Płoniesz Ogień Zajął Twoje Ręce Słychać Zduszony Krzyk I głuche Milczenie Miną Lata Niewielu Wspomni O Tobie Szaremu Człowiekowi - zwycięzcy

Uśmiech Nadzieja Szczęście Przyszłość Najpiękniejsze Banalne Słowa

Kropla Po kropli Coraz Szybciej Jeszcze Gęściej Lśniącą Powłoką Deszcz Oczyszcza Brudny Świat

Zapisane Będą Słowa i czyny Oczy Dziecka Gasnące W ciemności Krzyk Kobiety W bezsilnej Rozpaczy Zaciśnięta Pięść Dorosłego Chłopca Zapisane Będą Czyny i słowa

Jeszcze Próbuję Oddech Usta usta Ciągle Masuję Zatrzymane Serce Głucha Cisza Tak umiera Świat

Ecce homo Jest brudny Zmęczony I śmierdzi Ecce homo Uciekał Przed śmiercią I przegrał Ecce homo Dla wielu Już nie jest Człowiekiem

Czerwony Kapturek Nigdy Nie dotarł Do chatki Babci Jaś i Małgosia Wcale Nie znaleźli Domku Z piernika Kopciuszek Nie spotkał Wróżki I nie tańczył Na balu Zły człowiek Poszczuł ich psem I pogonił W głąb Lasu

Talerz dla Zdrożonego Wędrowca Stłukł się Na milion Kawałków Kto poskleja Skorupy I ocali Człowieka W człowieku

Gdzie jesteś Dziewczynko W czerwonym Płaszczyku Zniknęłaś Nagle Za ścianą Drzew Kiedyś Zapomnę Że istniałaś Zmienisz się W sen

Mamo ciemno Boję się Mamo zimno Przytul mnie Mamo trawę Pokrył szron Mamo ktoś nam Zabrał dom Mamo oczy Zamknął brat Mamo jaki Straszny świat

Cicho stąpaj Powoli Może Nie usłyszą Teraz biegnij Szybciej Może Nie dogonią Podnieś kamień Włóż go W piersi Twoje serce Roztopiło się We łzach

Pozwólcie dzieciom Przychodzić Do mnie Zapalcie księżyc Niech nie boją się Ciemności Otulcie je Przed chłodem I deszczem Ocalcie ich Świat

Dzisiaj Świat nie Zasługuje Na metafory Epitety Pokazują Szarość Wokół Tylko Oksymoron Potrafi Się bronić Smutnym Uśmiechem I głośnym Milczeniem Gdzieś Zniknąłeś Mądry Arystotelesie

Siadam Niepewna W wagonie Następna Stacja Samotność Następna Stacja Cierpienie Następna Stacja Milczenie Następna Stacja Bezsilność Następna Stacja Nadzieja Wysiadam Z mojego Metra Co dalej Dokąd Dlaczego

Żadna Chusteczka Nie zetrze Tych kropel Poszarzały Smutek Zabiera Nadzieję Deszcz To gorzki Płacz Ranionej Ziemi

Fale deszczu Uderzają O szklany brzeg Mojej wyspy Echo naśladuje Oddech Śpiącego Piętaszka Szukam drogi Nie umiem być Robinsonem

Kropla Chłodzi Rozgrzane Czoło Krople Zwilżają Spierzchnięte Usta Miliony Kropli Topią Nasz świat

Bolało Boli Będzie boleć Tyle Tylko tyle Aż tyle

Kiedy zniknę Zapomnisz Od razu Nie spłynie Nawet Jedna łza Zaprzeczysz Że kiedyś Istniałam Poczekaj Tylko Zniknę

Zawsze patrz Na jasną Stronę życia Każdy wieczór Jest zapowiedzią Poranka Po burzy Zwykle przychodzi Słońce Cholera jasna Nie działa

Wrócić Żeby Walczyć Walczyć Żeby Przetrwać Przetrwać Żeby Wierzyć Wierzyć Żeby Żyć

Ostatnia Kropla Wody Wyschła Umieram Z pragnienia Bez nadziei

Uratowałeś Swą ludzką Postać Pusty Narcyzie Źródełko W którym Podziwiałeś Urodę Wyschło

Pusty Parysie Gdyby Nie ty Światem Rządziłaby Mądrość Człowiek Szukałby Wiedzy Bez pustoty Urody Botoks Silikon Złote nici Budziłyby Wzgardę Głupi Parysie

Przepraszam Za wygodę Łóżka Za miękkość Poduszki Przepraszam Za żarówkę W lampce Za płomień Kuchenki Przepraszam Za dzisiejszy Obiad Za jutrzejszą Kolację Przepraszam Za swoje Małe Wielkie Szczęście

Śmieję się Więc Jestem Ktoś dzwoni Więc Jestem Upadłam Więc Jestem Powstałam Więc Jestem Widzę świt Więc

Ona Że ona Ale Ona Że on I on Że on Nie Słowa Nie Myśli Nie Marzenia Ona wie On wie Że ona To on

Domek Z piernika Sczerstwiał Stara Baba Jaga Na twardym Ciastku Złamała Ostatni Ząb W oddali Słychać Złowieszczy Chichot Jasia i Małgosi

Białą I okrągłą Wyłuskuję Z blistra Połowa Różowej Podłużna Niebieska Jeszcze Ta kremowa Najważniejsza Z wszystkich Słońce Się pojawia Nowy dzień Wciąż żyję

Jeszcze Polska Bóg i Honor Świętość Przodków Druga żona Jeszcze jedna Byłe Dzieci Patr-nepotyzm I pieniądze Prawo Dżungli Jeszcze Polska Gdzie ten Honor I Ojczyzna

Nie bój się Zasnąć W dolinie Snów Czekają anioły Na zamknięte Powieki Sypią Złoty proszek Marzeń Zatęsknisz Za nim Gdy Otworzysz oczy

S zdaje się Sądzić Ł dodaje Łagodności O wydłuża Przekaz W wstrzymuje Osąd O pozwala Odejść Ot takie Słowo

Dziś Polityk Podobny jest Do gołębia Zacznie dzień Od rejwachu Obudzi cię Siądzie Na parapecie Zesra się Poszuka Żarcia Rozchlapie Wodę Zesra się Pobije się Z innymi Ptakami O ostatnie Ziarno Zesra się Na koniec Poleci Na swoje Spuszczając Ci na głowę Ślad że Zesrał się

Dzisiaj Świat nie Zasługuje Na metafory Epitety Pokazują Szarość Wokół Tylko Oksymoron Potrafi Się bronić Smutnym Uśmiechem I głośnym Milczeniem Gdzieś Zniknąłeś Mądry Arystotelesie

Z nadzieją W oczach Z szaleństwem W głowach Bez Snu Jedzenia Łyku Wody Nie poczuli Uderzenia Przeoczyli Krew W biegu Nie zauważyli Śmierci

Zranili Cię Siostro Warcząca Ostra piła Obcięła Twoje ręce Słyszę Szumiący płacz Przytulam się Do zbolałego Okaleczonego Pnia Siostro Brzozo Jeżeli tego Nie przeżyjesz Umrę razem Z Tobą

Kiedy Szukasz Sensu Popatrz Na mnie Kiedy Nie wiesz Dokąd Zmierzaj Za mną Jeśli Nie znasz Prawdy Posłuchaj Mnie

Nie każ mi Iść tam Dokąd Nie chcę Nie oczekuj Że zacznę Spoglądać Jak ty Moje sny Moje łzy Są moje Tylko moje

Uśmiecham się Szeroko Bierzesz to Za dobrą Monetę Śmieję się Do rozpuku Myślisz że Nareszcie Jest dobrze Nie pamiętasz Że łzy Tak bardzo Lubią Samotność

Podręczna Bezwolna Gorsza Poniżona Wyzwolona Mądrzejsza Wolna Wrażliwa Strzeż się Kobiety Bo zawsze Przegrasz

Choć raz Zostać Ikarem Nie słuchać Mądrego Dedala Wznosić się Wyżej I wyżej Oślepnąć Na brud Złego świata Zapomnieć Trwania W nadziei Zaufać Jedynie Słońcu I upaść Na zawsze Bez tchu

Dobrzy ludzie Umierają Łagodnie Pogodzeni Ze sobą Bezpieczni Wśród Kochanych Dobrzy ludzie Wiedzą Że ich dobro Zostanie Gdy odejdą Będzie Z innymi Z dobrymi Ludźmi

Jeśli Nagle Zamilknę Kiedy Zapadnę W pustkę Spójrz Prosto W niebo Weź Haust Powietrza Wspomnij

Zabieram cię Ze sobą Wszędzie Szukam Śladów tego Co minęło Boję się Że wszystko Zapomnisz Zgubisz Miejsca czas I znikniesz

Potrafiłeś wymyślić okularowatość okularów kasztanowatość kasztana książkowatość książki Jak odniesiesz się do bólu rozpaczy lęku śmierci Gdzie twoje epoché przemądrzały filozofie

Biegnę Między Kroplami Deszczu Potrząsam Suchymi Kosmykami Włosów Kałuże Wysychają Przed moimi Stopami Patrzę Na ludzi Skulonych Pod parasolem Dlaczego Tylko ja Widzę Słońce

Srebro Szczęśliwych chwil Zmarszczki Miłosnych uniesień Drżenie Pogodnych wspomnień Stara Afrodyta Z zachwytem Patrzy W lustro

Mały okruch Szkła Królowej Śniegu Stalowe Spojrzenie Lodowate Serce Kaja Gorące Dłonie Miękkie Usta Gerdy Z niepokojem Przewracam Kolejne karty Boję się Że tym razem Hans Christian Zmieni zdanie

Nic na Później Popatrz W oczy Przy śniadaniu Nic na Później Weź za Rękę Przytul chwilę Nic na Później Powiedz Kocham Właśnie teraz Nic na Później Popołudnia Może Nie być

Okrutny Władca Bezwzględna Dwórka Poniżani Dworzanie Ofiara bestii W walce O godność Straciła Wszystko Co było Czy w nowej Baśni Podłość oprawcy Nareszcie Przegra Z dobrocią