“สวัสดีค่ะ! บังเอิญจังเลยนะ” “อืม…คงเป็นครั้งที่ 2 แล้วสินะ ที่เราเจอกัน…ถ้าไม่นับที่โรงเรียนน่ะนะ” “…นี่ หัดยิ้มให้เยอะกว่านี้หน่อยเถอะค่ะ แบบนี้สาวๆไม่แลนะคะ“ “จะอ้างว่าไม่สนใจไม่ได้นะคะ! โอเนลก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน!” “ยิ้มออกมา!” “เถอะค่ะ” หญิงสาวหัวเราะระหว่างที่สนทนากับเด็กหนุ่ม 2 พี่น้อง พูดคุยไปแขนพลางขยับเพื่อถือตะกร้าขนาดเล็กให้ถนัด #Mgr_commu CMS: Melowiz

เจ้าซินเดอกับชีวิตประจำวันของผู้คน

“1 2 3 ครบ~” พอได้เหรียญแล้วเหมือนยิ่งดี๊ด๊าเข้าไปใหญ่ เด็กหนุ่มไม่รอช้ารีบขี่ไม้กวาดพุ่งขึ้นไปบนฟ้า ฟิ้วว— แล้วจับ หมับ! ผ้าสีขาวถูกคว้าเอาไว้อย่างทันท่วงที เมื่อเก็บได้แล้วจึงเลี้ยวไม้กวาดลงไปหาคุณเมดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม กางผ้าปูสีขาวให้ดูด้วยว่าไร้รอยขีดข่วน! “ท๊าด๊าา~ เอาผ้ามาส่งคืนครับ ขอบคุณคุณเมดคนสวยที่ใช้บริการ ~ “

ในวันที่ท้องฟ้าปลอดโปร่ง แผ่นผ้าสีขาวซึ่งสีตัดกับท้องฟ้ากำลังลอยปลิวไปตามแรงลม...พร้อมกับหญิงสาวที่กำลังเอื้อมมือและวิ่งไล่ตามมันที่นำหน้าไปอย่างไม่ลดละ “โถ่ อีกแค่...นิดเดียว!” เธอกล่าว ขณะที่ขาก็ยังคงก้าวต่อ...มองเจ้าผ้าปูสีขาวที่ลอยอยู่เรื่อยไป...

#Mgr_commu "เอาล่ะมีใครต้องการอะไรรึเปล่า? รูนาอยู่ที่นี่แล้วค่ะ“ Runa | เมด (บุคลากรโรงเรียน) | ~28 Doc: docs.google.com/document/d/1...