ตั้งแต่เริ่มแก้งานมาสามวัน material วิจัยเปลี่ยนทุกวัน เหนื่อย อยากทำให้เสร็จๆ

ฟบมันรู้จริงปะวะว่าโพสไหนเห็นแล้วจะทำให้หงุดหงิด เค้าทีไรต้องได้เห็นซักโพสทั้งที่ไม่เคยไม่ interact อะไรด้วย

เจอคนบอกว่า hadestown ดีอีกละ ต้องดูละมั้ย

I was mean but i wasn't wrong

I'm not an expressive person has nothing to do with your irresponsible

แต่พูดถึงลอนดอนแล้วก็อยากไป the room where it happens อีก ชั้นจะซ้อมเพลง hamilton ละรอบหน้า

คืนก่อนๆในห้องรวมคือมีเสียงชั้นหายใจสูดน้ำอยู่เสียงเดียวแล้วคืนนี้มาครบ เสียงกรน เสียงคนร้องเหมือนละเมอ กลิ่น ในห้องน้ำมีเศษใบไม้ได้ไงก็ไม่รู้อีก 😭

แม้เมื่อสองปีก่อนไปนอนโฮสเทลในโซลแล้วกลับมาคิดว่าแอมทูโอลด์ฟอร์ดิส แต่ชีวิตในยูเคมันบังคับให้ต้องเที่ยวถูกก็เลยลองนอนที่ลอนดอนดูแล้วก็โอเคเลย ติดแค่ร้อนเพราะไม่มีแอร์แล้วอยู่ชั้นบนสุด มายอร์กเลยเลือกเจ้าเดียวกันแต่ไม่โอเคเลยค่ะ 😭 ห้องน้ำรวมมันไม่ควรเป็น en suite อะคุน แล้วคืนสุดท้ายรูมเมตเปลี่ยนเยอะ กลิ่นแปกอีก 😭 ก็ใช้กรรมที่คืนก่อนๆหายใจดังหวนคนอื่นเพราะน้ำมูกเยอะไปนะคะ

วันนี้มาลอนดอน อยากเดินๆอยู่แล้วเจอน้องเค้กหรือน้องเอมม่า

ทำไมกุอัลกอริทึ่มไม่ช่วยกุเลยวะ ไม่เคยรู้เลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นในลอนดอนบ้าง ไม่งั้นอยู่ยาวตั้งแต่วันศุกร์จนวันนี้ละ ไม่น่ากลับมานอนเหี่ยวที่หอวันนี้ 😔

อยากกิน nagare ทุกวัน แต่ค่ารถเกือบพัน 😔

อยากเรียนโทที่นี่ต่อว่ะ แต่ตังจะหมดละ เวลาก็ใกล้หมดละ ควรไปทำงานทำการ

ย้ายมาอยู่อีกครึ่งโลกเพื่อจะรู้ว่ากุแม่งไม่โตขึ้นเลย เหนื่อย ปัญหาเดิมเพิ่มเติมคืออายุจริงแก่ละ แล้วมันน่าอายที่ยังมีปัญหาเหมือนมึงยังอยู่มอปลายอะ

เพิ่งไปทำแบบสอบถามของกรุ๊ป developmental แล้วทริกเกอร์เบาๆ ช่วงนี้มันกลับมา feel all the feelings แล้วคำถามมันชวนอีโม

นรกของกุคือคนอื่นจริงๆ อยู่เฉยๆคนเดียวไม่เคยมีปัญหาอะไร พอไปรับรู้หรือ in contact อะไรกับชาวบ้านเค้าเท่านั้นแหละ มาเลย อิควัยเอ้ย

งงมากๆที่เพื่อนที่ดูไม่มีทรงจะข้องเกี่ยวกับความ lgbtq+ ไม่เคยดิสคัสวัฒนธรรมใดๆ อยู่ๆก็ไปโผล่เป็น queer artist อยากทราบ journey

คุยกับคนผิดไม่เป็นแล้วยัง sensitive ด้วยแม่งเหนื่อยมาก ไม่มีเวลาที่ถูก ไม่มีคำที่ถูก เทคอะไรอินไม่ได้ทั้งนั้น

ดูคลิปนายอาร์มลองใช้ ai เขียนโปรแกรมแล้วโมโหบวกเศร้า ไม่ใช่นายอาร์มทำคลิปน่าโมโหนะ แต่เห็นอนาคตเบื้องหน้าแล้วท้อเหี้ย โปรแกรมเมอร์ก็ไม่ต้องมีแระ นักเขียนก็ไม่ต้องมีแระ นักวาดก็ไม่ต้อง อะไรก็ไม่ต้องใช้คนสร้าง โลกเน่าขึ้นทุกวัน เราก็หาทางออกโดยการสร้างโลกที่ไม่ต้องพึ่งคนแม่ง ต่อไปก็เหลือแค่พวกมีตังกะหุ่นยนต์ไว้รับใช้คนมีตัง ก็ได้โว้ย กุว่าไม่มีลูกนี่แหละถูกแล้ว เกิดมาก็อดตายนะหนู

ร่างกายกุไม่ได้สร้างมาเพื่ออากาศร้อนจริงๆ แม้อังกิดจะร้อนแบบ 24 องศากุคัดจมูกละ ตอนติดลบไม่เคยมีปัญหา

อาการกำเริบแล้วได้คุยกับเพื่อนในสิ่งที่ไม่เคยคุยมาก่อน สารภาพไปสองสามอย่างบวกกับมันก็เสนอไอเดียบางอย่างที่เราไม่ได้นึกถึงแล้วโล่งขึ้นมาก ทั้งได้วางและก็ได้จัดการอะไรยุ่งๆในหัว พอเลิกโอเว่อแชร์ในเน็ตแล้วไม่ค่อยได้จัดระเบียบความคิดตัวเองเท่าไหร่ คงต้องกลับมาเขียนจริงๆละ

ที่ให้คุณวิไลทำอาหารที่เพื่อนชอบใช่ว่าเป็นการแบ่งงานหรือตัวเองไม่รู้อาหารที่เพื่อนคนนั้นชอบ กลับกันน่าจะเป็นคนรู้ดีอันดับต้น ๆ เลยด้วยซ้ำ แต่นั่นมันก็เมื่อก่อน เพราะห่างกันไปนานจนไม่แน่ใจแล้วว่าเพื่อนยังชอบอาหารที่เคยชอบอยู่รึเปล่า😔

เพิ่งดู hamilton อยากเข้าใจทุกคำ แต่แค่นี้ก็ดีมากแล้ว เพลงมันมาก แต่ก็รู้สึกแปลกนิดนึงที่ดูเรื่องการปลดแอกสร้างชาติอเมริกาในลอนดอน 😂

สงสัยว่ามี adhd และก็อยากได้รับการวินิจฉัยจริงๆ แต่ไม่รู้จะยังไงดี เพราะเท่าที่ลองบริการที่มีให้ใช้มันก็แค่แตะๆแล้วเราก็พูดทันแค่อะไรผิวๆ

ตอนนี้มีเพื่อนอินเดียกับปากีแล้วพอประเทศเค้าเริ่มสงครามกันแล้วก็เศร้า แล้วเพิ่งคุยกับเพื่อนพม่าก็ว่าสถานการณ์ยังแย่มากๆ แม่งมนุษย์

I’m overthanked for Friday.

การแสดงของลิซ่าในบัวขาวมันนาดาว inspired มากๆ

อยากดูกาก้า แต่ไม่รู้วันกดบัตร เข้าไปเช็คอีกทีเป็นเหลือแค่จุดนั้น แล้วราคาเกินหมื่นบาท มันไม่ได้จริงๆคุนพี่

สถานการณ์ awkward อยู่คนเดียวตอนนี้คือน้องแฟลตเมทแอดเป็น close friend ละ รักมันแต่ยังไม่พร้อมแอดเข้าลิสต์

ปิดเทอมละ มีเวลาดู yellowjackets ซักที

รำคาญการ normalize การทำงานดึก ขอบตาดำ เฉียดเส้นตาย วงการนี้มันงานหนัก ขอวงทุกอาชีพ คือมันไม่สนุก มันเหนื่อย มันแย่ แล้วทุกๆ ช่วงใกล้งานหนังสือก็ต้องมาเห็น Salmon book เล่น joke เรื่องปิดงานทันเส้นตาย ยิ่งรำคาญไปใหญ่

คิดถึง the purist กับ montagne คับ 🥲

เหมาะสมกับนางจะตายค่ะ บทราชินีใจร้ายที่ส่งคนไปควักหัวใจเด็กผู้หญิงไร้เดียงสา ไม่มีใครในโลกเล่นบทนี้ได้เท่านางแล้ว

ไม่กล้าทวีต ชั้นว่าที่ลิซได้โชว์งานออสการ์มันแปกมากเลยอะ คือเจ้าตัวไม่มีอะไรที่รีเลทกับหนัง

Severance เป็นซีรีส์ที่ชอบเพราะสนุกเฉยๆมาตลอดจนมาถึง s2 e6 แม่งเก่งจังวะ

หนัง รวว ไม่เข้าโรง colchester ชั้นต้องเดินทางเข้าเมืองหลวงไปดูหรอ 😔

สิ่งที่ annoying มากสุดเลยช่วงนี้ คือ ต้องเจอคนประเภทที่คิดว่าชาวบ้านต้องมี common sense ทั้งๆ ที่ common ของแต่ละคน แต่ละสังคม มันไม่เหมือนกัน และมารยาททางสังคมมันไม่ใช่ common sense มันคนละอย่างกัน x.com/marylony/sta...

เมนมาดีเลย์มาสองวีค เหมือนร่างกายเพิ่งอนุญาตให้อ่อนแอหลังพรีเซนท์เสร็จ

sm town มาลอนดอนวันเปิดเทอมพอดีเป๊ะ จะไปทันมั้ยคะ

เคพัพโซไซตี้ที่มอใช้ like a flower นะ

สถานการณ์เหมือนตอนอยู่บ้านละ คือเหมือนจะร้องเพลงดังไปมั้ง ตอนนี้เลยมีเสียงร้องเพลงจากข้างนอกที่ไม่รู้มาจากมุมไหน เดาว่าจากห้องข้างๆ ที่ปกติเค้าเงียบมาก ได้ยินเสียงทีวีรอดจากประตูแต่ไม่เคยได้ยินอะไรทะลุกำแพงมาเลย

ก็ยังจะไม่มีซีสี่ เมื่อไหร่กุจะรู้กับเค้าว่าคิลลิ่งอีฟมันจบยังไงเค้าถึงสาปกัน

ทัวร์เดทที่ว่าจะเพิ่มจะไปจัดที่ไหนล่ะคะ 🥲

ชอบเวลาได้ยินคนคุยภาษาแม่ตัวเองแล้วใช้เสียงคนละแบบกับตอนพูดอังกิด แต่ก็รู้สึกถึงทรัสอิชชู่ขึ้นมาด้วยนิดนึง 55555

บิลลี่รักลอนดอนมากไปปะแก

ปีนี้น้องเค้กมายูเคให้พี่หน่อย อยากมีสิ่งให้รอคอย

ไปดีมั้ยวะ

ทำไมตอนเค้าไปกทมกุไม่ไปนะคะ

โรงหนังอังกิด(odeon)โฆษณายาวไม่ต่างจากเมเจอร์เลยค่ะ ไปดู the brutalist มาวันนี้คือหนัง 3.35 ชม.บวกโฆษณาอีกประมาณ 25 นาที หมดเวลาทำทุกอย่าง

แล้วในที่สุดเนตหอก็กลับมาดีพอดู severance แล้วค่ะ มีความสุขที่สุดในสองวีคเพียงแค่มีเนตดีๆใช้

ตลกแฟลตเมตตุรกี เค้าเพิ่งไปร้านกินไทยมาแล้วบอกว่าถ้ายูคิดถึงบ้าน need taste of home ก็ไปร้านไทยนี้ก็ได้นะ แล้วพูดต่อว่าแต่รสชาดมัน questionable อะ แล้วย้ำว่าถ้านี้ดจริงๆก็ไปได้ คุยไปคุยมาบอกนอทกู้ด 5555 คือผัดหวานก็หวานเกิน รูปผัดไทที่ให้ดูก็ไม่เหมือนผัดไทเลย