📜 Rursus Orbis - Week 9 [ โรลปิด w/ @surya-wyh-npc.bsky.social | โกงเวลาหลังแข่งประลอง ] [ ⚔️ ภารกิจปราบมอนสเตอร์ - การทดลองประหลาด ] ณ ดันเจี้ยน Forbidden "..." ซิกฟรีดเหลือบมองเพื่อนร่วมทางในครานี้ที่ต่างออกไปจากทุกที แม้จะออกไปฝึกฝนด้วยกันมาก่อนแล้วในดันเจี้ยนแห่งอื่น แต่การหวนกลับมาที่นี่อีกครั้งก็ดูจะชวนรื้อฟื้นความทรงจำบางอย่างได้ไม่น้อย... +

" อันที่จริง..ที่เจ้าพูดมันก็ใช่นะ " เขาเอ่ยก่อนจะเดินมาใกล้อีกคนเล็กน้อยแล้วประคองมืออีกฝ่ายมาจับหน้าตัวเองพร้อมส่งสายตาอ้อนใส่ " เพราะเวลาเจ้ามองมันจะได้...นึกถึงข้าไง " เน้นประโยคหลังแบบชัดเจน

แต่เพื่อให้ปลายนิ้วสัมผัสลงบนใบหน้าอีกฝ่าย นิ้วโป้งแตะลงบนริมฝีปากนุ่ม ลากไล้ผ่านรอยฟกช้ำบนแก้มและเรือนผมเขาสวมกอดอย่างไม่สนว่าเนื้อตัวไอเดนจะเลอะเทอะแค่ไหน แล้วมอบจุมพิตอย่างแผ่วเบา จูบนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถสื่อด้วยคำพูดได้ทั้งหมด เป็นทั้งความตกใจ ซึ้งใจ ดีใจ และสิ่งที่เขาเฝ้ากักเก็บไว้ในอกมาแสนนาน และทั้งหมดถูกถ่ายทอดผ่านปลายสัมผัสนั้น +

[ 🦇 Story : 1/? ]

“ฟีอัส “เจ้าต้องการจะรักข้าจริงๆหรือ?” ไซรอสถามย้ำอีกครั้ง เขาทั้งหัวรั้น ไม่ฟังใคร หยาบกระด้าง และมีข้อเสียตั้งมากมาย เขาเป็นเช่นนี้มาโดยตลอด และอีกฝ่าย ต้องการที่จะรักเขาจริงๆใช่ไหม?

( ทีมออนเซ็นหลังลุยดันเจี้ยน ♨️🤲🏻 ) สมาชิก : @glenn-wyh.bsky.social @xyros-wyh.bsky.social @tifa-wyh.bsky.social @erevan-wyh.bsky.social

ทีฟาเปรยยิ้มออกมาด้วยความอ่อนโยนและจริงใจ สีชมพูระเรื่อบนแก้มอาจมาจากอากาศเย็นหรือไม่ก็จากความรู้สึกบางอย่างที่กำลังเบ่งบานในใจเธอ “หวังว่าเจ้าจะชอบนะ โดยปกติแล้วมันจะบานในฤดูใบไม้ผลิ แต่ก็…คิกๆ” เธอหัวเราะออกมาเบาๆราวกับจะบอกว่าในโลกแห่งเวทมนตร์ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

ทีฟาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะยื่นมือรับผืนผ้านั้นมาอย่างระมัดระวัง เธอเริ่มนําผ้ามาผูกไว้บริเวณคออย่างหลวมๆ ก่อนที่ความอบอุ่นจะเริ่มแผ่เข้ามาสู่ร่ายกายอย่างช้าๆ ใจที่สั่นไหวนั้นเริ่มสงบลง เธอยืนนิ่งเงียบ ราวกับจะซึมซับไออุ่นนั้นไว้ให้ลึกที่สุด “ข…ขอบคุณมากนะ” เธอเอ่ยเสียงเบาภายใต้ผ้าพันคอที่คลุมขึ้นมาจนถึงแก้ม ‘มีกลิ่นของเอตวลจางๆด้วย…ไม่สิ! น่าอายแย่เลยถ้าถูกรู้เข้า’

ก็เพราะเป็นซะแบบนี้ อีกฝ่ายจะขาดเขาไปได้เช่นไร? มืออีกข้างที่ไม่ถูกกอบกุม เลื่อนขึ้นไปปิดตาของอีกฝ่ายไว้ ร่างขยับเข้าไปชิดกับเตียง ขาและเข่าข้างนึงงอขึ้น และทึ้งน้ำหนักลงบนขอบเตียง เมื่อเขาเอนตัวลง อยู่ในท่าที่คร่อมเกือบทับร่างของฟีอัส และแล้ว ริมฝีปากกดจูบลงหลังมือของตนเอง ใช่…มือที่ปิดดวงตาของอีกฝ่ายไว้ ไม่ให้รับรู้ถึงการกระทำของตน +

"....?" หัวคิ้วเขาเหมือนจะเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่พลันเมื่ออีกฝ่ายเดินนำไป ในทางที่..... ข้างนอกมันอีกทางนะท่านเซอย่า??? แต่ในเมื่ออีกฝ่ายเดินนำไปแล้วเขาก็ไม่ได้ขัดอันใด กลับเดินเข้าไปชิดใกล้กว่าเดิมด้วยกลัวจะพลัดหลงกับกลุ่มผู้คนระหว่างทาง ...และเกรงว่าผู้ดูแลกิลด์ในตอนนี้ดูจะต้องการคนดูแลมากกว่าลูกกิลด์นัก (หลบคนตรงกระจกไปมุมอื่นแทนเหรอคับบ555555)

แม้จะตอบออกไปเช่นนั้น แต่ในหัวกลับเต็มไปด้วยภาพของอีกคน จินตนาการว่าไอเดนในเสื้อตัวใหม่ เสื้อแขนยาวสีเข้มที่เขาแอบหยิบไว้ หรือแม้แต่เสื้อคอกว้างตัวหลวมที่เขาเผลอนึกภาพว่ามันจะเผยไหล่กว้างของอีกฝ่ายได้ยังไงบ้าง เกลนน์รีบเบือนหน้ากลับไปที่ราวแขวนเสื้อก่อนความคิดจะเลยเถิดไปกว่านั้น +

(แหมแหม่แหม๊)

ทันทีที่ทีฟาได้บอกออกไปนั้น ความรู้สึกดีๆบางอย่างก็ได้ก่อนตัวขึ้น เธอไม่แน่ใจนักว่ามันคืออะไร แต่ก็หวังว่าสิ่งนี้จะทำให้เอตวลยิ้มออกได้ก่อนจะจากกันในวันนี้ แทนที่เธอจะบอกลาแล้วเดินจากไป ทีฟาเลือกที่จะก้าวเข้าไปใกล้กับคนตรงหน้ามากขึ้น ก่อนจะถือวิสาสะจับมือของเอตวลที่ตกลงเมื่อครู่ขึ้นมากุมไว้อย่างอ่อนโยน “ ไว้พบกันใหม่ได้เสมอนะ… “ “ ข้าจะรอ ”

….สีหน้าใหม่ๆ? สองแขนที่ยื่นมาถูกกอบกุมไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ซิกฟรีดขยับเข้าไปใกล้เพื่อที่จะสำรวจบาดแผลเหล่านั้นให้ชัดขึ้นกว่าเดิม ร่องรอยส่วนใหญ่ถูกรักษาไปแล้วด้วยผู้เชี่ยวชาญอย่างดี เห็นแบบนี้แล้วเขาก็เบาใจขึ้นเล็กน้อย จากร่างอ่อนแรงในวันนั้น ลุกมาได้ไวขนาดนี้ก็นับได้ว่าไม่ธรรมดา “...งั้นพักอีกสองสามวันให้หายสนิท แล้วเราค่อยไปฝึกด้วยกัน ท่านเซอย่าตกลงไหม?”

#EternalBond_Wedding (27.06.2025 | Private ) ช่วงเวลา 11:00 นาฬิกา ณ ทุ่งกว้างใกล้กับแนวป่าWarden พิธีแต่งงานอันแสนเรียบง่ายถูกจัดขึ้นท่ามกลางธรรมชาติที่แสนสงบ แสงแดดยามสายอาบไล้ผืนหญ้าเป็นประกายสีทองอ่อน ลมเอื่อยๆ พัดผ่านเบาๆ นำกลิ่นหอมของดอกไม้ป่าและไอดินชื้นจางๆ มาปะปนในอากาศ บรรยากาศโดยรอบชวนให้รู้สึกแจ่มใสและสดชื่นจนยากจะละสายตา +

#WyH_DGAtTheCrossroads ( สวัสดีค่ะ ! ผปค.เจ้าฟีอัส หรือ B2 เองนะคะ แฮร่ ฟีอัสเป็นคาร์ที่เล่นแล้วสนุกมากเลยค่ะ แต่จะสนุกแบบไม่ได้เลยหากขาดทุกคนในมูที่น่ารักทุกคนไป ขอบคุณทุกคนที่มาเล่นด้วยกัน ขอบคุณที่สร้างสีสันให้กับคอมมูเสมอมา ขอบคุณสต๊าฟทุกๆคนที่สร้างมูดีๆแบบนี้ออกมานะคะ ไว้พบกันใหม่มูหน้านะคะ 🤍🦊✨ )

#WyH_DGAtTheCrossroads ( สวัสดีค่ะ เลม่อน นะคะ, เราเป็นทั้งผู้ปกครองของน้องเซอย่าและซินเธีย ในตำแหน่งสต๊าฟทำหน้าที่คอยตอบคำถาม , ตรวจสอบภารกิจ , ดูแลแอคออฟฟิเชียลและกระดานเควส รวมถึงงานยิบย่อยอื่นๆค่ะ อาจจะไม่ได้รีแคปเรื่องราวและความรู้สึกของตัวเองในคอมมูทั้งหมดบนแอคตัวละคร แต่ก็อยากจะบอกให้ทุกท่านได้ทราบอีกครั้งว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาฉันมีความสุขมากๆค่ะ )

( ขอบคุณทุกท่านสำหรับตลอดระยะเวลาที่ผ่านมามากๆเลยค่ะ แม้จะเล่นซินเธียได้น้อยกว่าที่ตั้งใจเอาไว้แต่ต่อจากนี้คงมีเวลาที่จะเล่นมากขึ้นแล้ว ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในการเดินทางของสองพี่น้องมากๆเลยนะคะ น้องซินจะยังคงรอตรวจภารกิจรายสัปดาห์ของทุกคนอยู่เสมอ จวบจนกว่าจะเติบโตขึ้นและเวลาว่างถดถอยจนไม่หลงเหลือค่ะ รักทุกท่านเสมอมา 🤍 )

[ Rursus Orbis - Week 8 ] [ 🧪 ภารกิจช่วยเหลือชาวเมือง - ความพยายามที่ใกล้เป็นจริง 2 ] [ สมาชิกทีม : @felicia-wyh.bsky.social / @kiper-wyh.bsky.social ] หลังจากความจริงสุดช็อคที่ว่าคุณลองบอตท่อมที่แท้เป็นเจ้าชายแห่งราชอาณาจักรเปิดเผย ฟรานเชสโกก็อดสงสัยไม่ได้ว่า... "ทำไมองค์ชายแกถึงได้อยากจะผลิตโพชั่นเสียงไพเราะนักนะ?" (+)

(อาศัยจังหวะชุลมุนมาแปะด้วยคับ ว่าช่วงที่ผ่านมาสนุกที่ได้เล่นกับทุกคนมากๆๆ แล้วก็ยังอยากเล่นให้ครบกับทุกคนหรือมาเล่นด้วยกันอีกเยอะๆเลย🏃✨ เพราะฉะนั้นก็เลยยังมีเควสว่างที่ยังมาชวนกันเล่นได้อยู่นะคับ อยากเก็บครบ 100% Quest/Achievement 55555 แบบไม่รีบๆเก็บสตอรี่สบายๆด้วยกัน หรือจะเว้นอนาคต(?)ก็ได้ สามารถจิ้มดูใน Tab Event แล้วทักได้เลยคับ 🥺✨ bit.ly/Siegfried-WyH)

#WyH_DGAtTheCrossroads ⚔️ ประกาศปิดคอมมูนิตี้อย่างเป็นทางการ ⚔️ ภารกิจสุดท้าย : เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่อย่างราบรื่น ข้อความถึงทีมงาน: forms.gle/iirjteK8KWS5... End Credits: youtu.be/7K-1Ssj2ST4?...

(คาลิิ โอ้ยย ใจเหมียว ๆ 😭😭😭😭💔🤲🤲)

(😭😭😭👊👊👊)

Calista Clayton’s Story : Winter เธอไม่ถูกกับฤดูหนาวเท่าไหร่นัก ไม่ชอบเลยเสียจะมากกว่า bit.ly/4kgJjMW (แวะมาแปะสตอรี่เจ้าแมว ตอนนี้แหละค่ะ คนน้อยดี)

(/ปิดตาร้องไห้)

หลายตัวชาญฉลาดขึ้นกว่าเดิม รู้จักปรับเปลี่ยนวิธีการต่อสู้ บางตนถึงขั้นคาดเดาการเคลื่อนไหวของมนุษย์ได้อย่างแม่นยำ อีกทั้งกลับมีดันเจี้ยนเกิดเพิ่มอีกที่หนึ่งในทวีป forestia แต่เข้าไปอย่างไรก็ถูกปลิดชีพกลับมา โดยยังไม่รู้เลยว่าเป็นมอนสเตอร์ประเภทไหน โลกแห่งการผจญภัยจะไม่มีวันได้หยุดพักอีกในยามนี้ สวมเกราะแลใส่อาวุธ จงยืนหยัดเป็นโล่ให้ผู้ไร้พลัง— ปกป้องโลกใบนี้ — จบบริบูรณ์ —

“—ข้า” เวทย์ถูกร่ายออกไปยังชายหนุ่มทั้งคู่ ฉีกอากาศก่อเป็นริ้วพายุ คล้ายเวทย์ยามใช้รักษา หนนี้เป็นดังแส้ที่จะฟาดทำลาย เป็นคำสาปจากสรวงสวรรค์

ร่างของเอลฟ์สาวแน่นิ่งตรงกลางรอยวงเวทที่สิ้นแสง เปลือกตาบางหลับลงอย่างอ่อนโยน ใบหน้าเรียบสงบราวกับเธอแค่หลับใหล ไร้เสียงร่ำไห้ ไร้คำร่ำลา ในท้ายที่สุด ลูซีลได้เปลี่ยนปัญญาและศรัทธาเป็นแสงสว่างให้โลกครั้งสุดท้าย [ ลูซีล โซเลซ เสียชีวิตในวัย 271 ปี ]

“ จักเย็นได้อย่างไร นางเคยหายไปเช่นนี้ไม่ ” เสียงทุ้มเอ่ยสั่นไหวก่อนจะหันไปเห็นจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะทำงานพร้อมกับดอกไม้อันคุ้นเคย มันแตกต่างจากจดหมายฉบับอื่นอย่างชัดเจน มันเป็นจดหมายหนึ่งฉบับปิดผนึกไว้โดยไม่จ่าหน้าหรือประทับตราใดวางไว้บนโต๊ะไม้พร้อมดอกซัลเวียสีขาว และหากเปิดอ่าน จะพบข้อความเขียนด้วยลายมือบรรจง

(สาว ๆ อ๊าาาาาาาาาาาา โอ๊ยยยยยยย สิ่งนี้คือ 😭😭💖🔥)

คืนวันแห่งเกียรติยศ | 23.50 น. ทว่า—เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่ คนสำคัญผู้หนึ่ง…กลับยังไร้เงา แม้กระทั่งจดหมายอาร์คานาที่ส่งไป ก็ยังไม่มีคำตอบใดย้อนกลับมาอย่างเช่นเคย ความรู้สึกแปลกประหลาดพลันแผ่ซ่านออกมาในทันที ทะลวงผ่านทุกสิ่งที่เขาเพิ่งปล่อยวางไปได้เมื่อครู่ ราวกับว่า…หัวใจของเขาเองก็ไม่ไว้ใจความสงบสุขในวันนี้เช่นกัน

#TheGrandFounding_Anniversary_Wyh งานเลี้ยงฉลองผ่านไปหลายชั่วโมง เสียงพูดคุย ดนตรี อันรื่นเริงอาจทำให้รู้สึกเหนื่อยไปบ้างจนต้องออกมาสูดอากาศข้างนอกก่อนจะกลับเข้าไปใหม่ เสียงครึกครื้นคลอเป็นเบื้องหลัง ลมเย็น ๆ พัดผ่านให้ได้ชื่นใจ “อ้าว ว่าไง! ออกมาพักเหมือนกันงั้นหรอ?“ เสียงหนึ่งเอ่ยทัก เป็นพ่อค้าคาราคัล “เบรัค” ที่ดูท่าจะเมาอยู่พอสมควรเลยล่ะ (แจมสั้น ๆ ได้นะคะ!)

ฮะ ๆๆ– นั่นสิ ข้าเองก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมข้าถึงได้รับความรักที่ล้นหลามขนาดนี้ แถมตำแหน่งนี้ โห ตำแหน่งฟ้องอาชีพข้า " หากข้านั้นช่วยพวกเจ้าได้ ข้าก็ยินดี ขอบใจพวกเจ้าอีกครั้งสำหรับรางวัลนี้ด้วย " ขอบคุณเป็นรอบที่สามของวัน มองวินเซนต์แบบ หมดแล้วใช่มั้ย หมดแล้วเนอะ โอเค ข้าลงเวทีละนะ ฟรานเช่เฟลี่ ข้าขอไปก่อนละนะ

โดนลากกลับเวที (ที่อ่านว่าเขายังไม่ปล่อยให้ลง) ไคเปอร์ยังยืนยิ้มรับเสียงปรบมือ ค้อมตัวแลโบกมือรับผู้คนอยู่เช่นนั้น " ตำแหน่งนี้ก็ด้วยหรือ ฮะ ๆ เป็นเกียรติของข้าแล้วสิ ขอบคุณพวกเจ้ามากนะ " แต่สีหน้าที่พยายามเก็บซ่อนไว้อยู่เริ่มแผ่ออกมาเป็นออร่าทุกที ๆ คนทั่วไปคงยังไม่รู้ แต่คนสนิทอย่างสหายร่วมเวทีนี่ก็น่าจะรู้แล้ว 'ช่วยด๊วย(n)'

กำลังจะเดินลงเวทีพร้อมมอร์ไบอัส จังหวะนี้ล่- อ่อก /โดนล็อกตัว อะไร ห้ะ เดี๋ยว มีอีกเหรอ ' ถามจริง– '

ยืนปรบมือให้เพื่อน ๆ คนก่อนหน้าอยู่ ได้ยินชื่อตัวเองถึงกับชะงัก ห้ะ- อะไรนะ ข้า?? " ขอบใจพวกเจ้ามาก แลท่านเทพมังกรก็เช่นกัน " อื้อ อืม อ้า ก็ยินดีนะ แต่ไม่ต้องก็ได้ (โอโห เป้าสายตา) ข้ารับรางวัลเสร็จเมื่อไรข้าจ- " ยังจะยืมดวงข้าไปอีกเร๊อะะะ " พูดตอบเสียงฝูงชนที่แทรกตัวมาว่าต่อจากนี้ก็จะขอจิ๊กดวงอีก โอยย พวกเจ้าให้ข้าใช้ดวงข้าเองบ้างเถ้อะะ

" ข้าขอเป็นผู้เอ่ยคำว่า ขอบคุณ! แทนท่านหัวหน้ากิลด์ทั้งสอง " " ในปีหน้าพวกเราก็มาพยายามไปด้วยกันอีกนะครับ! " เจ้าจิ้งจอกที่เหมือนจะไม่สามารถกลั้นน้ำตาให้ฮึ้บต่อไปได้แล้ว ก็รีบเอ่ยอย่างตัดบทเรียกเสียงหัวเราะให้หวนกลับคืนมา บรรยากาศที่แสนครื้นเครงในค่ำคืนนี้ และความอบอุ่นที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้ ขอบคุณที่ทำงานหนัก , ท่านนักผจญภัย ⚔️ [ End ]

" ยังคงอยู่กับการประลอง! ในศึกที่ผ่านมานี้พึ่งมีนักบวชท่านหนึ่งที่จู่ๆการเคลื่อนพล...ข้าควรใช้คำว่าอะไรกันนะ เอาเป็นว่าแรงของเขากลับมาดีและกู้สถานการณ์ได้! " " พวกท่านคงได้พบเคล็ดลับของเขากันแล้ว...นั่นคือการเผยแพร่ศาสนาในสนาม! " " ขอแสดงความยินดีกับท่านเบรดาเลีย! " @bredalia-wyh.bsky.social

" และในการประลองครั้งล่าสุดที่ผ่านมา มีอยู่หนึ่งทีมที่ได้รับแรงเชียร์และเสียงหัวเราะมากที่สุด! ข้าหมายถึงว่าพวกท่านทั้งสองทำให้ผู้คนยิ้มได้และมีความสุขน่ะนะ... " วินเซนต์รู้สึกว่าเหมือนเขาจะยิ่งพูดก็จะยิ่งแย่ " แม้ว่าจะไม่ได้รับชัยชนะ แต่ก็ได้รับตำนานไปมากมาย ขอแสดงความยินดีกับทีมขวัญใจชาวกิลด์ ทีมงังงร!!! " @zeva-wyh.bsky.social @fanthiaswyh.bsky.social

@oswald-wyh.bsky.social @vicenya-wyh.bsky.social

" และตำแหน่งถัดไป.. ข้าว่าข้าควรเรียกให้ท่านทั้งสองมารับพร้อมกัน! และรับไปทั้งสองตำแหน่งเลย! " " คู่รักที่ไม่มีใครไม่รู้จักและนอกความรักจะแสนหวานชื่น ความเก่งกาจก็เรียกได้ว่า ไร้เทียมทาน! แค่ข้าพูดมาขนาดนี้พวกท่านก็คงรู้แล้วล่ะว่าเขาคือใคร " " ขอเสียงปรบมือให้ท่านออสวอลด์ และท่านวิเซเนีย! " ข้าขอสงวนการเรียกชื่อพวกท่านเต็มๆ...

" หากมีตำแหน่งท่านแม่แล้วจะขาดตำแหน่งท่านพ่อไปได้อย่างไร " " และท่านผู้นี้ก็ยังเป็นท่านพ่อจริงๆอีกด้วย! " " ขอแสดงความยินดีกับท่านน็อกซิเลียสในตำแหน่ง ท่านพ่อดีเด่น!! " @nocielius-wyh.bsky.social

" ในช่วงถัดมา! เราจะอยู่กับตำแหน่งขวัญใจที่ได้รับการส่งชื่อเข้ามา!! " วินเซนต์เหมือนจะฟื้นอารมณ์ให้กลับมาดีขึ้นนิดหน่อยจึงเริ่มที่จะเอ่ยด้วยเสียงเริงร่า " แม่ดีเด่น!- " " เอ่อแม้ว่าเขาจะไม่ใช่แม่ที่ให้กำเนิดพวกท่านจริงๆ แต่ข้าก็คิดว่าตำแหน่งนี้เหมาะกับเขาไม่น้อย " " ขอบคุณท่านออไรอาร์! ที่คอยเลี้ยงดูพวกเรา " @auriarwyh.bsky.social

อย่างน้อยในตำแหน่งถัดมาก็ทำให้วินเซนต์กลับมายิ้มออก เพราะคงไม่มีใครที่เหมาะกับตำแหน่งนี้ไปมากกว่าเธอแล้ว " ผู้เปรียบดั่งสุริยันประจำโลก- ข้าหมายถึงประจำกิลด์นักผจญภัย! " " เจ้าหญิงตัวน้อยของพวกเรา! องค์หญิงซินเธีย! " พูดให้ดูเว่อร์ๆพร้อมติดฟิลเตอร์สามล้านเปอร์เซ็นต์ @cynthia-wyh-npc.bsky.social

วินเซนต์ได้แต่น้ำตาตกในเมื่อหรี่ตาพบชื่อถัดไป... ใครมันคิดอย่าให้ข้ารู้!? " ฮะฮ่า... หากมีคนมาประกาศแทนข้าก็คงดี " จิ้งจอกหนุ่มได้แต่กุมหัวเครียด ยอมใจดีสู้เสือต่อสักน้อย แม้ว่าจะรู้ชะตากรรมล่วงหน้าแล้วว่าจะเป็นอย่างไร " ยินดีกับท่านเซอย่าที่ต่อจากนี้จะไม่ต้องถูกมอนสเตอร์โจมตีแล้ว... " @surya-wyh-npc.bsky.social

มอบรางวัลให้หัวหน้ากิลด์ของตนแล้ว จะมอบให้หัวหน้ากิลด์จันทราก็ได้แต่ยิ้มแหยะๆ พลางหันไปมองทางทั้งผู้ดูแลกิลด์และหัวหน้า ข้ารู้สึกเหมือนจะได้หายใจวันนี้เป็นวันสุดท้ายเลย " ข้าไม่รู้ว่าใครเป็นคนคิด! แต่ข้าคิดว่าตำแหน่งนี้กก็เหมาะสมกับท่านนีลอาร์สุดๆ! " " เพราะนักผจญภัยไม่ทิ้งกันฉันท์ใด สหายก็ไม่ทิ้งกันฉันท์นั้น!!!? " @nilar-wyh-npc.bsky.social

" ในส่วนสำคัญ ส่วนถัดไป! คือตำแหน่งขวัญใจนักผจญภัย! " " แน่นอนว่าพวกเราก็มีใบประกาศมามอบให้เหมือนกัน...แม้ว่าข้าจะคิดว่า ตำแหน่งนี้อาจจะไม่เหมาะกับท่านหัวหน้ากิลด์เสียสักเท่าไหร่ " วินเซนต์หัวเราะเบาๆ " แต่ก็นะ...! พวกเจ้าควรหาประสบการณ์ด้วยตนเอง! นี่คงเป็นคำพูดติดปากของท่านมอทัสไปแล้วจริงๆ " @mortus-wyh-npc.bsky.social

หลังจากที่ท่านไคเปอร์ได้ลงไปพัก จิ้งจอกหนุ่มก็หันไปมองทางสองพี่น้องเอลด์ริดจ์ด้วยความรู้สึกว่า ครับ พวกท่านนั่นแหละ ตำแหน่งถัดไป! " และตำแหน่งสุดท้ายในค่ำคืนนี้ คงหนีไปไม่พ้น นักสร้างสัมพันธไมตรี! ช่างเป็นตำแหน่งที่เหมาะกับพวกท่านทั้งสองจริงๆ " วินเซนต์กล่าวอย่างภาคภูมิใจพร้อมทุกคนที่ต่างปรบมือแสดงความยินดีให้แก่สองพี่น้อง

วินเซนต์ก้มหน้า เงยหน้า สลับกันอยู่ครู่หนึ่งด้วยความคาใจ ก่อนจะเริ่มดำเนินกิจกรรมต่อ " ข้าเริ่มสงสัยแล้วว่าท่านเป็นใครกันนะท่านไคเปอร์ ผู้คนถึงได้มอบขวัญกำลังใจเยอะถึงเพียงนี้ " " ตำแหน่งซัพพอร์ตเตอร์ดีเด่น! ในวันที่แสนโหดร้ายในดันเจี้ยน หากมีท่านอยู่ เลห่านักผจญภัยคงมีความสุขไม่น้อย! " เอาล่ะ! ข้าคิดว่าตอนนี้ท่านคงลงจากเวทีเพื่อไปพักผ่อนได้ @kiper-wyh.bsky.social