otuzunda olanlarınız 210, ellisinde olanlarınız 175, altmışında olanlarınız 125 yıl yaşamanın keyfini sürecek, söylenene bakılırsa. eh, ben yokum bu işte ne yazık ki :( ⬇️

"eski dünya ölüyor, yeni dünya doğmak için çabalıyor; şimdi canavarların zamanı," diyen gramsci'nin bu ünlü sözü insanlığın bugünkü serencamına da cuk oturmuyor mu?

"sanat", öyle mi nuri bilge ceylan? senin "bilge"liğin de işte bu kadar. sevmezdim seni, şimdi hiç sevmiyorum.

kötü gününde seni aramayanları hayatından sileceksin ama silgiyi nereye koyduğunu bir türlü hatırlayamıyorsun!..

neden akşam olunca ağrılar sızılar azar? 😔

acı istismarcısı bir yazar* var. son yazdığı kitap beğenilmeyince bir edebiyat ağası eleştirilere "linç bu!" demiş. sen linç ne demek eleştiri ne demek bu yaşına dek öğrenememişsen yazık sana be ağam! (*) a.t.

okumak istediğim kitaplar/4 olivier roy, "dünyanın düzleşmesi [kültürün krizi ve normların tahakkümü]".

seyirciler de birer ip cambazı ey zerdüşt, yalnızca ipleri yok.

kadınlar için en elzem ihtiyaç bence ücretsiz özsavunma kurslarıdır. sokakta da evde de çok faydalı olur. evde ne olur sonra, onu bilemem tabii :)

şunu durup dinlenmeksizin dillendirmek lâzım: şiddetin her türlüsü acizlik, bastırılmış korkaklık ve aleni onursuzluktur.

youtube.com/watch?v=BXtD... fırtına bulutları toplandığında ve yağmur bütün hışmıyla indiğinde bile son değildir ölüm, sonun değildir. şarkı da bunu söylüyor zaten. adamım nick cave! nick cave & the bad seeds , "death is not the end", murder ballads.

haftalar sonra ilk kez dışarı çıkıp yürüyebildim -yoruldum ama. okumayı çok istediğim iki kitap aldım. yedi yıldır gitmediğim bir yerde dolaştım, içimi hüzün ve keder bastı sevgili günlük. 😔

ağrı kesicilere bütün gücümle direnmeye devam, sevgili günlük... kahrolsun hem ağrılar hem ağrı kesiciler!

kullanışlı düşkün aparat partide tutulduğu sürece chp'ye en ufak bir sempati duymam.

okumak istediğim kitaplar/3 donna haraway, "siborg manifestosu". (bunu daha önce okudum mu ne? hatırlayamıyorum -yaşlanmakta olmanın gözü kör olsun!)

hey gidi koca çınar!..

mavigöğü yokluklarıyla bulutlandırıp karartan sevgili arkadaşlar dönseler de telvelerden telve beğenmelere yeniden başlasak!..

benim en sevdiğim "-izm": antidogmatizm. 😉

deminki gönderi zincirine dipnot düşeyim: neomateryalistlerden landa'nın tam aksine, ben marksizan materyalizmle neomateryalizmin genel bakıs açısının pekalâ sentezlenebileceğini düşünüyorum. yeter ki etiketleyip ayıpladığınız felsefi bağnazlığa kendiniz düşmeyin. ayıp ayıbı örtmez şeker kardeşim.

anti-insanmerkezci neomateryalist fraksiyonlar, modern kartezyen ikiliklere ve kurucu özne olan insanın insan-olmayan ile ilişkisi bağlamındaki hiyerarşik/dikey ontolojiye, eyleyen özneye, insani bilincin anlam ve değer atayıcılığına karşı geliştirdikleri eleştirel tutum ve yarattıkları ethos, ⬇️

sayfamda adı siyah-beyaz kendisi "rengahenk" bir canın esintisi...😻❤️❤️❤️

kimsenin tavuğuna kışt dememişim, derdin ne de engelledin kim olduğunu bilmediğim entelsizdantel?

sitare, sibel (citizenutopia), seçil (turan) ve giden diğer arkadaşlardan haber alabilen varsa aranızda lütfen yazın. yoklukları hüzün verici 😔

rt yapmayı sevmiyorum ama tam da tımarhane sakinleri için yakası açılmadık küfürler güldestesi lâzım diye düşünürken karşıma çıktı.

sokaklar da ölür, öldürülür... çok sokakta oturdum, çok sokak arşınladım. en sevdiğim sokaktı konur sokağı... 1970'lerin sonunda, o tekinsiz günlerde sığındığım güvenli bir limandı. kisadalga.net/yazar/turhan...

5 ekim öğretmenler günü kutlu olsun. o iğrenç kitaplarla çocuklara neyi nasıl öğreteceklerse artık...

okumak istediğim kitaplar/2 françois dosse, "gilles deleuze ve félix guattari: kesişen hayatlar".

bu son hastane macerası tam üç yıllık emekli maaşımı silip süpürdü. gel de "küba! küba!" diye inleme! 😔

miláttan önce bu köşeyi kesip biriktirirdim, işte öyle de yaşlıyım 😔 hadi google amcaya ya da yz'ya sormadan bilin bakalım hangi gazete? içinizden bir kişi ya çıkar ya çıkmaz bunu bilen -off, hepiniz bu kadar genç olmak zorunda mısınız arkadaşlar! :(((

bilimsel değil de filimsel makaleler, fesliden tarih, deve sidiğinden şifa derken... oy oy da oy oy... tun!

"kendime en yakın bulduğum ...lar" dizimi hatırlayanınız kaldı mı bilmem. bugün kendime en yakın bulduğum üç erkek sinema oyuncusunu yazayım: 1. javier bardem 2. anthony hopkins 3. jack nicholson

minerva'nın hegelci baykuşu bugünün keskin, çiğ ve bitimsiz gündüzünde şaşkın şebelek kanat çırpmaya çabalıyor. hele de sakallı'nın kızıl horozu hepten sessizliğe bürünmüş...

düşkün 3k, abd'den aldığı emirlerin gereğini yapmaya canla başla devam...

youtube.com/watch?v=IREh... bu kızcağızın albümü güzeldi, almıştım, sonra o mu kayboldu, ben mi izleyemedim bilmiyorum. yasemin mori, "aslında bir konu var", hayvanlar.

benim de "inanç"larım var :) örneğin iyi insanların erken öldüğüne, erken kalkanın yol aldığına, insanların yalnızca müzik aleti çalarken masum olduklarına, bing bang'in bir gün yanlışlanacağına, ⬇️

youtube.com/shorts/WV80z... audrey wozniak'ın türk müziğiyle imtihanı güzellikler yaratarak devam ediyor. mesut cemil, "nihavend saz semaisi".

kış esas yüzünü yarından itibaren gösterecek sanırım. böyle iyiydi -ne yaz ne kış. bu yeni hayatımda ne yapacağım bilmiyorum sevgili günlük. kalakaldım öyle, üstüne bir de kış kıyamet... hem bedenimin hem ruhumun sızısı gemi azıya alacak...

blueskyolojik bir gözlem ve soru: can ciğer kuzu sarması kıvamındaki bs izlemleri neden birdenbire, durduk yerde sıfır seviyesine iniyor?

20. yy post-modernizminin etkisiyle kimlik siyasetlerinin ön plana çıkışı kötü müydü? hayır ama sonuçta temel sorun, sınıfsal konumlanış ve mücadele unutuldu, bunu gündemde tutmakta kararlı olanlara arkaik muamelesi yapılması moda oldu. ⬇️

share.google/I0Xnc7F2WMrb... halet rezaki'leri bile özlemle anacağımız nereden aklımıza gelebilirdi ki! gelmeliydi oysa. 11 kasım 1938 gününden gelmeliydi. timur selçuk, "hâlet rezâkî'nin şarkısı", dünden bugüne.

bakhtin'in "kahramanla yazar arasına mesafe koyan", booth'un da altını çizdiği üzere kahraman[lar]ın yazarın mütehakkim bilincine indirgenmediği "polifonik roman" kavramı doğrultusunda yazılmış romanları ayrı bir seviyorum.

"(...) rüzgârın inadıyla, fısıltıyla; söyleyin, o çılgın nar ağacı mı, / şafakta yeşeren yapraklarının ışıltısıyla / bir zafer sevincinin renklerini coşturan? / (...) söyleyin, o çılgın nar ağacı mı bu, her şeyin, / en gizli düşlerimizin bile üstüne kanat geren?” odisseus elitis (çev.: cevat çapan)

sigara bırakmanın planı programı olmaz. sigara bırakılır, o kadar.

nietzsche'yen bir yaklaşım bugünkü "kıyamet alâmetleri"ni anlamak için kılavuz olabilir belki: yerleşik anlamın çöküşü... yahut foucault'cu temellendirme bağlamında mevcut "episteme"nin dönüşüm sancısı...

youtube.com/watch?v=3qnz... bach'ın müziği, müzik olmanın çok ötesine geçer. var'lığın sessel manifestosudur o; insanın, parçası olduğu varlık alemine "ben buradayım, olduğumun ve oluşumun bilincini taşıyorum" haykırısıdır. bach, "prelude & fugue no.2 in c minor bwv 847". kawaz / aya kawazoe.

bal porsuğu olmak isterdim... her zorluğa, her tehlikeye, her tehdide korkusuzca meydan okuyor. tam bir manyak.