Ira snakte naar rust en boekte een lief boshuisje. Terwijl ze haar vakantiedorp inreed, zag ze het bord. ‘Hier geldt geen vuurwerkverbod!’

Ira snakte naar rust en boekte een lief boshuisje. Terwijl ze haar vakantiedorp inreed, zag ze het bord. ‘Hier geldt geen vuurwerkverbod!’

Dansen, vrienden, bubbels. Misschien zelfs drugs. De ideale oudjaarsnacht, denkt Chantal. Maar het zal wel weer Peter Pannekoek worden.

Bij het ontbijt een restje stol, voor de lunch een restje ragout en als diner een restje rollade. Het restje ruzie zal ze later opwarmen.

Gita hoeft niets mooi te maken dit jaar. Geen kerst, geen glans. Alleen zichzelf. Het voelt als een cadeau.

Gita hoeft niets mooi te maken dit jaar. Geen kerst, geen glans. Alleen zichzelf. Het voelt als een cadeau.

Een gekke oom, dove oma, krijsend kind, niet-gare kalkoen en kerstbalscherven. De kortschrijver sloop weg van tafel om een kortje te posten.

Een gekke oom, dove oma, krijsend kind, niet-gare kalkoen en kerstbalscherven. De kortschrijver sloop weg van tafel om een kortje te posten.

Elk jaar keek Guusje die avond een kerstfilm. En altijd gleed haar blik naar de lege plek op de bank en dacht ze: volgend jaar misschien.

Elk jaar keek Guusje die avond een kerstfilm. En altijd gleed haar blik naar de lege plek op de bank en dacht ze: volgend jaar misschien.

'Ome Henk is er toch wel bij. Haal jij nog een cadeautje?' Ronald trok een kabouter uit de tuin en pakte het ding in. Dat zou Ome Henk leren.

‘Het is een collega, geen monster,’ mompelt Ira, in de lege kolfkamer. Dan klikt de deur in het slot. En zijn stem: ‘Wie is geen monster?’

‘Het is een collega, geen monster,’ mompelt Ira, in de lege kolfkamer. Dan klikt de deur in het slot. En zijn stem: ‘Wie is geen monster?’

Oké, dus wél tattoos, maar géén schaamhaar. Vertwijfeld keek Roos om zich heen in de sauna. Ze had het helaas verkeerd om onthouden

Brenda sneed de kerststol doormidden, lepelde de spijs eruit en duwde de helften weer tegen elkaar. Straks heel verbaasd reageren, dacht ze.

Brenda sneed de kerststol doormidden, lepelde de spijs eruit en duwde de helften weer tegen elkaar. Straks heel verbaasd reageren, dacht ze.

‘Dit was het.’ Ze knikt. Geen tweede date. Hij glimlacht. ‘We hebben nog niet alle mensen ontmoet die van ons gaan houden.’

‘Dit was het.’ Ze knikt. Geen tweede date. Hij glimlacht. ‘We hebben nog niet alle mensen ontmoet die van ons gaan houden.’

De meesters en juffen luidden de kerstvakantie voor de kinderen in met een gelegenheidskoortje. De mokken glühwein stonden nét buiten zicht.

'Ze moet je niet, gast, snap dat dan! Hoppa, wieberen!' riep Ilse luid. Voor haar keken mensen verschrikt om. Dit gebeurde vaker in bioscopen.

'Mag ik een matcha latte met kurkuma en erwtenmelk zonder schuim?' Erwin knikte vriendelijk. Wat had hij toch een pleurishekel aan z'n werk.

De rij bij de Hema was lang. Harm likte aan zijn ijskoffie. Toen bij kassa zijn pinpas niet bleek te werken, zette hij sip het glas terug.

De rij bij de Hema was lang. Harm likte aan zijn ijskoffie. Toen bij kassa zijn pinpas niet bleek te werken, zette hij sip het glas terug.

Ze had zo hard nagedacht of ze vanavond wel of niet zou drinken, dat ze dat biertje wel had verdiend, vond ze.

De kinderen zeurden, dreinden en schreeuwden om snoep. 'Er komt dit jaar geen kerstboom!' riep Martin. De sfeer verzieken kon híj ook.

De kinderen zeurden, dreinden en schreeuwden om snoep. 'Er komt dit jaar geen kerstboom!' riep Martin. De sfeer verzieken kon híj ook.

Dina blokkeert hem. Ontblokkeert hem. Typt. Wist. Typt. Wist. ‘Ha ha, je mist me,’ appt hij. Ze haat dat hij gelijk heeft.

In december verhuist Den altijd naar een nieuwe plek. Opgetogen staat ze in de kamer, maar vroeg of laat komt dat ontwortelde gevoel.

In december verhuist Den altijd naar een nieuwe plek. Opgetogen staat ze in de kamer, maar vroeg of laat komt dat ontwortelde gevoel.

Es vond dat haar collega’s zo snel ziek waren. Toen kneep ze een pukkeltje uit, veegde het klontje in de koektrommel en zette die weer terug.

Es vond dat haar collega’s zo snel ziek waren. Toen kneep ze een pukkeltje uit, veegde het klontje in de koektrommel en zette die weer terug.

Spin Sebastiaan brak zijn web af, verzamelde de hele familie en kroop door de kier bij het raam het huis in. Heerlijk, dat winterverblijf.

‘Here comes Gert-Jan’, riep hij. Rennend, met geheven bijl, ging hij achter het slachtoffer aan. Snel kroop de muis een holle wand in.

‘Here comes Gert-Jan’, riep hij. Rennend, met geheven bijl, ging hij achter het slachtoffer aan. Snel kroop de muis een holle wand in.

In zijn droom vond hij een zak met geld. Wat een platte symboliek, dacht Carl beschaamd. Hij kon het hoongelach van Freud al horen.

Wat een rust: alle surprises zijn afgeleverd, de gedichten voorgelezen en de cadeaus uitgepakt. Tijd om te stressen voor kerst.

Wat een rust: alle surprises zijn afgeleverd, de gedichten voorgelezen en de cadeaus uitgepakt. Tijd om te stressen voor kerst.

Klaas: 'Thuiswerkdag!' Piet: 'Serieus, op pakjesavond?' 'Yep. Om 18.00 uur druk ik op versturen.’

Kijk nog één keer achterom, stond er op het briefje dat boven de wc hing. Fred ontdekte te laat dat dat verzoek voor na het plassen gold.

Jet wilde positiever naar collega’s kijken. Tot ze Rob smakkend een appel hoorde eten. ‘Gatver!’ brulde ze. ‘Jullie zijn echt állemaal gek!’

Evert scharrelde door tuinen en zag hoe in warme woonkamers werd geknuffeld met honden en katten. Hij baalde dat hij een egel was.

In de risotto zaten twee zwarte haren. Walgelijk, vond Maria. ‘Smaakt het, mam?’ vroeg haar zoon, de chefkok. ‘Heerlijk, jongen’, zei ze.

In de risotto zaten twee zwarte haren. Walgelijk, vond Maria. ‘Smaakt het, mam?’ vroeg haar zoon, de chefkok. ‘Heerlijk, jongen’, zei ze.

Dramatische sterfscène. Intens verdriet op het toneel. Diepe stilte in de zaal. Oké nu! denkt Ottelien, en haalt luidruchtig haar neus op.

Als Fred zin heeft in hachee, dan eet Fred hachee. Mensen zeggen weleens: die Fred, die doet maar. En ook daar trekt Fred zich niks van aan.

Als Fred zin heeft in hachee, dan eet Fred hachee. Mensen zeggen weleens: die Fred, die doet maar. En ook daar trekt Fred zich niks van aan.

Vuil shirt, piekhaar. Bep waant zich ongezien en sprint naar de brievenbus. Ze komt Sexy Buuf tegen. ‘Leuk shirt,’ knipoogt die.

Vuil shirt, piekhaar. Bep waant zich ongezien en sprint naar de brievenbus. Ze komt Sexy Buuf tegen. ‘Leuk shirt,’ knipoogt die.

'Laat me met rust!' gilde Bram en hij knalde de nieuwe deur dicht. 'Jep,' zei hij tevreden tegen de timmerman, 'die deur doet het prima.'

‘Ik wil me vaker kwetsbaar opstellen,’ zei Tom. 'Eerlijker'. Zijn partner keek op. Tom wilde meer zeggen, maar dat vond hij weer te intiem.