“วันนี้เมื่อ 13 ปีก่อน เป็นวันที่เรื่องราวของพวกเราได้รับการเผยแพร่ให้เป็นที่รู้จักสินะ ไม่ว่าจะผ่านไปอีกซักกี่ปี ก็ขอให้ ‘ไฮคิว’ ยังคงเป็นแรงบันดาลใจ สร้างกำลังใจ เป็นความบันเทิง เป็นพลังบวกที่ดีของพวกเธอต่อๆไปนะ

ครั้งแรกที่โทรุได้รู้จัก ‘กีฬาวอลเลย์บอล’ เขาไม่ได้คิดเลยว่าวันหนึ่งมันจะกลายเป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ของเขา ตอนนั้นเขาก็แค่ชอบดูการแข่งขันเพราะเห็นว่าสนุกดี เขาชอบลูกเสิร์ฟที่ทรงพลังจนทีมคู่แข่งไม่สามารถรับได้ ชอบลูกเซ็ตที่หลอกคนทั้งนักกีฬาและคนดู ชอบลูกตบที่ฝ่าบล็อคสูง ๆ ไปได้ ชอบที่ทุกคนในสนามพยายามแทบตายเพื่อให้ได้ 1 คะแนนที่แสนมีค่ามา เขารู้สึกว่าท่วงท่าเหล่านั้นมันเท่มากจริง ๆ

“จริงอยู่ว่าเนโกมะเป็นทีมที่เน้นการร่วมมือกันของสมาชิกในทีมค่อนข้างสูง แต่คำว่า ‘ทีม’ ในมุมมองของแต่ละคน ก็ใช่ว่าจะเหมือนกันเสมอไป และไม่จำเป็นที่จะต้องเหมือนกันก็ได้ ดังนั้น จะตีความแบบไหน ขอแค่สามารถร่วมมือกัน ทำแต้มและนำชัยชนะมาสู่ทีมได้ นั่นก็เพียงพอแล้ว”

“ฉันดูเหมาะกับเบสเหรอ”

“วันอาทิตย์จะหมดลงแล้ว คงใช้เวลาพักผ่อนอย่างคุ้มค่ากันแล้วสินะ พรุ่งนี้เริ่มต้นกันใหม่ พยายามเข้าล่ะ”

“พักผ่อน พักผ่อนนะ” 🫳

“พี่เองนะครับ เธอได้พักหรือยัง”

“ฉันทำเจ้านี้เอาไว้ เผื่อว่าจะได้ใช้งาน แวะเข้าไปเยี่ยมชมกันได้นะ” docs.google.com/forms/d/1nDA...

⠀ ⠀⠀⠀⠀แมตช์นั้น . . มีเหตุผลอะไรที่จะต้องหลบหลีก ? มีเหตุผลอะไรที่จะต้องเปลี่ยนรูปแบบการทำแต้ม ? ⠀⠀⠀⠀ไม่มีเลย . . ไม่จำเป็นจะต้องหลีกเลี่ยงอะไรทั้งนั้น ⠀⠀⠀⠀ฉันไม่ได้มั่นใจว่ามันจะไม่ผิดพลาด . . แต่ความผิดพลาดซ้ำ ๆ ต่างหากที่ทำให้ฉันมั่นใจว่าจะฝ่ากำแพงนี้ไปได้ ⠀

ตั้งแต่ได้เจอกับเจ้าพวกนั้นในการซ้อม เขาก็คิดไว้แล้วว่า จะต้องทำให้ ‘สงครามกองขยะ’ เกิดขึ้นให้ได้ ไม่ใช่แค่เหตุผลเพราะว่าอาจารย์เนโกะมาตะจะอยู่คุมทีมได้อีกไม่นาน แต่เพราะอยากมี ’เพื่อนคู่แข่ง‘ ดีๆเพิ่มมาอีกซักโรงเรียน (+)

ยกมืออังหน้าผาก รู้สึกถึงอุณหภูมิที่สูงผิดปกติ “จนได้สินะ...” แทบไม่ต้องใช้ปรอทวัดไข้เขาก็รู้ว่าตัวเองกำลังถูกไข้เล่นงาน ผลจากการหักโหมช่วงก่อน สร้างเรื่องสร้างราวดีแท้เชียว กลับถึงบ้านแล้วค่อยหายาลดไข้กินซักหน่อยก็แล้วกัน

สายลมเอื่อย กลิ่นชื้นอ่อน ๆ จากแปลงผัก บรรยากาศเงียบสงบบนดาดฟ้า ไม่มีที่ไหนจะเหมาะกับการทบทวนบทเรียนไปมากกว่านี้ เท้าศอกลงกับพนักพิงแขน ดันกรอบพลาสติกขึ้นให้เสมอกับดวงตา ,บทที่อ่านค้างไว้จากคราวก่อน คงจะเป็นบทนี้นะ

”สวัสดียามดึก วันนี้เป็นยังไงกันบ้างล่ะ“

: Kuroo Tetsuro : Nekoma High School : NO.1 Captain, Middle Blocker : 187.7 cm / 75.3 kg "We're like the blood in our vains. We must flow without stopping. Keep the oxygen moving and your mind working."