รุสึกโคดเหี้ย วิกฤตบ้านเมืองล่มจมระยำสัสหมารัดทะบานหัวควย คนตายเป็นเบือ เหนแม่งไม่ทำห่าไรทำคอนเท้นเข้ากล้องไปวันๆ คนหน้างานมันจะตาย ปชช มันจะตาย โควิดก็แล้วน้ำท่วมอีก อยากเอาตีนไปเหยียบหน้าแม่ง แต่สมัยหน้าคนแถวบ้านกุก้เลือกคนเดิมๆ ปีหน้าฟ้าใหม่ ฉัน หัวใจ พรรคสีฟ้าเหมือนเดิม ควย

เหนื่อยสัส แม่งเง้ยยย หิวข้าว สัสเด้ย

กุทำงานเหน่ยเหี้ยๆๆๆๆ สั่งของเล่นมาแก้เซ็งแม่งมีคนขโมบพัสดุอีกอิเหี้ยเอ้ยเปนควยไรมากกะกุวะสัส

จบที่เรา เบาที่ใคร ตอบ: ทุกคน ยกเว้นกุ เหนื่อยชิบหายเลยแม่งเง้ยๆๆๆๆๆไอสัสไอสันขวานควายเอ้ยๆๆๆๆๆๆอ้ากกกกก

ถอดสมาร์ทวอชวางบนโต๊ะตอนสี่โมงนิดๆ จากนั้นก็ออกจากบ้านไปทำนู่นทำนี่ เพิ่งหยิบมาดูเมื่อกี้ ปกติถ้าไม่ใส่ติดข้อมือไว้ตรงกราฟชีพจรมันก็หายไปใช่ปะ นี่ไม่จ้า คือมันจับชีพจรของอะไรก็ไม่รู้ไว้ตลอดเลย แล้วมันจะจับของใคร ก็ชั้นไม่ใส่ มันวางอยู่บนโต๊ะ ในห้องก็ไม่มีใครเข้าไปนอกจากชั้น อ้ากกกกกกกก

ผลกรรมของการผลัดวันประกันพรุ่งมาในรูปแบบของการละลายน้ำแข็งตู้เย็นแล้วน้ำเจิ่งนองทั้งห้อง 😿 ใครลอยกระทงอาทิตย์ที่แล้วไม่รู้แต่หนูลอยวันนี้

สิ่งที่กลัวอย่างเดียวตอนนั้นคือมีเคสละกุปลีกตัวไปกดบัตรคอนไม่ได้5555555แม่งเง้ยชีวิต corporate laborควายเอ้ยยยยยย5555555 มีเงินแต่ถ้าไม่สามารถกดได้คือจบข่าว

เมื่อไหร่จะได้กดบัตรคอนอีก ชีวิตต้องการอิมแพค

อยากมีพาสสิฟ อินคัม ปัจจุบันมีแต่ พาสเอ้าท์ กับพาสอะเวย์

ทุกคนได้อ่านหนังสือจากงานหนังสือแร้ว หนุยังใช้กรรมทำงานชดวันหยุดไม่หมดเรย

เมื่อคืนคืออ่านมังงะอาหารที่ทำงาน แบบ กินข้าวเย็นละนะ แล้วกุก้ทรมานจากความหิวเฉย งง มังงะอาหารนี่ต้องอ่านตอนไหนวะ อ่านก่อนกินหรืออ่านหลังกินคือหิวหมด กุอยากอ่านอะกุชอบ แต่เปนภัยกับการใช้ชีวิตว่ะ ต้องไปหาไรกิน55555555

มึงงงงงง คือมันนนน อร้ากกกกก้แกหสำน่ปาหวย/่้พาพวกยวฟาภ่รสกใหวไจาื มึ้งงงงงง น่ารักมากกกก อ้ากกกกกก

เสียตงเสียตังไปมากมายกะงานหนังสือ กลับห้องมาเปิดฟิค ao3 อ่าน กร้ากก

When you use เวร as a unit of your spendings. Today it's 1.4 เวร. ว้าย ชิวๆ เดินสับๆขาลากไม่กินไม่ขี้ไม่เยี่ยวสัก 11 ชมเดี๋ยวก็ได้เงินคืนแล่ว

ฟีลเหมือนคุนแซม แกมจี ตอนที่แบกโฟรโดขึ้นบ่าที่เมาท์ดูม “ข้าแบกมันแทนท่านไม่ได้ แต่ข้าแบกท่านได้!!” กุ “ข้ามีเงินซื้อพวกท่านได้ และข้าก็แบกท่านได้!!” >> อินโทรเวิดง่อยๆกับกระเป๋าใส่หนังสือค่ดหนัก

งานหนังสือวันหยุดวันแรก กับอินโทรเวิดง่อยๆ 1 คน ฉันน่ะนะ วอร์มร่างกายมานานนับเดือนเพื่อสิ่งนี้! (แต่สุดท้ายแล้วก็ลิ้นห้อยเหมือนเดิม)

ถ้าของใช้อะไรสักอย่างของคุณเกิดผีเข้าผีออก ใช้งานไม่ได้ ลองกดซื้อใหม่ในช้อปปี้ดู อีกเดี๋ยวมันก็จะกลับมาเป็นปกติเอง สัสเด้ยกุกดแคนเซิลไม่ได้แล้วเนี่ยฟรวยยย

เหนื่อยชิบหายเลยโว่ยยยยยยย แม่งเง้ยกุจะเสียชีวิตไอสัส (เมื่อคุณอารมเสียโดยที่ไม่รู้ว่าสาเหตุเป็นจากงานหนัก คนเหี้ย น้ำตาลต่ำ โปรตีนไม่ถึง คาเฟอีนไม่เข้า ไม่ได้เยี่ยว ไม่ได้ขี้ ไม่ได้แดกข้าว หรือไม่ได้แดกน้ำกันแน่)

ตอนแรกก็เฉยๆ ตัวร้ายกวาง/เสือดาวมันจะอะไรนักหนา หน้าตาก็ชั่วๆงั้นๆ สรุปมาเจอ ฉากพี่ถอดกางเกงเห็นตูดงอนๆยังพอทน ฉากต่อมาแหกขาให้ช่างสักตรงต้นขาคือพอเลย หยุด อาจารย์วาดอะไรออกมาเนี่ย (แต่ชอบค่ะ เอาอีก)

เกียดทวิตตัวเองช่วงนี้มาก เหวี่ยงมาให้แต่ดราม่า แฟนอาร์ตกัปตันโป๊กุอยุไหนหมด

ดวงเมืองพินาศมาก ทำงานขาลากและเปนบ้า สิ้นหวัง ท้อแท้ได้แต่อย่าท้อปลอม ถ้าท้อปลอมลองไปถามลิง เพราะลิงถือลูกท้อ

ตัวละครในเดอะลอร์ดฯ ที่น่าจะชอบเต้น เอวร่อน

ความเปลี่ยนแปลงที่เดือนกันยาทำกับฉัน 1. ทำงานจนเปนบ้า 2. เปน furry

ช่วงนี้มีแต่กลับจากทำงานละก็เปิดมือถือเพื่อดูว่าวันหยุดต่อไปวันที่เท่าไหร่555555555แม่งเง้ยชีวิดคนทำงานหคต5555555ละยิ่งวันนี้ยุ่งชิบหาย กุสบถออกมาเปนไฟนรก สัตว์ทั้งสวนออกมาเดินเล่น คนข้างๆถึงกับหลุดขำ

ไม่คิดเลยว่า straightbaiting แรกในชีวิตที่เจอคือการที่เรามองเห็นพ่อตอนขับรถหันไปมองหน้าแม่ที่นั่งข้างคนขับอยู่เรื่อยๆ แล้วรุสึกว่าเอ้อมันฮีลใจดีจัง โตมาขับรถเองถึงได้รู้ว่า อ่อ พ่อหันไปมองกระจกข้างซ้ายจ่ะ

Hang in there, just barely.

มาทำงานไม่ถึง 24 ชม ก็มีเรื่องให้หดหู่จัยยยย~ (โปรดใส่ทำนองตามที่ท่านเห็นควร)

คุณอาจจะถูกสาปจากปิศาจ/ซาตาน แต่ผมถูกสาปจาก gastrocolic reflex เราไม่เหมือนกัน

โตเป็นผู้ใหญ่ = การเข้าใจว่าไม่ว่าเราจะทำดีหรือทำเห้ เราก็จะโดนด่าว่าเห้อยู่ดี เพราะฉะนั้น จงทำดีเถอะ เพราะถ้าโดนด่าตอนทำดีจะได้หยามอีนั่นได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่ากูทำถูกจ่ะ มึงแน่ใจนะว่าจะด่า สาระแน

The worst nightmanre is the realistic one aka forgetting your passport when you are arrive at the airport and it is 1 minute until the check in counter is closing. Watching your family saying goodbye leaving you for the vacation plan that YOU PLANNED IT carefully 4 months prior.

พักจากกองดองแฟนตาซีฝรั่งสูงท่วมหัวไปอ่าน bl แปบนึง วันไหนเมาแล้วอยากเปลี่ยนบรรยากาศค่อยกลับไปอ่านต่อ เมื่อไหร่จะถึงวันนั้นวะ55555555กุเติมเกไม่หยุดละเนี่ยยยย555555

อ่าน zettai bl ni naritakunai otoko เล่มล่า (+รีรี้ดตั้งแต่เล่มแรก เพราะลืมแล้ว) คือกุชอบ คสพ อิพี่กะอิน้องมาก คสพ พี่น้องที่แท้ทรู คือเปนพี่น้องจิงๆมี คสพ แค่ 2 แบบ คือ 1.เกลียดกัน 2.รวมหัวกันทำเรื่องเห้ๆ

กุเพิ่งรู้หลังแม่เกษียณคือชีเทิร์นเป็นแม่บ้านญี่ปุ่น อยู่บ้านทำกับข้าวให้พ่อกินตอนเช้า และก็หลังกลับจากทำงานก็ทำข้าวเย็นไว้รอต้อนรับ แต่ตอนกลางวันว่างๆแม่กุไม่ทำงานบ้านอื่นต่อ ชีนั่งเล่นหุ้น ละให้กุถูบ้านแทน ทำไม

เวลาเหน่ยๆละเจอ old man yaoi โดยบังเอิญ YES PLEASE

ร้อยแพร่พันหม้อ สังคม หคต

แต่ละวัน วันก่อน โทรหาก่อนไม่ส่งไลน์ทักไปก่อนว่าว่างคุยมั้ย โทรเลยไม่สุภาพ เอ๊าาา วันนี้ เรียกคนไม่รู้จักด้วยคำว่า “คุณ” ไม่ได้ มัน sensitive รุสึกถูกคุกคาม เอ๊าาาาาาา

อยากรุว่าคนอื่นจะสงสัยมั้ยที่กุไม่ได้แชร์ชีวิตส่วนตัวกับเพื่อนที่ทำงาน? มึง คือขนาดที่ทำงานที่ควรจะสวมหน้ากากผู้ดีพูดสุภาพเข้าใส่กันมึงยังทำตัวไม่น่าคบขนาดนี้ แล้วคิดหรอว่าชีวิตส่วนตัวกุจะอยากยุ่งกะมึงด้วย?

คสพ enemies to lover เหมือนฉันกับกาแฟ ขาดเทอไปฉันปวดหัว หงุดหงิด คลื่นไส้ ไม่สดใส ทำงานไม่รู้เรื่อง แต่แดกเทอผิดเวลาฉันก็นอนไม่หลับ รักแต่ก็เกลียด😂

สังคมท้อกซิก= วิทอะเทส ออฟยัวลิปส์ แอ๊มออนอะร้ายยยท์ //เดินสับในชุดแอร์โฮสเตสสีฟ้า

พูดถึงเรื่องกินผัก กุและพี่ชายเคยตั้งชมรมทำน้ำคะน้าปั่นขายในโรงเรียน ทุกคนเกลียด กุและพี่ก็เกลียด ทำไปทำไม ทำเพื่ออะไร5555555555

อย่าถือสาดิฉัน ผู้ form personality trait ของตัวเองจาก ตลค ในหนังสือ และพยายามหัดกินมะเขือเทศเพราะ ตลค ในมังงะ ชีวิตเรามันก็แค่การถูก inspire จากสิ่งที่จริงและไม่จริงหลายๆอย่างนั่นแหละ

ทุกครั้งที่รู้สึกแย่ ขอให้รู้ไว้ว่ามีเจ้าเศษผักเหี่ยวๆแห้งๆแก่ๆคนนึงที่กำลังพยายามใช้ชีวิตให้เต็มที่ที่สุดเท่าที่ทำได้ตามความสามารถของตัวเองอยู่ ฮือออ

ขอโทดที่เกิดมาเป็นคนหน้าตาดี 💅💋💖 (ดีเพรส)

ทำน้อยรุสึกผิด ทำเยอะรุสึกผิด ไม่ทำก้ไม่ได้อีก ปวดหัว อยากจะเสียชี

"ฉันชอบเธอนะ แต่บางครั้งเธอก็ทำให้ฉันรู้สึกอยากจะโยนสารร่างปลอดคลอเลสเตอรอลของเธอออกทางหน้าต่างไปซะ“

Reading my childhood's (more like teenage) facourite right now. รุสึกรีเลทกับพ่อของนางเอกมากกว่ารีเลทกับตัวนางเอกเอง (นางเอกอายุ 13) THIS IS ADULTHOOD.

แล้วฉันก็แก้ปัญหาด้วยเงิน อีกแล้ว

ช้ำไต😭

เสียเวลาวางแผนทำงานมาเนิ่นนาน ลงท้ายก็วันไนท์มิราเคิลเหมือนเดิม

เห็นโพสฝรั่งโพสนึง เด็กๆ: อยากโตเป็นผู้ใหญ่เร็วๆ จะได้มีเงินซื้อเกมที่อยากเล่น ผู้ใหญ่: โตมาละหนูจะรู้ว่าถึงมีเงินซื้อ แต่ก็ไม่มีเวลาเล่นนะ จีงงงง มันจีงงงงง (จากใจชั้น ผู้ที่มีเวลาเล่นได้อยุเกมเดียวคือ minesweeper)