De mis was om tien uur uit en daar het middageten pas om half twee door moeder werd opgediend, had De Keizer drie en een half uur vóór zich om biertjes te drinken.

De mis was om tien uur uit en daar het middageten pas om half twee door moeder werd opgediend, had De Keizer drie en een half uur vóór zich om biertjes te drinken.

Je hebt soms iets van een intellectueel of zo en dat maakt de mensen achterdochtig.

Je hebt soms iets van een intellectueel of zo en dat maakt de mensen achterdochtig.

Ik heb neen gezegd omdat het waar en kort is en omdat hij gesteld is op afdoende replieken.

Ik heb neen gezegd omdat het waar en kort is en omdat hij gesteld is op afdoende replieken.

Hij keek dan ook rustig in mijn richting als een die weet dat hij te gepasten tijde uit mijn mond de waarheid zal vernemen.

“Ik heb mijn Ford verkocht," verklaarde eindelijk mijnheer Heudens, zó maar voor zich uit.

“Ik heb mijn Ford verkocht," verklaarde eindelijk mijnheer Heudens, zó maar voor zich uit.

Ik zei niet veel, maar zei nu toch iets, onder andere "voedingswaren marcheren altijd", en zij gaven mij allemaal gelijk.

Ik zei niet veel, maar zei nu toch iets, onder andere "voedingswaren marcheren altijd", en zij gaven mij allemaal gelijk.

Toen zij eindelijk indommelde, droomde zij van een reusachtige sinaasappel die haar beet pakte en in zijn zak stopte, waar het donker was en vreselijk benauwd.

Meteen stopt hij mij een stukje karton in de hand, wijst met zijn fijne cigarillovinger en vraagt "where?".

Meteen stopt hij mij een stukje karton in de hand, wijst met zijn fijne cigarillovinger en vraagt "where?".

Hier bij 't vuur, in onze kooklucht, komt het er op aan mijn plicht te doen als een doodgewoon mannetje dat ik tenslotte ben.

Hier bij 't vuur, in onze kooklucht, komt het er op aan mijn plicht te doen als een doodgewoon mannetje dat ik tenslotte ben.

Ik heb toen, geloof ik, voor de derde maal gevraagd of hij nog een borrel lustte en maar weer ingeschonken.

Ik heb toen, geloof ik, voor de derde maal gevraagd of hij nog een borrel lustte en maar weer ingeschonken.

Adele staat zwijgend op en gaat de keuken in. Zeker om te huilen.

Adele staat zwijgend op en gaat de keuken in. Zeker om te huilen.

Is het niet ongehoord dat het lastiger kan zijn om een som aan iemand kwijt te raken dan ze aan hem te verdienen?

Is het niet ongehoord dat het lastiger kan zijn om een som aan iemand kwijt te raken dan ze aan hem te verdienen?

‘s Nachts, als allen sliepen, stond zij op, sukkelde tot in haar zetel en begon kapok te pluizen die er niet was, of zocht zo lang tot zij de koffiemolen te pakken kreeg, als was zij van plan voor een of andere medestander koffie te zetten.

‘s Nachts, als allen sliepen, stond zij op, sukkelde tot in haar zetel en begon kapok te pluizen die er niet was, of zocht zo lang tot zij de koffiemolen te pakken kreeg, als was zij van plan voor een of andere medestander koffie te zetten.

Zij kijkt naar de grond en denkt intens. Zó moet op Buitenlandse Zaken nagedacht worden als er oorlog dreigt.

Nu ja, lijmen. De mensen bepraten en dan doen tekenen. En als zij getekend hebben, krijgen zij het ook werkelijk thuis.

Nu ja, lijmen. De mensen bepraten en dan doen tekenen. En als zij getekend hebben, krijgen zij het ook werkelijk thuis.

Een ellendige novemberavond, met een motregen die de dappersten van de straat veegt.

Stilzwijgendheid is een geweldig wapen, Walter, en zo lang hij dat hanteert komen wij niet verder.

Er werden optochten gehouden, redevoeringen uitgesproken, missen gezongen, mensen gemarteld, decoraties uitgedeeld.

Maar om die ellendige broodjes, waar de mof slechts één hap over deed, zat zij voortdurend in doodsangst.

Het zand vliegt de dijk op en uit zee komt het dreigend gehuil van de brulboei.

Eens bracht Oscar, de oude kelner, hem spontaan een vijffrankstuk terug dat hij hem te kort had weergegeven, maar mijn buurman weerde hem af door te wuiven met zijn aristocratische hand als verjoeg hij een bromvlieg.

Bij die vraag, die gesteld werd met een gezicht dat droop van deferentie, raakte Korthals tot drie keer toe verward in het koordje van zijn lorgnet.

Hoofdzaak vindt hij zeker dat zijn leeuw Duitsers lust en met het opeten ervan een aanvang heeft genomen.

Ikzelf lachte, om ze te doen geloven dat er ook nog enig geheim achter stak dat te gepasten tijde misschien onthuld zou worden.

Trouwens, wie excuseert zich nu in 's hemelsnaam omdat hij met iemand een zaak heeft gedaan?

Het is echter de vraag of bloemen wel vat hebben op iemand als Maria Van Dam en bovendien weet ik allerminst of in Indië met bloemen gewerkt wordt.

Ik trof mijn vrouw, als een equilibriste, boven op een ladder aan, bezig de hoeklampen uit het plafond los te schroeven.

“Heb ik de eer met de firma Korthals en Zonen te spreken?” vroeg Boorman terug, zijn vrije hand opstekend als een profeet, om ‘t noodlot te weren.

Soms sloeg hij met een van de spaken die gebruikt werden om de oven te stoken, soms ook alleen maar met zijn handen.

“En toch geef ik nog altijd de voorkeur aan een Buick,” piepte mevrouw Orban, alsof zij werkelijk een Buick bezat.

Na een korte tijd doofde de vonk weer uit en dan gaf zij die glimlach af die door merg en been ging.

Als hij het nu alleen nog op kantoor wilde gebruiken, maar stel je die vier even aan tafel voor: hij, zij, dat kind en die monocle.

Een ellendige novemberavond, met een motregen die de dappersten van de straat veegt.

“Hier, trek die aan,” roept zij tegen haar man. En van uit de keuken smijt zij hem een paar pantoffels van Walter toe, waarop mijn schoonzoon lijdzaam zijn schoenen begint los te maken. Dat belooft een flink wijf te worden.

De Keizer was sigarenfabrikant. Veel geld verdiende hij niet want hij werkte slechts met enkele mensen, had te weinig kapitaal en maakte geen reclame, zodat hij niet vooruit kwam in de wereld.

“Mijnheer de Mattos,” sprak hij na een poos met nadruk, “ik word op ‘t ogenblik vanuit Gent verneukt door een kerel, die Korthals heet en die ‘t lijk van mijn schoonzuster in zijn bezit heeft.”