มตคนอื่นไปคอนวันนี้กันแล้ว ชั้นยังติดอยู่กับงานสปตฟอยู่เลย แง้ ฟูลฟิวสุดๆ

ฟื้นแล้ว หลังจากถึงเมิ่อเช้า ได้นอนเต็มอิ่ม เป็นวันที่แก่ขึ้นอีกปีที่ไม่มีใครอวยพร 555 แต่ก็ยังมีข้อความlysnจากน้อง ขอบคุณมากนะ

แจ้งงานvisที่นี่ตามรอบปกติทุกครั้ง แต่มาทุกรอบเจออาการเสียอะไรซักอย่างทุกครั้ง ซึ่งรอบนี้พิเศษกว่าทุกทีคือช่างบอกไม่ต้องซ่อมเองเด๋วฮีมาซ่อมให้แต่ฮีดันยางแตกกลางทาง เขียมว่ะ นี่คือดักทุกทางแล้วนะขนาดจัดวันเข้าที่นี่แบบมาที่เดียวเพียวๆ ไม่แวะที่อื่นต่อ กูก็ยัง 555 เหลือไรให้ทำนะ น่าจะเหลือพึ่งสิ่งสักสิด

วันอาทิตย์แห่งชาติ ชั้นไปทำสีผม ต่อขนตา อะไรใดๆ ตอนนี้เพิ่งเสร็จ แต่ถามว่าทำสวยแล้วแต่ได้ไปงานสปตฟมั้ย แต่ก็คือไม่ อาทิตย์หน้าไม่อยู่กทมยาวๆเลย น้องออฟฟิทที่เป็นด้อมนกเขียวก็ไม่ได้ไปเหมือนกัน ชะตากรรมเดียวกันคือรอดูไลฟ์ มตใครได้ไปก็สู้ๆน้า

อยู่ๆทลก็มีเรื่องตลาดงานเข้ามาแล้วก็พูดถึงบอที่เปิดรับสมัครงานแบบเปิดอยู่นั่น เปิดมานาน คืออฟนี่ก็เป็นจร้า ยังกะโกสจ้อบแต่มันหาคนยังจริงๆ งานมันเฉพาะทางอยู่มาก เปิดรับทีนึงหาคนเป็นปีสองปีถึงจะได้คนมา

ละเมื่อกี้รอดอยู่แปบนึง พอให้ตอบเดมได้ ตอบเสร็จเก็บจานข้าวเคลียโต๊ะแปบเดียวเท่านั้น มันก็ล่มซ้ำอีก เข้าตตก็ได้

ประชากรทวิตมารวมตัวกันอยู่แอพนี้โดยไม่ได้นัดหมาย สาเหตุ: ทวิตล่ม 5555555555555555555555

โอเคเลยทวิตล่ม เริ่ดเลยล่ะ

11.11ชั้นซื้ออะไร รอซื้อซิมเทพรายปีน่ะสิ ซิมที่เอาของพี่ที่เสียมาใช้คือ exp วันเกิดชั้นเดือนหน้า เหอะๆๆ ซื้อซิมไปแล้วตังค์ไม่พอซื้อพ้อกเก้ตไวไฟด้วยซ้ำ ก็เอามือถือเก่าพี่มาใช้อีกที หมุนเงินขนาดไหน เตนล์อย่าเพิ่งคัมเร็ว คัมหลังพี่โบนัสออกก่อนนะ

เตนมาโพสอะไรหน่อย บบก็ได้ กู้อารมณ์นี่ที อยากกรี้ด

แค่ก้าวเท้ามาบ้าน กุก็รำคาญละอะ กูว่ากูต้องพูดกับพี่กูให้รู้เรื่องละ ทำไมกูต้องมาเพื่อ annoy ขั้นสุดกับมัน กูอยู่บ้านนู้นของกูดีๆ กูก็แฮปปี้ของกูแล้ว เดี๋ยวกูผ่อนให้อะเครื่องซักผ้า ให้มันจบๆไป แก้ปัญหาที่ต้องขับมา 50 โลเพื่อเจอความรำคาญทุกวิด้วยเงิน เอาให้จบ

ชั้นที่คิดว่าตัวเองเป็นวอมโทนและมีความพยายามจะใส่คอนแทคเลนสีน้ำตาลมา(แต่ก็ไม่รอด)โดยตลอด ล่าสุดสั่งคทลที่ร้านมิสเลนมา เลนลาแกนของไต้หวัน เลนนิ่มมากกกก ใส่สบายแต่สีน้ำตาลส้มก็ไม่ค่อยไหวอยู่ดี หวนกลับสู่สีชมพู เทา เขียว คือเดิม คงเพราะขอบดวงตาเป็นสีน้ำเงินอะ ม่านตาก็น้ำตาลเข้มแบบไม่แดงปน ใส่สีน้ำตาลทีไร ถ้าไม่เพี้ยนเป็นเหลืองเทา ก็โดนขอบตาตัดสี แต่ไม่ชอบใส่บิ้กอายอะ

ชั้นรอคิวยืนยันตัวตนที่แบ้งฟ้าเกือบชม. คิวข้างหน้าคือสแกนหน้าทุกกระบวนท่า แต่ก็ยังทำไม่ได้ คนเดินออกมามีแต่คนบ่นว่ายากมาก ทำไม่ได้ทุกคนหรอกนะ จนแก้งก่อนหน้าซัก8คน บอกว่ามันย้อนแสงถ่ายไม่ได้ ยายคนนึงเลยเกินไปซื้อนสพมาบังหลังถ่าย ซึ่งนี่เห็นพวกแกทำจนเสร็จแล้วก็มาช่วยน้องผญตัวเล็กข้างหน้าที่มาคนเดียวด้วย แต่พอถึงชั้นทุกคนโกยหมด อันนั้นก็แบบเออ มปรหรอก แต่เอาดีวะ

ละกูเมาฝนเหรอ คือเข้าทอปเดลี่ละจะสั่งน้ำโปรประจำวัน ดูตารางปุ๊บ น้องคะพี่เอาฮันนี่คอฟฟี่โปรวันนี้ค่ะ น้องก็ดูเหมือนเด็กใหม่ คีย์เค้าเตอร์ไงก็ไม่ขึ้นจนเรียกพี่ซีเนียร์มากดให้ มาถึงปุ๊บคุณลูกค้าคะ โปรวันนี้เป็นมัจฉะ 1แถม1 ค่ะ รับมั้ยคะ กุก็เออรับค่ะ แต่เห็นไปดูโปรคือโปรวันอังคาร ส่วนที่สั่งผอดไปคือโปรวันพฤหัส 555 เมาวันได้ไงก่อนเพิ่งทำงานวันแรกของวีคนะ เอาหน้าซุกตรงไหนได้น้อ

เป็นลูกค้าที่รักก็พูดอะไรก็ดีหมด พอไม่รัก หาเรื่องด่ากูได้ทุกตรง แบบอย่าให้มีช่อง 🥲

ราดหน้าเส้นกรอบ รร.อลิซาเบธ อร่อยยยยยย เพิ่งมาเห็นว่ามันไม่ไกลบ้านขนาดนั้นเลยกดแกรบมาลอง คืออร่อยยยสมคำร่ำลือ แต่ว่าเส้นกรอบเลี่ยนนะสำหรับคนอายุไม่เด็ก😔 แต่เริาดจริงทั้งราคาทั้งคุณภาพ นี่กะว่าต้องไปตำที่รรจริง (แต่สั่งเส้นธรรมดาแทน) หาเรื่องพักผ่อนก่อน

สุดท้ายเรื่องขายประกัร คือนี่คิดถึงพี่นัทมาก ที่ลาออกไปขายแบบนี้เลย (แต่แกบ้านรวยอยู่ละ ไม่เคยตื้อขายกู) ขนาดกับคนที่ซัพกูทุกทางแบบแก ชั้นยังไม่ได้ซื้อกับเค้าเลย แล้วชั้นจะไปซื้อกับคนที่สิบปีเพิ่งได้คุยกันตรงๆทำไมวะ พอพูดเรื่องนี้ไปก็เพิ่งมาคิดได้ว่า นี่กูหลอกด่ามันอยู่ป้ะวะ แต่นอทซอรี่ค่ะ เอาความจริงที่เพิ่งไปหาหมอล่าสุดชั้นอยากทำประกัรมาก ชั้นคิดถึงแกอยู่เลย ว่าจะทักไปหาด้วยซ้ำ แต่ดันยุ่งจนลืม จบ

เปิดมาคือ บอหว่าช่วงนี้ลาออกมาเป็นแม่บ้านฟูลทามเลยพอว่างคิดถึงคนนั้นคนนี้ ชั้นก็เออเริ่มละ มาชีจะขายอะไร สรุปขายประกัร 555 ละก็กล้ามาที่เปิดมาด้วยการบอกว่าชั้นงอนเธอนะที่ไปงานแต่งทุกคนแต่ไม่ไปงานชี คืองี้คุณพรี่ไม่เคยไปงานคนอื่นแม้แต่งานเดียวขนาดกับเพื่อนที่ชีบอกว่าชีสนิทด้วยที่สุด (มีคนเล่าว่า ซองชีก็ไม่ฝากมา) แต่คือพอตาชีแต่ง ชีบอกชาวบ้านล่วงหน้า 1 อาทิตย์ ใครจะไปลางานทัน

พอนึกได้ละขำทุกตรง นี่มีเพื่อนในกลุ่มคนนึง ชีแบบเป็นพวกที่ตรงข้ามกับพวกพิกมี คือมีทุกอย่างที่ไม่ต้องพวกพิกมีจะเกลียดหรอก คนธรรมดาก็ไม่ชอบหรอกจ้า ทำตัวแบบนี้ เมื่อวานอยู่ๆชีก็ทักชั้นมา ชั้นงงมากหายหัวไปจะสิบปีที่ไม่ได้เจอกัน อยู่ๆทำไมอยากคุยกะชั้นวะ ในหัวแม่งคิดอยู่สองอย่างคือ เจอปัญหาแล้วอยากให้นี่ดูดวงให้ฟรีกับสองคือ มาเสนอขายของกูป้ะ ละเสือกจริง อส 555

เฟบแพลททำเพลสโต้ใส่กัญชาให้ชั้นแกเหรอวะแก คืออารมณ์ดีแบบแปลกๆ ขับรถยังใจเย็นเลย ขนาดไม่เปิดเพลงฟัง งง หรือเพราะอากาศที่เหมือนฤดูหนาวมาแล้ว ก็เลยฟิลดี

หลังหมดงานหนักๆ ที่บ้านแม่งเป็นหวัดกันเกือบทั้งบ้าน เสียงเลยเงียบมาก กูมีความสุขที่สุด คิดว่าเพราะทำงานหนักกันจนถึงจุดที่ไม่ไหวกันแล้ว (แต่นี่หายละนะ หายก่อนแม่ไปอีก) วันนี้เลยได้เวลาทำสวยของกูกะพี่ ชั้นมาทำสีผม พี่ไปทำเล็บ ความสุขใครความสุขมัน

กูว่ากูตะได้อาละวาดอิเดกเปรตหลานกูแน่ซักวันแบบเร็วๆนี้ กูแค่จะไปล้างมือในห้องน้ำ ปกติไม่ปิดเปิดประตูดังอยู่แล้ว เพราะพ่อนอนเร็ว ละที่จริงนี่ใส่หูฟังตลอดตัดความรำคาญรอบด้าน แต่เพลงหยุดพอดี เลยได้มันคุยกับแม่ว่าชั้นทำเสียงดังเรียกร้องความสนใจ คือมึงคะ คนที่ทำเสียงดังทั้งบ้านมีแค่มึงเลยค่ะ คนเดียววันแอนโอนลี่ อิเดกนี่แปลว่าที่ชอบปิดประตูดังรบกวนชาวบ้านคือเป็นมึงทีเนียกร้องคสจใช้ป้ะ เดวกูจัดให้

หลังจากเมื่อวานที่เกิดดราม่า ด่าแต่กูมายกนึง วันนี้ช่างมาซ่อมน้ำรั่วตามที่นัดไว้ แล้วคือแก้อาการทุกอย่างที่คงค้าง ยันหลอดไฟที่หรี่จนมาดับวันนี้ พ่อกับแม่เลยพูดดีกะกูขึ้นมา ค่าซ่อม 3 พัน กูออกคนเดียวหมด (ซึ่งไม่ใช่ปัญหา) เลยเห็นคุณค่ากูขึ้นมาเลย เพราะไม่ใช่ว่าพี่ไม่มีตัง แต่ชีไม่มีเวลาจริงๆ คนว่างมาเคลียปัญหาสุดท้ายคือกูค่ะ

ละหวนคิดถึงเมนนี่มาก บ้านน้องเตนล์ดูแลลูกดีมาก ถึงจะพูดว่าก่อนอื่นต้องมีฐานะก่อน อย่างอื่นจะดีตามมา แต่นี่ว่าไม่ คือรวยแล้วเลี้ยงลูกชั่วก็เยอะแยะ แต่บ้านน้องดีจริงๆ บ้านในอุดมคติที่กูก็อยากมี แต่เป็นคนดีแบบน้องไม่ได้อะ (ทั้งที่ชอบน้องก็เพราะความดีและความอดทนของน้องแท้ๆ 🫠) น้องเจอเรื่องไม่ดีก็อดทนและมีมุมมองที่ดีได้ ส่วนกูเหรอ คิดบวกค่ะ บวกแม่ง

ใครคิดว่าดราม่าในซีรีย์จีนแนวตั้ง มันดราม่าเวอร์ ใครบ้านไหนจะมีอย่างงั้น มีค่ะ บ้านกูละหนึ่ง

ตอนแฟนถามว่าแล้วจะย้ายมาบ้านพี่ถาวรมั้ย กูตอบไม่ต้องคิดว่า โน กูจะปสดค่ะ กูปสดและจะบ้าตายรายวัน อห

กูว่ากูเปรตระดับนึงละนะ แต่ที่บ้านยิ่งกว่า ยิ่งหลานกูยิ่งอิเด็กเปรต พี่ใหญ่ทนได้ไงวะ กูเหลือจะเชื่อ และกูจะเครซี่

ออฟฟิทไม่ยอมส่งชั้นไปทริปเทรนตจว ทั้งที่ความจริงชั้นว่างมากนะและอยากไปให้มันจบๆ ไม่ต้องรอโดนเรียกด้วย พอว่างก็เลยสังคยาณาบ้านพี่ เคลียห้องกะจะรีโนเวทใหม่ให้ปึ้ง แต่คือแค่ขั้นตอนการทิ้งของ แยกของบริจาค กุจะเครซี่แล้วอะ โรคสะสมของของแม่กับพี่กูคือ อีกนิดจะเป็นบ้านขยะแล้ว อยากกรี้ด เหนื่อยโว้ย

ร้านกาแฟข้างรพ.ที่เปิดมาไม่นานนัก ชั้นได้ที่นั่งฆ่าเวลาเพื่อรอเวลานัดเข้าไปทำเครื่อง ตั้งแต่ได้มาก็มาเดือนเว้นเดือน แต่วันนี้มีลูกค้ามานั่งโต๊ะใหญ่ข้างที่นั่งประจำชั้น เลยได้ระเห็ดไปนั่งอีกทีนึง ทำงานรอไปด้วยก็จริงแต่พวกนั้นเสียงดังกันมาก ตอนแรกแอบรำคาญแต่ไปๆมาๆ นั่งฟังเค้านินทาคนนอกกลุ่มก็สนุกดี (เสียงน้องผู้ชายคนนึงเสียงเหมือนน้องในแผนกชั้นเลย เหมือนจนงง)

ชั้นชอบนะหน้าฝน วันที่ฝนตกสมัยอยู่ชม. มันจะได้กลิ่นดินช่วงเริ่มตก แต่ฝนตกกทมคือนรกมาก มันก็เย็นหรอกแต่ฝนฝุ่น รถมอม น้ำท่วมถนน วันนี้กูขับรถเหมือนจะบ้า

ชั้นมักน้ำหอมสีชมพูที่สุด แนวสตอเบอรี่หรือฟรุตตี้ใดๆ เปลี่นนลองหลายแบรนด์มากมายแต่ไม่เคยซื้อชาแนล คือจำได้ว่าตอนชั้นประถม พี่ใหญ่ก็เรียนจบแล้วละชีเคยเอาน้ำหอมตัว no.5 มาทิ้งไว้ที่บ้าน นี่ลองฉีดดมดูคือตึ้บ แก่ เด็กแบบตอนนั้นไม่เก้ทกลิ่นอะ เลยฝังใจว่ากูไม่ชอบชาแนล แล้วก็ไม่เคยคิดจะซื้อมาใช้หรือแม้แต่ไปลองกลิ่นเลย

พรุ่งนี้กูจะได้กลับบ้านตัวเองละ เริ่มคิดถึงที่นอนตัวเอง กูทนนอนโซฟาที่ยาวไม่ถึงปลายเท้ามาเป็นอาทิตย์ละ อาทิตย์หน้าก็เริ่มทำงานใหม่ ทุกคนก็ต้องกลับมาใช้ชีวิตเป็นปกติอีกครั้ง

พอพี่เสีย พี่ใหญ่ก็ลำบากมากขึ้น แกมาถามกุว่ากลับมาอยู่กับแก ช่วยดูแลพ่อแม่ (กับลูกมัน) ได้ป้ะเพราะแกมีไปตปทบ่อย ไอ้ดูแลพ่อแม่อะ ที่จริงได้ ไม่ติดอะไร แต่ลูกมัน กูปวดหัวห่าจะแดก เลยปฏิเสท แต่ถ้าลำบากขีดสุดก็ให้โทรมา มาให้ได้ถ้าไม่ติดออกทริปด้วยเหมือนกัน

ช่วงพี่คนกลางเสียยุ่งมากจริงๆ ยิ่งวันเสียคือขับรถทำธุรกรรมกีแหก เคลียรพ. ทำเรื่องยื่นเอกสารเทศบาล ดีลวัด ฯลฯ กีแหกตีนก็แหก เหยียบรถสุดพลังเพราะมันจะไม่ทันเทศบาลปิดอีก วันอื่นก็มีเรื่องยุ่งทุกวัน ยาวจนวันนี้ที่เก็บกระดูกไปลอยอังคารตอนเช้า ถึงได้ว่างจริงซักที

ดูจากสถานการณ์ที่บ้าน ก็คือ โอเค อะไรที่ประหยัดได้ก็เลือกทางนั้นดีกว่า น้ำหอมที่เล็งๆไว้เลยจะลองหาร้านที่ขายตัวเทสจะได้ถูกลง แต่สรุปคือกูเจอเข้าแล้ว ดีนะที่ยังไม่โอน ถ้าจะต้องซื้อของปลอม กุซื้อ dupe หรือน้ำหอมแขกไปเลยดีกว่า เห้ออออ

กุไม่กล้าจะเปิดผลตรวจพี่กุด้วยซ้ำ ทั้งที่ทั้งบ้านมีกุคนเดียวที่อ่านแล้วแปลผลได้

แต่กุเสียใจแหละ ไม่งั้นจะร้องไห้ทำไม ห่าเอ้ยยย

กุก็ช็อคนะที่พี่กูโทรมาบอกเรื่องอาการพี่อีกคน แต่ถามว่าเสียใจมากมั้ย มันดันแค่รู้สึกชาๆ เพราะกว่าจะมาถึงจุดนี้ กุโดนพี่หลอกมากี่เรื่องแล้ว พอเดือดร้อนก็ทิ้งกุรับผิดชอบคนเดียว หายหัวหมด จนรู้สึกว่าถ้าวันนึงมันเป็นกุที่ป่วย กุจะมีคนมาเสียใจมั้ยวะ หรือสุดท้ายก็โดนทิ้งไว้ที่เดิมคนเดียว

เวทว่ะ คือของดีเมืองจันมันก็ต้องทุเรียนใช่ป้ะ แล้วนี่สั่งพิซซ่าในคาเฟ่ที่นึง แต่เค้าทำมาผิดเป็นหน้าทุเรียนเพราะหน้าที่นี่สั่งจริงๆขึ้นต้นตัว D เหมือนกัน แล้วด้วยความร้านใกล้ปิดเค้าเลยยกให้ ซึ่งที่ชั้นจริงๆไม่ได้อยากได้แต่ดูท่าพนงอาจจะมีปัญหาถ้าไม่รับไว้เลยเอากลับมาด้วย (เค้าทำหน้าที่สั่งจริงมาให้เพิ่มแล้ว) ตอนแรกก็เออไม่เป็นไร พยายามคิดหาคนมาช่วยกิน แต่...

ไม่ควรเรียกว่ามาทำงานด้วยซ้ำ ให้เรียกมาเที่ยวแบบได้เงินค่าทริปช่วยจ่ายค่าใดๆ นี่ซื้อของฝากจากจันทฯเยอะกว่าค่าทริปบอ 2 เท่าเลยด้วยซ้ำ 😂 แต่เอาเหอะ นี่ไม่เคยลาพักร้อนตั้งแต่ย้ายมาด้วยซ้ำ ทุกคนในแผนกช็อคที่ได้ยินไม่แม้แต่หัวหน้า ส่วนตอนนี้แค่นั่งกินข้าวหน้าทะเล ฟังเสียงคลื่น หน้าโต้ลมก็แฮปปี้แล้วอะ ขอให้ได้มาบ่อยๆเถอะเพี้ยง

นี่จองรร.ที่คนออฟฟิทแนะนำมาให้ เพราะว่าไม่ใช่เขตตัวเองด้วย คุยกะคุณป้าเจ้าของทางไลน์แล้วเค้าลดราคาให้ (ชั้นเคยมาครั้งนึงแต่ไม่ได้จองเอง จ่ายเต็มเกินงบเบิกไปอีก) นี่เลยส่งติ้กเก้อโคนี่ดีใจน้ำตาไหลไป แต่คุณป้าบอกงง คือเข้าใจแล้วความเจนแกป ต้องอธิบายให้แกฟังอะ 😂 ตอนนี่แก่กว่านี้จะเป็นแบบนี้ป้ะวะ หรือเด็กๆมันก็มองชั้นแบบนี้ไปแล้ว โอ้ยยยยยย

กันทลร้างเฉยๆ แต่พูดอันนี้เพราะเห็นทวิตแทสจากเรื่องเทสเด็กเจนแซ่บ ที่รูปแคปชั่นว่า กลุ่มเพื่อนที่มีสามคนจะมีคนนึงที่เป็นส่วนเกินเสมอ แบบอันนี้ตรงกับตัวเองจริงๆ เคยโดนจริงรู้ตัวจริงออกกลุ่มจริง ไม่รอใครไล่ ไล่ตัวเองออกเอง 555 พอเห็นอันนี้อีกก็เออ เรื่องแบบนี้มีทั่วไปมาก ชั้นเองที่อยู่คนเดียวเป็นส่วนใหญ่ก็เหงาบ้างแต่เหงาแค่ตอนว่างสุดๆ เพราะงั้นก็อย่าว่างเกิน 555

เปิดติ้กต้อกเพราะจะไปปิดรีวิวของที่สั่งไว้ ละมันรันคลิปเล่าเรื่องวัดใจเพื่อนที่งานแต่ง คือด้วยความเผือกพอฟังแล้วก็ต้องแม่งอยากรู้ให้จบ เลยฟังต่อสองคลิปจนจบ นี่ว่าประเด็นเพื่อนในกลุ่มที่เป็น outsider มันไม่ได้ดูยากนะ ลึกๆยังไงถ้ามานั่งคิดดีๆ คนมันดูออกนะว่าอีกฝ่ายคิดยังไง กุโง่ๆยังผ่านมาได้เลย

ถึงบ้านตอนยังมีแสงไม่ครึ้ม เลยสั่งข้าวในไลน์แมนแล้วโดนค่าส่งช่วงพิเศษไปแต่ก็ยังสั่งอยู่ดี กดไปปุ๊บ สิบนาทีต่อมามืดแล้วฝนตกเลย คือไม่รู้แอปคำนวนแม่นหรือไร แต่เอาตังไปเลยค่ะ

อย่าว่าแต่แว้บไปงานคาโอพรุ่งนี้เลย งานที่ต้องเข้าไปหาลูกค้าที่รออยู่จะเสร็จกี่โมงเอางิ้ แค่ที่เดียวก็งานยาวจนทักหัวหน้าไปว่า อาจจะเสร็จไม่ทันไปงานที่สองนะคะ กระเป๋าม่วงที่เราปรารถนามันช่างยาวไกล🥺

เดี๋ยวนี้หน้าทวชั้นเงียบเหงา ไม่ใช่เลิกติ่งน้องนะ แต่แบบถ้ามันมีประเด็นอะไรซักอย่าง ความจริงบางเรื่องก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้น แต่พอคนแรกสวดปุ๊บ คนต่อไปๆก็เริ่มสวดตาม จนสุดท้ายก็เป็นเรื่องใหญ่ ถ้าไม่เห็นด้วยเดี๋ยวก็หาว่าแทงสวนอีก นี่เลยแก้ที่ตัวเอง ไม่อะไรต่อความยาวสาวความยืดดีก่า

ตอนแรกอ่านรีล่าในทวิต ชั้นแบบโอ้วจริงมาก นิสัยมตจริงๆชอบยากยาวเนี่ย แต่พอเข้าไปดูทลคนทวิต ชั้นขำหนักกว่าเดิม เออหรือชีรำคาญตัวเอง

ในสินค้าคาโอที่ซื้อมา แม้ว่าจะแลกกี่ทีก็ไม่ได้กระเป๋าม่วง (ช่างแม่งไปแล้ว) น้ำยาถูพื้นกับน้ำยาล้างห้องน้ำคืออันที่ซื้อมาเยอะสุด ซึ่งล้างห้องน้ำนี่ล้างบ่อยอยู่แล้ว แต่ถูพื้นคือยอมรับว่าขี้เกียจ คือปกติถูน้ำเปล่าเป็นพิธี ไม่บ่อยด้วย😅 คือเคยใช้ยี่ห้ออื่นมาแล้วมันเหนียวพื้นเลยไม่ชอบใช้น้ำยา แต่ของมาจิคลีนดีมากจริง แม้จะเซ็งที่ไม่ได้กระเป๋าม่วงซักใบแต่ก็คงใช้ต่อ (แต่จะดีกว่านี้มั้ย ถ้าให้กระเป๋าม่วงชั้นมาด้วย)

สารภาพ อาทิตย์ก่อนทำงานจนลืมสตรีม ยุ่งจนแบบยุ่งงงงงงง พอจะกลับมาสตรีมใหม่งานเข้ากุมาสองวันติด ทำงานวันหยุด โอทีเรท1.5 จุกๆ แต่ถามว่าได้มั้ย นี่ยังไม่ได้ซักผ้ากะไปนวดด้วยซ้ำ😭

เตนล์เล่นคอนทุกอาทิตย์ กลับมาไทยยังไปตีแบดได้ นี่เพิ่งหายป่วยหลังกลับจากคอนไทยด้วยซ้ำ 🥺 สุดยอดพลังชีวิตจริงๆค่ะ ขอให้ได้ชีวิตแฮปปี้ๆน้า