loading . . . Almere - Kunstenaar Anton schildert met dementie: 'Het houdt me scherp' Met een kleine hapering pakt de 79jarige Anton een tube verf van het kunstkarretje. Voorzichtig duwt hij zijn kwast in de oranje substantie. Even kijkt hij vertwijfeld naar het doek en dan lichten zijn kraakheldere blauwe ogen op. Met grote bewegingen bestookt hij het doek: kunst is in de maak.Kunstenaar Anton verkocht honderden schilderijen in binnen en buitenland. Na een diagnose van dementie en artrose woont de 79jarige inmiddels in woonzorgcentrum Zephyr, waar zijn creatieve vuurtje nog lang niet opgebrand is.Ik schilder al bijna vanaf de wieg, vertelt Anton van der Groep, bekend als Antonio Poioumen. Ik ben in 1946 geboren en begon in 1950 met het tekenen van kerkjes. Mijn kleindochter begon ook zo: gewoon krijt op tafel, houtskool, veel behang en dan gaan met die banaan. Niet zeuren, maar kleuren.Bijzondere samenwerkingIn Zephyr komt Anton al snel in contact met fysiotherapeut en hobbyschilder Ermelinde de Waart. Het duurt niet lang voordat kunst onderwerp van gesprek wordt. Anton was een keer bezig met een groot doek, maar hij maakte zijn werk niet af, terwijl hij voor zijn gezondheid wel moet blijven bewegen, vertelt Ermelinde. Maak jij het maar af, zei hij dan.image:https:d5ms27yy6exnf.cloudfront.netpictures250916kunstenaar1D21EA3619BCA09D5C1258D07004198DD.jpgErmelinde wilde in eerste instantie niet aan Antons werk zitten. Anton is een gerenommeerd kunstenaar. Als ik jouw werk ga veranderen, dan moet jij ook mijn werk veranderen, zei ik tegen hem. Toen hebben we schilderijen geruild en zo is de samenwerking tot stand gekomen.Uit de gemeenschappelijke passie voor kunst is ook een goede vriendschap ontstaan. Je deelt verhalen met elkaar terwijl je aan het schilderen bent, vertelt Ermelinde. Eens in de maand kom ik ervoor terug op mijn vrije dag en dan schilderen we samen.Dat is tot dusver al uitgemond in drie exposities. De laatste genaamd Zien fleurt momenteel de hallen van Zephyr op.image:https:d5ms27yy6exnf.cloudfront.netpictures250916kunstenaar237B03ABF344C014FC1258D07004198E5.jpgPassieAnton beschrijft zijn kunststijl als lyrisch abstract. Schilderen is het vertellen van verhalen. Het laten zien wie je bent, wat je voelt, wat je proeft, waar je woont en wat je omgeving is. Het is de bedoeling dat mensen vragen gaan stellen, zodat ik mijn verhaal kan doen, legt hij uit.Een deel van Antons werk heeft een religieuze inslag. Ik ben geen broodschilder. Ik hoef het niet voor de centen te doen, maar ik doe het uit passie. Ik ben een christen, Jezus is voor mij het heilige kruis en daarvoor schilder ik.De opbrengsten van zijn werk gingen vroeger volledig naar het goede doel. Met de Stichting Poioumen financierde hij kleinschalige ondernemingen in Hati, India, Nepal en MiddenAfrika, zodat oudere mensen eigen inkomsten kunnen verwerven. Zo heb ik honderden kruidenierswinkels over de hele wereld mogelijk gemaakt, vertelt Anton glimlachend.Scherp blijvenHet maken van kunst helpt tegen Antons dementie. Bij het schilderen moet je nadenken over kleuren, compositie, afstand, en tijd. Dat houdt me scherp, vertelt Anton. Ook houdt hij fysiotherapeute Ermelinde scherp. Anton heeft mij veel geleerd over kleurgebruik en over compositie bijvoorbeeld, zegt ze trots.Ze wordt een beetje mijn concurrent, grapt Anton. We proberen elkaar gewoon aan te vullen. Kan je niet beter die kleur gebruiken, of daar een vogeltje bijzetten zeggen we dan bijvoorbeeld tegen elkaar.Ondertussen komt zijn nieuwste project langzaam tot leven. Kijk, de contouren van de vogel zitten nu in de ondergrond. Als het straks goed droog is, haal ik de wesp weer naar de bovengrond toe. Dan zie je het hele spanningsveld op het doek.infoDit verhaal is gemaakt door Thomas Bruggeman van 1Almere. 1Almere en Omroep Flevoland hebben een samenwerkingsverband.info https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/442395/kunstenaar-anton-schildert-met-dementie-het-houdt-me-scherp