Hvenær ætlar einhver að byggja eftirlíkingu af Asparfelli á Selfossi?

Það væri þægilegt ef gleraugu Hugh Grant í Notting Hill væru ríkisgleraugun og við sjónlausa fólkið fengjum þau frá Tryggingastofnun.

Ástæða þess að hlutabréfin í Icelandair hrapa eins og halastjörnur er að það eru engin hlaðvörp og engar hljóðbækur í skemmtifyrirkomulaginu í vélunum. Við erum löngu búin með alla tónlistina og viljum ekki horfa á Friends og Hringfarann um borð í flugvélum.

Á Ítalíu sé ég Stanley Tucci reglulega útundan mér en man svo sekúndu síðar að þetta er bara ákveðið útlit.

Úr minningargrein

Gekk niður Laugaveginn, hitti óvænt vinkonu, heilsaði 5 manns og kannaðist við a.m.k. jafnmörg. Fór í Kringluna og kannaðist bara við andlit einnar manneskju sem hefur verið búðarkona þar í áratugi. Vinir mínir eru greinilega ekki á rölti í Kringlunni.

Haustið er góð árstíð

Endurhorfði á slatta af Aftureldingu í flugvél og hugsaði með mér að ég hefði átt að hafa þessa þætti í huga þegar ég leigði, því miður, íþróttafélagi íbúð í nokkra mánuði í vetur.

Þegar ég var unglingur var það unglingalegasta sem unglingar gerðu í bíómyndum og sjónvarpsþáttum að teygja út úr sér tyggjó.

Sagði barnabörnum söguna um Gullbrá og birnina þrjá fyrir svefninn, nema lét birnina vera vingjarnlega furries.

Fullkomið að vera í København enn eina ferðina en skilja einhver hvaða æði þetta er ár eftir ár fyrir Redbone með Childish Bambino, sem hljómar á öllum stöðum?

Það er hundaskítur út um allar gangstéttar. Það þarf að koma upp genabanka hunda og raðgreina svo þennan skít og fara með hann heim til hundaeigendanna.

Eftir að útrýming feitu konunnar hófst eru nytjamarkaðir fullir af stórum kvenfatnaði.

Guðjón og Sigurjón eru svo vanmetin nöfn.

Íþróttanammi er ógeðslegt orð.

Hvenær hófst þetta trend hjá tónlistarmönnum að sleppa sérhljóðunum úr nöfnunum sínum?

Í morgun rifjaðist upp tíminn þegar ég var tvítug og starfaði sem eldabuska á sambýli fyrir karla í Breiðholti og þurfti að elda það sem einhver boss keypti inn og það var stundum hvalkjöt í matinn og sveskjugrautur á eftir.

Aðgengið að fínustu og dýrustu hönnunarvöruverslun Íslands.

17:42 á föstudegi 🧡

Sýnið mér plastikdívan!

Ísland; landið þar sem það eru fréttir í öllum fjölmiðlum um að bílastæði í miðri höfuðborg séu ekki ókeypis.

Geggjað veður og fullt af fólki en byrjað að sópa undan gestum uppúr 4 og skellt í lás 5. Það á að vera opið lengur á Kjarvalsstöðum.

Sakna Heilsuhússins, Yggdrasils og Ostabúðarinnar. Rauðlaukskassinn í Krónunni var eins og safnhaugur og fiskurinn sveittari en Muhammed Ali eftir keppni. Sítrónan sem ég keypti er brún öðru megin. Er almennileg matarbúð milli Elliðaáa og Tjarnarinnar? Veit að þetta er ríkranöldur og er með móral.

Þið megið alveg segja tradwife en ég segi heimavinnandi húsmóðir.

Var að fjarstýra vinkonu leið um ranghala í Kaupmannahöfn og fletti upp á google maps til að rifja upp nafnið á einum göngum. Rakst á þessa dúfu sem er að panikera

Hættið að setja chili í salöt! Chili er oft gott en ekki í túnfisksalati.

Porto er nýja Stuðlagil.

Óskiljanlegt að það séu ekki áætlunarsiglingar á Kjalarnes og Akranes.

Mig langar að horfa á raunveruleikaþætti sem gerast á 12 tónum.

Ef ég væri ljósmyndari sem fengi málningu á mig á mótmælum gegn þjóðarmorði myndi ég einfaldlega segja “já þetta var nú kannski óþarfi en auðvitað vil ég fyrst og fremst benda á að aldrei hafi fleiri blaðamenn verið drepnir eins og á Gaza” og beina athyglinni af mér

Fréttastofurnar keppast um að býsnast yfir fólki sem hegðar sér ekki eins og einhverjum moral majority hugnast. Minnir á hneykslan yfir stuttum pilsum og bítlahári.

Getur fólk ekki bara hætt að nota klisjur um verkfærakistur sem líkingamál?

Orð/hugtök sem ég er glöð yfir að heyra aldrei lengur: Bomm. Merking/samhengi: „Hún er bomm eftir einhvern Færeying“.

Mér finnst eins og áfengisráðgjafi ætti að vera einhver sem gefur góð ráð varðandi val á vínum.

Ég mæli með! www.ruv.is/frettir/menn...

Ljóðganga er leiðinlegasta útivist sem hægt er að hugsa sér. Jarðarför er áhugaverðari, enda almennt betur mætt í jarðarfarir.

Mér finnst furðulegt að umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra sé eitt og sama starfið.

Í fyrradag sat ég á næsta borði við unga, tilvonandi viðskiptamenn fyrir utan veitingahús í Reykjavík. Þar féllu ýmis áhugaverð orð, m.a. heyrði ég: Lífið er stundum í mínus og stundum í plús en á endanum er málið að láta allt stemma.

Þetta mál þar sem heimili öryrkja er tekið af honum og gefið til einhvers útgerðarmanns það íslenskasta sem ég veit.

Óþolandi málfar blaðamanna. „skella sér á skeljarnar“

Fyrst ekki má selja áfengi í matvörubúðum og Vínbúðir mega bara vera með margra kílómetra bili, þá væri gott ef Vínbúðirnar myndu bæta vöruúrvalið til að fækka eknum kílómetrum. Núna vantar mig til dæmis rósavínsflösku, límband og messingfægilög.