“okumuş insanlar emekçi halka karşı sorumludur.” pankartını görünce aklıma mahir polat'ın “ben bu topraklara her zaman borçlu hissederdim kendimi ama esas borcum şimdi başlamış, bunu hissettim.” sözleri geldi. zorda kalanın yanında, zor kullananın karşısında duracağız hep.

ben dünyanın en mutlu insanıyım.

bir zamanlar norveç'in finlandiya'ya dağ hediye etmeme gündemini kıskanarak takip etmiştim. artık kıskanmıyorum. bizim de var. size kurban olurum.

yıllardır yaşar kemal külliyatına başlamak istiyordum fakat içimden bir ses bekle diyordu. ne zaman mahir polat'ı tanıdım, yaşar kemal sevgisini gördüm, dedim ki zamanı geldi, artık okumalısın. çalıya sığınan kuşun sıcaklığını hissediyorum şimdi her satırda. teşekkür ederim.

mahir polat, silivri'de havalandırmamda küçücük bir yer vardı. betonun içinde küçücük bir oyuk. orada 4 yapraklı bir yonca çıkmıştı. yaşamın umudu her yerden fışkırıyor dedi ya. biz o umudun peşindeyiz. yenemezsiniz ki, nasıl yeneceksiniz.

bu memleketin vicdanı bitmemiş, bunu biliyorum diyen mahir polat'ı izleyip ağlamak. bunu da yaşamadık demeyiz.

mahir polat, silivri'de başucuna hat sanatçısı bir dostunun yaptığı eseri koymuştu. “bu da geçer mahir” yazıyordu o eserde. bu da geçti mahir ağabey. mücadele etmeye devam edeceğiz. tahliye edileceksin, görevinin başında olacaksın ve istanbul'u güzelleştirmeye devam edeceksin.🫂

seni çok seviyorum 🥹🥹🥹

çok ağlayan biri değilim. fakat mahir polat'ın evde hapsedilme kararını duyduktan sonra bir boşalma yaşadım. buna bile oh çeker olduk. suçsuz bir insanın ev hapsine çarptırılmasına sevinecek hale getirenler utansın. şimdi iyileşme vakti mahir ağabey. hoş geldin!

yağmur yağıyor, ne yapacaksınız? sorusuna “yağsın ne olacak, o öğrenciler o zindandayken ben bu sandalyede oturmuşum ne olacak?” diye cevap veren mahmut tanal'dan razıyım ben. gençlere öyle güzel sahip çıkıyor ki. cesur yürekli vekilim.

mahmut tanal 64 yaşında. tutuklu öğrencileri unutturmamak için ankara'da yağmurun altında adalet nöbeti tutuyor. ben şu yaşımda bu adam gibi koştursam halim ne olurdu bilemiyorum. hayretler içinde izliyorum. aksiyonsa aksiyon tak orada. bayılıyorum dümdüz dik duruşuna.

mahmut tanal, sizlerin sesi olacağım bekleyin diyor adalet bakanlığı önüne çadır açıyor. yanına kitaplarını getirmiş. tek tek tanıtıyor kitapları. önce çadırını yıkıyorlar sonra kitaplarını alıyorlar elinden. yine de pes etmiyor. helal olsun. ben böyle bir adam görmedim.

şunu anladım. neyi sevdiğimizden daha çok sevdiğimiz her şeyin bizimle alakalı oluşu önemli olan. kendi içimde yarattığım değerlerin etrafında şekilleniyor her şey. sevginin hayatıma bu şekilde yön veriyor oluşu ışık oluyor bana. sevgi dolu, güzel günler. ihtiyacımız olan bu.

mahir polat, kendi karanlığından çıkmayı başarmış biri. bu sebeple kendini yaşar kemal'e çok yakın hissediyor. o da bir anadolu çocuğu, dışarıdan deplasmandan geliyor ve tüm bunlara rağmen tutunuyor. yaşar kemal boğulup kalmış biri değil diyor. empati kurmuş onunla. çok değerli.

benim dünyaya açılacak kapım kitaplar oldu diyor mahir polat. babam 2 haftada 1 gün dışarı çıkmama izin veriyor, günde 13-14 saat çalışıyorum ve parayı harcayabileceğim bir yer yok. beni dışarıya açabilecek tek kanal kalmıştı kitaplar diyor. tanıdıkça daha çok seviyorum onu.

yemin ederim oturup ağlayacağım. türkiye'nin toplumsal kurtuluşunun tek tek insanları tanımaktan geçtiğini söyleyen, hiç kimseyi bir grubun kristalize bir temsilcisi gibi görmeyen ve ancak bunları aşarsak toplumsal olarak kurtuluruz diyen mahir polat'tan ne istiyorsunuz?

mahir polat, 200 yaşındaki refia hanım çeşmesinin yok olmasına izin vermemiş biri. dilerim sonsuza kadar yıkılmaz, suyu hiçbir zaman kurumaz demiş. her gün korkarak uyanıyorum bu güzel insana bir şey olacak diye. yaşama sıkı sıkı tutun mahir ağabey, bize geri döneceksin.

arkadaşım kadıköy'deki turhan selçuk kültür evinden bahsetti. mahir polat'ın ibb miras ile kazandırdığı yaşam alanlarından biriymiş. bahçesinde kitap okumak, kafanı kaldırıp gökyüzüne bakmak çok iyi geliyor dedi. mahir polat sağ salim çıksın, o bahçede keyifle kitap okuyalım.

mahir polat'ın nilay örnek ile podcastini dinledim. bir üzüntüsünden bahsediyor. doğduğum ev bir heyelan bölgesi olduğu için ortada yok diyor. ben bu kadar tarihi, kültürü, mekanı korumaya çalışan biri olarak dünyaya gözlerimi açtığım yeri göremeyen birisiyim diyor. mahvoldum.

mahir polat'ın suratına baktığımda iyilikten başka bir şey göremiyorum ben. hani bir bakışın sana hep teselli vereceğini bilirsin ya. öyle hissettiriyor bana. onun kültürü, sanatı, tarihi değerleri koruyup kolladığı gibi sahiplenmiş ve sevmişim onu. kalbim, dualarım hep onunla.

ekrem imamoğlu'nun avukatı mı daha yakışıklı cem yiğit üzümoğlu mu diye düşünüyorum. birden gözümün önüne tomaya tırmanan mahmut tanal geliyor. bal porsuğum diyorum seni kimselere değişmem.

insanın yanındayım gülüm diyebileceği biri olmalı her şeyden önce. gerisi hallolur.

yaşar kemal diyor ya bir yanım kan içinde bir yanım düşlerin büyüsündeydi diye. o haldeyim. umut yaratmaktan vazgeçmeyen yanıma tutunarak kötülüğe karşı direniyorum. insan kendi sesini susturmamalı. bir şeyler yaptım diyebilmek gönlümü aydınlatıyor. gönül ferahlığı mühim.