دیگر برایم مهم نیست باد چگونه می‌وزد، من تمامِ کشتی‌ها را فروختم ...

و چون همیشه از پس زندگی برمی‌آیی، گمان کردند که هیچ‌چیز اذیتت نمی‌کند و حال خوبی داری ...

زندگی مثل آشپزی می‌مونه؛ سوختن قسمتی از مسیره، حتی اگر ماهرترین باشی!

همیشه بخند، خنده دشمناتو دستپاچه میکنه...

زمان واقعا چیز عجیبیه، میتونه هر چیزی رو مهم کنه، یا کاملا بی‌اهمیت ...

واستون آرزو می‌کنم: خُدا نردبونی بسازه واست تا جلوی همون آدمایی بری بالا که آرزوشونه زمین بخوری و نمی‌تونن بالا ببیننت...

هر بار که سطحت بالا میره، چیزی رو از دست میدی؛ یک عادت، یک دوستی، یک نسخه از خودت ... این باخت نیست. این هزینه‌ی وروده؛

ولی یادتون بمونه که کی باورتون کرد تو روزهایی که خودتون هم باورتون رو نسبت به خودتون از دست داده بودین؛

کِی اوضاع بهتر میشه؟ - از وقتی بفهمی همه‌ چیز به خودت بستگی داره...!

وقتی تصمیم بگیری که زندگی خوبی میخوای، کائنات به تکاپو می‌افتد تا آن را برایت فراهم کند. افرادی که نیاز داری ظاهر خواهند شد، درمانی که نیاز داری رخ خواهد داد، درهایی که باید باز شوند، گشوده خواهند شد. زمانی که واقعاً، از اعماق وجودت، تصمیم بگیری، معجزه ها اتفاق خواهند افتاد.

من وقتی روز خوبی نداشتم اما یادم میفته تورو تو زندگیم دارم ...

مراقب خودت باش؛ تو تمام اميد مرا با خودت دارى... #آلبر_كامو

یه جا خوندم : "خیلی اتفاقی یه چت پیدا کردم تو تلگرامم که صاحبش دلیت اکانت کرده. بعد هر چی می‌خونم نمی‌فهمم چت با کیه؟ چطور ممکنه واقعا؟ مگه ما آدم‌ها رو یادمون می‌رفت ؟" بارها اتفاق برام افتاده ولی آخرش مخاطب رو یادم نیومد ...

از خوشی‌هایِ جهان دیدنِ تو ما را بس...

گفتم باورت میشه؟ همه ی تلاش های این مدتم فقط برای برداشتن آوار بوده، من هیچی نساختم ... بعضی وقتا دووم آوردن و بلند شدن خیلی قدرت بیشتری نسبت به ساختن میخواد!

‏- هیچ آدم دل سیاهی و بد ذاتی رو ندیدم که زندگی خوب و قشنگی هم داشته باشه، معمولا پر از کِدری و تشنح و گرفتاری‌ان، واقعا که راست میگن زندگی آدم بازتاب درونشه.

یکی از بهترین چیزایی که تو زندگیم یاد گرفتم، اینکه دور میشم، محو میشم، کمرنگ میشم، ولی کنار آدمایی که دو رو هستن نمیمونم ...

می‌خواهم طوری زندگی کنم که از زندگی لذت ببرم. اگر در کنارش موفقیتی هم حاصل شد، چه بهتر. ولی اگر نشد، لااقل خوب زندگی کرده‌ام و همین کافی‌ست. من موفقیت را به خودی خود هدف نمی‌دانم. خیلی از مردم این را نمی‌فهمند.

برای خودت زندگی کن، برای خودت بمیر، دیگران دیگرانند.

شب‌های جالبی نیست، اما صبر میکنم...

من کنار کشیدم؛ آن‌جا که سکوت، شریف‌تر از توضیح بود.

ولی من معتقدم که آدم‌ها رو میشه از نگاهشون شناخت و ذات هر کس از چشم‌هاش معلومه، مثلا تو چشم‌های بعضی‌ها که نگاه میکنی اونقدر مهربونی و قشنگی میبینی و حس‌های خوب میگیری که دلت میخواد بغلشون کنی و بگی ممنون بخاطر این‌ همه آدم حسابی بودن.

یه پلی لیست از موزیک های مورد علاقه ام درست کردم توی پروفایل تلگرام و هر روز بهش اضافه میکنم ...

یه نسخه پُرشور از خودم داشتم که نمی‌دونم چطور؛ ولی از دستش دادم!

‏اونجایی که عزیزترین و نزدیکترین آدمِ زندگیت تو عصبانیت حرفِ دلشو بهت میزنه و قلبت هزار تیکه میشه با حرفش، همونجا یه بار میمیری...

گرچه همه چیز میگذرد، اما آدم تا ابد برای برخی از اتفاقات غمگین میماند..

مردها ذاتاً غمگینند مگر اینکه به خاطر چیزهایی که به دست می‌آورند شاد شوند زن‌ها ذاتاً شادند مگر اینکه به خاطر چیزهایی که از دست می‌دهند غمگین شوند.

‏همیشه یه کم حقیقت پشت "شوخی کردم” یه کم آگاهی پشت “نمی‌دونم” یه کم احساس پشت “مهم نیست” و یه کم درد پشت “خوبم” وجود داره.

و انگار که‌ بودنت‌ راهیست‌ برای‌ دلبستن‌ به‌ زندگی!

برای زنده ماندن و زندگی کردن آدم باید وصل باشد: به آدمی، خانه ای، اتاقی، پنجره ای، باید وصل باشد به ماندن، ذوق کردن، آرزو داشتن....

مهم نیست چه شکلی باشی مهربونی باعث میشه زیباترین آدم دنیا باشی.

و من... شیفته سکوتِ خیال‌ انگیز انتهای شبم!

از قلبت به خوبی مراقبت کن، چون روی صورتت نمایان می‌شه :)

ازش پرسیدم: "رسالت من چیه؟" گفت: "شکستن محدودیت‌ها و ساختن مسیری که خودت انتخاب می‌کنی .."

آدم‌ها فکر می‌کنن قوی بودن یعنی هیچ‌وقت نلرزی، اما واقعیت اینه که قوی بودن یعنی لرزیدی، ترسیدی، ولی بازم ادامه دادی ...

ولی این قشنگ‌ترین متنی بود که خوندم؛ « دو راهی بین “معرفت و منفعت” تنها جایی که ذات آدما مشخص میشه…»

آدم واسه ادامه دادن نیاز داره یکی براش ذوق کنه…

آدم‌های قدرشناس رو انتخاب کنید آدم قدرشناس می‌بینه، می‌فهمه آدم قدرشناس فراموش نمی‌کنه آدم قدرشناس خوبی‌هاتو فراموش نمی‌کنه آدم قدرشناس حواسش به همه‌چیز هست.

ولی یه روز متوجه میشید دوست داشتن آدم‌ها فقط به این بستگی داره که تا چه اندازه از ناراحت شدنتون، ناراحت میشن و تا چه اندازه واسه اینکه ازشون دلخور نباشید، تلاش میکنن.

یه وقتایی حال دلت بعدِ یه عالمه سختی، اونقدر خوب میشه که از ذوق اشک تو چشات حلقه میزنه... من اون حال‌و هزار بار واست آرزو میکنم. ☕️🤍

فهمیدم که بله! آدمیزاد میتواند همزمان برای زندگی تلاش کند و بجنگد ؛ ولی به رفتن و گم و گور شدن هم فکر کند.

آدمِ اصیل به کسی میگن که بعدِ دیدنِ ارزشی که بهش میدی، از فردا یه آدم دیگه نشه

ای که از ما انتظار بیش از این داری ! سلام...

#خدایا_شکرت می‌دونم حواست به تموم لحظاتی که من در برابر آدما سکوت کردم اما قلبم تَرَک خورد؛ هست و برام جبران می‌کنی..

آدم می‌تونه صبح پاشه صبحونشو بخوره، سر کار بره، ورزششو بکنه، با دوستاش وقت بگذرونه، درسشو بخونه، بخنده، بامزه باشه، سفر بره و همچنان یه غم بزرگ ته دلش باشه و نتونه راجبش با‌کسی حرف بزنه.