به نظر میاد این پسر در این مدت کوتاه به شناخت خوبی از من رسیده. سوغاتی از کالیفرنیا ادویه ادایی آورده برام 😌 حالا نمی‌دونم در کالیفرنیا چه ادویه‌هایی مصرف می‌شه ولی ظاهرا رفته تو مغازه ادایی و گفته ادویه مخصوص اینجا رو بدین. بعد یکیش اسمش هندیه یکی فرانسوی :))

به‌نظر شما بین سوشی و پیتزا، عقل مرد کدوم رو سفارش می‌ده؟

نود درصد اکسپلور اینستاگرامم شده یه چیزی با میسو، یعنی دیگه انقدر به همه چی میسو زدن که نمی‌فهمم ترند جدیده یا الگوریتم صفحه من.

وای مادر برندها اومده از تجربیاتش از دفاع عجولانه از متجاوز برای بقیه می‌گه و دعوتشون می‌کنه به صبر. ریبرندینگ لیز خوردن روی پوست موز :)))))

اگه خبر ندارین بگم که پژمان جمشیدی رو به جرم تجاوز دستگیر کردن. جیره نفرت‌پراکنی روزانه.

دوستان یه سالاد زمستونی راحت از اینستاگرام یاد گرفتم، خیلی خوب بود. سیب‌زمینی رو خرد کنید و با یه تیکه پنیر فتا و یه گل سیر و نمک و فلفل و روغن بذارین تو فر. یه پیاز تفت بدین و بعد اسفناج، تازه باشه چه بهتر، من یخ‌زده ریختم. بعدم سیر و پنیر رو له کنید و همه رو با هم مخلوط و نوش جان.

این جک‌ها در مورد efficient بودن آلمانی‌ها واقعیته. گفت شلوار لازم دارم، رفتیم تو مغازه ۳ تا برداشت که پرو کنه و دیگه بقیه رو حتی نمی‌خواست نگاه کنه. چهارمی رو من به‌زور بهش دادم. پوشید، ۲ تا از ۴ تا خوب بودن و یکی رو خرید، تمام. حالا من ۵۰۰ تا چیز پوشیدم و آخرش نتونستم تصمیم بگیرم.

یکی از صندلی‌ها رو رنگ کردم و دیگه دکمه گه خوردم نداره، دعا کنین خوب شه.

یک زن جوانی نوشته‌بود دیتینگ اپ‌ها رو پاک کردم و ناامیدم، پس مستر دارسی من کجاست؟! خواستم بهش بگم رندوم هر مردی رو از اپ دربیاری کمتر از مستر دارسی سمیه! واقعا فیلم‌ها ریدن به تصورات انسان از عشق و رابطه.

متأسفانه آفتاب شد و مجبور شدم پنجره‌ها رو تمیز کنم.

فیلم "جماعت" سهند کبیری یه جایی از ذهن و حافظه و خاطرات و قلبم رو دست گذاشت که مدت‌ها بود ارتباطم باهاش قطع شده‌بود. یاد مهمونی خداحافظی خودم افتادم. از نظر فنی و هنری شاید فیلم متوسطی باشه که با بودجه خیلی کم ساخته‌شده. یه جاهایی هم گل‌درشته ولی از نظر شخصی ارتباط خوبی گرفتم و درگیرم کرد.

خیلی یهویی دیت جدیدم رو دارم می‌برم اکران فیلم ایرانی، که علاوه بر فیلم قراره با خواهرم و بقیه دوستان و جمع ایرانی یه‌جا مواجه بشه :))

انقدر دوست مشترک با سپینود داشتم که همه استوری‌هام عکس لبخندشه. خیلی غم‌انگیزه از دست دادنش و به همه دوستاش تسلیت می‌گم. ولی چه خوبه انقدر همه از خوبیش و کمک‌هاش و مهربونیش می‌گن. چه زندگی کوتاه باکیفیتی داشته.

دیشب خسته بودم و زود خوابیدم، با بچه بازی نکردم. صبح پاشدم دیدم سبد اسباب‌بازیاش رو ریخته وسط خونه 🫠

خانم همسایه غیر از غر تنهایی و مرگ شوهرش گفت زمان آلمان شرقی خیلی هم خوب بود، الان همه‌ش از دیکتاتوری و اشتازی می‌گن ولی این‌جوریا هم نبود‌، خیلی زندگی خوبی داشتیم، حالا نمی‌تونستیم بریم استرالیا،خب که چی؟ اولین شغلش هم تو یه شرکت فیلم‌سازی بوده که در واقع فیلم‌ها رو برای نمایش آماده می‌کردن و مجوز می‌دادن.

رفتم ناتزی‌کده و روایت شلاق خوردن رویا حشمتی به‌خاطر حجاب رو خوندم و اشک ریختم.

مارکت هم ناامیدکننده بود. برای چی باید برای ۴تا بشقاب لب‌پر ۴۰ یورو بدم. همین می‌شه آدم می‌ره سراغ ایکیا و فلان. فقط یه گلدون آبی گرفتم برای سانسوریا. از نونوایی ادایی فرانسوی جدید هم کروسان گرفتم و چون ویار داشتم از اشپتی شکلات گرفتم و هات چاکلت درست کردم با کروسان. بارون هم‌چنان پودر بر سر شهر.

امروز می‌خوام برم فلومارکت محبوبم ببینم بشقاب قشنگ وینتیج پیدا می‌کنم. یه کم منظره پاییزی هم ببینم.

دیت امشب و مهمونی فردام کنسل شد. عوضش خونه‌تکونیم تموم شد. الانم از این ماسک کلاژن‌های صد ساعته گذاشتم. دستام رو هم می‌خوام بذارم تو یه ماسک دیگه و بشینم سریال ترکی ببینم.

خانم همسایه که شوهرش فوت کرد و گل براش گرفتم و گفت پاییز قهوه بخوریم که یادتونه؟ خب دیگه پاییزه و برای سه‌شنبه قرار گذاشتیم. خیلی استرس دارم. پرسید قهوه یا زکت؟ گفتم فرقی نمی‌کنه. چی ببرم؟ کیک؟ گل؟ چقدر بمونم؟ چی باید بگم؟ خدایا 🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️

سفر تفریحی به ایکیا هم ناامیدکننده بود. بشقاب‌هایی که پسندیده‌بودم خیلی سنگین بودن. کیفیت حوله‌هاش افت شدید داشت‌. روبالشی سایزی که می‌خواستم موجود نبود. حالا خوبه اینا رو نداشت وگرنه معلوم نیست چه‌جوری می‌خواستم بیارمشون.

تازه وسط این همه کار و بار کشیدن و بلند و کوتاه کردن، رفتم باشگاه بالاتنه زدم. واقعا عقل ندارم و ناراحتم.

نقاشی که تموم شد افتادم به تمیزکاری و خلوت کردن و جابه‌جایی. بعد خریدن یه سری خرده‌ریز جدید. وسط این همه کار و بدبختی. دیگه جونی برام نمونده ولی عوضش همه جا تمیز و نو شد. شدم عین مامان که سه هفته خونه‌تکونیش طول می‌کشید و عید که می‌شد دیگه فرصت استراحت هم نداشت ولی کیف می‌کرد همه‌جا برق می‌زد.

تخصص ویژه گربه پیدا کردن جای گرم و نرمه. یه روتختی جدید خریدم. موقع خواب جمعش کردم گذاشتمش رو مبل، صبح که پاشدم دیدم لم داده وسطش، با یه حالت مفتخری هم نگاهم می‌کرد که دیدی تشخیصم درست بود :)) هر روز صبح که بیدار می‌شم و می‌بینمش می‌گم چقدر خوشبختم که تو رو دارم بچه.

بیشتر از ۳ ساعت طول کشید تا آشپزخونه رو تمیز کنم. همه طبقات رو خالی کردم و همه قوطی‌ها رو تمیز و مرتب کردم‌. ماشین‌ظرفشویی رو هم تمیز اساسی کردم. تازه فر موند برلی یه روز دیگه، بقیه خونه رو هم در حد جارو کارو جمع کردم. بقیه‌ش بمونه برای هفته بعد، دیگه نمی‌تونم.

به جای جو، یه بسته گندم خریدم. باهاش چه کار کنم غیر از هلیم؟

دیروز زوجی رو موقع خرید دیدم و مکالماتشون رو شنیدم چون با دوستشون بودن و بلند حرف می‌زدن. خیلی خوب و عزیزم عشقم داشتن در مورد خرید لباس سفیدی برای خانم نظر می‌دادن. آقا گفت سفید زود لک می‌شه ولی اگه دوست داری بگیر، من مشکلی ندارم! خانم هم با خنده و تعجب گفت مشکلی نداری ولی آقا نفهمید اشکال حرفش چیه.

چند روز پیش یه مزخرفی دیدم توییتر که زن‌های ایرانی مهاجر رو دسته‌بندی کرده‌بود. در عین مزخرف بودن یه نکته درست و جالبی داشت، طبیعتا گروهی که رومخ شازده بودن زن‌‌های مستقل بودن و در ادامه توصیفاتش نوشته‌بود اینا به حقوق یورویی و آزادی اجتماعی رسیدن و هار شدن یا یه همچین چیزی. البته خودش نفهمید چی گفته/

دیشب دوستم رو مسخره کردم که از الان کاپشن کلفت زمستونی پوشیدی، سر سیاه زمستون می‌خوای چی بپوشی. حالا خودم چاییدم.

وقتی شنبه صبح ساعت ۱۰ پاشی و مجبور شی چراغ دستشویی و آشپزخونه رو روشن کنی یعنی وارد دوران خاکستری شدیم.

دخترا امروز یه آهنگ ترکی راک گذاشته‌بودن، گفتم چه قشنگه. گفتن آره خیلی قدیمیه، گفتم عه نشنیده‌بودم، قدیمی یعنی کی؟ یکیشون گفت 90s، اون یکی گفت نه دو هزار! من گفتم به این می‌گین قدیمی :))) بعد یکیشون گفت فکر کن وقتی ما به‌دنیا اومدیم زارا ۲۰ سال روی زمین بوده :)))) این جوونا هم ما رو گیر آوردن.

نسل ما جوون‌تر که بودیم یکی از آرزوهامون این بود که یه کافه داشته‌باشیم و پاتوق شه و دوستامون بیان ولی همه می‌گفتن تصویرش از دور قشنگه. الان که کارش رو تجربه کردم می‌تونم بهتون بگم که اکن تصویر از نزدیک هم قشنگه وقتی جای درست باشی و کامیونیتی خودت رو داشته‌باشی.

به نیت چشم‌چرونی رفتم باشگاه، متأسفانه مردها همه ناامیدکننده.

لباسا جمع شد. پرده حمام بلند بود، حالا یکی از آمازون سفارش دادم، بیاد ببینیم چطوریه. چراغ روشویی نصب شد و چشمم روشن شد. دیگه یه سری خرده‌کاری مونده و خرت‌وپرت‌هایی که باید بره بیرون. تصمیم گرفتم صندلی‌ها رو هم رنگ کنم. این ماه هم احتمالا مهمون عزیز بیاد برام، همه چی قشنگ و تمیز و آماده باشه‌.

نقاشی تموم شد و بخشی از نظافت هم انجام شد. اگه فردا بچه‌ها بیان و کمد رو بذاریم سر جاش و لباس‌ها به سامون برسن، می‌مونه بقیه نظافت و غول مرحله آخر، تمیز کردن پنجره‌ها. یه سفر تفریحی به ایکیا هم باید برم.

خیابون و اتوبوس و قطار و شهر در روزها و ساعت‌های مختلف بوهای متفاوتی دارن. یکشنبه صبح بوی الکل همه‌جا رو گرفته ولی دوشنبه صبح بوی عطر و تازگی داره.

امروز هم خیلی با انگیزه ادامه دادم. لیست بلندبالا نوشتم از کارها و همه‌جا رو کن‌فیکون کردم ولی الان خیلی خسته‌م و به عجب گهی خوردم رسیدم. یه عکس قبل هم بذارم تا انگیزه پیدا کنم زودتر عکس بعدش رو بدم.

لباسا رو جابه‌جا کردم، یه سری دیگه برام گشادن، فکر کنم همه رو رد کنم بره. Deep cleaning رو هم شروع کردم. اون وسط رفتم رنگ خریدم برای این دیوارهای جنگ جهانی دوم. خاک گلدون‌ها رو هم عوض کردم. باید گلدون بزرگ‌تر بخرم. یه چراغ هم برای دستشویی گرفتم، امیدوارم ت بتونه نصبش کنه.

هیچ برنامه تفریحی و شادی برای آخرهفته ندارم. هزاران کار ریز و درشت دارم که می‌تونم از این فرصت استفاده کنم و انجام بدم ولی احساس غبن خاصی بر من مستولی شده در حالی‌که ساعت ده جمعه شب چراغا رو خاموش کردم و تو تختم.

دختری که آشپز کافه‌س ۲۱ سالشه و اینجا به دنیا اومده. فمینیسم براش مثل فحشه و یه سره داره کامنت ضدزن می‌ده. امروز دیگه باهاش جدی حرف زدم و کلی توضیح دادم. خیلی حرفای ضد و نقیض می‌زنه. از افاضاتش: همه زن‌ها نمی‌خوان کار کنن و شوهر پولدار می‌خوان، بعد می‌گه نه نسل جدید هیچ‌کس نمی‌خواد کار کنه.

خب براتون بگم که من عاشق مدرسه بودم. در این حد که از یه هفته قبل از ذوق خوابم نمی‌برد‌. کتاب و وسایلم در اسرع وقت آماده بود و هر روز با هیجان چکشون می‌کردم. کتاب ادبیات رو قبل از اول مهر حفظ بودم. من خانواده و روابط خیلی محدودی داشتم و مدرسه تنها راه من به دنیای بیرون بود.

خب دوستان بلوسکی فکر کنم همه خاطرات اول مهر و مدرسه منو نشنیدن، باید دوباره تعریف کنم.

اولین باد پاییزی چنان اضطراب و ترسی به جونم انداخت که!

ماراتن امروز در خیابون قشنگم. خیلی رقیق و احساساتی شدم امروز. خیلی وقته ندویدم و به هدفی که برای خودم گذاشته‌بودم نرسیدم، ماراتن که پیش‌کش.

و در غروب یکشنبه ناگهان پاییز شد.

یه سری ویدئو می‌بینم جدیدا که مردم می‌رن گربه‌هاشون رو با ناز و اصرار بیدار می‌کنن که پاشه غذا بخوره‌، اینا واقعیه؟ همچین گربه‌ای وجود داره؟ مال ما که ۵ صبح سرحال و قبراق بالاسرمونه قربونش برم :))

هر چی می‌گذره پف و ورم قبل از پریودم وحشتناک‌تر و طولانی‌تر می‌شه. یعنی تقریبا یه هفته در ماه عین بادکنک قل می‌خورم، بعدش انگار سوزن بهم زدن، بادم خالی می‌شه.

کافه و رستوران دور ریز زیاد داره و این موضوع خیلی ناراحتم می‌کنه. روزهایی که تا آخر وقت هستم هر چی نون و شیرینی و ساندویچ می‌مونه می‌ریزم تو یه کیسه و می‌برم دم ایستگاه مترو که همیشه تعداد زیادی بی‌خانمان هست. بعد اینا خیلی بامزه‌ن، گرسنه نباشن یا حوصله نداشته‌باشن نمی‌گیرم ازم ولی یه روزایی ذوق می‌کنن.

بعضی وقتا عجیب بنده مد می‌شم. مثلا الان فکر می‌کنم اگه ساک ورزشی متکایی نداشته‌باشم نمی‌تونم ورزش کنم.

آخر هفته می‌خواستم خونه‌تکونی کنم ولی هوا گرم می‌شه و احتمالا آخرین آخر هفته گرم باشه و همه می‌خوان برنامه کنن که منطقی هم هست، منم نه نمی‌گم.