ขอแอบบ่นในนี้ละกันครับมีประมาณสองเรื่องล่ะมั้งอิอิ - รู้สึกว่าเทอมนี้ไม่น่าจะได้เอสักตัว EL105 อาจจะได้B/B+ ส่วนที่เหลือก็คงไม่พ้นCกับD พูดตรงๆคือรู้สึกว่าตัวเองขี้เกียจ+ไม่มีไฟจะเรียนด้านนี้แล้วด้วย ตื่นไปเรียนยังยาก ทรมานทุกวันที่ต้องเห็นโค้ด - อยากขอแม่ดรอปเรียนแต่ก็รู้สึกไม่ดี ไม่มั่นใจในตัวเอง แต่เราก็อยากิ่านหนังสือ เริ่มต้นใหม่แบบเต็มกำลัง อาจจะต้องค่อยๆตะล่อมเหมือนตอนขอซิ่ว

รู้สึกว่าวันนี้ทำอะไรสะเหล่อๆเยอะมาก แต่ก็รู้สึกเวิ่นเว้อ จิตใจไม่เป็นสุขเลย เราแค่อยากได้รับการตอบกลับเล็กๆ แต่ช่างมันเถอะเนาะ

ออกเดินทางค้นหาตัวเอง เก็บบทเรียนมาเขียนเป็นเพลง แล้วเดินต่อ

เพิ่งอ่าน บ่วงฆาต ราชดำเนินจบ เดี๋ยวมารีวิวในนี้ดีกว่า

อยู่ดีๆก็นึกขึ้นมาได้ว่า วันนั้นเห็นโพสต์นี้แล้วรู้สึกมีแรงผลักดันขึ้นมาเฉยเลย ตัวฉันอายุ19 เทียบกับคนอื่นๆแล้วคงสู้ไม่ได้สักอย่าง อยากจะขับรถ อยากจะทำอะไรสักอย่างที่อยากทำ แต่ดันขี้เกียจ ขี้กลัว เอาตัวเองไว้ในcomfort zoneอยู่นั่น ‘ อยากเก่งให้ได้เหมือนพี่จ๋ายจังนะ ’ อยู่ดีๆก็คิดขึ้นมา55555 ได้รับไฟอะไรบางอย่างที่ทำให้เราอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง

อยากรีวิวชีวิตตั้งแต่ได้เป็นเด็กมหาลัยมาเกือบ1เทอม♥️ เราเรียนวิทยาการคอมพิวเตอร์ มธ. ที่นี่ไม่ใช่เป้าหมายของเราแต่มันก็เป็นอันดับ2ที่เราเลือก เราเป็นคนชอบคอม ชอบเล่นเกม คิดว่าตัวเองเรียนรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีค่อนข้างไว ม.ปลายก็มีทำโปรเจคกลุ่มเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์บ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำงานส่วนโค้ด(ออกแนวกินแรงซะด้วย) เคยทำงานวันวิทย์ของชมรมคอมฯ ทำanimation ผ่าน blender