีกฟรีด คัธเบิร์ต ยินดีต้อนรับพวกคุณสู่หอเดียซอมเนียนะครับ ” “ หอนี้ถูกสร้างขึ้นจากความสง่างามของแม่มดแห่งหนามผู้มีพลังเวทย์ที่มากที่สุดในบรรดาเกรทเซเว่น กระจกวิเศษได้เลือกพวกคุณมาที่นี่ขอให้จงภาคภูมิใจเสียเถอะ ”

"ยินดีต้อนรับสู่ไนท์เรเวนคอลเลจ ข้าคือ'เรเวนนอร์'อาจารย์ใหญ่ของพวกเจ้า ข้าไม่ชอบอธิบายเรื่องซับซ้อน ดังนั้นจำไว้ว่าที่นี่ไม่ง่าย พวกเจ้าต้องเรียนรู้และปรับตัวให้เร็ว และข้าจะโผล่มาช่วยเฉพาะเมื่อมันคุ้มเท่านั้น" หัวเราะเบา ๆ "เอาล่ะ ต่อไปจะเป็นการแนะนำคณาจารย์ ถ้าพร้อมแล้วจงเตรียมตัวให้ดี เพราะการเดินทางของพวกเจ้าเพิ่งเริ่มต้น" เขาหันหลังแล้วหายไปในเงามืดปล่อยให้ทุกคนยืนเงียบงัน

"นามของข้า เฮเซคียาห์ กูร อารีเยห์ มีทำหน้าที่ถ่ายทอดความรู้ความสามารถให้แก่พวกเจ้าทุกคนในฐานะผู้รับผิดชอบวิชาเรียนประวัติศาสตร์ และภาษาสัตว์" "และคงจะไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องกล่าวยืดยาวไปกว่านี้ ข้าจะรอชี้แจงรายละเอียดส่วนที่เหลือภายหลัง เช่นนั้นแล้วก็ไว้พบกันอีกครั้งในคาบเรียน"

#TWD_Orientation ชายหนุ่มร่างสูงเดินนำทุกคนเข้าสู่ทางเชื่อมต่อเข้าหอพักออคตาวินเนลล์ซึ่งตั้งอยู่ใต้น้ำ “ ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่หอพักออคตาวิเนลล์ครับ ขอให้รักษาความสงบในระหว่างที่เดินชมหอด้วยนะ” รอยยิ้มพิมพ์ใจประดับบนใบหน้า ก่อนที่จะนำมือทาบกับอก ”ขอแนะนำตัวอีกครั้ง ผม อัลวิน ลาซารัส ดำรงตำแหน่งหัวหน้าหอออคตาวิเนลล์คนปัจจุบันครับ“ ก่อนจะหันหน้าไปทางคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง

#TWD_Orientation เมื่อจบพิธีปฐมนิเทศ หัวหน้าหอและรองหัวหน้าหอเดินนำเหล่าเด็กใหม่มายัง'หออิกนีไฮด์' . . "ยินดีต้อนรับเข้าสู่ หออิกนีไฮด์ หอที่เกิดจากความบากบั่นของราชาแห่งใต้พิภพ" "ทำตัวคุ้นเคยกับที่นี่ไว้ได้เลย เพราะพวกคุณต้องอยู่ที่นี่ยันจบปีการศึกษา"

(เรียวโจคับ😭😭🤲🏻💚💚💚)

นกเรเวนที่เกาะอยู่บนไหล่ของซีกฟรีดตั้งแต่ที่พวกคุณมาถึงยังที่แห่งนี้ เมื่อเขาแนะนำตัวเสร็จ มันก็กางปีกออก กระโดดลงจากไหล่ของชายร่างสูง ละสายตาเพียงชั่วพริบตา เจ้าเรเวนก็ถูกแทนด้วยร่างของเด็กหนุ่มตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างกายอีกฝ่าย “ ข้าเรวินน์ เรมิงตัน รองหัวหน้าหอเดียซอมเนีย ” “ หวังว่าพวกเจ้าจะไม่สร้างปัญหาให้กับผู้อื่น ”

“ผมชื่อว่า ซีกฟรีด คัธเบิร์ต ปัจจุบันทำหน้าที่เป็นหัวหน้าหอเดียซอมเนีย ถ้าหากคุณกำลังประสบพบเจอกับปัญหา ผมก็ยินดีเป็นที่ปรึกษาให้พวกคุณนะครับ” “แล้วก็อย่าลืมความรู้สึกในตอนนี้ไปซะละ.. รองหอ เชิญพูดได้เลยครับ”

" เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ " " ผม บาร์ธโธโลมิว ไตตัส แรนดัล รองหัวหน้าหออิกนีไฮด์ หรือลูกมือคุณเซราเซลอีกที " " ยินดีที่รู้จักทุกๆคนน้า~ "

"เซราเชล อัล มาร์คินส์เวลล์ หัวหน้าหออิกนีไฮด์คนปัจจุบันครับ" "อาจจะฟังดูซ้ำซากจำเจไปบ้าง แต่อย่างไรก็ตาม.. ยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบครับ" "เชิญได้เลยครับคุณรองหอ"