این تجربه زیسته منه و احتمال داره با تجربه شما متفاوت باشه. دقیقا بیست و یکسال پیش ،وقتی من بیست و یکسالم بود فهمیدم یه چیزی در مورد پریود شدنم با بقیه دوست های دخترم فرق داره. مامانم تمایلی به حرف زدن در مورد پریود و مشکلاتش نداشت و من همیشه فکر میکردم دردی که میکشم طبیعیه.

بعد از ماهها انتظار مدرسه ادایی شهر به ما افتخار دادن و بچه امون رو بعد از سه بار مصاحبه ،پذیرفتن. اینکه کار درستی میکنیم یا نه رو واقعا نمیدونم . مدرسه بسیار سختگیره و من و بابای بچه خیلی با هم در فرستادن بچمون به اونجا همنظر نبودیم. حالا در پروسه آشنایی با مدرسه /

جاي همه دوستاي قشنگم خالي ،ديشب رفتيم كنسرت سارا ناييني و مرجان فرساد. و سارا ناييني چه صدايي ،چقدر زيبا ،چقدر قشنگ و چه انسان نازنيني به نظر ميرسه

رفتم پيش آرايشگر ادايي شهر آقاي انتوني نادر ، از پنج ماه قبل با رسم شكل و چندين مقاله علمي مبحث Zard Aghdi رو كامل توضيح دادم،و تاكيد كردم كه موي ايراني بسيار مستعد زرد عقديه و ميخوام مطمين باشم خدايي ناكرده اين اتفاق نميفته. آقاي انتوني در آخرين ايميل نوشته Habibi اين مو تخصصمه . منم باور كردم.

با دوستام تعريف ميكرديم كه به كلينر و يا پرستار بچه ،آب و غذا و قهوه ميدين يا نه و سطح اين رابطه چطور بايد باشه؟ من كلي خاطره ترسناك براي دوستام تعريف كردم كه پرستار و كلينر رو بايد گرسنه و تشنه نگه دارين و هيچي بهشون ندين. يا اگه يه قطره آب هم ميدين لطفا قانون كشور و ايالت و منطقه رو چك كنين

بحث حضور بچه در فضاهاي عمومي شد ، پارسال اين مرد خيلي دوست داشت تولدش بره يه رستوراني در سيدني ،رستوران مورد نظر كم نور و با موسيقي جز ،در نگاه اول خيلي فضاي مناسب براي يه بچه چهار ساله نبود . در وبسايتشون سن خاصي رو توصيه نكرده بودن. و رستوران مورد نظر بايد از ماه ها قبل رزرو ميكردي.

تو همه اين سالهاي زندگي تو غربت،قبيله اي از دوست و آشناو همكار براي خودم ساخته بودم (يعني فكر ميكردم ساختم)،تو اين چند روز بسيار سخت گذشته ،كوچكترين همدلي و پيغامي از هيچ دوست و همكاري نديدم .تنها آدمي كه پيگير ابراز نگراني و همدلي ميكنه،مادر بچه ايه كه به اشكال مختلف بچم رو تو مدرسه بولي ميكنه.

رفتم چند نفر رو بدرم ،چند خطم نوشتم ولي پاك كردم ، نه جون دارم نه توان ،نه حوصله ،نه اميد.

از صبح هر چی گریه میکنم بغضم کم نمیشه،خیلی خوش باور بودم که انتظار جنگ نداشتم؟یا بدبختیهام اینقدر زیاد بود که به این یکی ،فکر نمیکردم؟

آثار سن كم كم داره خودش رو براي من نشون ميده و از اونجا كه راحت ترين كار به نظر من حفظ ظاهره نه پرداختن به باطن 😉چندين ماه پيش رفتم يه كلينيك پوست بسيار مشهور در سيدني.(با وجود داشتن دوست بسيار نازنين متخصص پوست در سيدني ) و چندين دوست بسيار نزديك متخصص پوست در شهر سابق .

My May 2025

من یه مدت ته چاه بیهودگی ام و به هر ریسمانی چنگ میزنم و یکی از دلایل نارضایتی ام اینه که کارم . یه بار دیگه هم این اتفاق برام افتاده ،رفتم و یه رشته تخصصی شروع کردم ولی بعد دوباره رها کردم . دفعه پیش رفتم نارو و تو کمپ پناهنده ها کار کردم و بعد همه چیز بهتر شد/

دوست جونیا لطفا این زیر کتاب از قعر چاه نجات دهنده معرفی کنین و بوس به لپتون .

بچه ام وقتی شش ماهش بود رفت کلاس شنا ،توی کلاس شناش یه دختر بچه هفت ماهه بود که واقعا آب رو دوست داشت و قبل از اینکه راه بیفته شنا میکرد.مامانش هم خیلی خانم خوبی بود ،هر هفته به مدت دو سال ما با هم رفتیم کلاس شنا و کاقی و تولدهای همدیگه .تا ما از اون شهر اومدیم سیدنی/.

خانم از ملیت خاص واسه دخترش امسال تولد گرفته ،من بهش مسیج دادم که ما نمیتونیم شرکت کنیم جون یه برنامه دیگه برای اون روز داریم حالا توی گروه مادرها مسیج زده و لیست آرزوهای بچه اش رو فرستاده(🥴🥴)و بعد هم جدا به من مسیج داده ،بچه ات کدوم رو میخواد بیاره؟؟؟

/و خواهش هم کردم لطفا کانفرم کنین چند نفر میان ،خانم از ملیت خاص کانفرم کردن یه نفر و روز مهمونی سه تا بچه رو فرستادن مهمونی.

مرکز بازی که برای تولد بچه گرفته بودیم محدودیت نفرات داشت و اگه تعداد زیاد میشد من باید یه اتاق بزرگتر میگرفتم ،که واقعا تفاوت هزینه اش خیلی ناچیز بود ولی اگه تعداد نفراتم بیشتر از اون اتاق بود و اتاق بزرگتر نداشتم باید برای هر نفر صد دلار جریمه میدادم. به همراه همه دعوت نامه ها فرستادم /

بچه ام یه همکلاسی داره که واقعا مادرش برای من ،انسان ناخوشایندیه. هر گفتگو و هر مناسبتی هم که میشه میگه آخه من از فلان ملیتم. “این گه رو خوردم چون من از فلان ملیتم” من پارسال برای بچه تولد گرفتم و برای همه توضیح دادم که لطفا اگه خواهر یا برادری بچتون داره و میخواد بیاد تو مهمونی به من خبر بدین/.

تحقيقات ميداني كوتاه مدتم نشون ميده كه پرشكي ژاپن خيلي غرق در عمر جاودانه و همه تبليغات بر محور تزريق سلول بنيادين .

در زندگي بعدي لطفا در توكيو و در يه خانواده پولدار به دنيا بيام .

هر بار میام ژاپن سوال اصلی ام اینه که چرا توالت های به این زیبایی رو‌ صادر نمیکنن؟.

تو قسمت جديد پپا پيگ ،مامي پيگ حامله است و منتظر بيبي جديد. و بچه ام خيلي هيجانزده است براي خانواده پپا. من اگه خورشيد رو در دست راستم و ماه رو در دست چپم بذارن هم نميخوام حامله بشم ولي يه حسودي خوبي به همه زنان حامله اطرافم دارم ،حتي مامي پيگ.

بچه ديروز گچ دستش رو بعد از شش هفته باز كرد. باز كردن گچ كه واقعا سخت بود اما ديدن اون پوست چروك شده،پر از زخم و بوي عفونت اينقدر بچه ان رو ترسوند كه گفت من ديگه اين دست رو نميخوام تا شب گريه كرد و گفت من اين دست رو نميخوام ،هر چي شستيم و كرم زديم بازم بچه ام دستش و رو نميخواد.

ديگه همكلاسي من بنده خدا اصرار ميكنه كه ما با هم همكلاس بوديم .آقاي دكتر عصباني ميشه كه هيچ فرقي نميكنه شما همتون نون آخوند خوردين و تو دانشگاه آخوند درس خوندين.

من تو يه طبقه ديگه كلينيك كار ميكردم و بنده خدا رو نميديدم تا يه روز يه همكلاسي من كه اينجا متخصص قلبه مياد كلينيك ما براي پرزنتيشن ،من اون روز سر كار نبودم و سراغ من رو ميگيره و ميگه نسيم همكلاسي من بوده،آقاي دكتر هم ميگه نه اون دانشگاه آزاديه ،حالا چرا با دانشگاه آزاد دشمنه رو هم من نميدونم.

من هميشه خيلي آدم خوش شانسي بودم و تو هر كلينيكي كار كردم همكارهاي خوبي داشتم . تو اين كلينيك وقتي اومدم سر كار ،روز اول يه آقاي دكتر ايراني اومد به من گفت اينجا نمون كه اصلا به دردت نميخوره. منم هيچي نگفتم .بعد آقاي دكتر اومد گفت :شما دكترهاي دانشگاه آزادي ،پزشكي اينجا رو هم خراب كردين .

شروع بهارواقعا زيباست و جشني مثل نوروز احتياج داره كه همه چيش قشنگه . نوروز در ابتداي پاييز هم البته ظلميه كه ما به خودمون كرديم.

اينم هفت سين من

نه اینکه فکر کنین در قلب و روحش فقط ماها رو دوست نداشت(ما یعنی همه پسر خاله ،،دختر خاله ها)حتی در بیانش هم کوتاهی نمیکرد.

من خیلی با مقوله مادربزرگ و محبت مادربزرگ ناآشنام. حالاالبته شاید فکر کنین من مادربزرگ نداشتم که خدمتتون عرض کنم ،مامان مامانم همین چند سال پیش در سن هشتاد و نه سالگی فوت کرد ،خدا بیامرز تا دقایق آخر زندگیش هم فقط پسر دایی هام رو به عنوان نوه پذیرفت.

بچه ام اولین مرحله اینترویو رو قبول شده و هفته بعد میره برای دومین اینترویو. بهش گفتم چی ازت پرسیدن؟چی کار کردین؟ گفت:خیلی کوزشن کردن که من انسر کردم و خیلی کوزشن کردن که من انسر نکردم. و هر چی دیگه پرسیدم همین رو تکرار کرد.

فکر میکنم با همه زیادی صبوری میکنم و هزاران هزار جایزه نقدی و غیر نقدی از صبوریم به آدما میدم.

به عدم تمايل در معاشرت رسيدم كه از من دور از انتظاره.تو اين شهر،هر مهموني ايراني دعوت شدم بدون استثنا به بزن و برقص ختم شده. كه البته ايرادي هم نداره ولي من پير و خسته ام. حتي مراسم يادبود ودرگذشت هم دعوت ميشم ،آخرش ميگن مرحوم عاشق رقص بود براي خوشحالي روحش برقصيم.

شغل آينده ام رو دارم پيدا ميكنم،انتشارات كتاب كودكان. با بچه ام يه كتابچه نوشتيم(يه داستان دو صفحه اي با نقاشي)بعد براي دوستاش هم فرستاديم. حالا چند تا ايميل اومده كه ما ميتونيم از اين كتاب بيشتر داشته باشيم؟و از كتابخونه مدرسه ايميل زدن كه ما ميتونيم يه نسخه اش رو تو مدرسه داشته باشيم؟ .

بچه ام به ننیش گفته میدل نیمم جانه،مامانم بهم میگه آرچی جان .

من وقتی نه سالم بود،از مدرسه اخراج شدم . جونم براتون بگه که من و از مدرسه اخراج کردن چون نماز بلد نبودم بخونم و بابام هم بهم گفته بود خدا وجود نداره.

حالا البته از دیشب خیلی به این مدرسه فکر کردم ،و از شما پنون نباشه تنها دلیل علاقه ام به این مدرسه اینه که سکولاره. و در این شهر با این همه ادعا ،فقط دو تا مدرسه سکولار وجود داره. سر هر کوچه این شهر یه مدرسه است.و فقط دوتا سکولار.

بچه ام هنوز مدرسه رو به شکل واقعی هم شروع نکرده ولی در همین یکسال و خورده ای که اینجا میره مدرسه،چنان خشم و نفرتی از مدرسه پیدا کردم ،البته گویا داشتم ولی فراموش کرده بودم.

بچه ام ،هفته دیگه اینترویو داره برای ورودی یه مدرسه. اینترویو در سه مرحله به مدت دو ماه انجام میشه. قبلا اگه کسی بهم میگفت ،داره بچه چهار سالش رو میبره اینترویو مدرسه در سه مرحله ،درخواستم شفای عاجل برای پدر و مادر بچه بود ،حالا چی؟ میخواستیم مثل این روزو‌نبینیم که دیدیم که.

اينجا مقادير زيادي جاج و نفرت پراكني عليه مريض ايراني در جريانه. من قبلا تو يه شهر قشنگي زندگي ميكردم و تفاوتي بين مريض ايراني و خارجيم نبود. يه سري مريض افغاني هم داشتم كه نور چشمم بودن و روح و دلشون شاد . تو اين شهر جديد اما ،واقعا اسم مريض ايراني تو ليست مريضم ميبينم ميخوام از كلينيك فرار كنم

یه زمانی تو‌شهر سابق تو یه کلینیک الیتی کار میکردم. و مریضام مدام مشغول سلف کر و‌سلف لاو از این ریهب به اون ریهب.

اجازه بدین روضه امروزم سلف لاو و سلف کر باشه. و هزاران روضه دیگر.

دلبسته يه برنامه كودك شدم ،هر قسمت رو هزاران بار ميبينم و باز هم از ديدن هر قسمت لدت ميبرم . از بخت و اقبالم اسمش هست "كيري اند لو "

تصميم اين بود كه روضه مادري رو فقط يكشنبه ها برگزار كنم ولي گويا با روضه مادري هر روز در خدمتم.

بچه قشنگم ازاتاق عمل اومد بيرون و حالش خوبه. اما مادري واقعا كار سختيه.

روضه اين هفته ام و از پنج شنبه شروع كردم.

منم رفتم تو نقش خر داناي كلم ،گفتم آره ولي تو چهارسالته و ميتوني كارهاي سخت تر از اينم بكني. بيا با هم تا ايستگاه مترو جينجر برد من بازي كنيم .تو جينجر برد من باش و منم فاكس . بچه نازكم موقع دوييدن خورد زمين ،دستش شكست ،شب تا صبح تو اورژانس مونديم و فردا هم وقت عمل داره.

ديروز تو راه برگشت از مدرسه بچه قشنگم گفت ،خيلي روزش سخت بوده و خيلي اموشنال بوده. هر چي ديگه پرسيدم ،فقط گفت سخت بوده و سكوت. رسيدم خونه گفت ،بريم سوار مترو بشيم(مترو سواري هيجان انگيزترين سرگرميشه). با مترو رفتيم يه ايستگاه كنار آب ،بستني خورديم. تو راه برگشت به سمت مترو گفت من خسته ام بغلم كن.

ميخوام زيارت مادران خسته و گيج در اين اكانت برگزار كنم. هر بكشنبه،مكان :در اين اكانت.

ديروز مامان دوست بچه مسيج داد ،كه خوبين؟همه چيز خوبه؟ منم مقدار زيادي تعجب كردم كه اين چرا حال ما رو ميپرسه؟بعدم تشكر كردم و رفتم دنبال ساير موارد. عصر بچه گفت ،امروز تولد آوا رو ميس كرديم. و ميخوام خودم رو از گيج بودنم بكشم. هزاران هزار ريمايندر كه اثر نكرد.ديگه نميدونم چه راهي پيدا كنم.