Ik moet huilen van de opdracht die ik schreef, achter in mijn boek.

De andere kant van de medaille is dat ik bij de pijn, áltijd de liefde voel. Dat is de voorkant, en daar ben ik heel dankbaar voor.

Het is niet zozeer dat het vroeg donker is. Het is meer dat het niet echt licht geweest is.

Het doet het meeste pijn op de momenten dat ik heel diep voel hoeveel ik van haar houd. Die pijn is goed, maar doet zó zeer.

Over Fenna deel 3 www.emmavoerman.nl/over-fenna-d...

Ik wil een goede Advent. Dat gaat over hoop. Dus ik heb het woord VVD op verboden woorden gezet.

Joods-christelijke cultuur : de hoofdpiet vermoorden omdat die verklapt wie de cadeautjes koopt, want het is een kinderfeest.

Uitvindt eindelijk binnen. (Heeft me 3 uur gekost om op te halen op verkeerde ophaalplek) Maar met thermo legging (beenwarmers had ik al, die heb ik nodig want alle leggings en broeken zijn te kort)

Ik geef een lezing over communicatie en autisme. Daarbij gebruik ik dit model. (Ik leg het op mijn website uit) www.emmavoerman.nl/wat-je-van-i...

Het is mijn eigen schuld. Ik moest kleren bestellen als coping. Ik haal ze af bij de boekwinkel in Oosterbeek, omdat dat de “groene keuze” is.

Acht jaar gelden, toen ik hier net een week woonde. En nu.

Iedereen die de VVD nog als serieuze partij ziet is of dom, of heeft een daar een agenda mee. Aangezien niemand zó dom kan zijn om niet te zien wat de VVD doet, hebben ze dus allemaal een agenda. Allemaal willen ze graag mee-eten van wat de VVD jat van mensen die het niet kunnen missen.

Kennen jullie dat? Dat als je echt iets liefs doet voor jezelf, misschien zelfs wel iets dappers, dat je jezelf dan ontroerd? Ik kan me dan ook de ontvanger voelen en mezelf echt dankbaar zijn. Soms huil ik zelfs omdat ik het durf te ontvangen.

Psycholoog destijds aan Fenna: “Was de transitie van je vader niet een schok voor je?” Fenna: “Nee. Ik zag hoe het haar goed deed. We kwamen dichter bij elkaar. Wat wél een schok was, was haar herseninfarct. Dat moet ze echt nóóit meer doen! Daarmee schudde mijn wereld.”

Ik heb nog niet getekend sinds het overleden van Fenna. (Dat is een rotwoord om te schrijven, maar het helpt bij de rouwtaak: “de werkelijkheid onder ogen zien”) Deze nam ik op in mijn boek “Geland in Doorwerth” De enige tekeningen van een foto die niet in de buurt van mijn huis is gemaakt.

Gos, ik herinner me de eerste Zomergasten nog. Wat vreemd dat dat weg gaat. (Als was ik soms niet blij met de keuze van de gespreksleider.)

Ik was in mijn lieve nagel salon. Er was een vrouw met haar kleine dochter. Ik bedacht dat het nog steeds de vrouwen zijn die kinderen moeten mee zeulen omdat het van he verwacht wordt dat ze er altijd zijn voor de kinderen. Ik bedoel: je ziet niet snel een man met kind in een nagel salon, toch?

Ik vertelde dat ik van alles zonder kleur kocht. Dit is blauw. Maar ik ben kleurenblind, en dit is voor mij spijkerbroeken kleur en dus niet echt een kleur. Heeft vooral te maken dat ik in mijn vermomming als man vaak alleen bloes had als kleur. Heb 3 jaar geen blouse gedragen.

Mijn school reader heel goed. Het team wist het allemaal al. En ze gaan het de leerlingen uitleg waarom ik er dit jaar nog even niet ben. En dat het niet gek is als ze me wel gewoon in het dorp zien. Ik kan veilig terug, begrip janari.

Ik hou op met de politiek te volgen. Er is maar een verhaal dat steeds weer terug komt: Als je vals speelt, win je. In allerlij varianten opnieuw gespeeld.

Gaan D66 en CDA nu zelfmoord Belgen, begrijp ik dat goed?

Net overleg gehad met mijn uitgever. Hij heeft een andere voorkant. Ik vond dat eerst niet leuk, want ik had mijn favoriete tekening gebruikt. Hij zei: laat het aan een boekhandel zien. Welke willen zei in de winkel leggen? 1

Terecht!

Ik heb teveel kleren besteld als doping. En ik vind mezelf niet slecht. Bijna alles wat ik koos is zwart, grijs en wit. En dat is niet eens een bewuste keuze. (In mijn kast is alles heel kleurig, en dat komt vast wel weer een keer)

Gefeliciteerd

Ik mopper vaak hardop tegen mijn spullen. Bijvoorbeeld als ze op de grond vallen, terwijl ze heel goed weten dat ze daar niets te zoeken hebben. Maar misschien ben ik te veeleisend. 1

Ik tekende een plaat uit een kalender van mijn opa: Jan Voerman Junior. Je ziet de JVJ, kleine R rechtsonder. Zijn vader was de IJsel schilder, Junior tekende graag de kleinere natuur. Hij is bekend omdat hij in de Verkade-albums tekende.

Draadje. Want ik leerde iets. Iets dat ik al wist en dat zijn altijd de lessen waar je het hardst van schrikt. Het gaat over Rouw, over de niet over de Dood praten, en over jezelf niet waardevol genoeg vinden. Ik deelde hier al dat ik het spannend vond om weer te beginnen met pleinwacht. 1

PaisProtest. Dat was het woord. Sta hier allemaal even bij stil. En niet alleen vandaag.

Ik ben trots op mezelf. Ik heb mooie gesprekken en liefde gehad on de kerk. (En die zocht ik zelf op) Ik had een mooie wandeling met bankje in de zon. Ik had nostalgisch eten (mijn moeder maakte dit als ze iets bijzonders wilde maken) 1

Geen patat, geen friet, maar pomme de terre dauohinois. Straks het resultaat.

Geld voor longcovidonderzoek raakt op, wanhoop bij patiënten groeit Goed artikel van Sander Zurhake #NOS #PaisProtest #NietHersteld nos.nl/artikel/2592...

Advent, naar het licht:

De sleuven bij Driel. (the chances that anything coming from mars..) Pastel uit 2022, Digitaal uit 2024.

Van de kerk. (Ze hebben altijd bloemen die na afloop met iemand mee gaan, of gebracht worden) vandaag was het dus voor mij

Deze zondag is de eerste vademt zondag. Zoals mijn vader deed steek ik de kaarsen één voor één aan. En daarachter de advent kalender die ik vond. Een echte, zonder snoep of andere vrouwelijke, maar met plaatjes. We waren elke dag nieuwsgierig, ook al kenden we hem nog van vorig jaar.

Waarom spreken we niet af dat als een partij smerige trucks gebruikt, ze gewoon AF zijn! Ga niet langs start. Laat eerst maar een zoen dat je te vertrouwen bent voor je weer mee mag doen.

Ik ben in een periode waarin het over essentiële dingen gaat. En als ik dan zie wat onze bestuurder en onze pers uitvreet vind ik het eerlijk gezegd uitermate zielig dat mensen mensen op die manier hun leven te moeten invullen. Mijn dochter heeft in haar korte leven de wereld iets mooier gemaakt.

Mijn heus is knus, dat is ook troost.

Troost

"It's not our job to toughen our children up to face a cruel and heartless world. It's our job to raise children who will make the world a little less cruel and heartless." L.R. Knost